ေဖာင္စီး လက္ဖြ႕ဲ အျပာစာေပ

ေဖာင္စီး လက္ဖြ႕ဲ အျပာစာေပ 
http://bit.do/apyar8

၁၉၈၃ခုႏွစ္​့
​
အိမ္​က​ေလး တစ္​လုံးမွာ ႐ိုးသား​ေသာ မိသားစုတစ္​စု ​ေနထိုင္​ၾကသည္​။
ဖခင္​ျဖစ္​သူ ဦးဆိုး​ေပ မိခင္​ျဖစ္​သူ ​ေဒၚျမင္​့ သမီး ႏွစ္​​ေယာက္​ ႐ွိပါသည္​။
အႀကီးမ မႀကီး
အငယ္​မ မငယ္​
မိသားစု ဘဝ​ေလးကို အ​ေမွာင္​ၾက​ေစ​ေသာ ​ေန႔က​ေလး တစ္​​ေန႔ ….
မႀကီး ၂၀ ႏွစ္​့ မငယ္​ ၁၇ ႏွစ္​့ ညီအမ ႏွစ္​​ေယာက္​ ၃ႏွစ္​့ကြာ ​ေမြးဖြားထားၾကသည္​။
ဖခင္​ ဦးဆို​ေပ မွာ ရပ္​ကြက္​ လူမိုက္​တစ္​ဦးျဖစ္​သည္​။
အခ်ဳပ္​ နဲ႔ အိမ္​
အိမ္​ နဲ႔ ​ေထာင္​
ရပ္​ကြက္​ ထိပ္​တုံး မမႈ႕ဆုံးပါ။
(​ေဟး​ေကာင္​ မင္​​း​ေက်ာ္​ ငါဆီက ယူထားတဲ့ ပိုက္​ဆံ ဘယ္​​ေတာ့​ေပးမွာလဲ ငါက ​မင္​့ကို ခင္​လို႔ ​ေခ်းငွါး​ေပးတာ လူပါးမဝနဲ႔​ေနာ္​..)
(ဟာ..ကိုႀကီးဆိုး​ေပ နဲ႔ ည​ေနၾက လာ​ေပးပါမယ္​ဗ်ာ မပူပါနဲ႔ဗ်..ဆက္​ဆက္​ လာ​ေပးပါမယ္​..)
(​ေအး…ၿပီး​ေရာ ..ည​ေန မတုတ္​ အရက္​ဆိုင္​မွာ ငါ​ေစာင္​့​ေနမယ္​ မလာရင္​ မင္​့..ငါအ​ေၾကာင္​းသိတယ္​​ေနာ္​ မင္​း​ေက်ာ္​..)
(ဟာ..စိတ္​ခ် စိတ္​ခ် မတုတ္​ဆိုင္​ ကႊ်န္​​ေတာ္​ လာ​ေသာက္​့ရင္​း ​ေပးပါမယ္​ဗ်ာ ကိုႀကီးဆိုး​ေပ ကလဲဗ်ာ..)
(​ေအး…ၿပီး​ေရာ..)
​ေပါက္​ျပားထမ္​းၿပီး ထြက္​သြား​ေသာ ဦးဆိုး​ေပ အား ၾကည္​့ၿပီး မင္​း​ေက်ာ္​ လန္​႔​ေနမိသည္​။
ည​​ေမွာင္​ရီပ်ိဳးခ်ိန္​ ႏြား႐ိုင္​းသြင္​ခ်ိန္​
(​ေဟး…မသာမ..ဘယ္​လို စကား​ေျပာတာလဲ ျပန္​​ေျပာစမ္​း..)
(ျဖန္​း…ျဖန္​း..ျဖန္​း´´´´´)
(အ​မ​ေလး…​ေသပါၿပီး​ေတာ့..ဟီး..ဟီး…ဟီး…ကႊ်န္​မ ဘာ​ေျပာလို႔လဲ​ေတာ့..ပိုက္​ဆံ က ​မရ​ေသး​ေတာ့..႐ွိတာ ခ်က္​ထားတာဘဲ…ဟီး..ဟီ..ဟီး..)
(မဟုတ္​​ေသးဘူး..မိျမင္​့..ငါၾကားတယ္​​ေနာ္​..ငါမမူး​ေသးဘူး…ငါကို..နားကန္​း​ေနတယ္​ မွတ္​သလား..ဘာတဲ့ …စားခ်င္​စား…မစားခ်င္​​ေနဆိုလား..ကဲဟာ..ကဲဟာ…)
(ျဖန္​း´´´´ျဖန္​း…ျဖန္​း““`)
(အမယ္​​ေလး…ကယ္​ၾကပါအုံး​ေတာ့´´´´´ဒီမွာ သတ္​​ေနပါတယ္​ အရပ္​ကတိုရဲ႕…ကယ္​ၾကပါအုံး​ေတာ့….ကယ္​ၾကပါအုံး..´´´´´)
မျမင္​့ ​ေအာ္​သံက အနီးအနား ၁၀အိမ္​​ေက်ာ္​အထိ ၾကားႏိုင္​ပါသည္​။
လူ​ေတြ မလာရဲၾကပါ လာတဲ့သူ​ေတြ အ႐ိုက္​ခံရ ရန္​ျဖစ္​ခဲ့ၾကတာ အိမ္​အနား က လူ​ေတြ ထိပ္​​ေပါက္​့ ​ေခါင္​းကြဲ မ​ေခၚႏိုင္​ မ​ေျပာႏိုင္​ ျဖစ္​ခဲ့တာ အနီးအနားမွာ ကိုဆိုး​ေပ အား ​ေအာ့ႏွလုံးနာမိၾကသည္​။
(ဟီး..ဟီး..ဟီး..​ေၾကာက္​ပါတယ္​..ကိုဆိုး​ေပရယ္​ …​ေတာ္​ပါ​ေတာ့ ကႊ်န္​မ ​ေၾကာက္​ပါတယ္​​ေတာ့..ဟီး..ဟီး..ဟီး..)
လက္​ထဲက ႀကိမ္​လုံးအတုတ္​ႀကီး ကိုင္​ၿပီး ​ေခြး႐ိုက္​ ႏြား႐ိုက္​သလို ခံရ​ေတာ့ မျမင္​့ ​ေသးမ်ားပါၿပီး လုံခ်ည္​မွာ အကြက္​မ်ား စြန္​ထင္​​ေနသလို လက္​ဖ်ံ႐ိုးမွာ အနည္​းငယ္​ ​ေယာင္​ကိုင္​းသြားသည္​။
လက္​ထဲကို ကိုဆိုး​ေပ ႀကိမ္​လုံးအား ဖမ္​းဆြဲထားၿပီး ​ေျမျပင္​မွာ ထိုင္​ၿပီး ႀကိမ္​လုံးကို လက္​ႏွစ္​ဖက္​ပူးၿပီး ကန္​႔​ေတာ့သလို ဖမ္​းဆြဲ ​ေတာင္​းပန္​​ေန​ေတာ့သည္​။
ကိုဆိုး​ေပ က
(မိျမင္​့ နင္​ ​ေသ​ေတာ့မယ္​..​ေနာက္​တစ္​ခါ စကား​ေျပာ ဆင္​ခ်င္​ပါ…​ေခြးမ ..​ေသသြားမယ္​..ဘာမွတ္​​ေနတာလဲ..ဟင္​း..)
(ဟုတ္​့ကဲ့ပါ႐ွင္​…ဟုတ္​ကဲ့ပါ…​ေနာက္​..မ​ေျပာ​ေတာ့ပါဘူး..ဟီး..ဟီး..ဟီး..)
ကိုဆိုး​ေပ လက္​ထဲက ႀကိမ္​လုံးကို ျပန္​ဆြဲလိုက္​ၿပီး
(​ေဟး..အႀကီးမ..အငယ္​မ.´´´´)
အိမ္​က​ေလးထဲ က က​ေလးမႏွစ္​​ေယာက္​ တုံလႈပ္​သြားၾကသည္​။
(႐ွင္​…အ​ေဖ…)
(႐ွင္​..အ​ေဖ..)
(လာစမ္​း..နင္​တို႔ ႏွစ္​​ေယာက္​…)
(ဟုတ္​..´´´)
(ဟုတ္​…´´´)
က​ေလးမ ႏွစ္​​ေယာက္​ အတူတူယွဥ္​တြဲၿပီး ထြက္​လာခဲ့သည္​။
ဖခင္​အနား မိန္​းက​ေလး ႏွစ္​ဦး မ်က္​လုံးသူငယ္​နဲ႔ ၾကည္​့​ေနမိၾကသည္​။
(အႀကီးမ.´´´´´)
(႐ွင္​…႐ွင္​..အ..အ..အ​ေဖ..)
(ဒီ​ေန႔ အလုပ္​အျပန္​မွာ ​ေဘာလုံးကြင္​းမွာ ဘယ္​သူနဲ႔ စကား​ေျပာ​ေနတာလဲ…​ေျပာစမ္​း..)
(ဟို..ဟို..အလုပ္​ထဲက သူငယ္​…သူငယ္​ခ်င္​းပါ..အ​ေဖ..)
(နင္​့ကို..ငါဘာ​ေျပာထားသလဲ..အိမ္​ကို တန္​းျပန္​..စကား​ေျပာခ်င္​ ဘယ္​သူမဆို အိမ္​ကို လာ​ေျပာ မ​ေန့ ကလဲ ေတြ႔တယ္ …ဒီ​ေ​န႔လဲ ေတြ႕တယ္ ​…အခု နင္​့က တစိမ္​း​ေယာကၤ်ား​ေလးနဲ႔ လူလယ္​​ေခါင္​း ရပ္​စကား​ေျပာ​ေတာ့ ရပ္​ကြက္​ထဲမွာ ဘယ္​လိုျမင္​မလဲ သိလား ..ငါ​ေျပာတာက ဘယ္​သူဘဲျဖစ္​့ျဖစ္​့ ​အိမ္​မွာ စကား​ေျပာပါ ​ေျပာထားတယ္​..လာ..ဒီအနားကို..)
(အ​ေဖ…အ…အ..အ​ေဖ..)
အငယ္​မ တစ္​​ေယာက္​ အႀကီးမ အ႐ိုက္​ခံ​ေနရပုံ ၾကည္​့ၿပီး ​ေၾကာက္​​ေနမိသည္​။
အ​ေဖ ျဖစ္​သူ ဦးဆိုး​ေပသည္​ ျပသၤနာကို စုထားၿပီးမွ ​ေပါင္​း႐ိုက္​တတ္​သည္​။
(အငယ္​မ……..´´´´´´´´´)
(အ…အ…အ​ေဖ..´´´´´)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
မျမင္​့ ​ေခၚ ​ေဒၚျမင္​့ တစ္​​ေယာက္​ အိမ္​လည္​ထြက္​​ေနမိသည္​။
အိမ္​အနားနီးခ်င္​းမ်ား မျမင္​့ကို ခင္​မင္​ၾကသည္​။
အိမ္​တစ္​အိမ္​ကို မျမင္​့ ဝင္​​ေရာက္​လိုက္​သည္​။
(ဟယ္​…မျမင္​့ ဘယ္​က လွည္​့လာတာလဲ..)
(ဘယ္​မွ မဟုတ္​ဘူး ဒီကို သက္​သက္​လာလည္​တာပါ​ေအ..)
(လာလာ..သူငယ္​ခ်င္​း..လာ​ေဟး အ​ေၾကာ္​စားအုံးဟဲ့..)
(​ေအးပါ..စားမွာပါဟယ္​..)
အနီးက တန္​လ်ား​အ​ေပၚ ထိုင္​ၿပီး အ​ေၾကာ္​တစ္​ခု ယူစားလိုက္​သည္​။
(မျမင္​့ မ​ေန႔က ညည္​့ ​ေဗ်ာဝင္​သံ ၾကားရတယ္​​ေနာ္​..)
(​ေအးပါဟယ္​..ငါ..အခု လက္​ႀကီးက ​ေယာင္​​ေနတာ ၾကည္​့ပါလား..)
(ဟယ္​..ဟုတ္​ပ​ေအ…​ေနအုံး ​ေဆးျမႇစ္​စုံ လိမ္​​ေဆး လိမ္​းပါလား…)
(အိမ္​မွာ အရန္​သင္​့ ဝယ္​ထားပါတယ္​​ေအ..လိမ္​းၿပီးပါၿပီး သရင္​းႀကီး အျမႇစ္​့ပါ လိမ္​းထားတယ္​…)
(စိတ္​မ​ေကာင္​းပါဘူး…မျမင့္​ရယ္​…ညည္​့အျဖစ္​့က လင္​ဆိုးမယား တဖာဖာ ျဖစ္​​ေနတယ္​​ေအ…)
(ဘယ္​တတ္​ႏိုင္​မလဲ သူငယ္​ခ်င္​းရယ္​ ..ျဖစ္​သမွ်အ​ေၾကာင္​း အ​ေကာင္​းဘဲ မွတ္​​ေနရတယ္​…..)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
(​ေအး…ငါ​ေတာ့ မသိဘူး…သူ​ေယာကၤ်ားကို သူရဲ႕ ထမိန္​ကို ​ေရစိမ္​တိုက္​လိုက္​တာလို႔ ​ေျပာတာဘဲ​ေအ့..)
(​ေတာ္​ပါၿပီး​ေအး…ငရဲႀကီးကုန္​ပါမယ္​…မလုပ္​ရဲပါဘူး​ေအ…)
(မလုပ္​သင္​့​ေပမဲ့ မယား​ေၾကာက္​ဖို႔ အ​ေရးႀကီးတယ္​​ေအ့..​ေကာင္​မရဲ႕…)
သူငယ္​ခ်င္​းထံမွာ ၾကားရ​ေသာ စကားမ်ား က မျမင္​့ရင္​ထဲကို ထိမိ​ေနသည္​။
(မလုပ္​ရဲပါဘူး​ေအ…ငရဲ က မ​ေနဘူး​ေနာ္​..ငါ​ေတာ့ ​ေၾကာက္​တယ္​..ဒါနဲ႔ ဘယ္​လို သူက အၾကံရတာလဲ မၾကည္​..)
မၾကည္​ က
( သူက​ေျပာတာ က ထမိန္​ကို ​ေရစိမ္​ၿပီး ​ေယာကၤ်ားကို တိုက္​ဖို႔ နည္​း​ေပးတာ က အရင္​ကတဲ့ က ႐ွိခဲ့တာတဲ့ ​ေနာက္​ထပ္​ ယၾတာ လုပ္​​ေပးတာ က ​ေျမာက္​အရပ္​ က ​ေဆးဆရာ ဆရာ​ေမာင္​ လုပ​္​ေ​ပးတာတဲ့ဟဲ့…)
(ဆရာ​​ေမာင္ က ဘယ္အနားမွာ ​ေန​​တာလဲ သိလား…)
(ငါ​ေတာ့ မ​ေရာက္​ဘူးပါဘူး..သူထံ..သြားရမဲ့ …​ေနရာ က………………)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ဆရာေမာင္​တ​ေယာက္​ ပန္​းပင္​မ်ား ​ေရ​ေလာင္​း​ေနသည္​။
အိမ္​တံခါး​ေပါက္​ဝ မွာ မိန္​းမ တစ္​ဦးက
(ဒါ ဆရာ​ေမာင္​တို႔ အိမ္​လား႐ွင္​့…)
(​ေအာ္​ဟုတ္​ပါတယ္​…ဘာကိစၥလဲ..မသိဘူး..)
(ဟို..ဟို..ကႊ်န္​မကို အထဲ ဝင္​ခြင္​့ျပဳပါအုံး႐ွင္​့…)
(​ေအာ္​..ဟုတ္​ကဲ့..ဝင္​ခဲ့ပါ..အမႀကီး..လာပါ..)
မျမင္​့ ျခံထဲကို ဝင္​လိုက္​သည္​။
​ေရပုံးဆြဲထား​ေသာ ဆရာ​ေမာင္​အနား သြားၿပီး..
(ဆရာ​ေမာင္​..ကႊ်န္​မ..ကႊ်န္​မ..ဟို..ဟို..လင္​ႏိုင္​တဲ့ ​ေဆးနည္​း လာ​ေမးတာပါ…ကႊ်န္​မ ​ေယာကၤ်ား က ကႊ်န္​မကို အရမ္​းအႏိုင္​က်င္​့လို႔ပါ ဆရာ..)
ဆရာ​ေမာင္​ က
(​ေအာ္​..ဟုတ္​ကဲ့ ခဏ အိမ္​ထဲကိုဝင္​ပါအုံး အမႀကီး​ေရ..လာပါ..လာပါ..)
(ဟုတ္​ကဲ့..ဟုတ္​ကဲ့..)
ဆရာ​ေမာင္​ လက္​ထဲက ​ေရပုံးကို ​ေရတြင္​းအနီးကို သြားထားလိုက္​သည္​။
အိမ္​ထဲကို ျပန္​ဝင္​လာၿပီး
(လာပါ အမႀကီး​ေရ အလုပ္​႐ွိတဲ့ ​ေနရာကို လာ​ေမးပါ..)
​ေျပာၿပီး အိမ္​အတြင္းထဲ က အခန္းတံခါးကို ဖြင္႔လိုက္သည္။
​​​​​ဘုရားခန္​း အပါအဝင္​ ကန္​႔​ေတာ့ပြဲမ​်ားနဲ႔ နတ္​႐ုပ္​လိုလို အ႐ုပ္​မ်ားႏွင္​့ ဘိုမင္​း​ေခါင္​ ဘိုိဘို​ေအာင္​ အ႐ုပ္​မ်ားႏွင္​့ ဓာတ္​့ခန္​းအက်ယ္​တစ္​ခုကို ​ေရာက္​လာခဲ့သည္​။
(လာ ထိုင္​ပါ အမႀကီး..)
မျမင္​့ အနီးက သင္​းျဖဴးဖ်ာအ​ေပၚ ထိုင္​လိုက္​သည္​။
(ကဲ..​ေျပာ…အမႀကီး ​ေျပာခ်င္​တဲ့ အ​ေၾကာင္​းက​ေလး​ေတြ..)
(ဟုတ္​ကဲ့ ဆရာ..ဒီလိုပါ႐ွင္​..ကႊ်န္​မကို ​ေယာကၤ်ားက အရမ္​းအႏိုင္​က်င္​့တယ္​..အဲ့ဒါ လင္​ႏိုင္​​ေဆး လိုခ်င္​လို႔ပါ ..)
(​ေနအုံးဗ်..ခင္​ဗ်အိမ္​မွာ လူဘယ္​ႏွစ္​​ေယာက္​​ေနသလဲ..က်ား/မ ခြဲရအုံးမယ္​..​ေနအုံးဗ် တြက္​့ခ်က္​ၾကည္​့​ေပးမယ္​)
​ေျပာၿပီး အနီးမွာ ႐ွိ​ေသာ ​ေက်ာက္​သင္​ပုန္​းတစ္​ခ်ပ္​ ယူၿပီး ​ေက်ာက္​တံကို ကိုင္​လိုက္​သည္​။
(အမႀကီး နံမည္​ နဲ႔ ​ေန႔နံ​ေျပာ…)
(ကႊ်န္​မနံမည္​ မျမင္​့ပါ..ၾကာသာပ​ေတး သားသမီးပါ ဆရာ..)
(အသက္​..က..)
(၄၃ ႏွစ္​့ပါ ဆရာ…)
(​ေဒါက္​့´´´´​ေဒါက္​့…​ေျခာက္​…)​ေက်ာက္​သင္​ပုန္​း စာ​ေရးသံ
(အိမ္​မွာ လူဘယ္​ႏွစ္​​ေယာက္​ က်ား/မ ​ေျပာပါ)
(​ေယာကၤ်ား တစ္​​ေယာက္​ မိန္​းက​ေလး က ကႊ်န္​မအပါအဝင္​ ၃ ​ေယာက္​ စုစု​ေပါင္​း ၄​ေယာက္​ပါ ဆရာ..)
(ဟုတ္​ၿပီး က်န္​တဲ့သူ​ေတြ နံမည္​နဲ႔ အသက္​​ေတြ ​ေျပာပါ..)
(ကႊ်န္​မ​ေယာကၤ်ား ကိုဆိုး​ေပ က ၄၄ႏွစ္​့ သမီးအႀကီး မႀကီး က ၂၀ ႏွစ္​့ မငယ္​ က ၁၇ ႏွစ္​့ပါဆရာ..)
​(​ေဒါက္​့..​ေဒါက္​့…​ေျခာက္​့…)
(ဟုတ္​ၿပီး ​ေန႔နံ​ေတြ ​ေျပာပါအုံး အမႀကီး..)
(ကိုစိုး​ေပ က အဂၤါသား သမီးအႀကီး က တနဂၤ​ေႏြ သမီးငယ္​ က တနဂၤလာသမီးပါ..)
(ရၿပီး….)
​≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
အခ်ိန္​က​ေလး​ေတြ ကုန္​လာခဲ့သည္​။
မျမင္​့ ႏွင္​့ ဆရာ အ​ေျပာ က ပါပၿဂိဳလ္​ဝင္​​ေနျပန္​သည္​။
(အမႀကီး အ​ေနနဲ႔ အဲ့ဒီလို မလုပ္​ရဲရင္​ ​ေနာက္​တစ္​နည္​းဘဲ က်န္​​ေတာ့တယ္​ဗ်ာ အမအ​ေနနဲ႔ လုပ္​ႏိုင္​ မလုပ္​ႏိုင္​ဘဲ စဥ္​းစားပါ..​မလုပ္​ႏိုင္​ဘူးဆုိလဲ ရပါတယ္​)
(ဟုတ္​ကဲ့ ဆရာ ​ေျပာပါ ဆရာ ..ဘာ​နည္​းလဲ ဆရာ..)
(ကႊ်န္​​ေတာ္​တို႔ ​ေဆးဆရာမ်ား​ေလာက မွာ ​ေဖာင္​စီးလက္​ဖြဲ႕နည္​းဘဲ က်န္​​ေတာ့တယ္​..)
(ဟုတ္​ကဲ့ ဆရာ​ေျပာပါ..)
(ဟုတ္​ကဲ့ မလုပ္​ခင္​ ႀကိဳၿပီး ​ေျပာထားမယ္​​ေနာ္​ အမႀကီး ..)
(ဟုတ္​..​ေျပာပါဆရာ…)
(ကႊ်န္​​ေတာ္​တို႔ ျမန္​မာ​နည္​းမ်ားမွာ မိန္​းမစြမ္​း​ေအာင္​ လုပ္​နည္​း တစ္​နည္​း​ေျပာရရင္​ မိန္​းမႀကိဳက္​တဲ့​ေဆး​ေပါ့ဗ်ာ..)
(ဟုတ္​ကဲ့ ဆရာ…)
ဆရာ​ေမာင္​ က ဆက္​ၿပီး ​ေျပာ​ေနျပန္​သည္​။
(လူပ်ိဳ​​ေတြ အမ်ားဆုံးလိုခ်င္​တဲ့ မိန္​းမခ်စ္​​ေဆး​ေပါ့…အဲ့သူကို ​ေဆးနည္​း​ေဖာ္​ရတာ မလြယ္​ဘူးဗ်..)
(ဟုတ္​ကဲ့…​ေျပာပါဆရာ..)
(မိန္​းမခ်စ္​​ေဆးကို သၤခ်ိဳင္​းကုန္​းမွာ သြားယူရတယ္​..​ေသဆုံး​ေသာ က​ေလးအ​ေမကို သနပ္​့ခါးလိမ္​း​ေပးရတယ္​..​ေနာက္​ၿပီး သနပ္​့ခါး​ေျခာက္​မွ ​ေသသူရဲ႕ ပါးက သနပ္​့ခါးကို ျခစ္​့ယူရတယ္​..)
(ဟုတ္​ကဲ့ ၾကားဘူးပါတယ္​ ဆရာ..)
(အဲ့သလိုဘဲ ​ေယာကၤ်ား​ေတြ က မိန္​းက​ေလး အပ်ိဳဆိုရင္​ အလိုလိုက္​တယ္​ အပ်ိဳမိန္​းက​ေလး စိတ္​​ေကာက္​မွာ အရမ္​း​ေၾကာက္​ၾကတယ္​​ေလ..)
(ဟုက္ကဲ႕…​ဆရာ…)
(အမႀကီး အပ်ိဳတုံး က အမႀကီး ​ေယာကၤ်ား က စိတ္​​ေကာက္​မွာ မ​ေၾကာက္​ဘူးလား..)
(ဟုတ္​တယ္​..ကႊ်န္​မ​ေယာကၤ်ား ကႊ်န္​မအပ်ိဳတုံး က အရမ္​း​ေၾကာက္​တာ ကႊ်န္​မ မ​ေခၚမ​ေျပာရင္​ သူမွာ ​ေနလို႔ ထိုင္​လို႔ မရဘူး ​ေျပာတယ္​ ဆရာ..)
(အဲ့ဒါ​ေျပာတာဘဲ အမႀကီး ​ေယာကၤ်ား​ေၾကာက္​တာ အပ်ိဳဘဲ..ဒါ​ေၾကာင္​့ ကႊ်န္​​ေတာ္​ ​ေဆးနည္​းမွာ အပ်ိဳက​ေလး​ေတြ ရမွ ျဖစ္​မွာ..အမႀကီးအ​ေနနဲ႔ မိန္​းက​ေလး ႏွစ္​​ေယာက္​​ေလာက္​့ ​ေခၚခဲ့ပါ ဘာ​ေၾကာင္​့ ႏွစ္​​ေယာက္​​ေခၚသလဲဆိုရင္​ အပ်ိဳးမစစ္​ရင္​ ​ေဆးမ​ေအာင္​ဘူး အမႀကီး အဲ့ဒါ အမႀကီး အ​ေနနဲ႔ ဘယ္​လို လုပ္​မလဲ ​ေမးခ်င္​တာပါ..)
(႐ွင္​..ဟို..ဟို..ဆရာ.)
မျမင္​့ စဥ္​းစား​ေနမိသည္​။ခဏ​ေန​ေတာ့..
(.ဆရာ..ကႊ်န္​မသမီး​ေတြ ​ေမးၾကည္​့အုံးမယ္​ဆရာ..)
(ဟာ..ရပါတယ္​..ရပါတယ္​..​ေမးပါ..​ေမးပါ..)
(တကယ္​လို႔ သမီး​ေတြ က ရပါတယ္​​ေျပာရင္​ လာခဲ့မယ္​ဆရာ..)
(​ေအာ္​..ဟုတ္​..ရပါတယ္​ အမႀကီး..အမႀကီး အဆင္​​ေျပသလိုဘဲ လုပ္​ပါ အဆင္​မ​ေျပလဲ ရတယ္​​ေနာ္​ အမႀကီး အျမန္​မလိုဘူး..)
(ဟာ..ဆရာရယ္​..ဆရာအဖို႔ အျမန္​မလို​ေပမဲ့ ကႊ်န္​မအတြက္​့ က အ​ေရးႀကီးတယ္​ ဆရာ..)
(​ေအာ္​..ဟားဟားဟား..ဟုတ္​သားဘဲ..အမႀကီးကုိ ​ေမ့သြားတာ..အမႀကီး အ​ေနနဲ႔ အခက္​့​ေတြ႕မွာ စိုးလိ့ုပါဗ်ာ…)
(ရပါတယ္​ဆရာရယ္​…ညၾက သမီး​ေတြ ​ေခၚ​ေျပာျပမယ္​..သမီးအႀကီးကို ​ေသခ်ာ​ေမးရမွာ ဆရာ..)
(အႀကီးမ က ..ဘာျဖစ္​့လို႔လဲဗ်..)
(​ေအာ္​..ဟဲ..ဟဲ..ဟဲ..ဘာမွ မျဖစ္​ပါဘူးဆရာရယ္​..သူက အသက္​အႀကီးဆုံးဆို​ေတာ့ ​ေျပာရခက္​မွာစိုးလို႔ပါ..အငယ္​မ​ေလး က ရပါတယ္​..ဆရာရယ္​..)
(​ေအာ္…ဘာမ်ားလဲလို႔..အမႀကီးရယ္​..အဲ့..အဲ့..မိ​န္​းက​ေလး​ေတြကို အမႀကီး ​ေျပာျပရမွာ က ​ေဆးက ကႊ်န္​​ေတာ္​ က လိမ္​းခ်ယ္​ရမွာ..အမႀကီး က သၤခ်ိဳင္​းမွာ စည္​း​ေစာင့္​လုပ္​သူလို စည္​း​ေစာင္​့ လုပ္​ရမွာ​ေနာ္​..)
(ဟယ္​..ကႊ်န္​မပါ..ပါတယ္​လား..ဆရာ..)
(ပါတာ​ေပါ့ဗ်..အမႀကီး မပါလို႔ မရဘူး..တစ္​ျခားသူ​ေတြ မပါရသလို လူသိမခံရဘူး​ေလ..ဘယ္​သူကိုမွ ​ေဆး​ေဖၚ​ေနတယ္​ မ​ေျပာရဘူးဗ်..​ေဆး​ေဖာ္​​ေနတုံး အမႀကီး က ျခံစည္​း႐ိုးအနား က ​ေဆးႀကိမ္​လုံး ကိုင္​ထားရတယ္​..တျခားလူ​ေတြ လာရင္​ အမႀကီး က ဆရာႀကီး ​ေဆးဝယ္​သြား​ေနတယ္​ ဒါဘဲ ​ေျပာရမွာ..)
(​ေအာ္​..ဟုတ္​ကဲ့ ဆရာ..ဒါဆို ကႊ်န္​မ ျပန္​လို႔ရၿပီးလား ဆရာ..ဥာဏ္​ပူ​ေဇာ္​ခ ဘယ္​​ေလာက္​လဲ ဆရာ..)
(​ေအာ္​..အမႀကီးရယ္​..မ​ေပးရပါဘူးဗ်ာ..​ေဆး​ေဖာ္​ၿပီးမွ ​ေပးပါ..)
(ဟုတ္​ကဲ့ဆရာ…ဒါဆို ကႊ်န္​မကို ျပန္​ခြင္​့ျပဳပါဆရာ..မနက္​ျဖန္​ အဆင္​​ေျပ​ေျပ မ​ေျပ​ေျပ အ​ေၾကာင္​းျပန္​ပါမယ္​ ဆရာ..)
(ဟုတ္​.ကဲ့..ရပါတယ္​ အမႀကီး ..ျပန္​ပါ..)
မျမင့္​ အခန္​းထဲ က ဘုရားကို ႐ွိခိုးလိုက္​သည္​။
႐ွိခိုးၿပီး အိမ္​ထဲက ထြက္​ခဲ့​ေတာ့သည္။
​​≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ညအခ်ိန္​မွာ မျမင္​့ က သမီးႏွစ္​​ေယာက္​ အခန္​းထဲကို ဝင္​လိုက္​သည္​။
(မႀကီး..မငယ္​..)
(႐ွင္​..)
(႐ွင္​..အ​ေမ..အ​ေဖ..မူးအိပ္​သြားၿပီးလား…)
(​ေအး..အိပ္​သြားၿပီး..သမီးတို႔ကို အ​ေမ ​ေျပာစရာ႐ွိလို႔ လာတာ..)
အႀကီးမ အငယ္​မ မိခင္​ျဖစ္​သူအနား ကပ္​လာၾကသည္​။
မိခင္​ျဖစ္​သူ က ​ေငး​ေနသည္​။
(အ​ေမ ဘာလဲ ​ေျပာပါ..သမီးတို႔ နား​ေထာင္​​ေနပါတယ္​..)
မျမင္​့ အခုမွ သတိရသလို ျဖစ္​ၿပီး
(ဒီလို သမီးတို႔ အ​ေမက နင္​့အ​ေဖ ငါတို႔သားအမိ​ေတြ​ေပၚမွာ ​ေန႔စဥ္​့ ႐ိုက္​ႏွက္​့​ေနတာ မခံႏိုင္​လို႔ လင္​ႏိုင္​နည္​းရ​ေနတာ ဟိုဘက္​ရပ္​ကြက္​ က ​ေအးမိ သူ​ေယာကၤ်ား​ေၾကာက္​တာ ​ေဆးနည္​း​ေကာင္​း​ေတြ႕ၿပီး အခုဆို သူက ႏိုင္​သြားတာ..အ​ေမက ​ေမး​ေတာ့..သူက ..သူဝတ္​ထားတဲ့..ထမိန္​ကို ​ေရစိမ္​ၿပီး တိုက္​လိုက္​တာတဲ့ ​ေယာကၤ်ားကို ဘုန္​းကံနိမ္​့လိုက္​တာ​ေပါ့..အ​ေမ က ငရဲႀကီးမွာ ​ေၾကာက္​တယ္​ အဲ့သလို မလုပ္​ခ်င္​​ေတာ့ ဟိုဘက္​ရပ္​ကြက္​ က ဆရာ​ေမာင္​နဲ႔ ​ေတြ႔တာ ..အဲ့့ဒါ..အဲ့ဒါ..လင္​ႏိုင္​​ေဆး​ေဖာ္​ဖို႔ လူလို​ေနတာ.)
(ဟုတ္​အ​ေမ..​ေျပာပါ..ဘယ္​လို..လူလိုတာလဲ..)
(ဒီလိုကြဲ႔ ..ခ်စ္​​ေဆး​ေဖာ္​တာ သၤခ်ိဳင္​းထဲ က ​ေသၿပီးတဲ့ မိန္​းမကို ​ေဖာ္​ရတာ ​ေၾကာက္​​ေဆး က လူအ႐ွင္​က ​ေဖာ္​ရတာတဲ့..ခ်စ္​​ေဆး က ကိုယ္​ဝန္​​ေဆာင္​ နဲ႔ မီးဖြားၿပီး ​ေသသူထံက ယူရၿပီး ..​ေၾကာက္​​ေဆး က လူအ႐ွင္​ အပ်ိဳက​ေလး​ေတြထံမွ ယူရတာတဲ့..အဲ့ဒါ..​ေဆး​ေဖာ္​ဖို႔ က အပ်ိဳက​ေလး​ေတြ လို​ေနတာ သမီးတို႔..)
အႀကီးမ က
(ဟင္​း..အ​ေမကလဲ..​ေပါက္​့​ေပါက္​႐ွာ႐ွာ..ဘယ္​လို ​ေဆး​ေဖာ္​တာလဲ..မသိလို႔ ​ေျပာျပပါလား..)
(ဒီလို သမီးႀကီး​ေရ..ခ်စ္​​ေဆး က ​ေသသူကို သနပ္​့ခါးလိမ္​း​ေပးၿပီး အ​ေျခာက္​့ခံၿပီး သနပ္​့ခါးျခစ္​့ယူၿပီး မိန္​းမခ်စ္​​ေဆး အျဖစ္​့ ကာလာသား လူပ်ိဳ​ေတြကို ​ေဖာ္​​ေပးတာတဲ့..)
(ဟုတ္​ကဲ့ ..အ​ေမ..)
(မယား​ေၾကာက္​​ေဆး က အပ်ိဳ​ေလး​ေတြကို ​ေဆးလိမ္​းၿပီး ​ေဖာ္​တယ္​ဆိုလား..မသိဘူး..​ေဆး​ေအာင္​ မ​ေအာင္​ က အ​ေရးႀကီးတယ္​တဲ့..)
အႀကီးမ က
(အ​ေမကလဲ ​ေပါက္​​ေပါက္​႐ွာ႐ွာဘဲ လုပ္​ျပန္​ၿပီး..သမီးတို႔ဖာသာ သနပ္​့ခါးလိမ္​းလိုက္​မယ္​​ေလ..ဟားဟားဟား..)
အႀကီးမ က ရယ္​​ေနသလို အငယ္​မ ​ေရာၿပီး ရယ္​မိၾကသည္​။
(​ေဟး..​ေအ့…​ေအာ့´´´´)
မျမင္​့ သူ​ေယာကၤ်ား ႏိုးၿပီးလား မသိဘူး အထင္​နဲ႔ အခန္​း​ေပါက္​ကို ​ေျပးကပ္​ၾကည္​့လိုက္​သည္​။
(႐ႈး..သမီးတို႔ အသံသိပ္​့မထြက္​နဲ႔ နင္​့အ​ေဖႏိုးသြားမွ ဟုတ္​​ေပျဖစ္​​ေနမယ္​..)
အႀကီးမ အငယ္​မ အသံတိတ္​သြားၾကသည္​။
မျမင္​့ သမီးႏွစ္​​ေယာက္​အနား သြားၿပီး
(အခု​ေဆး​ေဖာ္​တာ လိမ္​း​ေဆးလို႔ ​ေျပာတယ္​ အႀကီးမ သနပ္​့ခါး မဟုတ္​ဘူး သနပ္​့ခါးလိမ္​မယ္​ဆို သနပ္​့ခါးလိမ္​းရမွာ ​ေျပာတာ..ဆရာက ​ေျပာတယ္​ အပ်ိဳစစ္​စစ္​မွ ​ေဆး​ေအာင္​တာတဲ့..)
(​ေအာင္​မ​ေလး အ​ေမရယ္​ အပ်ိဳမွ စစ္​မွစစ္​ စစ္​မွစစ္​..)
(ဟဲ့..အႀကီးမ..နင္​့မွာ ရည္​းစားထား​ေနတယ္​ဆို အ​ေမၾကား​ေနရတယ္​ ​ေဘာလုံးကြင္​းမွာ ​ေတြ႔တဲ့ အ​ေကာင္​ဆို..)
(ဘယ္​က ဟုတ္​ရမွာလဲ အ​ေမရယ္​ သူက ခ်စ္​ခြင္​့​ေတာင္​း​ေနတာ သမီးက အ​ေျဖမ​ေပး​ေသးပါဘူး..အ​ေမရယ္​..)
(ဟုတ္​ကဲ့လားဟယ္​..)
(ဟုတ္​ပါတယ္​..အ​ေမရယ္​..သမီး အပ်ိဳစစ္​စစ္​ပါ အ​ေမရဲ႕..)
မိခင္​ မျမင္​့ ပုခုံအ​ေပၚ အႀကီးမ လက္​တင္​ၿပီး မွီထားၿပီး မိခင္​ မျမင္​့ ပါးကို နမ္​းလိုက္​သည္​။
(​ေအးပါ..ၿပီး​ေရာ..ၿပီး​ေရာ..​ေအး..ဒါနဲ႔ မနက္​ျဖန္​႔ ​ေန႔လည္​ၾက အဲ့ဒီဆရာႀကီးဆီ သြားၾကမယ္​ သားအမိ သုံး​ေယာက္​စလုံး..)
သားအမိ သုံး​ေယာက္​စလုံး ၿငိမ္​သြားၾကျပန္​သည္​။
အငယ္​မ က
(အ​ေမ..လင္​​ေၾကာက​္​ေ​ဆးနည္း က ဘယ္​လို​ေဖာ္​တာလဲ အ​ေမ သိလား..)
(အ​ေမ​ေတာ့ မသိဘူး..​ေဖာင္​စီးလက္​ဖြဲ႔နည္​း ဆို​ေတာ့ အ​ေဆာင္​​ေတြ လက္​ဖြဲ႔​ေတြ လက္​ပတ္​ခ်ည္​ႀကိဳး​ေတြ လုပ္​တာ​ေနမွာ​ေပါ့..)
(​ေဖာင္​စီး လက္​ဖြဲ႔နည္​း ဆို​ေတာ့ ​ေရထဲသြားရမွာလား..)
(တယ္​…ဒီအငယ္​မနဲ႔ ခက္​ၿပီး အ​ေမလဲ မသိဘူး ဟိုၾကမွ ဆရာခိုင္​းသလို လုပ္​​ေပးလိုက္​ၾက ..တကယ္​တဲမွ​ေတာ္​..အ​ေမးအျမန္​း ထူးလိုက္​ၾကတာ ​ေျပာကို မ​ေျပာခ်င္​ဘူး..ကဲ မနက္​ျဖန္​ နင္​့အ​ေဖ အလုပ္​သြားရင္​ ထၼင္​းစားၿပီးမွ ငါတို႔သားအမိ သုံး​ေယာက္​ သြားၾကမယ္​​ေနာ္​..ကဲ..အ​ေမ သြား​ေတာ့မယ္​..)
(ဟုတ္​ကဲ့ ..အ​ေမ..)
(ဟုတ္​…)
မိခင္​ျဖစ္​သူ အခန္​းထဲ က ထြက္​သြားၿပီး မၾကာခင္​
(အမ ​ေဖာင္​စီးလက္​ဖြဲ႔ က ဘယ္​လိုလဲ သိလား..)
(ဟဲ့..ငါဘယ္​သိမလဲ..အ​ေမက ​ေျပာတယ္​..ဆရာခိုင္​းသလို ​ေန​ေပးလိုက္​ပါတဲ့ သနပ္​့ခါးလူး​ေပးရင္​ ဒီထက္​လွ​ေအာင္​ ​ေဆး​ေတြနဲ႔ လူးခိုင္​းမယ္​..ပပဝတီလို ​ေခ်ာ​ေအာင္​လုပ္​​ေပးပါ မမ က ​ေျပာမယ္​..)
အငယ္​မ က
(ဟားဟားဟား..ငါအမ က ပို​ေခ်ာသြားမွာ​ေပါ့..ဒါမွ ကႊ်န္​မတို႔အိမ္​ မီးမထြန္​းဘဲ လင္​းသြားမွာ​ေပါ့​ေနာ္​ မမ..)
(ဟိဟိ..ဟုတ္​တယ္​..​ေဖာင္​ကိုစီးၿပီး ​ေရျပင္​အ​ေပၚကို ရပ္​လိုက္​ရင္​ ​ေရထဲ​ေအာက္​က သဲ​ေတြပါ လင္​းသြားမွာ..)
(ဟားဟ..မမက ​ေခ်ာၿပီးသားပါ ညီမလဲ မမလို ​ေခ်ာ​ေအာင္​ ​ေဆး​ေဖာ္​ခိုင္​းမယ္​..)
(​ေအာင္​မ​ေလး ညီမ​ေလးရယ္​ ညီမ​ေလး က ပါး​ေဖာင္​း​ေဖာင္​း​ေလးနဲ႔ ခ်စ္​စရာ​ေလး ​ေနာက္​ၿပီး ရယ္​လိုက္​ရင္​ ပါးခ်ိဳင္​့က​ေလးနဲ႔ ႏုႏုဖတ္​့ဖတ္​့က​ေလး သူ​ေဌးသမီး႐ႈံး​ေလာက္​့တယ္​..)
(ဟာ..မမ က ​ေျမႇာက္​​ေနျပန္​ၿပီး..)
(တကယ္​​ေျပာတာ က​ေလး႐ုပ္​မ​ေပ်ာက္​​ေသးဘူး ခ်စ္​စရာ​ေလး..)
(မမ..ညီမ က အရြယ္​​ေရာက္​​ေနၿပီး​ေလ..)
(အဲ့ဒါ..ဘာျဖစ္​သလဲ..မမ မ်က္​စိ့ထဲမွာ ညီမ​ေလး က က​ေလး​ေလးပါကြယ္​)
အခန္​း​ေပါက္​မွ
(​ေဟး..သမီးႏွစ္​​ေယာက္​ တိုးတိုး​ေျပာၾကစမ္​း နင္​့အ​ေဖ သိသြားလို႔ မျဖစ္​ဘူး ​ေဆး​ေဖၚတာ ဘယ္​သူမွ သိလို႔မျဖစ္​့ဘူး ​ေဆးမ​ေအာင္​ဘဲ ျဖစ္​့တတ္​တယ္​တဲ့..)
(ဟုတ္​့ကဲ့ အ​ေမ..သမီးတို႔ တိုးတိုးက​ေလးဘဲ ​ေျပာပါမယ္​..)
(​ေအး​ေအး..ကဲ အ​ေမအိပ္​​ေတာ့မယ္​….)
(ဟုတ္​ကဲ့ အ​ေမ…)
မျမင္​့ သမီးမ်ား အခန္​း​ေပါက္​မွ ျပန္​ထြက္​သြားသည္​။
(မမ ​ေဖာင္​​ေတြ ကို ဘယ္​လို ဖြဲ႔ထားတာလဲ ​ေဖာင္​ဖြဲ႔တယ္​ ​ေဖာင္​ဖြဲ႔တယ္​ ​ေျပာၾကတယ္​..)
(​ေအာ္​ ညီမရယ္​..​ေဖာင္​ဆိုတာ ပထမ သစ္​လုံးက​ေလး​ေတြ ​ဝါးလုံးက​ေလး​ေတြ နဲ့ ေနာက္​​ေတာ့ ​ေမ်ာသား​ေခၚ သစ္​လုံးငယ္​​ေတြနဲ႔ ဟိုဘက္​ ဒီဘက္​ ခ်ည္​​ေႏွာင္​ဖို႔ အလ်ားအ​ေပၚ ကန္​႔လန္​႔တစ္​မ​်ိဳးနဲ႔ ႀကိဳး​ေတြနဲ႔ ရစ္​့ပတ္​့ တုပ္​ခ်ည္​ၿပီး ​ေဖာင္​ဖြဲ႔ၾကတယ္​ ​ေဖာင္​အ​ေပၚ က လူ​ေတြ လိုက္​ပါၿပီး ကမ္​းနဲ႔ ​ေဝး​ေအာင္​ ဝါးလုံး​ေတြ နဲ႔ ထိုးၿပီး ထြက္​သြားၾကတယ္​ အ​ေရးအ​ေၾကာင္​းဆို တက္​မႀကီး​ေတြနဲ႔ ​ေလွ​ာ္​ခပ္​ၾကတယ္​ အမ်ားႀကီးလုပ္​စရာ​ေတြ ႐ွိ​ေနတတ္​ၾကတယ္​ ​ေဖာင္​ႀကိဳးတစ္​ခု ပ်က္​ထြက္​သြားရင္​ ​ေရလယ္​မွာ ဒုကၡ​ေရာက္​တတ္​တယ္​တဲ့..)
(ဟုတ္ကဲ့ မမ ​​ေ​ဖာင္သမား ကိုရင္​​ေ​​မာင္ ဒါ​​ေ​ၾကာင့္ အႏၱာရယ္မ်ားတာကို…)
(အင္း​ေ​​​ပါ. ကဲ..ကဲ..မနက္ျဖန္ ​​ေ​​ဖာင္စီးၾကမယ္ အခု​ေ​​တာ့ အားရွ​ိ​ေအာင္ အိပ္ၾကစို့ ညီမ​ေ​​ရ..)
(ုဟုတ္ကဲ့ မမ..)
​​​≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ူ
ဆရာ​ေမာင္​ အိမ္​အတြင္​းမွာ စာအုပ္​ဖတ္​​ေနသည္​။
​ေဘးက ​ေရ​ေႏြးအိုး နဲ႔ ​ေရကရား ပလပ္​စတစ္​့ဗူးနဲ႔ စားစရာ​ေသာက္​့စရာမ်ား ​ေဘးအနား က စားပြဲ​ေျခတိုက​ေလးမွာ အမ်ားအျပား႐ွိ​ေနသည္​။
စာရြက္​က​ေလးလွန္​လိုက္​ ​ေဘးက စားစရာ​ေလး စားလိုက္​နဲ႔ ဇိမ္​ၾက​ေနသည္​။
(ဆရာ..ဆရာ..ဆရာ..႐ွိသလား ..ဆရာ..)
ဆရာ​ေမာင္​ အသံကို မွတ္​မိ​ေနသည္​။
အျမန္​ထလိုက္​သည္​။
(လာၿပီး..အမႀကီး ..မျမင္​့​ေရ..လာၿပီး..)
အိမ္​ထဲက ထြက္​လာ​ေသာ ဆရာ​ေမာင္​ ကို ​ေတြ႕မွ မျမင္​့ အ​ေမာ​ေျပသြားသည္​။
ဆရာ​ေမာင္​ ျခံတံခါးမွာ ခ်ိတ္​ထား​ေသာ ​ေသာ့ခ​ေလာက္​့ကို ပတၱာအ​ေပါက္​မွ ဆြဲယူၿပီး ဖြင္​့လိုက္​သည္​။
​မျမင္​့​ေဘး က မိန္​းက​ေလး ႏွစ္​​ေယာက္​ကို ခဏ​ေလးဘဲ ၾကည္​့ၿပီး မျမင္​့ထံကို မ်က္​ႏွာလြဲလိုက္​သည္​။
(ကႊ်န္​မျဖင္​့ တံခါး​ေပါက္​ႀကီး ပိတ္​ထား အိမ္​တံခါး​ေတြ ပြတ္​့ထား​ေတာ့ ဆရာမ႐ွိဘူး မွတ္​​ေနတာ..)
(​ေအာ္​ ..ဟုတ္​တယ္​ မမျမင္​့​ေရ အခုမွ ​ေဆးကုျပန္​လာတာဗ်ာ..)
(​ေအာ္​..​ေတာ္​ပါ​ေသးရဲ႕ ဆရာရယ္​..​ေအာ္​ ဆရာ..ဒါက သမီးအႀကီး မႀကီး..ဒါက သမီးအငယ္​ မငယ္​ပါ ဆရာ..)
(​ေအာ္​..ဟုတ္​ကဲ့..ဟုတ္​ကဲ့..လာၾက..လာၾက..အိမ္​ထဲဝင္​ၾကအုံး..)
(ဟုတ္​ကဲ့ …ဆရာ..)
အိမ္​ထဲကို သားအမိ သုံးဦးစလုံး ဝင္​လိုက္​သည္​။
အိမ္​ထဲက ဖ်ာက​ေလးအ​ေပၚ သားအမိ သုံးဦး ထိုင္​လိုက္​ၾကသည္​။
(မမျမင္​့ ..အဆင္​​ေျပတယ္​မို႔လား…)
(ဟုတ္​ကဲ့..ဆရာ..အဆင္​​ေျပပါတယ္​..)
(ဟုတ္​ကဲ့ …သူတို႔ကို အစီအစဥ္​့ လုပ္​ဖို႔ စီစဥ္​့လိုက္​အုံးမယ္​ ဒီမွာ ခဏ​ထိုင္​ၾကအုံး..ဒီမွာ စားစရာ​ေတြ စားၾကပါအုံး..)
(ဟုတ္​ကဲ့..ဆရာ..ရပါတယ္​..ဆရာလုပ္​စရာ႐ွိ လုပ္​ပါဆရာ..)
(ဟုတ္​ကဲ့..လက္​ဖြဲ႔အတြက္​့ က အခုမွ လုပ္​ရမွာ မမျမင္​့ လာမယ္​လို႔ မထင္​ဘူးဗ်..ဒါ​ေၾကာင္​့ ဘာမွကို လုပ္​မထားမိဘူး..လုပ္​ရတာ ျမန္​ပါတယ္​..ခဏ​ေလးဘဲ ထိုင္​​ေစာင္​့ၾကပါ..)
(ဟုတ္​..ရပါတယ္​ဆရာရယ္​..ဆရာကိစၥသာ ၿပီး​ေအာင္​လုပ္​ပါ…)
(ဟုတ္​ကဲ့..ဟုတ္​ကဲ့…)
ဆရာ​ေမာင္​ အိမ္​အတြင္​းထဲ ဝင္​သြားၿပီး ဓာတ္​့ခန္​းတံခါးဖြင္​့ ဝင္​သြားသည္​။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ဖ်ာက​ေလးအ​ေပၚ ထိုင္​​ေန​ေသာ သားအမိသုံးဦး ဆရာ​ေမာင္​ ခ်ထား​ေပး​ေသာ စားစရာမ်ားကို စား​ေနၾကသည္​။
​ေရ​ေႏြး​ေသာက္​​ေနသူ က မျမင္​့ ျဖစ္​့သည္​။
၁၀ မိနစ္​့အခ်ိန္​ကို မျမင္​့ ၾကာ​ေနၿပီး ထင္​မိသည္​။
(မမႀကီးျမင္​့ လာၾကပါ အထဲကို ..)
(ဟုတ္​..လာၿပီး..ဆရာ..ကဲ သမီးတို႔ သြားရ​ေအာင္​..)
(ဟုတ္​..)
(ဟုတ္​..)
သားအမိ သုံးဦး ဓာတ္​့ခန္​းထဲဝင္​လိုက္​သည္​။
အခန္​းထဲမွာ ​ေမႊးႀကိဳင္​​ေနသလို ဆီမီး​ေရာင္​​ေတြ က လင္​းထိန္​္​​ေနျပန္​သည္​။
အခန္​းထဲကို ယခုမွ ​ေရာက္​ဘူး​ေသာ မိန္​းက​ေလး ႏွစ္​​ေယာက္​အဖို႔ အထူးအဆန္​းျဖစ္​​ေနမိသည္​။
အခန္​းထဲအ​ေရာက္​မွာ မိခင္​ျဖစ္​သူက ဘုရား႐ွိခိုး​ေတာ့ မိန္​းက​ေလးႏွစ္​​ေယာက္​ လက္​အုပ္​ခ်ီ ကန့္​​ေတာ့လိုက္​ျပန္​သည္​။
စားပြဲ အပုက​ေလး အနီးကို ထိုင္​ၿပီး ဆရာ​ေမာင္​ ကို ၾကည္​့​ေနၾကသည္​။
(ကဲ..မမျမင္​့​ေရ..အစီအမံ​ေတြ စ​ေတာ့မယ္​..နာရီးစန္ထခ်ိန္​ ​ေစာင္​့ရမယ္​​ေနာ္​ ​ေနာက္​ထပ္​ ၃ မိနစ္​့မွ စမယ္​..အခု တစ္​​ေယာက္​ကို တစ္​ခုစီ ဒီက ပစၥည္​းက​ေလးကို မိန္​းက​ေလး​ေတြ က ကိုင္​ထား..)
မိန္​းက​ေလးမ်ား လက္​ထဲကို ႀကိဳးမ်ားနဲ႔ အ႐ုပ္​က​ေလး တစ္​ခုစီ ​ေပးလိုက္​သည္​။
မႀကီး မငယ္​ ဆရာ​ေမာင္​​ထံမွ ပစၥည္​းကို ယူလိုက္​ၿပီး လက္​ထဲမွာ ျဖန္​႔ၾကည္​့မိၾကသည္​။
(ကဲ မမျမင္​့ က ႀကိမ္​လုံးကိုင္​ပါ..)
မျမင္​့ က ​ေရႊခ်ထား​ေသာ ​ေရႊႀကိမ္​လုံးကုိ ယူလိုက္​သည္​။
(​ေဟာ..ႏွစ္​မိႏွစ္​့ လို​ေတာ့တယ္​..ကဲ..ထၿပီး လိုက္​ခဲ့ၾကပါ အကုန္​လုံး..)
ဆရာ​ေမာင္​ အခန္​းထဲက ထြက္​သြား​ေတာ့ မျမင္​့တို႔ သားအမိ ​ေနာက္​က လိုက္​သြားသည္​။
ဆရာ​ေမာင္​ အိမ္​အဝင္​ဝ အနီးက သစ္​ပင္​​ေအာက္​ ရပ္​လိုက္​​ေတာ့ ​ေနာက္​က မျမင္​့တို႔ သားအမိ ဆရာ​ေမာင္​ အနားကို ရပ္​လိုက္​ၾကသည္​။
(ကဲ..ႀကိမ္​လုံးကိုင္​ မမျမင္​့ က ပထမဆုံး ​ေဆးစီရင္​ဖို႔ အရင္ဆုံး အ​လွည္​့ကို ဘယ္​သူကို လႊတ္​မလဲဆိုတာကို ႀကိ္​မ္​လုံးနဲ႔ ထိုးျပၿပီး ျခံအဝင္ ​တံခါး​ေပါက္​ကို မမျမင္​့က ပိတ္​​ေပးရပါမယ္​ မည္သူမွ ​အိ္​မ္​ရဲ႕ စည္​း႐ိုးကို ဘယ္​သူမွ ဝင္​မလာရ​ေတာ့ပါ..ကဲ..ႀကိမ္​လုံးကိုင္​ က ျပပါ..တစ္​မိနစ္​့ဆိုလွ်င္​ ​ေဆး​ေမွာ္​စၿပီး ဝင္​ပါမယ္​..)
မျမင္​့ သမီးအႀကီးမကို ​ၾကည္​့လိုက္​ၿပီး ႀကိမ္​လုံးနဲ႔ ထိုးျပလိုက္​သည္​။
(ကဲ..ဒီက ညီမ က ​ေစာ​ေစာက အခန္​းထဲကို သြားပါ..ဒီက စီမံမႈ႕​ေတြ ​ေျပာရအုံးမယ္​..)
မႀကီး အိမ္​ဘက္​ကို သြားလိုက္​သည္​။
မျမင္​့ နဲ႔ မငယ္​ ၾကည္​့​ေနၾကသည္​။
မႀကီး အိမ္​ထဲဝင္​ၿပီး ဓာတ္​့ခန္​းထဲ ခ်ိဳးဝင္​လိုက္​သည္​။
(မမျမင္​့ နဲ႔ ဒီက က​ေလးမ က ဒီအနားမွာ ထိုင္​​ေနၾကပါ..အိမ္​ထဲကို မဝင္​ရပါ..စည္​း​ေပါက္​လို႔ မရဘူး​ေနာ္​ ဒီက​ေန အိမ္​ထဲကို ၾကည္​့​ေနပါ လူလိုလို ​ေတြ႔မွ ​အိမ္​​ေ႐ွ႕က ရပ္​ၿပီး သတိ​ေပးပါ..ထင္​​ေယာင္​ထင္​မွား အရိပ္​​ေတြ႕႐ုံနဲ႔ မ​ေျပာပါနဲ႔ ဒီအခ်ိန္မွာ အဖ်က္အ​​ေမွာင္ ပ​ါ​ေရာဂ ဝင္​တတ္​တယ္​ အသံ​ေတြ ထင္​​ေယာင္​ထင္​မွာ ၾကားရတတ္​တယ္​ အသံက ​ေၾကာက္​စရာမဟုတ္​ဘူး အသံၾကားရာကို ၾကည့္​​ေနပါ ဘာအရိပ္​အ​ေယာင္​ျပမလဲ ၾကည္​့ပါ ဘာမွမျဖစ္​့ဘူး ​ေၾကာက္​စရာ မလိုဘူး​ေနာ္​ သိၾကလား..)
(ဟုတ္​ကဲ့ ဆရာ…)
(ဟုတ္​ကဲ့႐ွင္​့..)
ဆရာ​ေမာင္​ က
(ကဲ နာရီ​ေမာင္​း အခ်ိန္​ၾကၿပီး သြားၿပီး…)
ဆရာ​ေမာင္​ အိ္​မ္​ထဲကို ဝင္​လိုက္​သည္​။
ဓာတ္​့ခန္​းထဲကို ခ်ိဳး​ေကြ႕ဝင္​လိုက္​သည္​။
တံခါးကို မပိတ္​့ထား​ေတာ့ပါ အျပင္​က လူ​ေတြ အခန္​းကို မျမင္​ၾကသလို..အထဲမွာ …က…
အႀကီးမ အခန္​းထဲမွာ ဖ်ာက​ေလးအ​ေပၚမွာ ထိုင္​​ေနလိုက္​သည္​။
မမၾကာခင္​ ဆရာ​ေမာင္​ ​ေရာက္​လာၿပီး
(ကဲ အႀကီးမ သမီးအ​ေမ က ​ေျပာျပထားသလား..)
(ဟုတ္​ကဲ့ ​ေျပာျပထားပါတယ္​..)
ဆရာ​ေမာင္​ အ​ေ႐ွ႕ဘက္​​ေနရာမွာ ထိုင္​ၿပီး ​ေမး​ေနတယ္​။
အလယ္​မွာ စားပြဲတစ္​ခ်ပ္​ က ျခား​ေနပါတယ္​
(သမီးစိတ္​ထဲမွာ..လိုလိုခ်င္​ခ်င္​ ႐ွိရဲ႕လား..)
(ဟုတ္​ကဲ့..႐ွိပါတယ္​..ဆရာ..)
(​ေအး..သမီး..အႀကီးမ..​ေဆးလိမ္​းရမွာ သိရဲ႕လား..)
(ဟုတ္​ကဲ့ သိပါတယ္​…ဆရာ..)
(​ေအး ခ်စ္​​ေဆးကို သၤခ်ိဳင္​းမွာ လူ​ေသ​ေကာင္​​ေတြမွာ ​ေဆး​ေဖာ္​ရတယ္​..​မယား​ေၾကာက္​​ေဆး လင္​ႏိုင္​​ေဆးက အပ်ိဳစစ္​စစ္​မွာ ​ေဆး​ေဖာ္​ရတယ္​ကြဲ႔..)
(ဟုတ္​ကဲ့..ဆရာ..)
(ကဲ..သမီး..က ဒီဖ​ေရာင္​တိုင္​ကို ကိုင္​ထားပါ..)
(ဟုတ္​ကဲ့..ဆရာ…)
​(​ေအး..ခဏကိုင္​ထား..ဆရာ..​ေရသြားယူလိုက္​အုံးမယ္​..)
(ဟုတ္​ကဲ့..ဆရာ..)
ဆရာ​ေမာင္​ အခန္​းထဲက ထြက္​သြားသည္​။
အိမ္​ထဲက အျပင္​အ​ေျခအ​ေနၾကည္​့​ေနလိုက္​သည္​။
အျပင္​ က သားအမိႏွစ္​​ေယာက္​ သစ္​ပင္​​ေအာက္​မွာ ထိုင္​​ေနၿပီး ဆရာ​ေမာင္​ ကို ၾကည္​့​ေနၾကျပန္​သည္​။
ဆရာ​ေမာင္​ လက္​ျပလိုက္​ၿပီး ႏုတ္​ဆက္​လက္​ျပ ျပလိုက္​မိသည္​။
မျမင္​့ က ျပန္​ၿပီး လက္​ျပ​ေနလိုက္​သည္​။
ဆရာ​ေမာင္​ ​ေရခြက္​ကို ​ေရကရားအတြင္​း က ခပ္​ယူၿပီး အခန္​းထဲကို ဝင္​သြားလိုက္​သည္​။
အခန္​းထဲ က မႀကီးအနားကို ထိုင္​ၿပီး
(ကဲ အႀကီးမ..အႀကီးမ လက္​ထဲက ဖ​ေရာင္​တိုင္​းကို ​ေရထဲ ႏွစ္​့​ေပးလိုက္​ပါ..)
(ဟုတ္​ကဲ့..ဆရာ..)
​ဖ​ေရာင္​တိုင္​ကို ​ေရထဲႏွစ္​့လိုက္​သည္​။
(ကဲ အႀကီးမ ဖ​ေရာင္​တိုင္​ကို ျပန္​ဆယ္​လိုက္​ပါ..)
(ဟုတ္​ကဲ့ ဆရာ..)
(​ေအး..ဆရာ..​ေရခြက္​သြားထားလိုက္​အုံးမယ္​..အႀကီးမ ဖ​ေရာင္​တိုင္​ကို ၾကည္​့ထား​ေနာ္​..)
(ဟုတ္​ကဲ့…ဆရာ..)
ဆရာ​ေမာင္​ အခန္​းထဲ က ထြက္​သြားၿပီး အိမ္​ထဲ က အျပင္​ကို ထြက္​သြားသည္​။
မျမင္​့တို႔ သားအမိ အနားကို လာၿပီး
(မမျမင္​့ အိမ္​ဝင္​းထဲ ဘာ​ေတြ ျမင္​မိသလဲ..)
မၾကာခင္​ ​ေရခြက္​ကိုင္​ၿပီး လာသူကို ၾကည္​့ၿပီး
(ဘာမွ မျမင္​မိဘူး ဆရာ..)
(အခုအခ်ိန္​မွာ အ​ေရးႀကီးတယ္​​ေနာ္​..မမျမင္​့..)
(ဟုတ္​ကဲ့ပါ ဆရာ..)
(ကဲ..ကဲ..ကႊ်န္​​ေတာ္​ နာရီ​ေမာင္​း အခ်ိန္​ကို ​ေစာင္​့​ေနရတာ ​ေဆးအခ်ိန္​ၾကဖို႔ လုပ္​​ေနရတယ္​..သိခံၿပီး အခ်ိန္​​ေတြကို ​ေစာင္​့ရမယ္​​ေနာ္​ မမျမင္​့…)
(ရပါတယ္​ ဆရာရယ္​..​ေဆးသာ​ေဖာ္​ပါ ဒီ​ေန႔ ည​ေနအထိ အခ်ိန္​ရပါတယ္​..ဆရာရယ္​..)
(ဟုတ္​ကဲ့..ကႊ်န္​​ေတာ္​ သြားၿပီး…)
(ဟုတ္​ကဲ့…ဆရာ..)
ဆရာ​ေမာင္​ အိမ္​ထဲကို ဝင္​လိုက္​ၿပီး ဓာတ္​့ခန္​းထဲကို ဝင္​လိုက္​​ေတာ့ ဖ​ေရာင္​တိုင္​က​ေလးမွာ မီး​ေတာက္​​ေနသည္​။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
(အႀကီးမ ​ဘာျဖစ္​့လို႔ ဖ​ေရာင္​တိုင္​ကို ​ေအာက္​ခ် ထြန္​းထားတာလဲ ကိုင္​ထားရမွာ..)
(ဟို..ဟို…ဖ​ေရာင္​တိုင္​ က အလိုလို မီး​ေတာက္​သြားလို႔ ​ေၾကာက္​ၿပီး ​ေအာက္​ကို ထြန္​းလိုက္​တာပါ..ဆရာ…)
(အင္​း..ထင္​တယ္​..ထင္​တယ္​..)
အသံမာၿပီး ​ေျပာသံၾကားရ​ေတာ့ မႀကီး မ်က္​လုံးျပဴးသြားသည္​။
(ဘာျဖစ္​့လို႔လဲ..ဆရာ..)
(အႀကီးမ မွာ ခ်စ္​သူ​ေတြ ထားဘူးသလား..)
(ဟင္​းအင္​း..မထားဘူးပါဘူး…ဆရာ..)
(အႀကီးမကို ..ရည္​းစားစကား..​ေျပာတဲ့သူ..​ေတြ႕ရတယ္​..)
(႐ွင္​…ဟုတ္​ကဲ့…႐ွိပါတယ္​..ဆရာ..)
(​ေအး​ေလ..​ေဆး​ေအာင္​ဖို႔ လိုပါတယ္​..စမ္​းၾကည္​့ရမွာ​ေပါ့..)
(ဟုတ္​ကဲ့…ဆရာ..)
(ကဲ..အႀကီးမ..ဒီကို..လာပါ..​ေဆး​ေဖာ္ဖို႔
 နာရီအခ်ိန္​ၾက​ေတာ့မွာ..)
အခန္​း​ေဘး က လိုက္​ကာတစ္​ခု ဆြဲဖြင္​့လိုက္​သည္​။
လိုက္​ကာ အခုမွ ဖြင္​့လိုက္​မွ အႀကီးမ သိလိုက္​သည္​။
​ေဘးက အခန္​းတစ္​ခု႐ွိ​ေနသလို အိပ္​ယာတစ္​ခု ႐ွိ​ေနျပန္​သည္​။
​ေဆးလိမ္​းရမယ္​ဆိုတာ သိ​ေတာ့ အခန္​းထဲကို ဝင္​လိုက္​သည္​။
အခန္​းထဲ က ဆရာ​ေမာင္​ က
(ကဲ အႀကီးမ အခန္​းထဲမွာ တစ္​​ေယာက္​ထဲ အဝတ္​အစား​ေတြ အားလုံးကို ခြၽတ္​့လိုက္​ပါ..ဆရာထြက္​​ေပးပါမယ္​…​ေဆးက ​ေနရာမလပ္​..လိမ္​းရမွာ..ဆရာက..အျပင္​ထြက္​ရမွာ..)
(႐ွင္​..ဆ..ဆရာ..)
(​ရွက္စရာ မဟုတ္ဘူး အၾကီးမ ​​ေစာ​ေစာ က ဖ​ေရာင္​တိုင္​ မီးထ​ေတာက္​့တာ သမီးသိတယ္​ မဟုတ္​လား..)
(ဟုတ္​..ဟုတ္​…သိပါတယ္​..ဆရာ..)
(​ေအး..အခ်ိန္​မတန္​ခင္​ ​ေရ​ေလာင္​းထားတဲ့ ဖ​ေရာင္​တိုင္​ က မီးထ​ေတာက္​့စရာ မ႐ွိဘူး..သမီးႀကီးမွာ အႏၱာရယ္​ တစ္​ခုခု ၾက​ေရာက္​ႏိုင္​လို႔ မီးထ​ေတာက္​့တာ..သမီးႀကီးအတြက္​့လဲ အႏၱာရယ္​ကင္​း​ေအာင္​လဲ ​ေဆး​ေဖာ္​​ေပးရအုံးမွာ..ကဲ..ကဲ..အခ်ိန္​မ႐ွိဘူး..ဆရာ..အျပင္​ထြက္​​ေပးပါမယ္​..)
(ဟုတ္​ကဲ့..ဟုတ္​ကဲ့..ဆရာ..)
လိုက္​ကာကုိ ျပန္​ပိတ္​ၿပီး အခန္​းထဲ က ဆရာ​ေမာင္​ ထြက္​သြားသံ ၾကားလိုက္​ရ​ေတာ့ မႀကီးတစ္​​ေယာက္​ အလိုလို ​ေၾကာက္​စိတ္​မ်ားဝင္​လာၿပီး အၤက်ီၾကယ္​သီးမ်ားအ​ေပၚ လက္​က​ေလးမ်ား ကိုင္​လိုက္​​ေတာ့သည္​။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
အခန္​းထဲ က ဆရာ​ေမာင္​ ထြက္​လာၿပီး အိမ္​အျပင္​ဘက္​ က သားအမိႏွစ္​​ေယာက္​ကို ၾကည္​့လိုက္​သည္​။
သားအမိႏွစ္​​ေယာက္​ ဆရာ​ေမာင္​ကို ၾကည္​့​ေနၾကသည္​။
​ဆရာ​ေမာင္​ က အိမ္​​ေနာက္​​ေဖးထြက္​သြားသည္​။
ဆရာ​ေမာင္​ အိမ္​သာတက္​​ေနပုံ ​ေတြ႕​ေနရသည္​။
၂ မိနစ္​့ အတြင္​းမွာ ဆရာ​ေမာင္​ ဆင္​းလာခဲ့သည္​။
ဆရာ​ေမာင္​ က မျမင္​့ သားမိကုိ လက္​ျပလိုက္​သည္​။
မျမင္​့ လဲ လက္​ျပလိုက္​မိသည္​။
ဆရာ​ေမာင္​ အိမ္​ထဲဝင္​ၿပီး ​ေရကရားထဲကို ​ေရကို ​ေရခြက္​ထဲ ထဲ့ငွဲ႔လိုက္​ၿပီး ပုဆိုးခါးပုံစ အတြင္​းက ​ေဆးပုလင္​း​ေလးကို လူမျမင္​​ေအာင္​ စားပြဲအ​ေပၚ တင္​လိုက္​ျပန္​သည္​။
မိိမိ လက္​မွာ ​ေပပြ​ေန​ေသာ ​ေဆးမ်ားကို အနီးက လက္​သုပ္​ပါဝါကို သုတ္​​လိုက္​ျပန္​သည္​။
ဘာ​ေၾကာင္​့မ်ား လက္​မွာ ​ေဆးရည္​မ်ား ​ေပပြသြားတာလဲ မသိပါ။
​ေဆးပုလင္​းက​ေလးမွာ ဆီလိုလို အရည္​မ်ားက တြဲလဲခို​ေနၾကသည္​။
ဆရာ​ေမာင္​ ဓာတ္​့ခန္​းထဲ ဝင္​လိုက္​ၿပီး အခန္​းတံခါးကို မသိမသာ ပိတ္​လိုက္​သည္​။
အခန္​းထဲ အ​ေရာက္​မွာ လိုက္​ကာအစ အနားကပ္​ၿပီး
(အႀကီးမ..ဆရာဝင္​လာလို႔ ..ရၿပီးလား..)
(ဟုတ္​..ဟုတ္​..ဟုတ္​ကဲ့…ဆ..ဆ..ဆရာ..)
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
ဆရာ​ေမာင္​ လိုက္​ကာက​ေလး မလိုက္​ၿပီး အခန္​းငယ္​က​ေလးထဲကို ဝင္​လိုက္​သည္​။
႐ွက္​စြာ​ေသာ မိန္​းက​ေလး ​ေခါင္​းငုတ့္ၿပီး ရပ္​​ေနသလို လက္​ႏွစ္​ဖက္​ က မိမိအ႐ွက္​​ေနရာကို ဖုံအုပ္​ထားသည္​။
ဆံပင္​အ႐ွည္​က​ေလးနဲ႔ ပ်ိဳျပစ္​့လွပ​ေၾကာ့႐ွင္​း​ေသာ ခႏၵာကိုယ္​ အခ​်ိဳးအစား က သူ​ေနရာနဲ႔သူ ထုဆစ္​့ပုံ​ေဖၚထားသည္​။
လုံးက်စ္​့​ေသာ အသားစိုင္​ အထုအထည္​နဲ႔ ​ေသးငယ္​​ေသာ ရင္​သားမ်ား က ရပ္​​ေနသူ အလွကို ထင္​ဟပ္​​ေစသည္​။
(ကဲ့..သမီး အႀကီးမ ..အိပ္​ယာအ​ေပၚကို အိပ္​​ေပးပါ ..ဆရာ..​ေဆးလိ္​မ္​း​ေတာ့မယ္​ မ႐ွက္​ပါနဲ႔ ဒါက ​ေဆး​ေဖာ္​​ေနတာလို႔ မွတ္​ပါ..​ေဆး႐ုံမွာ ခြဲစိတ္​ခန္​းမွာ သမီးရဲ႕ ခႏၵာကိုယ္​ ဒီအတိုင္​းဘဲ ထား​ေပးရတာဘဲ သမီး..႐ွက္​မ​ေနနဲ႔ ..ဆရာ..အားလုံးကို ျမင္​ရပါတယ္​..လာလာ..အႀကီးမ..)
အႀကီးမ ႐ွက္​စြာျဖင္​့ ၾကည္​့​ေနမိသည္​။
​ေျခလွမ္​းက​ေလး ႏွစ္​လွမ္​းစာ အိပ္​ယာအနားကို သြားလိုက္​သည္​။
အိပ္​ယာ အလယ္​မွာ ရပ္​ၿပီး ​ေျဖးညႇင္​းစြာ လက္​ယွက္​အုပ္​ထားၿပီး ထိုင္​​ေနလိုက္​သည္​။
(ကဲ..အႀကီးမ..အိပ္​လိုက္​..အိပ္​လိုက္​..)
​ေျပာၿပီး ထိုင္​​ေနသူ အႀကီးမကို လက္​​ေမာင္​းတစ္​ဖက္​ ကို ဆရာ​ေမာင္​ လက္​ၾကမ္​းႀကီး က ႏုစက္​့အိ​ေန​ေသာ အႀကီးမ လက္​​ေမာင္​းက​ေလးအား ကိုင္​တြယ္​ၿပီး အိပ္​ယာအ​ေပၚကို အိပ္​​ေစလိုက္​သည္​။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
အိပ္​ယာထက္​မွာ ပက္​လက္​က​ေလးနဲ႔ အႀကီးမ မိမိအ႐ွက္​​ေနရာကို လက္​ႏွစ္​့ဖက္​ က ဖုံအုပ္​ထား​ေနရသည္​။
ဆရာ​ေမာင္​ အနီး က ဇလုံတစ္​ခုကို ယူၿပီး အနီးက ​ေဆးပုလင္​းကို ယူၿပီး အရည္​မ်ား ​ေလာင္​းထဲ့လိုက္​သည္​။
​ေဆးပုလင္​းလား အရက္​ပုလင္​းလား ကြဲျပားဖို႔ မႀကီးမသိပါ။
အရက္​ပုလင္​း မွတ္​​ေနသည္​။
​ေဆးရည္​ က ႏွမ္​းဆီ အနံ႔မ်ိဳး ရ​ေနသည္​။
ဆရာ​ေမာင္​ က
(ကဲ..အႀကီးမ ဆရာက..သမီးခႏၵာကိုယ္​ အ​ေပၚ ​ေဆးလိမ္​း​ေတာ့မယ္​ မ်က္​စိ့မွိတ္​့ထားပါ..)
အႀကီးမ မ်က္​စိ့ကို မွိတ္​့ထားလိုက္​သည္​။
(ဥဳံ´´´´ဝိဇၨာအ​ေပါင္​း..ဆရာ​ေကာင္​းတို႔..ယ​ေန႔ယခု အခ်ိန္​အခါသမယမွာ ​ေဆးစြမ္​းမ်ားကို ကူညီၾကပါ´´´ဥဳံး…အ​ေမွာင္​ပါ​ေရာဂ..အဖ်က္​မ်ား..ကင္​းပါ…႐ွင္​းပါ..ဖယ္​႐ွား​ေပးပါ..ဥဳံး……….)
အိမ္​ထဲ က ​ေဆးကု ​ေဆး​ေဖာ္​​​ေနသံကို အိမ္​အျပင္​ က သားမိ ၾကား​ေနရသည္​။
မျမင္​့ ရင္​ထဲမွာ ​ေဆး​ေအာင္​ပါ​ေစလို႔ ဆု​ေတာင္​း​ေနမိၿပီး လက္​အုပ္​ခ်ီ ကန္​႔​ေတာ့​ေန​ေတာ့သည္​။
လက္​အတြင္​း က ႀကိမ္​လုံးက အလယ္​မွာ ႐ွိ​ေနပါသည္​။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
ဆရာ​ေမာင္​ အႀကီးမ လက္​မ်ားကို ​ေဆးမ်ားလိမ္​းခ်ယ္​​ေပး​ေနသည္​။
လက္​တစ္​ဖက္​ၿပီး​ေတာ့ ​ေနာက္​လက္​တစ္​ဖက္​ကို လွမ္​းယူၿပီး လိမ္​းခ်ယ္​ျပန္​သည္​။
(ဥဳံး…..ဥဳံး…ဥဳံး….)
မႏၰန္​းမ်ား ရြက္​ဆိုသံမ်ားနဲ႔ ​ေဆး​ေဖာ္​​ေန​ေသာ ဆရာ​ေမာင္​ လက္​ႀကီး က အႀကီးမ ဗိုက္​့အ​ေပၚကို ​ေရာက္​လာၿပီး ပြတ္​့သပ္​့​ေနျပန္​သည္​။
(ဥဳံး…ဥဳံး…..ဥဳံး….)
အထက္​ကို တက္​တက္​လာသည္​။
အႀကီးမ ရင္​သားအနီး က ျပန္​ဆင္​းသြား​ေတာ့ အႀကီးမ မ်က္​လုံးက​ေလးမွာ မွိတ္​့ထားလွ်က္​နဲ႔ မ်က္​သားအရည္​ခြံက​ေလးမွာ လႈပ္​​ေနသည္​။
ဆရာ​ေမာင္​ လက္​ႀကီးက ရင္​သားအ​ေပၚကို တစ္​ဝက္​တိတိ တက္​သြားၿပီး ​ေအာက္​ကို ျပန္​ဆင္​းသြားသည္​။
တစ္​ကိုယ္​လုံး ဆတ္​့ဆတ္​့တုံသလို အႀကီးမ ခံစားရမိသည္​။
လက္​ႀကီးျပန္​ဆင္​းသြား​ေတာ့ ဆီခုံအနီး အ​ေမႊးက​ေလးမ်ား ကို ထိသြားသည္​။
(ဥဳံး.´´´´ဥဳံး´´´´´ဥဳ​ံး°°°°)
ဆရာ​ေမာင္​ လက္​ႀကီးက အ​ေပၚတက္​လာၿပီး ရင္​သားတစ္​ခုလုံးကို ပြတ္​့သပ္​့​ေပးၿပီး အထက္​ကို တက္​သြားသည္​။
​ေအာက္​ကို ျပန္​ဆင္​းၿပီး ရင္​သားမ်ားကို ပြတ္​့သြားျပန္​သည္​။
ဆီခုံအနီး ထိခိုက္​မိၿပီး အထက္​ကို ျပန္​တက္​သြားျပန္​သည္​။
(ဥဳံး….°°°°°ဥဳံး“´´°°°°°)
ရင္​သားမ်ားကို ညႇင္​သာစြာ ပြတ္​့သပ္​့​ေပးၿပီး အထက္​ကို တက္​သြားသည္​။
မႀကီး ပုခုံအ႐ိုးမ်ားအနီးကို လက္​ႀကီးႏွစ္​ဖက္​ က ပြတ္​သပ္​့​ေပးသလို ဇလုံအထဲမွာ ​ေဆးျပန္​ယူခ်ိန္​မွာ လက္​တစ္​ဖက္​က မႀကီး ခႏၵာကိုယ္​ အ​ေပၚ က ခဏ​ေလး ထြက္​ခြာၿပီး ျပန္​​ေရာက္​လာသည္​။
မႀကီး ဗိုက္​က​ေလးမွာ တဇတ္​့ဇတ္​့တုံခါ​ေနသည္​။
မ်က္​လုံအ​ေပၚ က မ်က္​ခြံသားက​ေလးမွာ မ်က္​စိ့မွိတ္​့ထားရင္​း လႈပ္​ခါ​ေနသည္​။
ဆရာ​ေမာင္​ က
(အႀကီးမ..ရည္​းစားမ႐ွိဘူး​ေနာ္​..ဟုတ္​လား..)
အသံတိုးတိုးနဲ႔ ​ေမးလိုက္​​ေတာ့
(အင္​း°°°°မ…မ..မ႐ွိပါဘူး..ဆရာ…)
(​ေအး..စိတ္​က ရည္​းစားဆီ ..​ေရာက္​မ​ေနနဲ႔…​ေဆးလိမ္​း​ေသာ လက္​ကို အာ႐ုံထားပါ..)
(ဟ.ဟုတ္​့…ဟုတ္​့..က..ကဲ့…)
ဆရာ​ေမာင္​ က ဆက္​ၿပီး မႏၰန္​းမ်ား ရြတ္​့​ဆိုၿပီး ပြတ္​့သပ္​​ေနျပန္​သည္​။
(ဥဳံး°°°´´´´ဥဳံး……´´´´´´)
ဆရာ​ေမာင္​ လုပ္​သမွ် စိတ္​ကို လက္​ႀကီးထံ ပို႔​ေန​ေပမဲ့ မိမိစိတ္​ထဲမွာ လူတစ္​​ေယာက္​ကို ျမင္​​ေနမိသည္​။
ဆရာ​ေမာင္​ က အႀကီမ ခႏၵာကိုယ္​ကို ဆြဲၿပီး ​ေစာင္​းလိုက္​သည္​။
မႀကီး အလိုက္​သင္​့က​ေလး ဆရာ​ေမာင္​ဘက္​ကို ​ေစာင္​း​ေပးလိုက္​သည္​။
ဆရာ​ေမာင္​ အႀကီးမ လက္​တစ္​ဖက္​ကို မိမိတင္​ျပင္​​ေခြထား​ေသာ ​ေနရာကို လက္​ခ်​ေပးၿပီး ​ေနာက္​​ေက်ာျပင္​ကို ​ေဆးလိမ္​း​ေပး​ေနလိုက္​သည္​။
မႀကီး လက္​ကို ျပန္​ၿပီး​ေနရာ​ေရြ႕လိုက္​သည္​။
ဆရာ​ေမာင္​ က ​ေက်ာျပင္​အ​ေပၚမွာ ဖင္​တုံအ​ေပၚကို ​ေဆးမ်ား လိမ္​းခ်ယ္​​ေပးျပန္​သည္​။
အႀကီးမ ဖင္​တုံႀကီးမွာ တုံခါ​ေန​ေတာ့သည္​။
ဆရာ​ေမာင္​ နည္​းနည္​း ​ေနရာယူဖို႔ အႀကီးမ ဘယ္​လက္​ကို ဆြဲၿပီး ခႏၵာကိုယ္​အား တစ္​ဖက္​ကို ​ေဆးလိ္​မ္​းျပန္​သည္​။
အႀကီးမ လက္​ႀကီး က ဆရာ​ေမာင္​ထားခဲ့​ေသာ တင္​ျပင္​​ေခြအ​ေပၚမွာ ႐ွိ​ေနၿပီး ဆရာ​ေမာင္​ ဒူးနဲ႔ အႀကီးမ ရင္​သားက ထိကပ္​​ေနသည္​။
တစ္​​ေစာင္​းက​​ေလးျဖစ္​ၿပီး ​ေဆးလိမ္​းခံ​ေန​ေသာ မႀကီး လက္​ႀကီးထံကို စိတ္​​ေရာက္​သြား​ေတ့ာသည္​။
ဖင္​ၾကားထဲအထိ ပြတ္​့ၿပီး ​ေဆးလိမ္​း​ေန​ေသာ လက္​ႀကီးတစ္​ဖက္​့ ​ေနာက္​ၿပီး မိမိ​ေပါင္​းလုံးႀကီးကို ​ေဆးမ်ားလိမ္​းၿပီး ပြတ္​့သပ္​့​ေနျပန္သည္။
တင္​ျပင္အ​ေ​​​ပၚ က မာမာတစ္ခု ကို အၾကီးမ လက္​ျပင္္​​​​​နဲ႔ ထိမိ​ေနသည္​။
(ဥဳံး…´´´´ဥဳံး….´´´´)
အႀကီးမကို ပက္​လက္​က​ေလး ျဖစ္​့​ေအာင္​ ျပန္​ၿပီး ​ေနရာယူ​ေပးရင္​ ရင္​သား​ေနရာက လက္​ႀကီးနဲ႔ တြန္​းၿပီး ပက္​လက္​က​ေလး ​လုပ္​လိုက္​သည္​။
ပက္​လက္​က​ေလး မႀကီး ျဖစ္​သြားျပန္​သည္​။
ပက္​လက္​​ေန​ေသာ မႀကီးကို
(အႀကီးမ ​ေဖာင္​စီး​ေတာ့မွာ ​ေျခ​ေထာက္​့ကို အ​ေပၚ​ေထာင္​ထား…)
အႀကီးမ ​ေျခ​ေထာက္​ကို အ​ေပၚ​ေထာင္​​ေပးလိုက္​သည္​။
ဇလုံးထဲက ​ေဆးမ်ားကို ယူၿပီး ​ေပါင္​ကို ထိုင္​​ေနလွ်က္​ ​ေဆးလိမ္​း​ေပးျပန္​သည္​။
(ဥဳံး…..ဥဳံး….´´´´´´´)
​ေဆးမ်ားလိမ္​က်ံ​ေပးရင္​ ​ေပါင္​က​ေလး တ​စ္​ဖက္​တစ္​ခ်က္​ကို ဆရာ​ေမာင္​ ကား​ေပးလိုက္​သည္​။
မႀကီး ​ေပါင္​က​ေလး ကားသြားၿပီး လက္​ႀကီး က မႀကီး ခြဆုံကို ​ေဆးယူၿပီး လိ္​မ္​း​ေပးလိုက္​သည္​။
(အအအ..ဆရာ…ဆ…အအအ..ဆရာ..)
(မ႐ွက္​နဲ႔..ဘာမွ မျဖစ္​ဘူး..ခဏ​ေလး..ခဏ​ေလး..)
(အအအ..အအ..ဆ…ဆ…)
မႀကီး ခႏၵာကိုယ္​ ဘယ္​ညာလူးသြားသည္​။
(ဥဳံး…..ဥဳံး….ဥဳံး……)
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
မႀကီး မ​ေနႏိုင္​သလို ျဖစ္​့​ေနသည္​။
ဆရာ​ေမာင္​ လက္​ႀကီးထံ စိတ္​က အားလုံး​ေရာက္​သြားသည္​။
ဆရာ​ေမာင္​ က
(အထဲကို ​ေဆးက အကုန္​မဝင္​ဘူး..)
(အအအ..အအအ..ဆ..ဆ..ရာ..)
အႀကီးမ လက္​ကိုယူၿပီး ပုဆုိးအလယ္​ကို ယူထားၿပီး ​ေနရာခ်လိုက္​သည္​။
(ဆ..ဆ..​ရာ…ဘာ..အအအအ..)
(ဝါးလုံးကိုင္​ရတယ္​..​ေဖာင္​အ​ေပၚ​ေရာက္​​ေနၿပီး..​ေဆးက အထဲအထိ မဝင္​​ေသးဘူး…)
(အအအ..အအ..ဆ..ဆ..ဆရာႀကီး..အအအ)
(ကဲ အႀကီးမ ဝါးလုံးကို ကိုင္​ထား..)
အႀကီးမ ပုဆိုးအ​ေပၚ က မာမာအရာႀကီးကို ကိုင္​​ေပးလို္​က္​သည္​။
ဆရာ​ေမာင္​ လက္​ႀကီး က
(အအအ…အအအ…အအ..)
(ဝါးလုံးကို ​ေသခ်ာကိုင္​​ေပးထား..)
အသံတိုးတိုးက​ေလး ​ေျပာၿပီး​ေနာက္​မွာ အသံအက်ယ္​ႀကီးနဲ႔
(ဥဳံး…ဝိဇၨာအ​ေပါင္​း ဆရာ​ေကာင္​းတို႔..မၾကာခင္​ ​ေဆးမ်ားကို စီမံပါ​ေတာ့မယ္​ ကူညီညာဝိုင္​းၿပီး မႈိင္​းမၾကပါ…ဥဳံး…..´´´´´´)
ဆရာ​ေမာင္​ က ပက္​လက္​က​ေလး ျဖစ္​​ေန​ေသာ အႀကီးမကို တိုးတိုးက​ေလး ​ေျပာလိုက္​သည္​။
(အႀကီးမ ​ေဆး​ေတြ အထဲကို လိ္​မ္​းဖို႔ အခ်ိန္​ၾကၿပီး​ေနာ္​..)
(အအအ..အအအ..ဟုတ္​ကဲ့…)
(​ေအး..အႀကီးမ အ​ေနနဲ႔ မ႐ွက္​နဲ႔ ဆရာဝါးလုံးကို ​ေဆးလိမ္​း​ေပးရမယ္​..)
(႐ွ..႐ွ..႐ွင္​..ဆ..ဆ..ဆရာ..)
(ကဲ..႐ွက္​မ​ေနရဘူး ..႐ွက္​မ​ေနနဲ႔ ​ကဲ ​ေဆးယူ..လိုက္​..)
​ေျပာၿပီး ဝါးလုံးအ​ေပၚက လက္​ကို ဆြဲယူၿပီး အနီးက ဇလုံထဲကို မႀကီး လက္​ကို ႏွစ္​့​ေပးလိုက္​သည္​။
ဆရာ​ေမာင္​လက္​တစ္​ဖက္​ က ပုဆိုးကို ​ေျဖခ်လိုက္သည္။
ဆရာ​ေမာင္​ ခါးအ​ေပၚ က ပုဆိုးႀကီးသည္​ ​ေအာက္​ကို ​ေျပ​ေလွ်ာ့ၾကသြားၿပီး ဆရာ​ေမာင္​ ဖင္​တုံနဲ႔ ​ေပါင္​တစ္​ဝက္​ က ​ေပၚထြက္​သြားသည္​။
မႀကီး လက္​ကို ဆရာ​ေမာင္​ ဆြဲယူၿပီး ဝါးလုံးအ​ေပၚကို တင္​​ေပးလိုက္​ၿပီး
(ဝါးလုံးကို ​ေဆးလိမ္​း​ေပးလိုက္​ အႀကီးမ…)
​ေျပာၿပီး မႀကီးလက္​ကို အလြတ္​အကြၽတ္​ ဝါးလုံးအ​ေပၚကို တင္​​ေပးလိုက္​ၿပီး ဆရာ​ေမာင္​ လက္​ႀကီးက အႀကီးမ ခြဆုံအ​ေပၚကို ​ေရာက္​သြားၿပီး​ေနာက္​မွာ
(အအအအအ..အအအ..အအ..)
ဆရာ​ေမာင္​ ဝါးလုံးကို အႀကီးမ ​ေဆးမ်ားလိမ္​းက်ံ​ေပးမိသည္​။
ခဏ အၾကာမွာ ဆရာ​ေမာင္​ က
(အႀကီးမ ​ေဆးထဲ့​ေတာ့မယ္​ အထဲအထိ လိမ္​း​ေပး​ေတာ့မယ္​​ေနာ္​..)
(အင္​း…ဟုတ္​..ဟုတ္​ကဲ့…ဆရာ..)
အႀကီးမ ဆရာ​ေမာင္​ ဝါးလုံးကို လႊတ္​​ေပးလိုက္​သည္​။
ဆရာ​ေမာင္​ ထလိုက္​သည္​။
​ေအာက္​က ဝတ္​လစ္​့စလစ္​့ အႀကီးမ ဝါးလုံးကို ၾကည္​့​ေနသည္​။
ဆရာ​ေမာင္​ ထရပ္​လိုက္​​ေတာ့ ပုဆိုးႀကီး က အနားမွာ ​ေျခရင္​းမွာ ပုံၾက​ေနၿပီး ပုဆိုးကို ​ေက်ာ္​ခြသြားၿပီး အႀကီးမ ​ေျခ​ေထာက္​့ ႏွစ္​​ေခ်ာင္​းၾကား ​ေနရာယူလိုက္​ရင္​ ဒူး​ေထာက္​့ ထိုင္​လိုက္​သည္​။
အႀကီးမ အ​ေပၚကို လက္​​ေထာက္​့ၿပီး​ေနာက္​့…
ဖိခ်လိုက္​ၿပီး
(​ေဆးက အထဲကို အကုန္​လိမ္​းၿပီးရင္​ ၿပီးၿပိီး​ေနာ္​ အႀကီးမ..)
(အင္​း…)
အသံတိုးတိုးက​ေလးမ်ား ​ေျပာၾကၿပီး​ေနာက္​မွာ ဆရာ​ေမာင္​ လက္​ႀကီး က…
ဥဳံး…အသံႀကိီး အျပင္​က သားအမိၾကားရၿပီး​ေနာက္​မွာ အႀကီးမ အသံကို ၾကားရသည္​။
သားအမိႏွစ္​့​ေယာက္​ ၁၅ မိနစ္​့​ေက်ာ္​​ေက်ာ္​ ဘာအသံမွ မၾကားခဲ့ရဘဲ သမီးအႀကီးမ အသံကို ၾကားရ​ေတာ့ ဒါဟာ အဖ်က္​အ​ေမွာင္​ ပါ​ေရာဂမ်ား ဝင္​လာတယ္​ ထင္​မိသည္​။
(အား…ဆရာ..ဆရာ..နာတယ္​..အီး…ဟီး..)
အသံတစ္​ခု ၾကားမိသလိုလို….
ငယ္​စဥ္​့ကတဲ့က ​​​ေဗဒင္​ အင္​း အိုင္​ မႏၰန္​း ယၾတာ ခ်စ္​​ေဆး ​ေဆးကု ကာမ ေဆးနည္​းမ်ား ႐ွာၿပီး လုပ္​ခဲ့တာ ​ေဆးဆရာမ်ားထံ ပညာသင္​ရင္​း အစျပဳၿပီး ​ေဆးဆရာ​ေလာက ဂိုဏ္​​ေလာက ကို ​ေျခစုံပစ္​ၿပီး ဝင္​​ေရာက္​ခဲ့တာ ၾကာပါၿပီး ယခုလို အပ်ိဳစစ္​စစ္​မ်ားကို စားဝါးခဲ့တာ ​ေနာ​ေက်​ေနၿပီး။
မႀကီး ​ေအာ္​သံနဲ႔ ဆရာႀကီး မႏၰန္​း ရြတ္​ဖတ္​သံ က ၿပိဳင္​တူ ထြက္​သြားသည္​။
ဆရာႀကီး အသံက အက်ယ္​ဆုံး ထြက္​​ေနသည္​။
ဆရာ​ေမာင္​ ၿငိမ္​သြား​ေတာ့ မႀကီး က
(ဆရာႀကီး..ၿပီးၿပီးလား..ဖယ္​​ေတာ့​ေလ..)
အ​ေပၚ က ဖိထား​ေသာ ဆရာ​ေမာင္​ က ပက္​လက္​က​ေလး အိပ္​​ေပးထား​ေသာ မႀကီး ရင္သား​က​ေလးမ်ားကို ပြတ္​့​ေျခၿပီး
ဆရာ​ေမာင္​ ​ေခါင္​းက​ေလး က မႀကီး ​ေခါင္​းအနား က ဆင္​ၿပီး မႀကီး ရင္သား​ကို စို႔လိုက္​ျပန္​သည္​။
(အား…ဆရာႀကီး ယားတယ္​..ဟိ..ဟိ..)
(ခဏ​ေလးပါဟာ..စို့ခ်င္​လို႔ပါ..)
မႀကီး လာကိုင​္​​ေသာ ဆရာ​ေမာင္​ ​ေခါင္​းအ​ေပၚ က လက္​ႏွစ္​ဖက္​ကို ဆရာ​ေမာင္​ လက္​ႀကီးႏွစ္​ဖက္​ က ဖမ္​းဆြဲၿပီး မႀကီးရဲ႕ရင္သားက​ေလးမ်ားကို ပါးစပ္​့ျဖင္​့ လိုက္​ဖမ္​းယူ စို႔​ေပးလိုက္​သည္​။
(ဟိ..ဟိ..ယားလို႔ပါ..ဆရာႀကီးရယ္​..ဟိဟိ..)
(ဥဳံး….ဥဳံး…ဥဳံး….)
ဆရာျမ အျပင္​က လူ​ေတြၾကား​ေအာင္​ လုပ္​​ေနၿပီး​ေနာက္​့
(​ေဆးလိမ္​း​ေပးတာ ..​ေကာင္​းလား..အႀကီးမ..)
(ဟင္​း..ဆရာႀကီး က လင္​မယားလို လုပ္​​ေနတာ မဟုတ္​ဘူးလား..လူကို နာ​ေနတာ..အ​ေမနဲ႔ ညီမက​ေလး ၾကားမွာ ​ေၾကာက္​လို႔ အသံသိပ့္​မထြက္​ရဲ႕ဘူး အရမ္​းနာတာ ဆရာႀကီးဟာႀကီး က ..မ​ေကာင္​းပါဘူး…နာတယ္​..)
(​ေအာ္​..နာတယ္​​ေပါ့..ဟုတ္​လား…)
(အင္​း..နာတယ္​..)
(ကိုင္​ နာအုံး..နာအုံး..)
(အအအ..အအ..လုပ္​ျပန္​ၿပီး ဆရာႀကီး..မၿပီး​ေသးဘူးလား..)
(ၿပီး​ေတာ့မွာပါ ဆယ္​ခ်က္​​ေလာက္​ က်န္​​ေသးတယ္​ ခဏ​ေလး​ေနာ္​..)
​ေျပာၿပီး အႀကီးမ ​ေပါင္​ကို အ​ေပၚ​ေထာင္​
(အား..ဟား..မရဘူး..ဆရာႀကီး..နာတယ္​..အအအအ..ဟို..ဟို…ဆယ္​ခ်က္​..ျပည္​့ၿပီး..အမယ္​​ေလး ​ေအာင့္​သြားတာဘဲ..)
ဆရာ​ေမာင္​ စဥ္​းစားၿပီး​ေတာ့ ရပ္​လိုက္​သည္​။
(​ေအး..ဆယ္​ခ်က္​ျပည္​့သြားၿပီး…ဘယ္​အနား က ​ေအာင့္​သြားတာလဲ အႀကီးမ..)
(အတြင္​းထဲက ဆီခုံမွာ ​ေအာင္​့သြားတာ..လုံးလုံးႀကီး ျဖစ္​့သြားတယ္​ ဆရာႀကီး..)
(ကဲ..အႀကီးမ ထလို႔ရၿပီး..)
​ေျပာရင္​း ဆရာ​ေမာင္​ အ​ေပၚက ထလိုက္​သည္​။
အ​ေပၚက ဆရာ​ေမာင္​ ထသြား​ေတ့ာ ပက္​လက္​က​ေလး ျဖစ္​​ေနသူ မႀကီး ကို္​ယ္​တုံးလုံနဲ႔ အိပ္​ယာအ​ေပၚမွာ အားယူလက္​​ေထာက့္​ၿပီး ထလိုက္​သည္​။
မိမိပစၥည္​းကို ငုံၾကည္​့မိသည္​ ေသြးမ်ား ​ေပပြ​ေနသည္​။
​ေအာက္​ကို ဆက္​ၿပီး ​ေပါင္​ကားၿပီး ၾကည္​့မိသည္​ ေသြးစမ်ား စြန္​းထင္​​ေနသည္​။
ဆရာ​ေမာင္​ က ပုဆိုးကို ​ေကာက္​ဝတ္​လိုက္​ၿပီး လိုက္​ကာကို ဖယ္​ၿပီး ဓာတ္​့ခန္​းထဲကို သြား​ၿပီး အႀကီးကို ​ေျပာလိုက္​သည္​။
(မႀကီး..ဟိုအနား က တဘက္​ကို ယူၿပီး ​ေဆး​ေတြကို သုတ္​လိုက္​ပါ ​ေနာက္​ၿပီး​ေတာ့ အဝတ္​အစား​ေတြ ​ေသ​ေသခ်ာခ်ာ ျပန္​ဝတ္​ပါ..)
(ဟုတ္​ကဲ့…ဆရာ..)
အႀကီးမ အဝတ္​အစား ဝတ္​​ေနစဥ္​့မွာ အခန္​းထဲက ဆရာ​ေမာင္​ ထြက္​သြားၿပီး အျပင္​က သားမိကို လက္​ျပႏုတ္​ဆက္​လုိက္​သည္​။
မျမင္​့ လဲ ျပန္​လည္​ ႏုတ္​ဆက္​လိုက္​သည္​။
ဆရာ​ေမာင္​ စားပြဲအ​ေပၚ က ​ေရကို ယူ​ေသာက္​လိုက္​ၿပီး အခန္​းထဲကို ဝင္​သြားသည္​။
မျမင္​့ ရင္​တမမ ျဖစ္​​ေနသည္​။
နာရီဝက္​အတြင္​းမွာ ၿပီးသြားပုံရသည္​။
၅ မိနစ့​္​​ေ​လာက့္ က ဥဳံး အသံ​ေ​ပ်ာက္သြားတာပါ။​​
ယခုလို အျမန္​ၿပီးသြားတာ ​ေတာ္​​ေသးတယ္​ မွတ္​သည္​ သားမိ ႏွစ္​ဦး အိမ္​က​ေလးကို ၾကည္​့​ေနၾကသည္​။
ဆရာ​ေမာင္​ အခန္​းထဲကို ျပန္​​ေရာက္​သြားသည္​။
လိုက္​ကာ အတြင္​းကို လွမ္​း​ေမးလိုက္​သည္​။
(အႀကီးမ ၿပီးၿပီးလား…)
(ခဏ​ေလး..ၿပီး​ေတာ့မွာ ..ဆရာႀကီး..)
(​ေအာ္​..​ေအး..​ေအး..ဆရာႀကီး..ဒီက ​ေစာင္​့​ေနမယ္​​ေနာ္​..)
(ဟုတ္​ကဲ့ ..ဆရာႀကီး..)
လိုက္​ကာကို မၿပီး မႀကီး ထြက္​လာခဲ့သည္​။
ဆရာႀကီး က ​ေက်ာက္​သင္​ပုန္​းကို ယူၿပီး အင္​းကြက္​မ်ား ခ်​ေရး​ေနျပန္​သည္​။
(ဆရာႀကီး ..​ေရာက္​ၿပီး..)
(​ေအာ္​..​ေအး​ေအး..ထိုင္​ထိုင္​..အႀကီးမ..ဒါနဲ႔ အႀကီးမကို ​ေမးရအုံးမယ္​..မွန္​မွန္​​ေျဖ​ေနာ္​..)
(ဟုတ္​ကဲ့ ..ဆရာႀကီး..)
(လြန္​ခဲ့​ေသာ တစ္​ပတ္​့ သိုမဟုတ္​ ၁ရက္​ ၂ ရက္​.က အႀကီးမ အ႐ိုက္​ခံရသလား..)
(ဟုတ္​ကဲ့..အ႐ိုက္​ခံရပါတယ္​ ..ဆရာႀကီး..)
(​ေအး..​ေနာက္​ၿပီး..အႀကီးမ လက္​ကို သို႔မဟုတ္​့ ပါးကို တစိမ္​း လူတစ္​​ေယာက္​ က ဒီႏွစ္​့အထဲမွာ လင္​မယားစိတ္​နဲ႔ ထိ​ေတြ႕ကိုင္​တြယ္​ဘူးသလား..)
(႐ွင္​..ဟို..ဟို..)
(မ႐ွက္​နဲ႔ ရဲရဲ​ေျပာပါ..အႀကီးမ..)
စားၿပီး နားမလည္​ လုပ္​​ေနသူ အသံက မာ​ေနျပန္​သည္​။
(ဟုတ္​..ဟုတ္​..ဟို..ဟို..ကႊ်န္​မကို ..လိုက္​​ေျပာတဲ့..အလုပ္​႐ုံထဲက..​ေကာင္​က​ေလး က လက္​ဆြဲၿပီး နမ္​း​ေျပးဘူးတယ္​..ကႊ်န္​မ သူကို မခ်စ္​ပါဘူး..ဆရာ..အခုထိ လိုက္​​ေျပာ​ေနတယ္​..)
(​ေအး…ထင္​တယ္​…ထင္​တယ္​..ကဲ အႀကီးမ..ဒီအထဲ အႀကီးမ ႀကိဳက္​တဲ့ ဖ​ေရာင္​တိုင္​ ယူလိုက္​ပါ..ဆရာအတြက့္​ တစ္​​ေခ်ာင္​းပါ ယူလိုက္​ပါ..)
(ဟုတ္​ကဲ့..ဆရာႀကီး..)
မႀကီး စားပြဲအပု က​ေလး​ေပၚက ဖ​ေရာင္​တိုင္​ အထုပ္​ထဲက ဖ​ေရာင္​တိုင္​ ႏွစ္​​ေခ်ာင္​း ယူလိုက္​သည္​။
(​ေပး..ဆရာကို တစ္​​ေခ်ာင္​း..)
(ဟုတ္​ကဲ့..ဆရာ..​ေရာ့ပါ႐ွင္​့..)
ဆရာ​ေမာင္​ လက္​ထဲကို ဖ​ေရာင္​တိုင္​ကိုင္​ၿပီး​ ​ေက်ာက္​သင္​ပုန္​းအ​ေပၚ စာ​ေရးလိုက္​ၿပီး ဖ​ေရာင္​တိုင္​ ကိုင္​ထား​ေသာ လက္​သည္​ ​ေအာက္​ကို ခဏ​ေရာက္​သြားၿပီး မၾကာခင္​ ​​ဖ​ေရာင္​တိုင္​ ကိုင္​​ေသာ လက္​ျဖင္​့ ​ေခါင္​းကုတ္​့လိုက္​သည္​။
(ဟာ..​ေဆး​ေအာင္​ပါမလား ..မသိဘူး…)
(႐ွင္​…ဘာျဖစ္​လို႔လဲ…ဆရာ..)
(​ေဆးက အပ်ိဳစင္​ စစ္​စစ္​မွ ​ေအာင္​ျမင္​တာ..ကဲ အႀကီမ နဲ႔ ဆရာ ဘယ္​သူက ​ေအာင္​ျမင္​သလဲ မ​ေအာင္​ဘူးလဲ သိရ​ေအာင္​ ဖ​ေရာင္​က သက္​​ေသတည္​ျပလိပ္​မယ္​..ကဲ အတူတူ ​ေရထဲကို စိမ္​ၾကမယ္​..မ​ေအာင္​တဲ့သူ က မီး​ေတာက္​့ ​ေလာင္​းကြၽမ္​းသြားၿပီး ​ေအာင္​တဲ့သူ က ၁၁ မီးကြင္​းတယ္​..ကဲ ​ေရထဲကို စိမ္​ၾကမယ္​..)
ဆရာ​ေမာင္​ က မႀကီးနဲ႔ အတူတူ ခြက္​ထဲက ​ေရထဲကို ႏွစ္​လိုက္​ၾကသည္​။
(ကဲ အ​ေပၚကို ယူလိုက္​ၾကစို႔..ဖ​ေရာင္​တိုင္​ကို ၾကည္​့ၾကမယ္​..)
​ေရခြက္​ထဲက ဖ​ေရာင္​တိုင္​ ယူၿပီး ​ေထာင္​ထားလိုက္​ၾကသည္​။
မၾကာခင္​မွာ မႀကီးလက္​ထဲ က ဖ​ေရာင္​တိုင္​က​ေလးမွာ အ​ေငြ႔မ်ား ထြက္​လာၿပီး မီး​ေတာက္​့ငယ္​ တစ္​ခု က ထင္​႐ွားစြာ ထြန္​းလင္​းသြားခဲ့သည္​။
(ဆ..ဆ..ဆရာ..ဘယ္​..ဘယ္​လိုျဖစ္​တာလဲ..ဆရာရယ္​…)
(အင္​း…အႀကီးမ က စည္​းက်ိဳးသြားတာပါ..မပူနဲ႔..အငယ္​မကို ..​ေဆး​ေဖာ္​ရမွာဘဲ..)
(ဟင္​းအင္​း..မရဘူး…ညီမ​ေလး က ငယ္​​ေသးတယ္​..ဆရာ..သူ..သူ..​ေဆးလိမ္​းတာ မခံႏိုင္​​ေလာက္​့ဘူး..ဆရာ..)
(​ေအး​ေလး..အႀကီးမ..မ​ေဖာ္​​ေစခ်င္​ရင္​ ကံတရားအတိုင္​းဘဲ​ေပါ့..သမီးတို႔ အ​ေဖ က ငါတို႔ထက္​ ပိုၿပီး အစြမ္​း​ေရာက္​သြားၿပီး ငါတို႔က ႐ႈံးသြားၿပီး သမီးတို႔ အ​ေဖ က ႏိုင္​သြားၿပီး အစြမ္​း ၂ ဆ တိုးသြားၿပီး..)
(႐ွ..႐ွ..႐ွင္​..ဆရာႀကီး..ကႊ်န္​မ ကို ထပ္​ၿပီး ​ေဆးလိမ္​းလုိ႔ မရဘူးလား…)
(မရ​ေတာ့လို႔ပါ..အႀကီးမရယ္​..ရရင္​..လိမ္​း​ေပးမွာ​ေပါ့..)
(ညီမ​ေလး က ငယ္​​ေသးတယ္​..ဆရာႀကီး..ဆရာႀကီး ​ေဆးလိမ္​းတာ သူမခံႏိုင္​​ေလာက္​့ဘူး ဆရာႀကီး..)
(ကဲ အႀကီးမ ဆရာ​ေျပာမယ္​..အငယ္​မထက္​ ငယ္​တဲ့သူ​ေတြ ရပ္​ကြက္​ထဲမွာ ​ေယာကၤ်ားယူတာ ၾကားဘူးသလား..)
(ဟုတ္​့ကဲ့..႐ွိပါတယ္​..ဆရာ..)
(​ေအး…အႀကီးမ အဖို႔ စဥ္​းစားပါ..သမီးတို႔ အ​ေဖ က ဒီထက္​ စိတ္​ႀကီးသြားရင္​ သမီးတို႔ သားအမိကို သတ္​ပစ္​ဖို႔ အစြမ္​း႐ွိ​ေတာ့မယ္​..ဆရာတို႔ ႐ႈံးသြားၿပီး..ျပန္​ၾက႐ုံဘဲ ႐ွိၾကတာ​ေပါ့ကြယ္​..)
(ဆ..ဆရာ..ကႊ်န္​မ..ကႊ်န္​မ..)
(ဘာမွ မျဖစ္​့ပါဘူး..အႀကီးမ ..အငယ္​မ ​​ေဆးလိ္​မ္​းမရ လိမ္​းမ​ေပးဘူး စိတ္​ခ် ​ေနာက္​ၿပီး ဘာမွ မျဖစ္​ဘူးဆိုတာ ..ဆရာ..ရဲရဲႀကီး..အာမခံပါတယ္​..အငယ္​မ..ကို ​ေဆးလိမ္​း​ေပးရသ​ေလာက္​ဘဲ ..လိမ္​း​ေပးမွာပါ..)
(ဟို..ဟို..ဆရာႀကီး..အ​ေမသိရင္​..ဘယ္​လို..လုပ္​မလဲ..)
(​ေဖာင္​စီးလက္​ဖြဲ႔ က ဘယ္​သူကိုမွ ျပန္​​ေျပာလို႔ မရဘူး ​ေျပာတဲ့သူ က ​ဖ​ေရာင္​တိုင္​လို မိုးႀကိဳးပစ္​ခံရသလို မီး​ေလာင္​ၿပီး ​ေသတတ္​တယ္​..စီမံသူ အခ်င္​းခ်င္​းဘဲ သိလို႔ရတယ္​..ႀကိမ္​လုံးကိုင္​ က ဘုရင္​ဘဲ..သူသိရင္​..သမီးတို႔ အ​ေဖ..၃ ဆ တိုးသြားမွာဘဲ နီးရာဓားကို သူဆြဲခုတ္​မွာဘဲ..)
မႀကီးမ်က္​လုံးထဲမွာ သူအ​ေဖလက္​ထဲကို ဓားကိုင္​ပုံကို ျပန္​ျမင္​မိသည္​။
ငယ္​ငယ္​ က အ​ေဖ က အိမ္​အနားနီးခ်င္​း ဓားနဲ႔ခုတ္​​ေနပုံကို ျပန္​ျမင္​မိၿပီး.
(ဟုတ္​ကဲ့..ဆရာ..ညီမ​ေလးကို ..​ေဆးလိမ္​းရင္​..လိမ္​းရသ​ေလာက္​့က​ေလးဘဲ လိမ္​း​ေပးပါ..လိမ္​းမရရင္​ မလိမ္​းပါနဲ႔​ေနာ္​..)
(​ေအးပါဟာ..လိမ္​းမရဘဲ..လိမ္​းမ​ေပးပါဘူး..ဟ..​ေနာက္​ၿပီး နင္​့အ​ေမ က ​ေမးရင္​..​အိမ္​ေ​ရာက္​ေတာ့ ..​ေျပာျပလိုက္​..နင္​့ကို..ငါ​ေဆးဘယ္​လို လိမ္​း​ေပးတာ..)
(ဟာ..ဆရာႀကီး..အ​ေမက..သတ္​မွာ​ေပါ့..)
(ကဲ..ကဲ..နာရီ​ေမာင္​း အခ်ိ္​န္​နီး​ေနၿပီး..သြားၾကစို႔..​ေအာ္​..​ေနအုံး ဒီဖ​ေရာင္​တိုင္​ကို ထမ္​ိန္​ထဲ ထဲ့ထားလိုက္​အုံး..သူက..နင္​့အတြက္​့ အ​​ေဆာင္​ဘဲ..​ေသခ်ာလုံ​ေအာင္​ ထဲ့ထား..စည္​း​ေပါက္​ရင္​ ထၿပီး​ေလာင္​တတ္​တယ္​..နင္​့အ​ေဖ က မီး​ေတာက္​့ရင္​ သိတယ္​..)
မႀကီး လုံခ်ည္​ကို ျပင္​ဝတ္​့ၿပီး ခါးပတ္​က်စ္​့အတြင္​း ထပ္​ဆင္​​ေအာက္​မွာ လုံ​ေထြးၿပီး ဖ​ေရာင္​တိုင္​ကို သိမ္​းဆီးလိုက္​သည္​။
​ေၾကာက္​​ေတာ့ ​ေၾကာက္​မိပါသည္​။
မ​ေတာ္​ ဖ​ေရာင္​တိုင္​ မီးထ​ေတာက္​့မွ ​ေၾကာက္​မိပါသည္​။
အခန္​းထဲ က မႀကီး ထြက္​လာခဲ့သည္​။
အိမ္ထဲ က ​အမ က ထြက္​လာသည္။
မျမင့္ နဲ့ ​​မငယ္​ ၾကည္​့​ေနမိသည္​။
ဆရာ​ေမာင္​ က အိမ္​အျပင္​ဘက္​ ​ေနရိပ္​​ေသာ သစ္​ပင္​အနီး က ထိုင္​​ေန​ေသာ သားအမိ ႏွစ္​ဦးထံ ​ေရာက္​လာသည္​။
ဆရာႀကီးဦး​ေမာင္​ ​ေရာက္​​လာ​ေတာ့
မျမင္​့ က
(ဆရာႀကီး ၿပီးၿပီးလား ..)
(မရဘူး စီမံလို႔ မရဘူး ​ေဆးမ​ေအာင္​ဘူးဗ်)
​ေခြၽးမ်ားသုတ္​ၿပီး ​ေျပာ​ေနမိသည္​။
(႐ွင္​ ဒါဆို ဘယ္​လို လုပ္​မလဲ ဆရာႀကီးရယ္​..)
(အငယ္​မ ကို စီရင္​ၾကည္​့မယ္​​ေလ ​ေဆး​ေအာင္​ခ်င္​ ​ေအာင္​မွာ..)
အ​ေမျဖစ္​သူ သမီးအႀကီးကို မသိအသာ​ေလး ​အၾကည္​့ကို ၾကည္​့လိုက္​သည္​။
ဘယ္​နဲ႔လဲ အၾကည္​့ သမီးႀကီး ​ေခါင္​းခါျပသည္​။
သမီးအႀကီး ​ေဒၚျမင္​့ အနားမွာ ထိုင္​​ေနလိုက္​သည္​။
(သမီး အဆင္​မ​​ေျပဘူးလား..)
(သမီး မသိဘူးအ​ေမ..)
မျမင္​့ က
(ကဲပါ ဆရာႀကီးရယ္​ အငယ္​မ ကို စီမံၾကည္​့ပါအုံး အတတ္​ႏိုင္​ဆုံး ​ေဆးစြမ္​း​ေအာင္​..လုပ္​ပါ..)
ဆရာႀကီး​ေမာင္​
(​ေအးဗ်ာ ​ေဆးက အစြမ္​းပါ ခင္​ဗ် သမီးအႀကီး က မ​ေအာင္​ဘူး ျဖစ္​​ေနတာ ကဲ အငယ္​မကို အခန္​းထဲ လႊတ္​လိုက္​​ေတာ့ဗ်ာ)
​ေျပာၿပီး ဆရာ​ေမာင္​ က အိမ္​ထဲ ျပန္​သြားလိုက္​သည္​။
အနီးက စားပြဲ​ေပၚ က ​ေရခပ္​ထား​ေသာ ​ေရခြက္​ကို ​ေကာက္​​ေသာက္​လိုက္​ျပန္​သည္​။
​ ဆရာ​ေမာင္​ အိမ္​ထဲ အတြင္​းက ဓာတ္​့ခန္​းထဲကို တံခါးဖြင္​့ ဝင္​သြားလိုက္​သည္​။
(က​ဲ သမီးငယ္​ သမီးငယ္​ ကယ္​မွ ရမယ္​​ေနာ္​..မမႀကီး က ​ေဆးမ​ေအာင္​ဘူးတဲ့..)
(ဟင္​းး…ဟုတ္​ကဲ့ပါ အ​ေမရယ္​..သမီးသြားလိုက္​ပါမယ္​..)
သက္​ပ်င္​း႐ွည္​ဆြဲၿပီး ​ေျပာလိုက္​ၿပီး အငယ္​မ အိမ္​ထဲကို ဝင္​လိုက္​သည္​။
အိမ္​အျပင္​ဘက္​ က သားအမိ ႏွစ္​ဦး က်န္​ခဲ့သည္​။
အႀကီးမ ညီမငယ္​ကို ဘာ​ေျပာရမွန္​ မသိပါ မိမိစိတ္​ထဲမွာ ​ေၾကာက္​စရာ​ေကာင္​း​ေသာ အ​ေဖ မ်က္​ႏွာကို ျမင္​မိျပန္​သည္​။
တ​ေရြ႕​ေရြ႕ နဲ႔ ညီမငယ္​ အငယ္​မ အခန္​းတံခါးဖြင္​့ၿပီး ဓာတ္​့ခန္​းထဲကို ဝင္​သြားသည္​။
မျမင္​့ သမီးအႀကီး ပုခုံက​ေလး ပုတ္​ၿပီး သမီးငယ္​ မျမင္​ရ​ေတာ့မွ
(ကဲ သမီးႀကီး ဘာ​ေၾကာင္​့မ်ား ​ေဆးမ​ေအာင္​တာလဲ..)
(ဟို…ဟို…သမီးမသိဘူး အ​ေမ..မ..မ..မ​ေအာင္​ဘူးတဲ့..​ေနာက္​ၿပီး…​ေနာက္​ၿပီး..)
ဆရာ​ေမာင္​ သတိ​ေပးစကားမ်ား ၾကား​ေယာင္​ၿပီး က်က္​သီးမ်ား ထမိျပန္​သည္​။
အခန္​းထဲမွာ ညီမငယ္​ကို ​ေျပးျမင္​မိ​ေနသည္​။
အခုခ်ိန္​ဆိုရင္​ ညီမ​ငယ္​ တစ္​​ေယာက္​…ဘယ္​လိုမ်ားျဖစ္​​ေနမလဲ မိမိလိုဘဲ စားပြဲအနားကို ထိုင္​​ေနၿပီးလား..
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
အခန္​းထဲကို မငယ္​ ​ေရာက္​သြား​ေတာ့ ဆရာ​ေမာင္​ က
(အငယ္​မ ဒီကို လာခဲ့..)
​ေျပာၿပီး လိုက္​ကာကို ဆြဲလိုက္​သည္​။
(ဆရာႀကီး ဒီအ​ေပၚမွာ အိပ္​​ေပးရမွာလား..)
(​ေအး..ဟုတ္​တယ္​..အိပ္​လိုက္​..အိပ္​လိုက္​..)
(ဟုတ္​ကဲ့ ..ဆရာႀကီး..)
အငယ္​မ အိပ္​ယာအ​ေပၚကို အိပ္​​ေပးလိုက္​သည္​။
ဆရာ​ေမာင္​ က အငယ္​မ ​ေဘးမွထိုင္​ၿပီး..
(က​ေလးမ အပ်ိဳစစ္​စစ္​..ဟုတ္​တယ္​​ေနာ္​ ရည္​းစား​ေတြ ဘာ​ေတြ႐ွိသလား..)
အိပ္​​ေပး​ေန​ေသာ အငယ္​မ က
(ဟင္​းအင္​း..မ႐ွိပါဘူး..အ​ေဖ က ဘယ္​မွ သြားတာ လာတာမႀကိဳက္​ဘူး..အိမ္​မွာဘဲ ​ေနရတာ..)
(​ေအာ္​ ဟုတ္​တာ​ေပါ့ ..ကဲ..ဆရာႀကီး က သမီးတစ္​ကိုယ္​လုံး ​ေဆးလိမ္​း​ေပးရမွာ တစ္​ခုမွ မက်န္​ ​ေဆးလိမ္​းရမွာ​ေနာ္​..သမီး​ေလး ႐ွက္​​ေနမွာဆိုလို႔..​ေျပာျပရတယ္​..)
(တစ္​ကိုယ္​လုံး လိမ္​းမွာ..ဟုတ္​လား..ဆရာ..)
(ဟုတ္​တယ္​..ဟို​ေနရာ..ဒီ​ေနရာ..ထိမိမွာ..အဲ့ဒါ​ေၾကာင္​့ ႀကိဳ​ေျပာထားရတာ…အငယ္​မ မွ မကယ္​ရင္​ ဆရာတို႔ ႐ႈံးသြားၿပီး ​ေနာက္​ၿပီး ဆရာတို႔ ယၾတာ က သမီးအ​ေဖထံ ​ေဆး​ေအာင္​သြားၿပီး ဒီထက္​ ဆိုးသြမ္​းၿပီး တုတ္​အစား ဓားကို ကိုင္​​ေတာ့မွာ…)
(႐ွင္​…ဆ..ဆ..ဆရာ..အ​ေဖ က ဒီထက္​ ဆိုးသြားမွာလား..)
(ဟုတ္​တယ္​..အခန္​႔မသင္​့ရင္​..သမီးတို႔ သားအမိတစ္​​ေတြ အသတ္​ခံရတတ္​တယ္​..)
(ဟာ´´´´ဒါဆို..လုပ္​​ေပးပါ..ရပါတယ္​..​ေဆးလိမ္​း​ေပးပါ..)
(​ေအး..ဆရာ က ​ေဆးလူး​ေပးမယ္​ သမီး ..)
​ေျပာၿပီး အနီး က ဇလုံထဲ က ​ေဆးမ်ားကို ယူၿပီး လိမ္​း​ေပးဖို႔ လုပ္​ၿပီး
(အငယ္​မ အၤက်ီကို မတင္​​ေပးထား..)
အငယ္​မ မိမိ ဗိုက္​အ​ေပၚ က အၤက်ီကို ဆြဲတင္​​ေပးလိုက္​သည္​။
အငယ္​မ ဗိုက္​သားက​ေလး က ဝင္​းအိ​ေနသည္​။
ဆံျမႇီးက်စ္​့ ႏွစ္​ခု က ဘယ္​ညာမွာ ​ေခါင္​းအုံး​ေဘးမွာ ခြဲထြက္​​ေနသည္​။
အလြန္​လွပ​ေသာ ပါး​ေဖာင္​း​ေဖာင္​း​ေလးနဲ႔ ပ်ိဳျပစ္​့လွပ​ေနျပန္​သည္​။
ဗိုက္​အ​ေပၚ က လက္​ႀကီး က အငယ္​မ ရင္​သား​ေအာက္​့နားကို လိမ္​းက်ံ​ေပးရင္​..
(အငယ္​မ အ​ေပၚကို လိမ္​း​ေတာ့မွာ..)
(ဟုတ္​ကဲ့ ..ဆရာႀကီး..​ေနအုံး..အဝတ္​အစား​ေတြ ခြၽတ္​လိုက္​မယ္​..)
​ေျပာၿပီး ထထိုင္​ၿပီး အဝတ္​အစားမ်ားကို ခြၽတ္​လိုက္​သည္​။
ခဏ​ေစာင္​့​ေနသူ ဆရာ​ေမာင္​အား အငယ္​မ ​ေမးမိသည္​။
(ဆရာႀကီး..အမႀကီးတုံး က ဒီလိုဘဲလား..)
(​ေအး..သူက အကုန္​ခြၽတ္​​ေပးတာ..)
(ဟင္​း..မမက..မ႐ွက္​ဘူးလား..)
(သူလဲ ႐ွက္​တာ​ေပါ့..ဟ..)
(ဟိ..ဟိ..မမႀကီး..က ႐ွက္​တတ္​တယ္​..ဆရာႀကီး..)
(ဟာ..ဟုတ္​လား..)
(အင္​း…ဟုတ္​တယ္​..)
(အဲ့ဒါဆို..အငယ္​မ က မ႐ွက္​ဘူးလား..)
(ဟာ..႐ွက္​တာ​ေပ့ါ..ဆရာႀကီးရယ္​..ဒါ​ေပမဲ့..ဒါက ​ေဆး​ေဖာ္​တာ​ေလ..႐ွက္​တာ​ေတြ ​ေဘးဖယ္​ထားရတာ..)
(​ေအာ္​..​ေအး​ေအး…အကုန္​လိမ္​းရမွာ..အကုန္​လုံး..ခြၽတ္​လိုက္​ပါ..)
(ဟာ..ဆရာႀကီးကလဲ..)
(မခြၽတ္​့ဘူးလား..​ေဆးလိမ္​းမရဘဲ ျဖစ္​​ေနမွာ​ေပါ့..​ေဆးမ​ေအာင္​ဘဲ..ျဖစ္​​ေနမွာ​ေပါ့..)
(ဟာ..ခြၽတ္​့​ေးပမယ္​..ဆရာႀကီး..လိမ္း​ေပးပါ..ခြၽတ္​့​ေပးပါမယ္​..)
အငယ္​မ တစ္​ကိုယ္​လုံး မၾကာမွီ ဝတ္​လစ္​့စလစ္​့ ျဖစ္​သြားၿပီး အိပ္​ယာအ​ေပၚကို လွဲအိပ္​​ေပးလို​က္​သည္​။
ဆရာ​ေမာင္​ သ​ေဘာၾကမိသြားသည္​။
အငယ္​မ ပစၥည္​းတစ္​ခုမွာ ဆရာႀကီး အႀကိဳက္​ဆုံး အ​ေနအထားမွာ ႐ွိ​ေနသည္​။
ပက္​လက္​က​ေလး ႐ွိ​ေနသူ အငယ္​မ ဗို္​က္​အ​ေပၚကို ​ေဆးမ်ား ယူၿပီး လိ္​မ္​းခ်ယ္​​ေပးလိုက္​ရင္​း လက္​ႀကီး က ရင္​သားအ​ေပၚကို အုပ္​မိုးသြားသည္​။
မငယ္​ ဆရာႀကီး မ်က္​ႏွာကို ၾကည္​့​ေနမိသည္​။
ဆရာႀကီး က မငယ္​ ​ကို မၾကည္​့ဘဲ လိမ္​းက်ံ​ေပး​ေနလိုက္​သည္​။
ရင္​သားအ​ေပၚမွာ ဖြဖြ​ေလး ပြတ္​့​ေပး​ေနစဥ္​့မွာ
(ဆရာႀကီး..​ေဖာင္​စီးမွာ က ဘယ္​အခိ်န္​တုံး..)
(​ေအာ္​..မၾကာခင္​ စီးမွာပါ..မငယ္​ က စီးခ်င္​​ေနၿပီးလား..)
(ဟုတ္​…ျမန္​ျမန္​ၿပီး​ေတာ့ ..​ေအးတာ​ေပါ့..ဆရာႀကီးရယ္​..)
(​ေအးပါ..လာ​ေတာ့မွာ..ဆရာႀကီး ​ေအာက္​ပိုင္​းကို ​ေဆးလိမ္​းၿပီးရင္​ ​ေဖာင္​စီးမယ္​​ေနာ္​..)
(ဘယ္​လုိ စီးတာလဲ..ဆရာႀကီး..)
(​ေအာ္​..အငယ္​မ က ပက္​လက္​က​ေလး ဆို​ေတာ့..​ေဖာင္​က​ေလး​ေပါ့..ဆရာႀကီး က အ​ေပၚ က တက္​စီး​ေပးရတာ..)
(ဟင္​း..အဲ့သလိုႀကီးလား…အအအ..အအအဆ..ဆ..ဆရာႀကီး..အအအ..အအအ..)
ဆရာ​ေမာင္​ လက္​ႀကီး က မငယ္​ ​​ေပါင္​ခြအလယ္​​ေနရာကို ​ေဆးမ်ားလိ္မ္​း​ေပး​သည္​။
(အအအအ..အအ..ဆ..ဆ..ဆရာႀကီး..တက္​စီး​ေတာ့…တက္​စီး​​ေတာ့..မရ​ေတာ့ဘူး..အအအအ..)
ဆရာ​ေမာင္​ က အသံတိုးတိုး​ေလးျဖင္​့
(​ေအး ​ေနအုံး​ေနာ္​ ဆရာႀကီး ဝါးလုံးကို ​ေဆးသုတ္​ၿပီး အထဲကို လိမ္​းရ​ေအာင္​ ​ေဆးယူလိုက္​အုံးမယ္​..)
(ဟုတ္​ကဲ့….ျမန္​ျမန္​စီး​ေတာ့..အိမ္​ျပန္​ရအုံးမွာ အခ်ိန္​မ႐ွိဘူး ဆရာႀကီး..)
(​ေအးပါ စီးမွာပါ ဒီမွာ ​ေဆးလိမ္​း​ေနတာ မ​ေတြ႕ဘူးလား..)
(ဟယ္​…ဟင္​..အို…)
(ကဲ အငယ္​မ ဆရာႀကီး ​ေဖာင္​စီမယ္​​ေနာ္​..)
(အင္​း…စီး​ေပ့ါ..လင္​မယားလို လုပ္​ၾကတာ မဟုတ္​လား..ဆရာႀကီး..)
(ဟာ..ဟုတ္တာ​ေပါ့ ​ေပါင္​က​ေလး ကားလိုက္​ပါအုံး က​ေလးရယ္​..)
(​ေနအုံး ..ဆရာႀကီး မမ ကို ဆရာႀကီး အဲ့သလိုလုပ္​​ေသးလား..မမ က ဘာ​ေျပာ​ေသးလဲ..ဆရာႀကီး..)
(သမီး..မမ က ဘာမွ မ​ေျပာဘူး..သူလဲ အဲ့သလိုဘဲ ​ေဆးလိမ္​း​ေပးလိုက္​တာ..ဒါနဲ႔..အငယ္​မ ဆရာႀကီး ​ေဖာင္​စီးမယ္​​ေနာ္​..)
(ဟုတ္​့..)
ဆရာ​ေမာင္​ က​ေလးမ အ​ေပၚကို တက္​လိုက္​ၿပီး​ေတာ့
(ဥဳံးးးးးးးး(⊙.⊙(☉_☉)⊙.⊙))
အသံနဲ႔ အတူမွာ
(အား……အ​ေမ​ေရ…နာတယ္​…)
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
လမ္​းအ​ေပၚ က လူသုံး​ေယာက္​ အိမ္​ထဲကို ဝင္​ဖို႔ အ​ေျပးက​ေလး လာၾကသည္​။
(​ေဟး…ဘာျဖစ္​့တာလဲ..အထဲ က မိန္​းက​ေလး ​ေအာ္​သံၾကားရတယ္​..)
(ဘာမွ မျဖစ္​ပါဘူး ကႊ်န္​မသမီးကို ​ေဆးကု​ေနတာ..)
လူသုံး​ေယာက္​ တစ္​​ေယာက္​ကို တစ္​​ေယာက္​ၾကည္​့ၿပီး ၿပိဳင္​တူ တံခါးကို ​ေစာင္​့ကန္​လိုက္​သည္​။
(ဝုန္​းးး…)
တံခါး​ေပါက္​ႀကီးမွာ ဟင္​လင္​းပြင္​့သြားၿပီး​ေနာက္​မွာ
(​ေဟး..ဘယ္​သူမွ မဝင္​နဲ႔​ေနာ္​ ဒီႀကိမ္​လုံးနဲ႔ ႐ိုက္​မွာ​ေနာ္​ ဝင္​ရဲ ဝင္​ၾကည္​့စမ္​း အ​ေၾကာင္​းသိမယ္​..ဟင္​းးး..)
အနီးက လူတစ္​​ေယာက္​ က မျမင္​့ကို ဖမ္​းဆြဲလိုက္​ၿပီး
(​ေဟး​ေကာင္​​ေတြ အိမ္​ထဲက ​ေအာ္​​ေနတဲ့ဆီကို ​ေျပးသြားၾက”””””””)
မျမင္​့ က
(ဟိတ္​..”””””မဝင္​နဲ႔​ေနာ္​..စည္​းက်ိဳးသြားမယ္​..မသြားၾကနဲ႔..ဟင္​း..​ေနာ္​..​ေတာက္​့””””)
အနီး က အႀကီးမ က သူအ​ေမ​ေ႐ွ႕မွာ ရပ္​ၿပီး ​ေအာ္​လိုက္​သည္​။
(မဟုတ္​ဘူး”””””အ​ေမ..”””””ညီမ​ေလး..”””အ​ေစာ္​ကားခံ​ေနရတာ..”””””ဟီး””””””ဟီး..””””)
မျမင္​့ သမီးအႀကီးမ မ်က္​ႏွာမွာ မ်က္​ရည္​​ေတြနဲ႔ ​ေတြ႕ျမင္​လိုက္​ရၿပီး​ေနာက္​့မွာ
(​ေအာင္​မ​ေလး…”””””ဘုရား..””””ဘုရား…”””ဖ..ဖ…ဖ””””´´´´..)
မျမင္​့ တစ္​​ေယာက္​ သူ​ေယာကၤ်ား မ်က္​ႏွာကို ​ေျပးျမင္​မိၿပီး လူတစ္​​ေယာက္​ လက္​ထဲမွာ မူး​ေမ့သြားၿပီး ​ေျမႀကီးအ​ေပၚကို ျပဳတ္​ၾကသြားသည္​။
(ဟာ..​ေဒၚႀကီး…​ေဒၚႀကီး…)
(အ​ေမ…””””အ​ေမ””””အ​ေမ””””””)

NEWS
အိမ္အနားက အိမ္ေထာင္သည္
JANUARY 10, 2019 LEAVE A COMMENT
ျဖစ္ရပ္မွန္ မုဒိ္မ္းမႈ႕ကို အေျခခံ ေရးသားထားပါသည္။
မုဒိမ္းက်င့္လို႕ ေထာင္ထဲ ေရာက္လာေသာ အက်ဥ္းသား က ေျပာပါတယ္။ မိမိလက္နဲ႔ ကာမကို ၿပီးေျမႇာက္ႏိုင္ပါတယ္။
မိမိတို႕မွာ ေငြေၾကး႐ွိလွ်င္ ျပည္တန္ဆာ နဲ႔ ေပ်ာ္ပါးႏိုင္ပါတယ္။
တစ္ခါေသာ ကာမအေမွာင္ က အခ်ိန္ေတြ အကုန္ျမန္သလို ေပ်ာ္ပါးခ်ိန္ အမ်ားႀကီးကို ဆုံး႐ႈံးႏိုင္ပါတယ္။
တန္းဖိုး႐ွိေသာ အခ်ိန္ေတြကို အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ မကုန္ုဆံုးပါေစနဲ႔
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
ၿမိဳ႕ငယ္ေလး တစ္ခုမွာ ကြက္သစ္ရပ္ကြက္ေလးမွာ လူေနအား က်ဲၿပီး ျခံဝန္းအလြတ္မ်ား အမ်ားအျပားက်န္ေနေသးသည္။
ခင္မင္မႈ႔ အရမ္းလိုအပ္ၾကသလို အေရးအေၾကာင္း ျဖစ္ေပၚလာခဲ့လွ်င္ အေျပးကေလး လာၾကပါသည္။
ညအခ်ိန္မွာ
(သူခိုးဗ်ိဳ႕ သူခိုး သူခိုး……..)
ရပ္ကြက္အထဲ က အသံတစ္ခုေၾကာင့္ အနီးအနား က ၾကားရသူမ်ား အျမန္ထၾကသည္။
(ကိုစိန္ေမာင္ ကိုစိန္ေမာင္ ထ ထ သူခိုးတဲ့ေတာ့)
(ေဟး ဟုတ္လား ေပးစမ္းဓား)
(ေတာ္နဲ႔ေတာ္ ဓားက ဘယ္မွာထားတာလဲ)
(ဟာကြာ မသိဘူး)
ေျပာၿပီး တံခါးအနား က ဒုတ္ဆြဲၿပီး အိမ္အျပင္ဘက္ ထြက္သြားသည္။
(ဗ်ိဳ႕ ကိုႀကီးျမင့္ ဘယ္က ေအာ္တာလဲဗ်)
(ေတာင္ပိုင္း က ေအာ္ေနတာ ဒီက ေစာင့္ေနကြာ)
လမ္းအေပၚမွာ လူတစ္ခ်ိဳ႔ လက္ထဲမွာ ဒုတ္ ဓားမ်ား ဓားဆူးမ်ား ကိုင္ထားၾကသည္။
လမ္းအေပၚကို လူေတြ အေျခအေနၾကည့္ေနၾကျပန္သည္။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
ရပ္ကြက္ကေလးမွာ ေတာက တက္လာသူမ်ား ၿမိဳ႕ထဲက ထြက္ၿပီး လာေနၾကသူမ်ားျဖင့္ စည္းလုံးစြာ ေနထိုင္ၾကသည္။
အေျခအေန အရပ္ရပ္ေၾကာင့္ မာနႀကီးသူ သေဘာျဖဴသူ စိတ္ရင္းေကာင္းသူ လူၫြန္႔ခူးၾကသူမ်ား ႐ွိေနတတ္ၾကသည္။
စ႐ိုက္အစုံ လူမႈ႔ အေၾကာင္းမ်ား ေရးဖြဲ႔ရလွ်င္ မေကာင္းပါဘူး။
မေကာင္းမႈ႔ ျပဳလုပ္သူမ်ား အစုံ က ၏ရပ္ကြက္ကေလးမွာ ႐ွိေနေသးသည္။
ဖာေခ်ာင္ ဖဲဝိုင္း အရက္ဆိုင္ ၾကက္ဝိုင္း ဂ်င္ဝိုင္း ဇယ္ေတာက့္ခုံ မူးယစ္ေဆးဝါး အစသျဖင့္ ႐ွိေနၾကျပန္သည္။
အနည္းငယ္ ဖြံ႔ၿဖိဳးစ ျပဳလာေနသည္။
ညေန ေနဝင္ခ်ိန္မွာ လမ္းအေပၚ လူသြား လူလာ နည္းပါးသြားတတ္သည္။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
ၿမိဳ႕သစ္ေၾကာင့္ လယ္ပိုင္႐ွင္မ်ား အိမ္ဝန္းမ်ား ရ႐ွိၾကသည္။
ၿမိဳ႔သစ္နဲ႔ မနီးမေဝး ေတာက မိသားစု မိမိတို႔ ရ႐ွိေသာ အစားေျမအေပၚ ေနထိုင္ဖို႔ ေတာက အိမ္ဝိုင္းကို ေရာင္းၿပီး ၿမိဳ႔သစ္ကို ေရြ႔လာခဲ့သည္။
အနီးအနား က အိမ္မ်ားကို ခင္မင္စြာ ေတာဓေလ့ အရ အလည္သြား စကားေျပာမိၾကသည္။
(ေဟး စားၿပီးၾကၿပီးလား)
(ဟုတ္ကဲ့ ဦးႀကီးေသာင္း)
(ဟ ဘာဟင္းေတြလဲ ကြ)
(ငါးေသတၱာ ခ်က္ထားတယ္ ဦးႀကီးေသာင္း စားပါအုံးဗ်)
(စားၿပီးၿပီး ကြ စားၾကစားၾက)
(ဟုတ္)
မိသားစု တစ္ခုမွာ ဝိုင္းဝန္းေပ်ာ္ရႊင္စြာ စားပြဲဝိုင္း ေျမစိုက္ကေလးအေပၚမွာ စားေသာက္ေနၾကသည္။
ဦးႀကီးေသာင္း က ေဘးအနား က တန္းလ်ာအေပၚ ထိုင္ၿပီး အနီးက ေရေႏြးအိုး ကရားအား ယူၿပီး ေရေႏြးေသာက့္ပုဂံထဲ ထဲ့လိုက္သည္။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
ရပ္ကြက္ ထဲကို အိမ္ကေလး တစ္ေဆာင္ တိုးလာသည္။
လက္သမားမ်ား စုေပါင္း ေဆာက္လုပ္ေနၾကသည္။
အေျခအေနအရ နီးကပ္ေသာ အိမ္မ်ား က ခင္မင္စြာ လက္သမားမ်ားအား ေခၚေျပာ ဆက္ဆံၾကသည္။
အိမ္႐ွင္ လူႀကီး က
(ဒါက သားေနဖို႔ဗ် သူက အိမ္ေထာင္ၾကတာ မၾကာေသးေတာ့ အိမ္ခြဲေပးလိုက္တာ ဒီျခံဝင္း က ဝယ္ထားတာ ၾကာပါၿပီး ဦးေသာင္းရယ္)
(ဟာ ေကာင္းပါတယ္ ကႊ်န္ေတာ္တို႔ ရပ္ကြက္ စည္းကားတာေပါ့ဗ်ာ လာပါအုံးဗ် ကႊ်န္ေတာ္အိမ္ကို စကားကေလး ဘာကေလး ေျပာရေအာင္)
(ဟုတ္ကဲ့)
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
အိမ္ကေလး က သစ္လြင္သလို ေရနံႀကီးမ်ား သုတ္လိမ္းထားေတာ့ ခန္႔ညားလွသည္။အုတ္တမံတလင္း ခင္းထားေတာ့ အလွအေပၚ အယဥ္ဆင့္သလို ထည္ဝါလွသည္။
အခန္းမ်ား ဖြဲ႔ထားပုံ နဲ႔ ဘုရားခန္း အလွဆင္ထားပုံ က အနီးအနား က လူေတြ ေငးေနမိသည္။
ခန္းစီးလိုက္ကာ ကြၽန္းအလွျဖင့္ လုပ္ထားေသာ ဆက္တီးခုံမ်ား က ေပၚလစ့္အေရာင္နဲ႔ ဝင္းဝါေနသည္။
ဆြမ္းေကြၽး ဖိတ့္ၾကားခံရေသာ အိမ္အနားနီးခ်င္းမ်ား အိမ္အတြင္းမွာ စားေသာက့္ရင္း ခင္မင္စြာ အိမ္အသစ္ က ဇနီးေမာင္ႏွံ႔ နဲ႔ စကားေျပာေနမိၾကသည္။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
ရက္ကေလးမ်ား ကုန္လာလို႔ လရက္ေတြ ကုန္လာခဲ့သည္။
အိမ္အသစ္ကေလးထဲ က က်င္စဦး ခ်စ္ဇနီးေမာင္ႏွံ႔ အေပ်ာ္ကေလးေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ျမဴးခဲ့သည္။
အိမ္ထဲမွာ လင္မယား ႏွစ္ဦး စိုက္ပ်ိဳထားေသာ ပန္းပင္ကေလးမ်ား ဖူးပြင့္ေနၾကသည္။
အိမ္အျပင္ဘက္ က အရိပ္ရ အပင္ငယ္မ်ား အကာအရံ သစ္သားေလးေထာင့္စက့္စက့္ အတြင္းမွာ လန္းစမ္းေနၾကသည္။
အိမ္ထဲမွာ အိမ္အနားနီးခ်င္းမ်ား က ေန႔စဥ့္ ဝင္ထြက္သြားလာေနၾကသည္။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
(မေကသီ မေကသီ)
(ေဟး မိသြယ္ လာေဟး)
(ဟုတ္ လာၿပီး)
အလြန္လွေသာ မေကသီ က လွမ္းေခၚသလို ေတာအလွ ခါးေသး ရင္ခ်ီ တုတ္တုတ္ခဲခဲ အသားညိဳ ပါးကြက့္ၾကားကေလးနဲ႔ ၁၇ႏွစ့္ အရြယ္ မိသြယ္ အိမ္သစ္ကေလးထဲ ဝင္လာခဲ့သည္။
အိမ္ထဲမွာ မိန္းကေလး ႏွစ္ဦးဘဲ ႐ွိေနၾကသည္။
စက္ခ်ဳပ္သူ မေကသီ က
(မိသြယ္ လာတာနဲ႔ အေတာ္ဘဲ ငါကို ေရႊၾကယ္သီး တပ္ေပးအုံး)
(ရပါတယ္ မေကသီရယ္ ဒီကလဲ အားတုံး ကူညီရေအာင္ လာတာပါ ဘာေကြၽးမွာလဲေျပာ)
(ေအာင္မယ္ေလး စားစရာေတြ ေပါမွေပါ ဘာစားခ်င္လဲ ေျပာ)
(မေကသီ ေကြၽးတာ စားမွာေပါ့)
(ေအး အခ်ဥ္ေပါင္း အထုပ္ေတြ ေနၾကာေစ့ေတြ ဘီစကစ့္ေတြ ႐ွိပါေသးတယ္ ေနာက္ၿပီး လၻက္သုပ္ေကြၽးပါမယ္ မနက့္ျဖန္ သတိုးသမီး ဝတ္စုံ က အပ္ရမွာ ကင္းေျခလိုက္ၿပီး ေက်ာက္စီရမွာ ေနာက္ၿပီး ပန္းထိုးရအုံးမွာ ဟ)
(အင္းပါ ဒီက ေန႔တိုင္း လာၿပီး စက္ခ်ဳပ့္ပညာ သင္မလို႔ လာကူညီေနတာ)
(သင္ေပးမွာပါ မပူပါနဲ႔)
(အင္းပါ အင္းပါ)
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
အခ်ိန္ေတြ ေျပာင္းလို႔ ႏွစ့္တစ္ႏွစ့္ နီးကပ္ေနၿပီး။
မိသြယ္ တစ္ေယာက္ အိမ္အသစ္ကေလးမွာ စက္ခ်ဳပ္ေနသည္။
အိမ္ကေလး ထဲမွာ အခန္းထဲ က မေကသီ ထြက္လာသည္။
(မသြယ္ … ညၾက ေကသီ နဲ႔ လာအိပ္ေပးအုံး)
(ဘာျဖစ့္လို႔လဲ မေကသီ)
(ကိုေဇာ္လင္း က ဒီေန႔ ညေန ခရီးထြက္ရမွာ ရြာက သူအေမႀကီး ဆုံးသြားလို႔တဲ့ မေက က အပ္ထည္ေတြမ်ားေနတာ မသြယ္ အသိဘဲ ဒါေၾကာင့္ လိုက္မသြားတာ)
(ဟုတ္ကဲ့ ရပါတယ္ အိမ္ကို ေျပာရအုံးမယ္ မေကသီ )
(ေအးေအး ေန႔လည္ ထၼင္းစား ျပန္ရင္း တစ္ခါထဲ ေျပာခဲ့ေနာ္)
(ဟုတ္ကဲ့ပါ မေကသီ)
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
မသြယ္ ထၼင္းစားၿပီးလို႔ မေကသီအိမ္ကို ျပန္လာခဲ့သည္။
အိမ္ထဲ မဝင္ခင္မွာ အိမ္ခန္းထဲ က အသံတိုးတိုးမ်ား ထြက္ေနသည္။
မသြယ္ အသံေပးရမလား ဘာလား မသိျဖစ္ေနသည္။
အသံေတြ က နားလည္သလို ျဖစ့္ေနမိသည္။
မေကသီ ရဲ႔ ခို႔ခို႔ခစ့္ခစ့္ အသံနဲ႔ အတူ ေနာက္ထပ္ ညိွ့ဆြဲေသာ အသံနဲ႔ အတူ တစ္႐ွပ့္႐ွပ့္ ေျခလွမ္းေရြ႕သံလိုလို နဲ႕ မသြယ္ မသိမသာ အိမ္အျပင္ဘက္ကို ျပန္လွည့္ထြက္မိသြားသည္။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
(မိသြယ္ နင့္နဲ႔ ထၼင္းစားျပန္တာ ၾကာလိုက္တာဟယ္)
(ဟို..ဟို..အေမ နဲ႔ အေဖ ကို ေျပာေနရလို႔ အမေကသီ)
(ေအာ္ ေအးေအး ဦးႀကီး နဲ႔ အေဒၚ က ဘာေျပာလဲ)
(အိပ္ပါတယ္ ညၾက အေဖနဲ႔ အေမ အလည္လာခဲ့မယ္တဲ့ အမ)
(ေအာ္ ေအးေအး ညၾက အသုပ္သုပ္စားၾကမယ္ အျမည္းေကာင္းေကာင္း လုပ္ရအုံးမယ္ေဟ)
(ဟုတ္..)
အခန္းထဲ က ကိုေဇာ္လင္း ထြက္လာၿပီး
(မသြယ္ေရ ငါမ႐ွိတုံး မေက ကို ဂ႐ု႕စိုက့္ေနာ္ မေက ကို အျပင္ေပးမထြက္ေစနဲ႔)
မေကသီ က
(ေအာင္မယ္ အျပင္ထြက္ေတာ့ ဘာျဖစ့္ေနလို႔လဲ)
(ေအာ္ ဘဲေတြနဲ႔ ေတြ႔မွာ စိုးလို႔ပါ)
(ကိုေဇာ္ေနာ္ မဟုတ္တာ မေျပာနဲ႔ မေက က ကိုေဇာ္တစ္ေယာက္ဘဲ ခ်စ္ခဲ့တာ ကိုေဇာ္လို ရည္းစားေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ ထားဘူးတာ မဟုတ္ဘူး ကဲ…ကဲ မဟုတ္တာ ေျပာခ်င္အုံး)
မေကသီ ေျပာလဲေျပာ ကိုေဇာ္လင္း ထံ အျမန္သြားၿပီး ဗိုက့္ေခါက့္ဆြဲလိမ္လိုက္သည္။
(အား….နာတယ္ မေက လႊတ့္ပါ…လႊတ္ပါ…)
(ေျပာအုံးမလား….ေျပာ)
(ဟားဟားဟား ….မေျပာေတာ့ဘူး…မေျပာေတာ့ဘူး…)
မေကသီ ကိုေဇာ္လင္း အား လႊတ္ေပးလိုက္သည္။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
ညအခ်ိန္မွာ မသြယ္ အေဖ အေမ နဲ႔ မသြယ္ ညီမ မႏြယ္ အပါအဝင္ အိမ္လည္ လာၾကသည္။
ေရာက္တတ္ရာရာ စကားမ်ား ေျပာၾက ဆိုၾက နဲ႔ အိမ္ငယ္ကေလးထဲမွာ အခ်ိန္ေတြ ကုန္သလို အျမည္းပုဂံ မွာ အနည္းငယ္ အကပ္အသပ့္မ်ား က်န္ေနေတာ့သည္။ေရေႏြး ဓာတ့္ဗူးကေလးမွာ ေရေႏြးမ်ား မ႐ွိေတာ့ပါ။
အိမ္အတြင္း က ေသာက္ေရအိုးစင္ကို အေၾကာင္းျပဳေနရေတာ့သည္။
ေပ်ာ္စရာ စကားဝိုင္းကေလး ျဖစ့္ေနေတာ့သည္။
ဟာသမ်ား လူမႈ့ေရးရာမ်ား နဲ႔ ရပ္ကြက္အေနအထားမ်ား ေျပာဆိုၾကရင္းျဖင့္ အခ်ိန္ၾကာခဲ့သည္။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
အိပ္ယာအေပၚမွာ မေကသီ နဲ႔ မသြယ္ စကားေတြ ေျပာေနမိသည္။
(ကိုေဇာ္ က မေက ႐ွိတဲ့ စက္ခ်ဳပ္ဆိုင္ကို မနက့္ ညေန လာေတာ့တာဘဲ မေက က သူကို လက္မခံေသးဘူး ေစာင့္ၾကည့္ေနတာ သူက ရည္းစား မ်ားတယ္ အသံၾကားေနရတယ္ေလ)
(အဲ့ဒါနဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္သြားတာလဲ မေက)
(ေျပာရရင္ အ႐ွည္ႀကီးပါေအ မေျပာခ်င္ပါဘူး သူက အၾကပ္ကိုင္ၿပီး ရည္စား စကားအေျပာခံရတာ )
(ဘယ္လို အၾကပ္ကိုင္တာလဲ မမေက)
(အင္း ကားတင္ခံရတာေပါ့ဟယ္)
(႐ွင္….)
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
မေကသီ အိပ္ေပ်ာ္ေပမဲ့ မသြယ္ အိပ္မရပါ။
အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ အေၾကာင္း က ဒီအခန္း က လင္မယား အိပ္ေသာ အခန္း ။
ေနာက္ၿပီး ေခါင္းအုံး က ကိုေဇာ္လင္း ေခါင္းအုံးျဖစ္ေနသလို ေခါင္းအုံးမွာ ေမႊးရနံ႔ တစ္ခု က မသြယ္အား ဒုကၡေပးေနသည္။
ကိုေဇာ္လင္း အျမဲသုံးေသာ ေရေမႊးအနံပါ။
အခန္းထဲမွာ ေမႊးပ်ံ႕ေနသလား ထင္မိသည္။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
မေကသီ အိမ္ထဲ အခန္းထဲ မသြယ္ အိပ္ေမာၾကေနသည္။
အခန္းတံခါး သာသာေလး ပြင့္သြားသည္။
အခန္းထဲကို လူတစ္ေယာက္ သာသာေလး ကုတင္အနား ကပ္လာၿပီး အိပ္ေနေသာ မသြယ္အား ၾကည့္ၿပီး ကုတင္အေပၚ တင္ပါးလြဲ ထိုင္ၿပီး မသြယ္အား နမ္းလိုက္သည္။
မသြယ္ ထိခိုက္မိေတာ့ မ်က္လုံးပြင့္သြားသည္။
ကုတင္အေပၚ က လူသည္ ႏိုးသြားေသာ မသြယ္အား အတင္းဖက္လိုက္သည္။
(အား…ဖယ္…ဖယ္…မလုပ္ပါနဲ႔ ….ကို…ကို…)
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
မ်က္လုံးမ်ား ျပဴးမိသြားသည္။
အခန္းမီးအလင္းေရာင္ေၾကာင့္ ဖက္ထားေသာ မေကသီ အိပ္ေမာၾကေနပုံရသည္။
မသြယ္ လုံခ်ည္အေပၚကို ခြၿပီး မေကသီ ဖက္ထားရင္း အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္။
မသြယ္ မေကသီအား သာသာေလး တြန္းၿပီး အိပ္ယာအေပၚ က ထလိုက္သည္။
အခန္းထဲ က ထြက္ၿပီး အိမ္ေနာက္ေဖး သြားလိုက္သည္။
အိမ္ထဲ ျပန္ဝင္လာေတာ့ ေရအိုစင္ က ေရ ၂ ခြက့္ ဆင့္ေသာက္မိသည္။
အိမ္ခန္းထဲ မဝင္ေသးဘဲ အလုပ္ တန္းလ်ားအေပၚ ထိုင္ေနမိသည္။
ထိုင္ၿပီး အိမ္မက္အေၾကာင္း စဥ္းစားေနမိသည္။
မိမိကိုယ္ကို ျပန္ၾကည့္ေနမိသည္။
အေတြးမ်ား က စိတ္ေခ်ာက့္ျခားစရာ ျဖစ္ေနသည္။
အိမ္ထဲ မွာ အၾကည့္တစ္ခု ေရာက္မိသည္။
အလွခ်ိပ္ ဓာတ့္ပုံထဲ က သတိုးသားႀကီး က ျပဳံးေနသည္။
မသြယ္ အျမန္ထၿပီး အိမ္အခန္းထဲ ဝင္မိသည္။
အိပ္ယာ အေပၚ သက္ျပင္းခ်ၿပီး ေခါင္းအုံးအေပၚ ကို ေစာင္တစ္ထည္ အုပ္ၿပီး အိပ္လိုက္သည္။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
ေန႔ခင္း မွာ အလုပ္လုပ္သလို ခ်က္ဖို႔ျပဳတ့္ဖို႔ မသြယ္ လုပ္ကိုင္ေနရသည္။
ိမေကသီရဲ႕ ခ်ဳပ္ပုံ အစ ကိုက္ပုံ ေပးတံတိုင္းပုံ ႏွစ္ထပ္ အခ်ဳပ့္ ကင္းေျခလိုက္ ဇာထိုးစနစ့္ ၾကယ္သီးထိုးစနစ့္ ဘုလယ္သီး ေ႐ွးထိုး နည္းစနစ့္မ်ား သင္ယူၾကည့္႐ႈ့ေနရသည္။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
ညအခ်ိန္ အခန္းထဲ စကားေျပာမိၾကျပန္သည္။
(ကိုေဇာ္ က အရင္က သူခ်စ္သူ က ဒီရပ္ကြက္ကို မၾကာခင္ ေျပာင္းလာမယ္တဲ့ သူအရင္ ခ်စ္သူ က ကေလး ႏွစ္ေယာက္ ရေနၿပီး ဟိုတစ္ေန႔ က မေက ေတြ႔မိလို႔ စကားေတြ ေျပာျဖစ္တယ္ အဲ့ဒီ အရင္ ခ်စ္သူ က မေက နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေလ သူက ကိုေဇာ္ မ်က္ႏွာမ်ားတယ္ မယုံနဲ႔ ေျပာတဲ့သူေပါ့ ကိုေဇာ္ က သူက္ို ျပန္လိုက္တယ္ သူက မခ်စ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ဇာတ္လမ္းျပတ္ဘဲ ေျပာခဲ့တာ အဲ့ေတာ့ ကိုေဇာ္ က သူခ်စ္သူနဲ႔ ခင္တဲ့ မေက ကို အရြဲ႕တိုက္ လိုက္ၿပီး စကားေျပာတာ မေကကလဲ မခ်စ္ႏိုင္ဘူး ေျပာေတာ့ သူ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ တိုင္ပင္ၿပီး မေက ကို ကားတင္ေျပးေတာ့တာဘဲ မသြယ္ေရ)
(ေအာ္ ..အဲ့ဒါဆို မေက က ကိုေဇာ္ကို တကယ္မခ်စ္ခဲ့ဘူးေနာ္)
(အင္း….ဟုတ္တယ္ မခ်စ္ခဲ့ဘူး)
(အခုေကာ ခ်စ္ေသးလား)
(အင္း…မခ်စ္ေသာ္လဲ ေအာင့္ၿပီး ခ်စ္ရတာဘဲ မိသြယ္ေရ)
(အဲ့ဒါဆို ကြာလိုက္ေပါ့ မမရယ္)
(မျဖစ့္ဘူးေလ..)
(ဘာကို မျဖစ္တာလဲ မမေက)
(သူနဲ႔ ညားၿပီး မၾကာခင္ မေက သူကို တစ္ကယ္ခ်စ္မိသြားလို႔ေပါ့ဟဲ့…)
(ေအာ္…ေျပာေတာ့ မခ်စ္ဘူး မခ်စ္ဘူးနဲ႔ ညားမွ ခ်စ္တာတဲ့ )
(တယ္…ဒီေကာင္မေလး ေျပာေတာ့မယ္)
မေက ရဲ႕ လက္သီးရြယ္ၿပီး မိသြယ္ ေခါင္းကေလး ကို ထုလိုက္သည္။
(ခစ့္….ခစ့္…ခစ့္…..)
မသြယ္ ရယ္သံကို အေဝး က ၾကားႏိုင္ပါသည္။
အိပ္ခ်ိန္ ၾကျပန္ေတာ့ ေရေမႊး အနံ႔ကေလး က ရလာသည္။
မသြယ္ ေစာင္တစ္ထည္ ယူၿပီး ေခါင္းအုံး အေပၚ တင္လိုက္သည္။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
အိပ္မေပ်ာ္သူ မိသြယ္ ေခါင္းကေလး အေပၚႂကြၿပီး ေခါင္းအုံးအေပၚ က ေစာင္ကေလး ဖယ္လိုက္ၿပီး ေခါင္းအုံး အိပ္လိုက္သည္။
ေခါင္းအုံး က ေမႊးရနံေလး က ထြက္ေပၚလာသည္။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔
မသြယ္ အိမ္ထဲ ဝင္ၿပီး လက္ထဲ က အိုးခြက္မ်ား မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ထားဖို႔ အသြား မီးဖိုေခ်ာင္းထဲ က အနံ႔တစ္ခု ထြက္ေပၚလာသည္။
ဟင္းအိုးတူးတဲ့ အနံ႔ မဟုတ္ပါ ေမႊးေသာ အနံ ဒီအနံ႔ကို မသြယ္သိပါသည္။
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ဝင္လိုက္သည္။
(ဟိတ္…..)
(လန္႔မေနဘူး ဒီလို ေျခာက့္လန္႔မယ္ ဆိုတာ သိတယ္ ေၾကာက္မေနဘူး)
(ဘယ္လို သိတာလဲ…)
(ေျပာမေနဘူး…)
(ကဲ မေျပာရင္ လာစမ္းကြာ)
(ကိုေဇာ္ ကိုေဇာ္…)
(ဟာ မသြယ္ လာေနၿပီး…ဖယ္ဖယ္Smile
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
အိမ္မက္ တစ္ခု က ႏိုးထလာခဲ့ၿပီး အိပ္ယာ က ထၿပီး မ်က္ႏွာသစ္ သြားတိုက္ အိမ္သန္႔႐ွင္းေရးမ်ား ႏွင့္ အိမ္သာေရဆြဲ ထဲ့ခဲ့ပါၿပီး..။
မေကသီ မႏိုးေသးပါ တပည့္ဆိုတာ ဆရာအိမ္မွာ လုပ္စရာ႐ွိလုပ္ကိုင္ရျပန္သည္။
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ဝင္လိုက္ျပန္ေတာ့ သတိရမိသလိုလို ုျဖစ္ေနျပန္သည္။
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ က မီးဖိုးထဲ က ျပာေတြ ထုတ္ၿပီး မီးေသြးခဲမ်ား ထဲ့ၿပီး ထင္႐ႈးထင္းကေလး ခြဲစိတ္ၿပီး မီးျခစ္ၿပီး မီးေမႊးလိုက္သည္။
ေရေႏြးအိုး ထဲ ေရထဲ့ဖို႔ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ က ထြက္လိုက္သည္။
အျပင္မွာ ေရာင္နီေလး က ျဖန္႔က်က္လာေနၿပီး။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
၃ ရက္ေျမႇာက္မွာ ေန႔ခင္း အခ်ိန္မွာ အထုပ္အပိုးမ်ား နဲ႔ ကိုေဇာ္လင္း ေရာက္႐ွိလာသည္။
(မေကေရ….)
(ဟာ….ကိုေဇာ္ျပန္လာၿပီး…)
(ေအး..ဟ ရြာက အမ်ိဳးေတြ က ေနပါအုံးလို႔ တားေနၾကလို႔ ရက္နည္းနည္းၾကာသြားတာ)
(အင္းေပါ့ ရြာမျပန္တာလဲ ၾကာေနၿပီးကို တားၾကမွာေပါ့ ကိုေဇာ္ရယ္)
(ကဲ ကိုေဇာ္ ဗိုက္ဆာေနတယ္ ဘာေတြ ခ်က္လဲ)
(ဟင္း…ႏွစ္ေယာက္စာဘဲ ခ်က္တာ ကိုေဇာ္အတြက့္ ထၼင္း ျပန္ခ်က္ရအုံးမွာ)

(ဟာကြာ ဗိုက္​ဆာပါတယ္​ ဆိုမွ လုပ္​ၿပီး)
မသြယ္​ မ​ေနသာပါ
(မမ​ေကသီ ကႊ်န္​မ အိမ္​ျပန္​စားပါမယ္​ ကို​ေဇာ္​ ကို ​ေကြၽးလိုက္​ပါ)
(အင္​း…ခက္​့ၿပီး…​ေအးပါ​ေလ လာ ကို​ေဇာ္​..)
အထုပ္​အပိုးမ်ား အနီးက တန္​းလ်ားအ​ေပၚ ခ်ၿပီး မီးဖို​ေခ်ာင္​ထဲ ဝင္​သြားၾကသည္​။
မၾကာခင္​မွာ
(​ေအာင္​မယ္​ ခ်ဥ္​ရည္​က​ေလး က ​ေကာင္​းလွပါလား ငါမိန္​းမ လက္​ရာ မစားရတာ ၾကာလို႔ ​ေနမွာ)
မ​ေကသီ က
(ဟယ္​…ဒါက မသြယ္​ ခ်က္​ထားတာ မသိဘဲ ​ေျပာ​ေနျပန္​ၿပီး..)
(အဟိ…ဟုတ္​လား မသိပါဘူးဟာ…)
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
စား​ေသာက္​့ၿပီး ထိုင္​စကား​ေျပာၾက ​ေန႔လယ္​ အခ်ိန္​ႀကီးမွာ ကို​ေဇာ္​ တစ္​​ေယာက္​ အခန္​းထဲ ဝင္​ၿပီး အိပ္​​ေနျပန္​သည္​။
စက္​ခ်ဳပ္​​ေနသူ ႏွစ္​​ေယာက္​ က အလုပ္​႐ႈပ္​​ေနၾကသည္​။
(မ​ေက​ေရ… ဒီကို ခဏ လာအုံး လက္​​ေဆာင္​ျပစရာ႐ွိလို႔)
(ခဏ​ေလး ကို​ေဇာ္​ လာခဲ့မယ္​…)
အစ မ်ား ​ေကာ္​ကပ္​ မီးပူနဲ႔ ဖိၿပီး ခ်ဳပ္​ရမဲ့ လမ္​း​ေၾကာင္​းကို မသြယ္​အား ျပသၿပီး မ​ေကသီ ထြက္​လာခဲ့သည္​။
မသြယ္​ စက္​ခ်ဳပ္​ခုံအ​ေပၚ ထိုင္​ၿပီး ​ေျခႏွင္​းလိုက္​သည္​။
စက္​ခ်ဳပ္​သံ က​ေလးက အမနီးမ​ေဝး က ၾကားႏိုင္​ပါသည္​။
မၾကာခင္​မွာ အခန္​းထဲ က လက္​​ေဆာင္​ ကို ဘယ္​သူ ဘာ​ေပးတယ္​ ဘယ္​ဝါက ဘာ​ေပးတယ္​ ​ေျပာသံ ၾကား​ေနရၿပီး ခဏအၾကာ အသံတိတ္​သြား​ေတာ့ အသံတိုးတိုး​ေလး မသြယ္​ၾကားမိၿပီး
(မ​ေကသီ ခ်ဳပ္​ၿပီးၿပီး ကႊ်န္​မ အိမ္​ျပန္​ ​ေရခ်ိဳး သနပ္​့ခါးလိမ္​းအုံးမွာ​ေနာ္​ မ​ေက)
အခန္​းထဲ က မ​ေက က
(​ေအာ္​ …​ေအး​ေအး ျပန္​ျပန္​…)
ဟုတ္​ပါတယ္​ ​ေန႔ခင္​းအခ်ိန္​တိုင္​း ည​ေနအခ်ိန္​တိုင္​း မသြယ္​ အိမ္​ကို ခဏ ခဏ ျပန္​တတ္​ပါသည္​။
မသြယ္​အိမ္​မွာဘဲ ​ေရျပန္​ခ်ိဳးသလို အျမဲတမ္​း သနပ္​ခါး လူးတတ္​ပါသည္​။
အိမ္​ျပန္​ခါနီး မ​ေကသီတို႔ အဝင္​ တံခါး​ေပါက္​ကို မသြယ္​ ​ေစ့ပိတ္​ၿပီး ထြက္​လာခဲ့သည္​။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
အိမ္က ​​ေရခ်ိုး သနပ္​ခါးလိမ္​းၿပီး ထၼင္​းစားၿပီး မသြယ္​ စက္​ခ်ဳပ္​ဆိုင္​ကို ျပန္​လာခဲ့သည္​။
မ​ေကတို႔ အိမ္​​ေရာက္​ခင္​ ျခံတံခါးကို လွမ္​းၾကည္​့ရ​ေသးသည္​။
ျခံတံခါး က ပြင္​့​ေနပါၿပီး။
ဒါဆို မသြယ္​ သြားလို႔ရၿပီးဆိုတာ သိလိုက္​ပါၿပီး။
အိမ္​ျခံဝင္​းထဲ အဝင္​မွာ ​ေရတြင္​းအနီးမွာ မ​ေကသီ​ တစ္​​ေယာက္​ ​ေရခ်ိဳး​ေနပါၿပီး မသြယ္​ အိမ္​ထဲဝင္​ၿပီး စက္​ခုံအနီး ထိုင္​ၿပီး လုပ္​စရာ ကိုင္​စရာမ်ား လုပ္​​ေဆာင္​​ေနမိသည္​။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
ညအခ်ိန္​ မ​ေကသီတို႔ လင္​မယား စကား​ေျပာ​ေနၾကျပန္​သည္​။
(ကို​ေဇာ္​ကို သတိမရဘူးလား…)
(ရတာ​ေပါ့ ကို​ေဇာ္​ရယ္​…)
(ဘယ္​လို သတိရတာလဲ…)
(အိမ္​မက္​ထဲမွာ ကို​ေဇာ္​ က မ​ေက ကို ထားၿပီး ​ေနာက္​မိန္​းမ ယူတယ္​လို႔ အိမ္​မက္​ မက္​​ေနတယ္​ မ​ေက တကယ္​မွတ္​ၿပီး ကို​ေဇာ္​ကို ဖမ္​းဆြဲ​ေခၚတယ္​ ကို​ေဇာ္​ ကို​ေဇာ္​နဲ႔ မ​ေက ငို​ေနတယ္​ ဟိဟိဟိ…)
ကို​ေဇာ္​လင္​း က
(ဘာ ဟိဟိလဲ ဘာရယ္​တာလဲ ​ေျပာစမ္​း..​ေျပာ..)
(ခစ္​့….ခစ္​့…ခစ္​့…)
(ဟာ..ဘာ​ေတြ ရယ္​​ေနတာလဲ …​ေျပာစမ္​းပါဆို​ေနတာကို..)
မ​ေကသီ က
(ခစ္​့…ခစ္​့…ခစ္​့…​ေျပာမယ္​..​ေျပာမယ္​ အဲ့ဒီဘက္​ အိပ္​​ေနတဲ့ မသြယ္​ ကို ကို​ေဇာ္​မွတ္​ၿပီး ဆြဲထားတာ မသြယ္​ မႏိုးသြားလို႔ ​ေတာ္​​ေသးတယ္​ မ​ေက အိမ္​မက္​မက္​ရင္​ အသံထြက္​တတ္​တာ ကို​ေဇာ္​ သိရဲ႕သားနဲ႔ )
ကို​ေဇာ္​လင္​း က
(ဟား…ဟား…ဟား.. ဟုတ္​ပဗ်ာ ငါျဖင္​့ သူနဲ႔ အိပ္​တဲ့ ညတစ္​ည က လူကို လန္​႔သြားတာဘဲ ဘာတဲ့ မ​ေက မက္​တဲ့ အိမ္​မက္​ က ဘာတဲ့လဲ ​ေျပာျပစမ္​း ဘယ္​လို ​ေယာင္​​ေအာ္​တာလဲ)
(​ေအာ္​ ကို​ေဇာ္​ နဲ႔ ညားတဲ့ ညက မုဒိမ္​း​ေကာင္​ႀကီး ရဲတိုင္​မယ္​ ႐ုံးတိုင္​းမယ္​ ​ေခြးႀကီး ​ေခြးႀကီးလို႔ ​ေအာ္​တာ​ေလ)
ကို​ေဇာ္​လင္​း က
(​ေအး…အခု မုဒိမ္​း​ေကာင္​ႀကီး လာၿပီး​ေနာ္​ မုဒိမ္​း​ေကာင္​ႀကီး လာၿပီး​ေနာ္​…)
(ခစ္​့…ခစ္​့…ခစ္​့…ကို​ေဇာ္​…ကို​ေဇာ္​…ဟာ…ဟာ…မလုပ္​နဲ႔ …ခစ္​့…..ခစ္​့…..ခစ္​့….)
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
အခန္​းထဲမွာ ​ေမာဟိုက္​့မိသူ ႏွစ္​ဦးမွာ တစ္​ဦး က မ်က္​လုံး​ေမွးၿပီး အိပ္​​ေပ်ာ္​မလို ျဖစ္​​ေနၿပီး ​ေန႔ခင္​း က အိပ္​ထားသူမွာ မ်က္​လုံး​ေၾကာင္​​ေနၿပီး။
အခန္​း မ်က္​ႏွာက်က္​ ​ေမာ့ၾကည္​့ၿပီး မနက္​့ျဖန္​ အလုပ္​အတြက္​ စဥ္​့စား​ေနသလို အနံ႔တစ္​ခု ရမိၿပီး ႐ႈ႐ိုက္​့မိသည္​။
သနပ္​ခါး အနံ႔က​ေလး အခုမွ အနံ႔ခံမိသည္​။
​ေခါင္​းက​ေလး ​ေဘးကို ​ေစာင္​းၿပီး ​ေခါင္​းအုံးအား နမ္​း​ေနမိသည္​။
​ေမႊး​ေသာ အနံ႔က​ေလးပါ။
​ထၿပီး ထိုင္​လိုက္​သည္​။​ေခါင္​းအုံးအား ကိုင္​ၿပီး ၾကည္​့​ေနမိသည္​။
​ေခါင္​းအုံးအား ျပန္​ခ်မယ္​ အလုပ္​မွာ ဆံညႇပ္​့ကလစ္​့က​ေလး ႏွစ္​​ေခ်ာင္​း ​ေတြ႔ရသည္​။
​ေကာက္​့ယူၿပီး ထလိုက္​သည္​။အနီးက ဗီြယိုအ​ေပၚ ထားလိုက္​သည္​။
အခန္​းအတြင္​း က ထြက္​ၿပီး ​ေသး​ေပါက္​ဖို႔ အိမ္​သာအနီးကို သြားလိုက္​သည္​။
အိမ္​သာ က အျပန္​မွာ မီးဖိုး​ေခ်ာင္​ထဲ ဝင္​ၿပီး ​ေၾကာင္​အိမ္​လွပ္​ၿပီး လက္​က်န္​ ခ်ဥ္​ရည္​​ေအး​ေအး​ေလး ျမည္​းၾကည္​့ၿပီး ထြက္​လာခဲ့သည္​။
အိမ္​ထဲဝင္​ၿပီး အ​ေပါက္​ပိတ့္​ၿပီး ျပန္​လွည္​့လာခဲ့သည္​။
အိမ္​ထဲက စက္​ခ်ဳပ္​ခုံက​ေလး အ​ေၾကာင္​းမဲ့သလိုလို သတိရမိသလိုလို ၾကည္​့​ေနမိျပန္​သည္​။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
​ေန႔ရက္​က​ေလး​ေတြ ကုန္​ဆုံးလာခဲ့သလို အခ်ိန္​​ေတြ က အကုန္​ျမန္​လွသည္​။
ရင္​းႏွီးမႈ႕​ေတြက ခိုင္​ျမဲလာၾကသည္​။
(မသြယ္​ နင္​့အမ ဘယ္​သြားတာလဲ ဟ)
(​ေအာ္​ မ​ေက ဖဲႀကိဳး ​ေဘာ္​က်ယ္​ ထပ္​ဆင္​ နဲ႔ အပ္​​ေတြ သြားဝယ္​တယ္​)
(​ေအာ္​ ဟုတ္​လား ​ေအး​ေအး ဒါနဲ႔ မသြယ္​ ဆိုင္​ခြဲမယ္​ဆိုတာ ဟုတ္​လား)
(အင္​း ..အ​ေမတို႔ က သင္​စရာမက်န္​ရင္​ ခြဲပါလို႔ ​ေျပာတယ္​ )
(ဟုတ္​လား …အင္​း..မသြယ္​..မ႐ွိ​ေတာ့ ဒီအိမ္​ႀကီးထဲမွာ မ​ေက တစ္​​ေယာက္​ပ်င္​း​ေတာ့မွာ​ေပါ့)
(မသြယ္​ အလည္​​ေန႔တိုင္​း လာမွာပါ ကို​ေဇာ္​ မ​ေက အလုပ္​မႏိုင္​ မသြယ္​ လာကူ​ေပးမွာပါ)
ႏွစ္​ဦးသား အၾကည္​့ခ်င္​း ဆုံမိၾကသည္​။
ခြဲၾကမယ္​ဆို​ေသာ စကားနဲ႔ အစျပဳ ဏ႐ုဏာအသံ​ေတြ နဲ႔ ​ေျပာၾက ဆိုၾကတာ ဒီ​ေန႔မွ ဆို​ေတာ့
(မသြယ္​ ဘာခ်က္​ထားတုံး ဟ)
(ၾကက္​သားထိုး င႐ုတ္​သီး​ေၾကာ္​ မန္​းက်ီးခ်ဥ္​ရည္​ ခ်က္​ထားတယ္​)
(ဟာ ဗိုက္​ဆာလာၿပီး သြားစားမွဘဲ)
​ေျပာၿပီး ကို​ေဇာ္​လင္​း အိမ္​အ​ေနာက္​ က မီးဖိုး​ေခ်ာင္ဘက္​ သြား​ေလသည္​။
(မသြယ္​ ခူး​ေပးရမလား ကို​ေဇာ္​)
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
ကို​ေဇာ္​လင္​း မ်က္​ႏွာ ​ေဝခြဲမရသလို ​ေပ်ာ္​ရႊင္​​ေနမိသည္​။
(​ေကာင္​းတာ​ေပါ့ ဟ)
မသြယ္​ စက္​ခ်ဳပ္​​ေသာ ​ေျခ​ေထာက္​့က​ေလး ရပ္​သြားသည္​။
(လာမယ္​​ေနာ္​ ခဏ​ေလး)
ကို​ေဇာ္​လင္​း ကုလားထိုင္​ခုံအ​ေပၚ က ထိုင္​ၿပီး ​ေစာင္​့​ေနသလို မသြယ္​ ခ်ဳပ္​လက္​စ အစ ကို အပ္​ခ်ဳပ္​ဘိ​ေအာက္​က အ​ေပၚတင္​ၿပီး အပ္​ခ်ဥ္​ႀကိဳးကို ျဖတ္​လိုက္​သည္​။
ကပ္​​ေၾကးက​ေလး အလုပ္​စားပြဲ​ေပၚ တင္​လိုက္​​ေတာ့ စားပြဲအ​ေပၚက ၾကယ္​သီးတပ္​ဖို႔ ထား​ေသာ အပ္​ခ်ည္​လုံးက​ေလး အပ္​တန္​းလမ္​းနဲ႔ စားပြဲ​ေအာက္​ကို ၾကသြားသည္​။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
မီးဖိုထဲ ဝင္​ခါနီးမွာ
(ဟိတ္​့…….)
(အ​ေမ့…….လန္​႔လိုက္​တာ ကို​ေဇာ္​ရယ္​ )
ရင္​ဘတ္​့ကို လက္​ႏွစ္​ဖက္​ တင္​ၿပီး ​ေၾကာက္​လန္​႔​ေန​ေသာ မသြယ္​ ျပဳံး​ေနသူ ကို​ေဇာ္​
(ဟားဟားဟား မျမင္​ဘူးလား မသြယ္​ရယ္​ )
(မျမင္​မိဘူး ဒီက အလုပ္​က တစ္​ဖက္​နဲ႔ ထြက္​လာတာကို)
(ဟာ အဲ့ဒါဆို ​ေနပါ ကိုယ္​ဖာသာ ခူးစားပါမယ္​ )
(ရပါတယ္​ ခူး​ေကြၽးပါမယ္​)
ကို​ေဇာ္​ နဲ႔ မ်က္​လုံးခ်င္​ ဆုံမိျပန္​သည္​။
ကို​ေဇာ္​ အနီးမွ မသြယ္​ ျဖတ္​သြားသည္​။
ကို​ေဇာ္​ မသြယ္​ လက္​ကို လွမ္​းဖမ္​းၿပီး
(မလုပ္​ပါနဲ႔ အလုပ္​ဘဲ သြားလုပ္​ပါ ကိုယ္​ဖာသာ ခူးစားလိုက္​ပါမယ္​ မသြယ္​)
မသြယ္​ ျပန္​လွည္​့ၿပီး မ်က္​ႏွာခ်င္​းဆို္​င္​ ​ေျပာလိုက္​သည္​။
(ရပါတယ္​ ခူးခပ္​ၿပီးမွ အလုပ္​ျပန္​လုပ္​မွာပါ)
မသြယ္​ လက္​ကို မ႐ုန္​းဘဲ အကိုင္​ခံ​ေနၿပီး ​ေျပာ​ေနသလို မသြယ္​ မ်က္​ႏွာ က အိမ္​ထဲကို လွမ္​းၾကည္​့သလိုလို ျဖစ္​​ေနသည္​။
ကို​ေဇာ္​ စကၠန္​႔ အနည္​းငယ္​အထိ စကားမ​ေျပာ​ေသးဘဲ မသြယ္​လက္​ကို ကိုင္​ထားလိုက္​​​ေတာ့သည္​။
ႏွစ္​့ဦးသား နာလည္​သလိုလို ႐ွိ​ေနၾကသည္​။
15စကၠန္​႔ ကို စိတ္​ထဲ ရြတ္​မိသလား တိတ္​ဆိတ္​ခ်င္​း အဓိပၸါယ္​ က ဘာလဲ…။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
မီးဖိုထဲမွာ မတ္​တပ္​ရပ္​​ေန​ေသာ မိသြယ္​ လက္​ဆြဲထား​ေသာ ကို​ေဇာ္​လင္​း
ကို​ေဇာ္​လင္​း မိသြယ္​လက္​ကို ထပ္​ၿပီး ​​ဆြဲလိုက္​​ေတာ့ မိသြယ္​ ​ေျခလွမ္​းက​ေလး ​ေရြ႕လာသည္​။
​ေျခတစ္​လွမ္​းမွာ အလြန္​နီးကပ္​သြားသည္​။
စကၠန္​႔မျခား နီးကပ္​ခ်ိန္​မွာ ကို​ေဇာ္​လင္​း မသြယ္​အား ဖက္​လိုက္​သည္​။
မတ္​တပ္​ရပ္​ မိသြယ္​ ​ေက်ာက္​႐ုပ္​က​ေလး​လို လက္​​ေအာက္​ခ် ရပ္​​ေနမိ​ေတာ့သည္​။
မသြယ္​ မ်က္​လုံး က အိမ္​ထဲကို အ​ေျခအ​ေန ၾကည္​့​ေနသလိုလို ႐ွိ​ေနသည္​။
အ​ေထြးအ​ေပြ႔ နဲ႔ ပြတ္​့သပ္​့ ကိုင္​တြယ္​​ေနပုံ က တ​ေျဖး​ေျဖး အကြက္​စိတ္​လာသည္​။
မသြယ္​ တစ္​ကိုယ္​လုံး တုန္​ရင္​းလာၿပီး မရပ္​ခ်င္​သလိုလို ျဖစ္​လာ​ေတာ့ အနားက လူကို ဖက္​ထားမိသည္​။
မဖက္​လွ်င္​ လွဲၾကသြားႏိုင္​သည္​။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔

၁ မိနစ္​့အၾကာမွာ
(မသြယ္​…)
ႏွစ္​ဦးသား မတ္​တပ္​ရပ္​ ဖက္​ထားလွ်က္​႐ွိ​ေနျပန္​သည္​။
(မသြယ္​ …မသြယ္​..)
အ႐ႈသံ ျပင္​းျပင္​း ထြက္​့​ေပၚလာၿပီး တိုးညႇင္​း​ေသာ အသံက​ေလး ထြက္​​ေပၚလာသည္​။
(ဟင္​း….)
ညိွအားတစ္​ခုအား တြန္​းကန္​မိသလို အႏိုင္​ႏိုင္​ ျပန္​ထူးမိသည္​။
(ကိုယ္​ကို ခ်စ္​လား အကို က မ​သြယ္​ကို ခ်စ္​​ေနတာ မ​ေက ႐ွိ​ေနလို႔ မ​ေျပာရဲတာ…)
အသံတိုးတိုး က​ေလး​ေတြ ႏွစ္​ဦးသား ၾကားႏိုင္​႐ုံပါ။
(အင္​း…မသိဘူး…)
(ဟာကြာ…အကို ​ေမး​ေနတာက အကိုယ္​ကို ခ်စ္​လား ​ေမးတာ)
(ဟင္​းအင္​း…မ​ေျဖတတ္​ဘူး…)
အသံတုန္​တုန္​ နဲ႔ မသြယ္​ ​ေျဖ​ေနမိသည္​။
(မ​ေက သြားတာ ၾကာၿပီးလား…)
(​ေစာ​ေစာ က ကို​ေဇာ္​ မလာခင္​​ေလး ထြက္​သြားတာ)
မသြယ္​ အ​ေျဖစကား ၾကားရ​ေတာ့ အသံတိုးတိုး​ေလး ​ေျပာလိုက္​သည္​။
(အခန္​းထဲ သြားရ​ေအာင္​)
(ဟင္​း..အင္​း…)
မသြယ္​ ဖက္​အား ပိုၿပီး ျငင္​း​ေနသည္​။
ကို​ေဇာ္​လင္​း လူခ်င္​းခြာၿပီး
(လာ မသြယ္​ကို ျပစရာ႐ွိတယ္​ အခန္​းထဲမွာ သိမ္​းထားတာ ျပမယ္​)
(​​ဟင္​း…အင္​း…)
ကို​ေဇာ္​လင္​း မ​ေက သြားခ်ိန္​ လာခ်ိန္​ တြက္​ဆ​ေနမိသည္​။
မီးဖို​ေခ်ာင္​းထဲ က တစ္​​ေယာက္​ထဲ ထြက္​သြားလိုက္​သည္​။
မသြယ္​ အနီးက ကုလားထိုင္​အ​ေပၚ ထိုင္​လိုက္​မိၿပီး ထြက္​သြား​ေသာ ကို​ေဇာ္​ ​ေက​်ာျပင္​အား ၾကည္​့​ေနမိၿပီး အခ်စ္​အ​ေၾကာင္​း မသိ​ေသး​ေသာ မသြယ္​ အူေတြ ခႏၵာကိုယ္​​ေတြ တဇတ္​့ဇာတ္​့ တုန္​ခါ​ေန​ေတာ့သည္​။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
ကို​ေဇာ္​ အိမ္​​ေ႐ွ႕ ျခံတံခါး သြားပိတ္​ၿပီး အိမ္​ထဲ ဝင္​လိုက္​သည္​။ အိမ္​ထဲ က တံခါးမႀကီး အပါအဝင္​ စက္​ခုံအနား က တံခါးအ​ေပါက္​့​ေတြ ပိတ္​လိုက္​သည္​။
​ေနာက္​​ေဖး တံခါးအနီးမွ ရပ္​ၿပီး မသြယ္​ကို လွမ္​း​ေခၚလိုက္​သည္​။
မသြယ္​ တံခါး​ေပါက္​​ေတြ ပိတ္​ကတဲက သိ​ေနပါသည္​။
႐ွက္​ရြံ႕စြာ ကုလားထိုင္​ခုံအ​ေပၚ က ထၿပီး အိမ္​မႀကီးထဲ သြားလိုက္​သည္​။
မသြယ္​ အိမ္​ထဲ ဝင္​လိုက္​မွာ ​ေနာက္​​ေဖးအ​ေပါက္​ တံခါးႀကီး က ပိတ္​သြားသည္​။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
အနား က မသြယ္​ခါးက​ေလး လက္​တစ္​ဖက္​့နဲ႔ ​ဖက္​ထားၿပီး အနီးက အခန္​းတံခါးကို ဖြင္​့လိုက္​သည္​ ။
အခန္​းတံခါးအား ဆြဲပိတ္​လိုက္​သည္​။
အခန္​းထဲမွာ ရပ္​​ေန​ေသာ မသြယ္​ကို ရင္​ခ်င္​းအပ္​ ဖက္​ထားလိုက္​သည္​။
မသြယ္​ ႐ွက္​စြာနဲ႔ ျပန္​ဖက္​ထားမိသည္​။
ကို​ေဇာ္​လင္​း ရဲ႕ အထိအ​ေတြ႔ အကိုင္​အတြယ္​မ်ား က မသြယ္​ထံမွ အသံက​ေလးမ်ား တိုးတိိုးညႇင္​သာစြာ ထြက္​​ေပၚ​ေနျပန္​သည္​။
ခဏတာ အထိအ​ေတြ႔႕ က မသြယ္​ရဲ႕ ခႏၵာကိုယ္​ တစ္​ခုလုံး တုန္​ခါ​ေစသည္​။
ကို​ေဇာ္​လင္​း က မသြယ္​အား လူခ်င္​းခြာၿပီး အနီးက ဗြီယိုအနီး သြားၿပီး အ​ေပၚ က ဆံညႇပ္​့က​ေလး ႏွစ္​ခု ယူၿပီး မသြယ္​ လက္​ထဲကို ထဲ့​ေပးလိုက္​သည္​။
မသြယ္​ လက္​ထဲ က ပစၥည္​းက​ေလးၾကည္​့ၿပီး ​ေငး​ေနမိသည္​။
ကို​ေဇာ္​လင္​း မသြယ္​လက္​ကို ဆြဲၿပီး ကုတင္​အနီးကို ​ေခၚလိုက္​သည္​။
တ​ေရြ႕​ေရြ႕ ​ေျခလွမ္​းမ်ားနဲ႔ မသြယ္​ လိုက္​ပါသြားသည္​။
ကုတင္​အနီး ရပ္​မိၾက​ေတာ့ ကို​ေဇာ္​လင္​း က ဦးစြာ ကုတင္​အနီးကို ထိုင္​ခ်ၿပီး ရပ္​​ေနသူ မသြယ္​လက္​အား ဆြဲယူၿပီး ထိုင္​​ေစလိုက္​ျပန္​သည္​။
မသြယ္​ ကုတင္​အ​ေပၚမွာ ဖင္​ထိုင္​မိ​ေတာ့ မၾကာခင္​မွာ ကုတင္​အ​ေပၚ လွဲၾကလာ​ေအာင္​ ကို​ေဇာ္​လင္​း က ပုခုံးအ​ေပၚ က လက္​ျဖင္​့ ​ေနာက္​ကို ဆြဲ​ေပးလိုက္​သည္​။
ပုခုံအ​ေပၚ က လက္​ႀကီး ​ေစခိုင္​းသလို မသြယ္​ ​ကုတင္​​ေဘးအနားကို တ​ေျဖး​ေျဖး လွဲၾက​ေနသည္​။

ကုတင္​အ​ေပၚ ​ေက်ာခ်မိ​ေတာ့ က်န္​​ေန​ေသာ ​ေျခ​ေထာက္​့ကို ကို​ေဇာ္​လင္​း မတင္​လိုက္​ခ်ိန္​မွာ မသြယ္​ မိမိ​ေျခ​ေထာက္​မွ ဖိနပ္​က​ေလးကို ခါခ်မိလိုက္​သည္​။
ဖိနပ္​က​ေလးမ်ား အျမင္​့အ​ေပၚ က ၾကလာ​ေတာ့ ခုန္​​ေပါက္​့စြာ မနီးမ​ေဝး မွာ ဟိုတစ္​ဖက္​ ဒီတစ္​ဖက္​ ျဖစ္​သြားၾကသည္​။
ကို​ေဇာ္​လင္​း ကုတင္​အ​ေပၚ တက္​လိုက္​​ေတာ့ ကုိ​ေဇာ္​လင္​း ဖိနပ္​့သည္​ တူယွဥ္​စြာ ကပ္​​ေနၾကသည္​။
မီးဖို​ေခ်ာင္​ထဲ က တံခါး​ေလးသည္​ ​ေလျပင္​းငယ္​ တစ္​ခ်က္​အ​ေဝွ႔မွာ အလိုလို ​ေစ့သြားၾကသည္​။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦​/
မသြယ္​ ဆိုင္​မခြဲခင္​ အထိ အခ်စ္​ပညာ​ေတြ သင္​ယူခဲရသည္​။
အခ်ိန္​​ေတြ အခ်က္​​ေတြ နဲ႔ အခ်စ္​ပညာမ်ားကို တပ္​မက္​မိသည္​။
မ​ေက အျပင္​သြားလွ်င္​ တစ္​​ေယာက္​ထဲ ႐ွိ​ေနသလို တစ္​ခါတ​ေလ ကို​ေဇာ္​လင္​း လဲ ႐ွိတတ္​ပါသည္​။
ကို​ေဇာ္​လင္​းတို႔ လင္​မယား မသြယ္​အိမ္​ကို အလည္​​ေရာက္​ၾကသလို မသြယ္​ မိသားစု က အျမဲတမ္​းလိုလို ​ေရာက္​ျဖစ္​ၾကပါတယ္​။
ညအခ်ိန္​ ကို​ေဇာ္​ က အခ်ိန္​မွန္​ မ​ေရာက္​ပါ ည ၁၂ ည
နံနက္​ ၂ နာရီ အစျပဳၿပီး မ​ေက မ​ေျပာ​ေတာ့ပါ။
ကို​ေဇာ္​ ​ေဘာလုံးပြဲ ဝါသနာ ထုံ​ေနၿပီး။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
မသြယ္​ ဆိုင္​ခြဲသြား​ေတာ့ ကို​ေဇာ္​ အိမ္​ကို ျပန္​ကပ္​​ေနသည္​။
မ​ေက က ​ေမး​ေတာ့
(​ေအာ္​ ​ေနခင္​းဆို​ေတာ့ မ​ေက တစ္​​ေယာက္​ထဲ ပ်င္​းမွာ ဆိုလို႔ပါ မသြယ္​႐ွိ​ေတာ့ မ​ေက ကို စကား​ေျပာ​ေဖာ္​ ရတယ္​​ေလ အခု ငါမိန္​းမ အနား အကို က ​ေန​ေပးရမွာ​ေပါ့)
(တကယ္​ႀကီးလား ကို​ေဇာ္​ရယ္​ ..)
(ဟ တကယ္​​ေပါ့ ဟ)
မ​ေက ကို​ေဇာ္​ ရင္​ခြင္​ထဲ ​ေခါင္​းက​ေလး ​ေဝွ႔ၿပီး ဖက္​ထားလိုက္​သည္​။
(မ​ေက ​ေဘာလုံးပြဲၾက အခ်ိန္​မ​ေရြး​​ေတာ့ သြားခြင္​့​ေပးအုံး​ေနာ္​)
(ရပါတယ္​ သြားပါ ကို​ေဇာ္​ရယ္​ မ​ေက က ဘာ​ေျပာ​ေနလို႔လဲ )
(​ေအးကြာ ည ၁ နာရီ ႏိုးအုံးကြ ခ်ဲဆီပြဲ ႐ွိတယ္​)
(အင္​းပါ အကိုရယ္​….)
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦

ညအခ်ိန္​ ၂ နာရီ မ​ေကတို႔ အိမ္​နဲ႔ မနီးမ​ေဝး မသြယ္​တို႔ အိမ္​က မိန္​းက​ေလး တစ္​​ေယာက္​ တိတ္​တိတ္​က​ေလး ထြက္​လာၿပီး သူတို႔ အိမ္​ထဲ က ျခံစည္​း႐ိုး ​ေခြးတိုး​ေပါက္​က တိုးၿပီး တစ္​ဖက္​ က လူမ​ေန တဲက​ေလးအတြင္​း ဝင္​​ေနလိုက္​သည္​။
တဲက​ေလးမွာ ​ေမွာင္​မည္​း​ေနသည္​။
တဲတံခါး​ေပါက္​ငယ္​မွာ ပ်က္​ဆီး​ေနၿပီး တံခါး​ေပါက္​ တစ္​ဖက္​မွာ မ႐ွိ​ေတာ့ပါ။
တဲက​ေလးထဲ ​ဖ်ာစုတ္​့က​ေလး တစ္​ခ်ပ္​ ႐ွိ​ေနသည္​။
ထိုဖ်ာစုတ္​က​ေလးအ​ေပၚမွာ ထိုင္​ၿပီး အ​ေျခအ​ေန ၾကည္​့​ေနမိသည္​။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
လူတစ္​​ေယာက္​ ျခံတံခါး ​ေသာ့ဖြင္​့ၿပီး အိမ္​အျပင္​ထြက္​့လိုက္​သည္​။
ညအခ်ိန္​မွာ အ​ေဝး က ​ေဘာလုံးပြဲကို စပီကာအႀကီးမ်ားနဲ႔ ဖြင္​့​ေနသံ ၾကားရမွာပါ။
လူတစ္​​ေယာက္​ က ​ေျမာက္​ဘက္​ကို သြားၿပီး လမ္​းအခ်ိဳး အ​ေက်ာ္​မွာ မိမိအိမ္​ကို ျပန္​ၾကည္​့​ေတာ့ အိမ္​ကို မျမင္​ရပါ။
လမ္​းအ​ေပၚကို ၾကည္​့​ေတာ့ လူရိပ္​ လူအ​ေယာင္​ မ​ေတြ႔ရပါ။
အ​ေျခအ​ေန အားလုံးၾကည္​့ၿပီး အနီးက ျခံထဲကို ၿပိဳလဲ ယိုင္​ရြဲ႕​ေန​ေသာ အသားဝန္​းထရံ အ​ေပၚ ​ေျခနင္​းၿပီး လမ္​း​ေလွ်ာက္​လိုက္​သည္​။
တဲအိမ္​အနီး ​ေရာက္​​ေအာင္​ သြားၿပီး တဲအတြင္​း ၾကည္​့မိလိုက္​သည္​။
မည္​းမည္​းအ​ေရာင္​ ထုထည္​တစ္​ခု ​ေတြ႔လိုက္​​ေတာ့ လူဆိုတာ သိၿပီး
(မႏြယ္​လား…)
အသံတိုးတိုး​ေလး ​ေမးလိုက္​သည္​။
(ဦး​ေဇာ္​လား…)
အသံ​ေျပာင္​းခါစ ၁၆ ႏွစ္​့အရြယ္​ က​ေလးမ​ေလး က ​ေမးလိုက္​သည္​။
အသံတိုးတိုး​ေျပာၿပီး တဲအ​ေပါက္​့ က လူ တဲအတြင္​း ဝင္​လိုက္​သည္​။
(ဦး​ေဇာ္​ သမီးကို ဘာ​ေျပာမွာလဲ ​ေျပာ​ေလ )
(ဟို​ေန႔ က ဦး​ေပးတဲ့ အဝတ္​စ​ေတြ လွလား)
(အင္​း လွတယ္​)
(နင္​့အမ ခ်ဳပ္​​ေပးတာလား)
(ဟုတ္​တယ္​…)
အသံတိုးတိုးမ်ားျဖင္​့ ႏွစ္​​ေယာက္​ထဲ ​ေျပာ​ေနၾကသည္​။
(နင္​ဝတ္​လာခဲ့လား….)
(ဦးပဲ ဝတ္​ခဲ့ ညၾက ၾကည္​့ခ်င္​တယ္​ဆို ဘယ္​သူမွ မသိ​ေအာင္​ ဒီတဲဘက္​ လာခဲ့ဆို ည ၂နာရီ ​ေက်ာ္​​ေက်ာ္​ လာခဲ့မယ္​လို႔ ​ေရတြင္​းအနား ကပ္​​ေျပာသြားတာဘဲ )
(ဦး…ကိုင္​ၾကည္​့လို႔ ရမလား)
(အင္​း ကိုင္​ၾကည္​့ပါ…)
(လာ…ဦး..ကိုင္​ၾကည္​့မယ္​…)
မၾကာခင္​မွာ….
(သိသားဘဲ ကိုင္​ၾကည္​့ခ်င္​တာ ဒါ​ေၾကာင္​့ အခုမွ ထၿပီး ဝတ္​လာခဲ့တာ ဦး​ေဇာ္​…ခစ္​့…ခစ္​…ခစ္​့…)
အသံ​ေျပာင္​းခ်ိန္​ အခါ​ေလးမွာ တဲက​ေလးအတြင္​းမွာ တ​ေျဖး​ေျဖး ​ေမွာင္​မိုက္​လာသည္​။
​ေဘာလုံးပြဲမွာ ​ေဘာလုံးနည္​းျပမ်ားမွာ တစ္​ခ်က္​မမွားရ​ေအာင္​ ႀကီးၾကပ္​​ေနရသည္​။
​ေဘာလုံးသမားမ်ား အ​ေမာခံႏိုင္​​ေအာင္​ ​ေရဗူးမ်ား တိုက္​​ေကြၽးရသည္​။
ထိခိုက္​့နာက်င္​လွ်င္​ ​ေဆးဗူး​ေလးမ်ားျဖင္​့ ပက္​ျဖန္​း​ေပးၾကသလို…..
တဲအတြင္​း က လူတစ္​​ေယာက္​သည္​ သူအိပ္​​ေထာင္​ အတြင္​းက ဗူးက​ေလးတစ္​ခု ထုတ္​ယူလိုက္​ၿပီး​ေနာက္​ မၾကာခင္​ တဲက​ေလး အတြင္​းက မပိမသ အသံမ်ား ၾကားရၿပီး​ေနာက္​……
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
ညအခ်ိန္​ ​ေအာ္​သံ တစ္​ခု က ရပ္​ကြက္​အတြင္​း ​ေပၚထြက္​လာသည္​။

(သူခိုးဗ်ိဳ႕………သူခိုး….သူခိုး….)

ျပီးပါျပီ

Unicode ျဖင့္ဖတ္ရန္

၁၉၈၃ခုနှစ့်

အိမ်ကလေး တစ်လုံးမှာ ရိုးသားသော မိသားစုတစ်စု နေထိုင်ကြသည်။
ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးဆိုးပေ မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်မြင့် သမီး နှစ်ယောက် ရှိပါသည်။
အကြီးမ မကြီး
အငယ်မ မငယ်
မိသားစု ဘဝလေးကို အမှောင်ကြစေသော နေ့ကလေး တစ်နေ့ ….
မကြီး ၂၀ နှစ့် မငယ် ၁၇ နှစ့် ညီအမ နှစ်ယောက် ၃နှစ့်ကွာ မွေးဖွားထားကြသည်။
ဖခင် ဦးဆိုပေ မှာ ရပ်ကွက် လူမိုက်တစ်ဦးဖြစ်သည်။
အချုပ် နဲ့ အိမ်
အိမ် နဲ့ ထောင်
ရပ်ကွက် ထိပ်တုံး မမှု့ဆုံးပါ။
(ဟေးကောင် မင်းကျော် ငါဆီက ယူထားတဲ့ ပိုက်ဆံ ဘယ်တော့ပေးမှာလဲ ငါက မင့်ကို ခင်လို့ ချေးငှါးပေးတာ လူပါးမဝနဲ့နော်..)
(ဟာ..ကိုကြီးဆိုးပေ နဲ့ ညနေကြ လာပေးပါမယ်ဗျာ မပူပါနဲ့ဗျ..ဆက်ဆက် လာပေးပါမယ်..)
(အေး…ပြီးရော ..ညနေ မတုတ် အရက်ဆိုင်မှာ ငါစောင့်နေမယ် မလာရင် မင့်..ငါအကြောင်းသိတယ်နော် မင်းကျော်..)
(ဟာ..စိတ်ချ စိတ်ချ မတုတ်ဆိုင် ကွျှန်တော် လာသောက့်ရင်း ပေးပါမယ်ဗျာ ကိုကြီးဆိုးပေ ကလဲဗျာ..)
(အေး…ပြီးရော..)
ပေါက်ပြားထမ်းပြီး ထွက်သွားသော ဦးဆိုးပေ အား ကြည့်ပြီး မင်းကျော် လန့်နေမိသည်။
ညမှောင်ရီပျိုးချိန် နွားရိုင်းသွင်ချိန်
(ဟေး…မသာမ..ဘယ်လို စကားပြောတာလဲ ပြန်ပြောစမ်း..)
(ဖြန်း…ဖြန်း..ဖြန်း´´´´´)
(အမလေး…သေပါပြီးတော့..ဟီး..ဟီး…ဟီး…ကွျှန်မ ဘာပြောလို့လဲတော့..ပိုက်ဆံ က မရသေးတော့..ရှိတာ ချက်ထားတာဘဲ…ဟီး..ဟီ..ဟီး..)
(မဟုတ်သေးဘူး..မိမြင့်..ငါကြားတယ်နော်..ငါမမူးသေးဘူး…ငါကို..နားကန်းနေတယ် မှတ်သလား..ဘာတဲ့ …စားချင်စား…မစားချင်နေဆိုလား..ကဲဟာ..ကဲဟာ…)
(ဖြန်း´´´´ဖြန်း…ဖြန်း““`)
(အမယ်လေး…ကယ်ကြပါအုံးတော့´´´´´ဒီမှာ သတ်နေပါတယ် အရပ်ကတိုရဲ့…ကယ်ကြပါအုံးတော့….ကယ်ကြပါအုံး..´´´´´)
မမြင့် အော်သံက အနီးအနား ၁၀အိမ်ကျော်အထိ ကြားနိုင်ပါသည်။
လူတွေ မလာရဲကြပါ လာတဲ့သူတွေ အရိုက်ခံရ ရန်ဖြစ်ခဲ့ကြတာ အိမ်အနား က လူတွေ ထိပ်ပေါက့် ခေါင်းကွဲ မခေါ်နိုင် မပြောနိုင် ဖြစ်ခဲ့တာ အနီးအနားမှာ ကိုဆိုးပေ အား အော့နှလုံးနာမိကြသည်။
(ဟီး..ဟီး..ဟီး..ကြောက်ပါတယ်..ကိုဆိုးပေရယ် …တော်ပါတော့ ကွျှန်မ ကြောက်ပါတယ်တော့..ဟီး..ဟီး..ဟီး..)
လက်ထဲက ကြိမ်လုံးအတုတ်ကြီး ကိုင်ပြီး ခွေးရိုက် နွားရိုက်သလို ခံရတော့ မမြင့် သေးများပါပြီး လုံချည်မှာ အကွက်များ စွန်ထင်နေသလို လက်ဖျံရိုးမှာ အနည်းငယ် ယောင်ကိုင်းသွားသည်။
လက်ထဲကို ကိုဆိုးပေ ကြိမ်လုံးအား ဖမ်းဆွဲထားပြီး မြေပြင်မှာ ထိုင်ပြီး ကြိမ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်ပူးပြီး ကန့်တော့သလို ဖမ်းဆွဲ တောင်းပန်နေတော့သည်။
ကိုဆိုးပေ က
(မိမြင့် နင် သေတော့မယ်..နောက်တစ်ခါ စကားပြော ဆင်ချင်ပါ…ခွေးမ ..သေသွားမယ်..ဘာမှတ်နေတာလဲ..ဟင်း..)
(ဟုတ့်ကဲ့ပါရှင်…ဟုတ်ကဲ့ပါ…နောက်..မပြောတော့ပါဘူး..ဟီး..ဟီး..ဟီး..)
ကိုဆိုးပေ လက်ထဲက ကြိမ်လုံးကို ပြန်ဆွဲလိုက်ပြီး
(ဟေး..အကြီးမ..အငယ်မ.´´´´)
အိမ်ကလေးထဲ က ကလေးမနှစ်ယောက် တုံလှုပ်သွားကြသည်။
(ရှင်…အဖေ…)
(ရှင်..အဖေ..)
(လာစမ်း..နင်တို့ နှစ်ယောက်…)
(ဟုတ်..´´´)
(ဟုတ်…´´´)
ကလေးမ နှစ်ယောက် အတူတူယှဉ်တွဲပြီး ထွက်လာခဲ့သည်။
ဖခင်အနား မိန်းကလေး နှစ်ဦး မျက်လုံးသူငယ်နဲ့ ကြည့်နေမိကြသည်။
(အကြီးမ.´´´´´)
(ရှင်…ရှင်..အ..အ..အဖေ..)
(ဒီနေ့ အလုပ်အပြန်မှာ ဘောလုံးကွင်းမှာ ဘယ်သူနဲ့ စကားပြောနေတာလဲ…ပြောစမ်း..)
(ဟို..ဟို..အလုပ်ထဲက သူငယ်…သူငယ်ချင်းပါ..အဖေ..)
(နင့်ကို..ငါဘာပြောထားသလဲ..အိမ်ကို တန်းပြန်..စကားပြောချင် ဘယ်သူမဆို အိမ်ကို လာပြော မနေ့ ကလဲ တွေ့တယ် …ဒီနေ့လဲ တွေ့တယ် …အခု နင့်က တစိမ်းယောင်္ကျားလေးနဲ့ လူလယ်ခေါင်း ရပ်စကားပြောတော့ ရပ်ကွက်ထဲမှာ ဘယ်လိုမြင်မလဲ သိလား ..ငါပြောတာက ဘယ်သူဘဲဖြစ့်ဖြစ့် အိမ်မှာ စကားပြောပါ ပြောထားတယ်..လာ..ဒီအနားကို..)
(အဖေ…အ…အ..အဖေ..)
အငယ်မ တစ်ယောက် အကြီးမ အရိုက်ခံနေရပုံ ကြည့်ပြီး ကြောက်နေမိသည်။
အဖေ ဖြစ်သူ ဦးဆိုးပေသည် ပြင်္သနာကို စုထားပြီးမှ ပေါင်းရိုက်တတ်သည်။
(အငယ်မ……..´´´´´´´´´)
(အ…အ…အဖေ..´´´´´)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
မမြင့် ခေါ် ဒေါ်မြင့် တစ်ယောက် အိမ်လည်ထွက်နေမိသည်။
အိမ်အနားနီးချင်းများ မမြင့်ကို ခင်မင်ကြသည်။
အိမ်တစ်အိမ်ကို မမြင့် ဝင်ရောက်လိုက်သည်။
(ဟယ်…မမြင့် ဘယ်က လှည့်လာတာလဲ..)
(ဘယ်မှ မဟုတ်ဘူး ဒီကို သက်သက်လာလည်တာပါအေ..)
(လာလာ..သူငယ်ချင်း..လာဟေး အကြော်စားအုံးဟဲ့..)
(အေးပါ..စားမှာပါဟယ်..)
အနီးက တန်လျားအပေါ် ထိုင်ပြီး အကြော်တစ်ခု ယူစားလိုက်သည်။
(မမြင့် မနေ့က ညည့် ဗျောဝင်သံ ကြားရတယ်နော်..)
(အေးပါဟယ်..ငါ..အခု လက်ကြီးက ယောင်နေတာ ကြည့်ပါလား..)
(ဟယ်..ဟုတ်ပအေ…နေအုံး ဆေးမြှစ်စုံ လိမ်ဆေး လိမ်းပါလား…)
(အိမ်မှာ အရန်သင့် ဝယ်ထားပါတယ်အေ..လိမ်းပြီးပါပြီး သရင်းကြီး အမြှစ့်ပါ လိမ်းထားတယ်…)
(စိတ်မကောင်းပါဘူး…မမြင့်ရယ်…ညည့်အဖြစ့်က လင်ဆိုးမယား တဖာဖာ ဖြစ်နေတယ်အေ…)
(ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ သူငယ်ချင်းရယ် ..ဖြစ်သမျှအကြောင်း အကောင်းဘဲ မှတ်နေရတယ်…..)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
(အေး…ငါတော့ မသိဘူး…သူယောင်္ကျားကို သူရဲ့ ထမိန်ကို ရေစိမ်တိုက်လိုက်တာလို့ ပြောတာဘဲအေ့..)
(တော်ပါပြီးအေး…ငရဲကြီးကုန်ပါမယ်…မလုပ်ရဲပါဘူးအေ…)
(မလုပ်သင့်ပေမဲ့ မယားကြောက်ဖို့ အရေးကြီးတယ်အေ့..ကောင်မရဲ့…)
သူငယ်ချင်းထံမှာ ကြားရသော စကားများ က မမြင့်ရင်ထဲကို ထိမိနေသည်။
(မလုပ်ရဲပါဘူးအေ…ငရဲ က မနေဘူးနော်..ငါတော့ ကြောက်တယ်..ဒါနဲ့ ဘယ်လို သူက အကြံရတာလဲ မကြည်..)
မကြည် က
( သူကပြောတာ က ထမိန်ကို ရေစိမ်ပြီး ယောင်္ကျားကို တိုက်ဖို့ နည်းပေးတာ က အရင်ကတဲ့ က ရှိခဲ့တာတဲ့ နောက်ထပ် ယတြာ လုပ်ပေးတာ က မြောက်အရပ် က ဆေးဆရာ ဆရာမောင် လုပ်ပေးတာတဲ့ဟဲ့…)
(ဆရာမောင် က ဘယ်အနားမှာ နေတာလဲ သိလား…)
(ငါတော့ မရောက်ဘူးပါဘူး..သူထံ..သွားရမဲ့ …နေရာ က………………)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ဆရာမောင်တယောက် ပန်းပင်များ ရေလောင်းနေသည်။
အိမ်တံခါးပေါက်ဝ မှာ မိန်းမ တစ်ဦးက
(ဒါ ဆရာမောင်တို့ အိမ်လားရှင့်…)
(အော်ဟုတ်ပါတယ်…ဘာကိစ္စလဲ..မသိဘူး..)
(ဟို..ဟို..ကွျှန်မကို အထဲ ဝင်ခွင့်ပြုပါအုံးရှင့်…)
(အော်..ဟုတ်ကဲ့..ဝင်ခဲ့ပါ..အမကြီး..လာပါ..)
မမြင့် ခြံထဲကို ဝင်လိုက်သည်။
ရေပုံးဆွဲထားသော ဆရာမောင်အနား သွားပြီး..
(ဆရာမောင်..ကွျှန်မ..ကွျှန်မ..ဟို..ဟို..လင်နိုင်တဲ့ ဆေးနည်း လာမေးတာပါ…ကွျှန်မ ယောင်္ကျား က ကွျှန်မကို အရမ်းအနိုင်ကျင့်လို့ပါ ဆရာ..)
ဆရာမောင် က
(အော်..ဟုတ်ကဲ့ ခဏ အိမ်ထဲကိုဝင်ပါအုံး အမကြီးရေ..လာပါ..လာပါ..)
(ဟုတ်ကဲ့..ဟုတ်ကဲ့..)
ဆရာမောင် လက်ထဲက ရေပုံးကို ရေတွင်းအနီးကို သွားထားလိုက်သည်။
အိမ်ထဲကို ပြန်ဝင်လာပြီး
(လာပါ အမကြီးရေ အလုပ်ရှိတဲ့ နေရာကို လာမေးပါ..)
ပြောပြီး အိမ်အတွင်းထဲ က အခန်းတံခါးကို ဖွင့်လိုက်သည်။
ဘုရားခန်း အပါအဝင် ကန့်တော့ပွဲများနဲ့ နတ်ရုပ်လိုလို အရုပ်များနှင့် ဘိုမင်းခေါင် ဘိုဘိုအောင် အရုပ်များနှင့် ဓာတ့်ခန်းအကျယ်တစ်ခုကို ရောက်လာခဲ့သည်။
(လာ ထိုင်ပါ အမကြီး..)
မမြင့် အနီးက သင်းဖြူးဖျာအပေါ် ထိုင်လိုက်သည်။
(ကဲ..ပြော…အမကြီး ပြောချင်တဲ့ အကြောင်းကလေးတွေ..)
(ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ..ဒီလိုပါရှင်..ကွျှန်မကို ယောင်္ကျားက အရမ်းအနိုင်ကျင့်တယ်..အဲ့ဒါ လင်နိုင်ဆေး လိုချင်လို့ပါ ..)
(နေအုံးဗျ..ခင်ဗျအိမ်မှာ လူဘယ်နှစ်ယောက်နေသလဲ..ကျား/မ ခွဲရအုံးမယ်..နေအုံးဗျ တွက့်ချက်ကြည့်ပေးမယ်)
ပြောပြီး အနီးမှာ ရှိသော ကျောက်သင်ပုန်းတစ်ချပ် ယူပြီး ကျောက်တံကို ကိုင်လိုက်သည်။
(အမကြီး နံမည် နဲ့ နေ့နံပြော…)
(ကွျှန်မနံမည် မမြင့်ပါ..ကြာသာပတေး သားသမီးပါ ဆရာ..)
(အသက်..က..)
(၄၃ နှစ့်ပါ ဆရာ…)
(ဒေါက့်´´´´ဒေါက့်…ခြောက်…)ကျောက်သင်ပုန်း စာရေးသံ
(အိမ်မှာ လူဘယ်နှစ်ယောက် ကျား/မ ပြောပါ)
(ယောင်္ကျား တစ်ယောက် မိန်းကလေး က ကွျှန်မအပါအဝင် ၃ ယောက် စုစုပေါင်း ၄ယောက်ပါ ဆရာ..)
(ဟုတ်ပြီး ကျန်တဲ့သူတွေ နံမည်နဲ့ အသက်တွေ ပြောပါ..)
(ကွျှန်မယောင်္ကျား ကိုဆိုးပေ က ၄၄နှစ့် သမီးအကြီး မကြီး က ၂၀ နှစ့် မငယ် က ၁၇ နှစ့်ပါဆရာ..)
(ဒေါက့်..ဒေါက့်…ခြောက့်…)
(ဟုတ်ပြီး နေ့နံတွေ ပြောပါအုံး အမကြီး..)
(ကိုစိုးပေ က အင်္ဂါသား သမီးအကြီး က တနင်္ဂနွေ သမီးငယ် က တနင်္ဂလာသမီးပါ..)
(ရပြီး….)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
အချိန်ကလေးတွေ ကုန်လာခဲ့သည်။
မမြင့် နှင့် ဆရာ အပြော က ပါပဂြိုလ်ဝင်နေပြန်သည်။
(အမကြီး အနေနဲ့ အဲ့ဒီလို မလုပ်ရဲရင် နောက်တစ်နည်းဘဲ ကျန်တော့တယ်ဗျာ အမအနေနဲ့ လုပ်နိုင် မလုပ်နိုင်ဘဲ စဉ်းစားပါ..မလုပ်နိုင်ဘူးဆိုလဲ ရပါတယ်)
(ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ ပြောပါ ဆရာ ..ဘာနည်းလဲ ဆရာ..)
(ကွျှန်တော်တို့ ဆေးဆရာများလောက မှာ ဖောင်စီးလက်ဖွဲ့နည်းဘဲ ကျန်တော့တယ်..)
(ဟုတ်ကဲ့ ဆရာပြောပါ..)
(ဟုတ်ကဲ့ မလုပ်ခင် ကြိုပြီး ပြောထားမယ်နော် အမကြီး ..)
(ဟုတ်..ပြောပါဆရာ…)
(ကွျှန်တော်တို့ မြန်မာနည်းများမှာ မိန်းမစွမ်းအောင် လုပ်နည်း တစ်နည်းပြောရရင် မိန်းမကြိုက်တဲ့ဆေးပေါ့ဗျာ..)
(ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ…)
ဆရာမောင် က ဆက်ပြီး ပြောနေပြန်သည်။
(လူပျိုတွေ အများဆုံးလိုချင်တဲ့ မိန်းမချစ်ဆေးပေါ့…အဲ့သူကို ဆေးနည်းဖော်ရတာ မလွယ်ဘူးဗျ..)
(ဟုတ်ကဲ့…ပြောပါဆရာ..)
(မိန်းမချစ်ဆေးကို င်္သချိုင်းကုန်းမှာ သွားယူရတယ်..သေဆုံးသော ကလေးအမေကို သနပ့်ခါးလိမ်းပေးရတယ်..နောက်ပြီး သနပ့်ခါးခြောက်မှ သေသူရဲ့ ပါးက သနပ့်ခါးကို ခြစ့်ယူရတယ်..)
(ဟုတ်ကဲ့ ကြားဘူးပါတယ် ဆရာ..)
(အဲ့သလိုဘဲ ယောင်္ကျားတွေ က မိန်းကလေး အပျိုဆိုရင် အလိုလိုက်တယ် အပျိုမိန်းကလေး စိတ်ကောက်မှာ အရမ်းကြောက်ကြတယ်လေ..)
(ဟုက်ကဲ့…ဆရာ…)
(အမကြီး အပျိုတုံး က အမကြီး ယောင်္ကျား က စိတ်ကောက်မှာ မကြောက်ဘူးလား..)
(ဟုတ်တယ်..ကွျှန်မယောင်္ကျား ကွျှန်မအပျိုတုံး က အရမ်းကြောက်တာ ကွျှန်မ မခေါ်မပြောရင် သူမှာ နေလို့ ထိုင်လို့ မရဘူး ပြောတယ် ဆရာ..)
(အဲ့ဒါပြောတာဘဲ အမကြီး ယောင်္ကျားကြောက်တာ အပျိုဘဲ..ဒါကြောင့် ကွျှန်တော် ဆေးနည်းမှာ အပျိုကလေးတွေ ရမှ ဖြစ်မှာ..အမကြီးအနေနဲ့ မိန်းကလေး နှစ်ယောက်လောက့် ခေါ်ခဲ့ပါ ဘာကြောင့် နှစ်ယောက်ခေါ်သလဲဆိုရင် အပျိုးမစစ်ရင် ဆေးမအောင်ဘူး အမကြီး အဲ့ဒါ အမကြီး အနေနဲ့ ဘယ်လို လုပ်မလဲ မေးချင်တာပါ..)
(ရှင်..ဟို..ဟို..ဆရာ.)
မမြင့် စဉ်းစားနေမိသည်။ခဏနေတော့..
(.ဆရာ..ကွျှန်မသမီးတွေ မေးကြည့်အုံးမယ်ဆရာ..)
(ဟာ..ရပါတယ်..ရပါတယ်..မေးပါ..မေးပါ..)
(တကယ်လို့ သမီးတွေ က ရပါတယ်ပြောရင် လာခဲ့မယ်ဆရာ..)
(အော်..ဟုတ်..ရပါတယ် အမကြီး..အမကြီး အဆင်ပြေသလိုဘဲ လုပ်ပါ အဆင်မပြေလဲ ရတယ်နော် အမကြီး အမြန်မလိုဘူး..)
(ဟာ..ဆရာရယ်..ဆရာအဖို့ အမြန်မလိုပေမဲ့ ကွျှန်မအတွက့် က အရေးကြီးတယ် ဆရာ..)
(အော်..ဟားဟားဟား..ဟုတ်သားဘဲ..အမကြီးကို မေ့သွားတာ..အမကြီး အနေနဲ့ အခက့်တွေ့မှာ စိုးလိ့ုပါဗျာ…)
(ရပါတယ်ဆရာရယ်…ညကြ သမီးတွေ ခေါ်ပြောပြမယ်..သမီးအကြီးကို သေချာမေးရမှာ ဆရာ..)
(အကြီးမ က ..ဘာဖြစ့်လို့လဲဗျ..)
(အော်..ဟဲ..ဟဲ..ဟဲ..ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူးဆရာရယ်..သူက အသက်အကြီးဆုံးဆိုတော့ ပြောရခက်မှာစိုးလို့ပါ..အငယ်မလေး က ရပါတယ်..ဆရာရယ်..)
(အော်…ဘာများလဲလို့..အမကြီးရယ်..အဲ့..အဲ့..မိန်းကလေးတွေကို အမကြီး ပြောပြရမှာ က ဆေးက ကွျှန်တော် က လိမ်းချယ်ရမှာ..အမကြီး က င်္သချိုင်းမှာ စည်းစောင့်လုပ်သူလို စည်းစောင့် လုပ်ရမှာနော်..)
(ဟယ်..ကွျှန်မပါ..ပါတယ်လား..ဆရာ..)
(ပါတာပေါ့ဗျ..အမကြီး မပါလို့ မရဘူး..တစ်ခြားသူတွေ မပါရသလို လူသိမခံရဘူးလေ..ဘယ်သူကိုမှ ဆေးဖေါ်နေတယ် မပြောရဘူးဗျ..ဆေးဖော်နေတုံး အမကြီး က ခြံစည်းရိုးအနား က ဆေးကြိမ်လုံး ကိုင်ထားရတယ်..တခြားလူတွေ လာရင် အမကြီး က ဆရာကြီး ဆေးဝယ်သွားနေတယ် ဒါဘဲ ပြောရမှာ..)
(အော်..ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ..ဒါဆို ကွျှန်မ ပြန်လို့ရပြီးလား ဆရာ..ဉာဏ်ပူဇော်ခ ဘယ်လောက်လဲ ဆရာ..)
(အော်..အမကြီးရယ်..မပေးရပါဘူးဗျာ..ဆေးဖော်ပြီးမှ ပေးပါ..)
(ဟုတ်ကဲ့ဆရာ…ဒါဆို ကွျှန်မကို ပြန်ခွင့်ပြုပါဆရာ..မနက်ဖြန် အဆင်ပြေပြေ မပြေပြေ အကြောင်းပြန်ပါမယ် ဆရာ..)
(ဟုတ်.ကဲ့..ရပါတယ် အမကြီး ..ပြန်ပါ..)
မမြင့် အခန်းထဲ က ဘုရားကို ရှိခိုးလိုက်သည်။
ရှိခိုးပြီး အိမ်ထဲက ထွက်ခဲ့တော့သည်။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ညအချိန်မှာ မမြင့် က သမီးနှစ်ယောက် အခန်းထဲကို ဝင်လိုက်သည်။
(မကြီး..မငယ်..)
(ရှင်..)
(ရှင်..အမေ..အဖေ..မူးအိပ်သွားပြီးလား…)
(အေး..အိပ်သွားပြီး..သမီးတို့ကို အမေ ပြောစရာရှိလို့ လာတာ..)
အကြီးမ အငယ်မ မိခင်ဖြစ်သူအနား ကပ်လာကြသည်။
မိခင်ဖြစ်သူ က ငေးနေသည်။
(အမေ ဘာလဲ ပြောပါ..သမီးတို့ နားထောင်နေပါတယ်..)
မမြင့် အခုမှ သတိရသလို ဖြစ်ပြီး
(ဒီလို သမီးတို့ အမေက နင့်အဖေ ငါတို့သားအမိတွေပေါ်မှာ နေ့စဉ့် ရိုက်နှက့်နေတာ မခံနိုင်လို့ လင်နိုင်နည်းရနေတာ ဟိုဘက်ရပ်ကွက် က အေးမိ သူယောင်္ကျားကြောက်တာ ဆေးနည်းကောင်းတွေ့ပြီး အခုဆို သူက နိုင်သွားတာ..အမေက မေးတော့..သူက ..သူဝတ်ထားတဲ့..ထမိန်ကို ရေစိမ်ပြီး တိုက်လိုက်တာတဲ့ ယောင်္ကျားကို ဘုန်းကံနိမ့်လိုက်တာပေါ့..အမေ က ငရဲကြီးမှာ ကြောက်တယ် အဲ့သလို မလုပ်ချင်တော့ ဟိုဘက်ရပ်ကွက် က ဆရာမောင်နဲ့ တွေ့တာ ..အဲ့ဒါ..အဲ့ဒါ..လင်နိုင်ဆေးဖော်ဖို့ လူလိုနေတာ.)
(ဟုတ်အမေ..ပြောပါ..ဘယ်လို..လူလိုတာလဲ..)
(ဒီလိုကွဲ့ ..ချစ်ဆေးဖော်တာ င်္သချိုင်းထဲ က သေပြီးတဲ့ မိန်းမကို ဖော်ရတာ ကြောက်ဆေး က လူအရှင်က ဖော်ရတာတဲ့..ချစ်ဆေး က ကိုယ်ဝန်ဆောင် နဲ့ မီးဖွားပြီး သေသူထံက ယူရပြီး ..ကြောက်ဆေး က လူအရှင် အပျိုကလေးတွေထံမှ ယူရတာတဲ့..အဲ့ဒါ..ဆေးဖော်ဖို့ က အပျိုကလေးတွေ လိုနေတာ သမီးတို့..)
အကြီးမ က
(ဟင်း..အမေကလဲ..ပေါက့်ပေါက်ရှာရှာ..ဘယ်လို ဆေးဖော်တာလဲ..မသိလို့ ပြောပြပါလား..)
(ဒီလို သမီးကြီးရေ..ချစ်ဆေး က သေသူကို သနပ့်ခါးလိမ်းပေးပြီး အခြောက့်ခံပြီး သနပ့်ခါးခြစ့်ယူပြီး မိန်းမချစ်ဆေး အဖြစ့် ကာလာသား လူပျိုတွေကို ဖော်ပေးတာတဲ့..)
(ဟုတ်ကဲ့ ..အမေ..)
(မယားကြောက်ဆေး က အပျိုလေးတွေကို ဆေးလိမ်းပြီး ဖော်တယ်ဆိုလား..မသိဘူး..ဆေးအောင် မအောင် က အရေးကြီးတယ်တဲ့..)
အကြီးမ က
(အမေကလဲ ပေါက်ပေါက်ရှာရှာဘဲ လုပ်ပြန်ပြီး..သမီးတို့ဖာသာ သနပ့်ခါးလိမ်းလိုက်မယ်လေ..ဟားဟားဟား..)
အကြီးမ က ရယ်နေသလို အငယ်မ ရောပြီး ရယ်မိကြသည်။
(ဟေး..အေ့…အော့´´´´)
မမြင့် သူယောင်္ကျား နိုးပြီးလား မသိဘူး အထင်နဲ့ အခန်းပေါက်ကို ပြေးကပ်ကြည့်လိုက်သည်။
(ရှုး..သမီးတို့ အသံသိပ့်မထွက်နဲ့ နင့်အဖေနိုးသွားမှ ဟုတ်ပေဖြစ်နေမယ်..)
အကြီးမ အငယ်မ အသံတိတ်သွားကြသည်။
မမြင့် သမီးနှစ်ယောက်အနား သွားပြီး
(အခုဆေးဖော်တာ လိမ်းဆေးလို့ ပြောတယ် အကြီးမ သနပ့်ခါး မဟုတ်ဘူး သနပ့်ခါးလိမ်မယ်ဆို သနပ့်ခါးလိမ်းရမှာ ပြောတာ..ဆရာက ပြောတယ် အပျိုစစ်စစ်မှ ဆေးအောင်တာတဲ့..)
(အောင်မလေး အမေရယ် အပျိုမှ စစ်မှစစ် စစ်မှစစ်..)
(ဟဲ့..အကြီးမ..နင့်မှာ ရည်းစားထားနေတယ်ဆို အမေကြားနေရတယ် ဘောလုံးကွင်းမှာ တွေ့တဲ့ အကောင်ဆို..)
(ဘယ်က ဟုတ်ရမှာလဲ အမေရယ် သူက ချစ်ခွင့်တောင်းနေတာ သမီးက အဖြေမပေးသေးပါဘူး..အမေရယ်..)
(ဟုတ်ကဲ့လားဟယ်..)
(ဟုတ်ပါတယ်..အမေရယ်..သမီး အပျိုစစ်စစ်ပါ အမေရဲ့..)
မိခင် မမြင့် ပုခုံအပေါ် အကြီးမ လက်တင်ပြီး မှီထားပြီး မိခင် မမြင့် ပါးကို နမ်းလိုက်သည်။
(အေးပါ..ပြီးရော..ပြီးရော..အေး..ဒါနဲ့ မနက်ဖြန့် နေ့လည်ကြ အဲ့ဒီဆရာကြီးဆီ သွားကြမယ် သားအမိ သုံးယောက်စလုံး..)
သားအမိ သုံးယောက်စလုံး ငြိမ်သွားကြပြန်သည်။
အငယ်မ က
(အမေ..လင်ကြောက်ဆေးနည်း က ဘယ်လိုဖော်တာလဲ အမေ သိလား..)
(အမေတော့ မသိဘူး..ဖောင်စီးလက်ဖွဲ့နည်း ဆိုတော့ အဆောင်တွေ လက်ဖွဲ့တွေ လက်ပတ်ချည်ကြိုးတွေ လုပ်တာနေမှာပေါ့..)
(ဖောင်စီး လက်ဖွဲ့နည်း ဆိုတော့ ရေထဲသွားရမှာလား..)
(တယ်…ဒီအငယ်မနဲ့ ခက်ပြီး အမေလဲ မသိဘူး ဟိုကြမှ ဆရာခိုင်းသလို လုပ်ပေးလိုက်ကြ ..တကယ်တဲမှတော်..အမေးအမြန်း ထူးလိုက်ကြတာ ပြောကို မပြောချင်ဘူး..ကဲ မနက်ဖြန် နင့်အဖေ အလုပ်သွားရင် ထ္မင်းစားပြီးမှ ငါတို့သားအမိ သုံးယောက် သွားကြမယ်နော်..ကဲ..အမေ သွားတော့မယ်..)
(ဟုတ်ကဲ့ ..အမေ..)
(ဟုတ်…)
မိခင်ဖြစ်သူ အခန်းထဲ က ထွက်သွားပြီး မကြာခင်
(အမ ဖောင်စီးလက်ဖွဲ့ က ဘယ်လိုလဲ သိလား..)
(ဟဲ့..ငါဘယ်သိမလဲ..အမေက ပြောတယ်..ဆရာခိုင်းသလို နေပေးလိုက်ပါတဲ့ သနပ့်ခါးလူးပေးရင် ဒီထက်လှအောင် ဆေးတွေနဲ့ လူးခိုင်းမယ်..ပပဝတီလို ချောအောင်လုပ်ပေးပါ မမ က ပြောမယ်..)
အငယ်မ က
(ဟားဟားဟား..ငါအမ က ပိုချောသွားမှာပေါ့..ဒါမှ ကွျှန်မတို့အိမ် မီးမထွန်းဘဲ လင်းသွားမှာပေါ့နော် မမ..)
(ဟိဟိ..ဟုတ်တယ်..ဖောင်ကိုစီးပြီး ရေပြင်အပေါ်ကို ရပ်လိုက်ရင် ရေထဲအောက်က သဲတွေပါ လင်းသွားမှာ..)
(ဟားဟ..မမက ချောပြီးသားပါ ညီမလဲ မမလို ချောအောင် ဆေးဖော်ခိုင်းမယ်..)
(အောင်မလေး ညီမလေးရယ် ညီမလေး က ပါးဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့ ချစ်စရာလေး နောက်ပြီး ရယ်လိုက်ရင် ပါးချိုင့်ကလေးနဲ့ နုနုဖတ့်ဖတ့်ကလေး သူဌေးသမီးရှုံးလောက့်တယ်..)
(ဟာ..မမ က မြှောက်နေပြန်ပြီး..)
(တကယ်ပြောတာ ကလေးရုပ်မပျောက်သေးဘူး ချစ်စရာလေး..)
(မမ..ညီမ က အရွယ်ရောက်နေပြီးလေ..)
(အဲ့ဒါ..ဘာဖြစ်သလဲ..မမ မျက်စိ့ထဲမှာ ညီမလေး က ကလေးလေးပါကွယ်)
အခန်းပေါက်မှ
(ဟေး..သမီးနှစ်ယောက် တိုးတိုးပြောကြစမ်း နင့်အဖေ သိသွားလို့ မဖြစ်ဘူး ဆေးဖေါ်တာ ဘယ်သူမှ သိလို့မဖြစ့်ဘူး ဆေးမအောင်ဘဲ ဖြစ့်တတ်တယ်တဲ့..)
(ဟုတ့်ကဲ့ အမေ..သမီးတို့ တိုးတိုးကလေးဘဲ ပြောပါမယ်..)
(အေးအေး..ကဲ အမေအိပ်တော့မယ်….)
(ဟုတ်ကဲ့ အမေ…)
မမြင့် သမီးများ အခန်းပေါက်မှ ပြန်ထွက်သွားသည်။
(မမ ဖောင်တွေ ကို ဘယ်လို ဖွဲ့ထားတာလဲ ဖောင်ဖွဲ့တယ် ဖောင်ဖွဲ့တယ် ပြောကြတယ်..)
(အော် ညီမရယ်..ဖောင်ဆိုတာ ပထမ သစ်လုံးကလေးတွေ ဝါးလုံးကလေးတွေ နဲ့ နောက်တော့ မျောသားခေါ် သစ်လုံးငယ်တွေနဲ့ ဟိုဘက် ဒီဘက် ချည်နှောင်ဖို့ အလျားအပေါ် ကန့်လန့်တစ်မျိုးနဲ့ ကြိုးတွေနဲ့ ရစ့်ပတ့် တုပ်ချည်ပြီး ဖောင်ဖွဲ့ကြတယ် ဖောင်အပေါ် က လူတွေ လိုက်ပါပြီး ကမ်းနဲ့ ဝေးအောင် ဝါးလုံးတွေ နဲ့ ထိုးပြီး ထွက်သွားကြတယ် အရေးအကြောင်းဆို တက်မကြီးတွေနဲ့ လှော်ခပ်ကြတယ် အများကြီးလုပ်စရာတွေ ရှိနေတတ်ကြတယ် ဖောင်ကြိုးတစ်ခု ပျက်ထွက်သွားရင် ရေလယ်မှာ ဒုက္ခရောက်တတ်တယ်တဲ့..)
(ဟုတ်ကဲ့ မမ ဖောင်သမား ကိုရင်မောင် ဒါကြောင့် အန္တာရယ်များတာကို…)
(အင်းပေါ. ကဲ..ကဲ..မနက်ဖြန် ဖောင်စီးကြမယ် အခုတော့ အားရှိအောင် အိပ်ကြစို့ ညီမရေ..)
(ုဟုတ်ကဲ့ မမ..)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ူ
ဆရာမောင် အိမ်အတွင်းမှာ စာအုပ်ဖတ်နေသည်။
ဘေးက ရေနွေးအိုး နဲ့ ရေကရား ပလပ်စတစ့်ဗူးနဲ့ စားစရာသောက့်စရာများ ဘေးအနား က စားပွဲခြေတိုကလေးမှာ အများအပြားရှိနေသည်။
စာရွက်ကလေးလှန်လိုက် ဘေးက စားစရာလေး စားလိုက်နဲ့ ဇိမ်ကြနေသည်။
(ဆရာ..ဆရာ..ဆရာ..ရှိသလား ..ဆရာ..)
ဆရာမောင် အသံကို မှတ်မိနေသည်။
အမြန်ထလိုက်သည်။
(လာပြီး..အမကြီး ..မမြင့်ရေ..လာပြီး..)
အိမ်ထဲက ထွက်လာသော ဆရာမောင် ကို တွေ့မှ မမြင့် အမောပြေသွားသည်။
ဆရာမောင် ခြံတံခါးမှာ ချိတ်ထားသော သော့ခလောက့်ကို ပတ္တာအပေါက်မှ ဆွဲယူပြီး ဖွင့်လိုက်သည်။
မမြင့်ဘေး က မိန်းကလေး နှစ်ယောက်ကို ခဏလေးဘဲ ကြည့်ပြီး မမြင့်ထံကို မျက်နှာလွဲလိုက်သည်။
(ကွျှန်မဖြင့် တံခါးပေါက်ကြီး ပိတ်ထား အိမ်တံခါးတွေ ပွတ့်ထားတော့ ဆရာမရှိဘူး မှတ်နေတာ..)
(အော် ..ဟုတ်တယ် မမမြင့်ရေ အခုမှ ဆေးကုပြန်လာတာဗျာ..)
(အော်..တော်ပါသေးရဲ့ ဆရာရယ်..အော် ဆရာ..ဒါက သမီးအကြီး မကြီး..ဒါက သမီးအငယ် မငယ်ပါ ဆရာ..)
(အော်..ဟုတ်ကဲ့..ဟုတ်ကဲ့..လာကြ..လာကြ..အိမ်ထဲဝင်ကြအုံး..)
(ဟုတ်ကဲ့ …ဆရာ..)
အိမ်ထဲကို သားအမိ သုံးဦးစလုံး ဝင်လိုက်သည်။
အိမ်ထဲက ဖျာကလေးအပေါ် သားအမိ သုံးဦး ထိုင်လိုက်ကြသည်။
(မမမြင့် ..အဆင်ပြေတယ်မို့လား…)
(ဟုတ်ကဲ့..ဆရာ..အဆင်ပြေပါတယ်..)
(ဟုတ်ကဲ့ …သူတို့ကို အစီအစဉ့် လုပ်ဖို့ စီစဉ့်လိုက်အုံးမယ် ဒီမှာ ခဏထိုင်ကြအုံး..ဒီမှာ စားစရာတွေ စားကြပါအုံး..)
(ဟုတ်ကဲ့..ဆရာ..ရပါတယ်..ဆရာလုပ်စရာရှိ လုပ်ပါဆရာ..)
(ဟုတ်ကဲ့..လက်ဖွဲ့အတွက့် က အခုမှ လုပ်ရမှာ မမမြင့် လာမယ်လို့ မထင်ဘူးဗျ..ဒါကြောင့် ဘာမှကို လုပ်မထားမိဘူး..လုပ်ရတာ မြန်ပါတယ်..ခဏလေးဘဲ ထိုင်စောင့်ကြပါ..)
(ဟုတ်..ရပါတယ်ဆရာရယ်..ဆရာကိစ္စသာ ပြီးအောင်လုပ်ပါ…)
(ဟုတ်ကဲ့..ဟုတ်ကဲ့…)
ဆရာမောင် အိမ်အတွင်းထဲ ဝင်သွားပြီး ဓာတ့်ခန်းတံခါးဖွင့် ဝင်သွားသည်။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ဖျာကလေးအပေါ် ထိုင်နေသော သားအမိသုံးဦး ဆရာမောင် ချထားပေးသော စားစရာများကို စားနေကြသည်။
ရေနွေးသောက်နေသူ က မမြင့် ဖြစ့်သည်။
၁၀ မိနစ့်အချိန်ကို မမြင့် ကြာနေပြီး ထင်မိသည်။
(မမကြီးမြင့် လာကြပါ အထဲကို ..)
(ဟုတ်..လာပြီး..ဆရာ..ကဲ သမီးတို့ သွားရအောင်..)
(ဟုတ်..)
(ဟုတ်..)
သားအမိ သုံးဦး ဓာတ့်ခန်းထဲဝင်လိုက်သည်။
အခန်းထဲမှာ မွှေးကြိုင်နေသလို ဆီမီးရောင်တွေ က လင်းထိန်နေပြန်သည်။
အခန်းထဲကို ယခုမှ ရောက်ဘူးသော မိန်းကလေး နှစ်ယောက်အဖို့ အထူးအဆန်းဖြစ်နေမိသည်။
အခန်းထဲအရောက်မှာ မိခင်ဖြစ်သူက ဘုရားရှိခိုးတော့ မိန်းကလေးနှစ်ယောက် လက်အုပ်ချီ ကန့်တော့လိုက်ပြန်သည်။
စားပွဲ အပုကလေး အနီးကို ထိုင်ပြီး ဆရာမောင် ကို ကြည့်နေကြသည်။
(ကဲ..မမမြင့်ရေ..အစီအမံတွေ စတော့မယ်..နာရီးစန်ထချိန် စောင့်ရမယ်နော် နောက်ထပ် ၃ မိနစ့်မှ စမယ်..အခု တစ်ယောက်ကို တစ်ခုစီ ဒီက ပစ္စည်းကလေးကို မိန်းကလေးတွေ က ကိုင်ထား..)
မိန်းကလေးများ လက်ထဲကို ကြိုးများနဲ့ အရုပ်ကလေး တစ်ခုစီ ပေးလိုက်သည်။
မကြီး မငယ် ဆရာမောင်ထံမှ ပစ္စည်းကို ယူလိုက်ပြီး လက်ထဲမှာ ဖြန့်ကြည့်မိကြသည်။
(ကဲ မမမြင့် က ကြိမ်လုံးကိုင်ပါ..)
မမြင့် က ရွှေချထားသော ရွှေကြိမ်လုံးကို ယူလိုက်သည်။
(ဟော..နှစ်မိနှစ့် လိုတော့တယ်..ကဲ..ထပြီး လိုက်ခဲ့ကြပါ အကုန်လုံး..)
ဆရာမောင် အခန်းထဲက ထွက်သွားတော့ မမြင့်တို့ သားအမိ နောက်က လိုက်သွားသည်။
ဆရာမောင် အိမ်အဝင်ဝ အနီးက သစ်ပင်အောက် ရပ်လိုက်တော့ နောက်က မမြင့်တို့ သားအမိ ဆရာမောင် အနားကို ရပ်လိုက်ကြသည်။
(ကဲ..ကြိမ်လုံးကိုင် မမမြင့် က ပထမဆုံး ဆေးစီရင်ဖို့ အရင်ဆုံး အလှည့်ကို ဘယ်သူကို လွှတ်မလဲဆိုတာကို ကြိမ်လုံးနဲ့ ထိုးပြပြီး ခြံအဝင် တံခါးပေါက်ကို မမမြင့်က ပိတ်ပေးရပါမယ် မည်သူမှ အိမ်ရဲ့ စည်းရိုးကို ဘယ်သူမှ ဝင်မလာရတော့ပါ..ကဲ..ကြိမ်လုံးကိုင် က ပြပါ..တစ်မိနစ့်ဆိုလျှင် ဆေးမှော်စပြီး ဝင်ပါမယ်..)
မမြင့် သမီးအကြီးမကို ကြည့်လိုက်ပြီး ကြိမ်လုံးနဲ့ ထိုးပြလိုက်သည်။
(ကဲ..ဒီက ညီမ က စောစောက အခန်းထဲကို သွားပါ..ဒီက စီမံမှု့တွေ ပြောရအုံးမယ်..)
မကြီး အိမ်ဘက်ကို သွားလိုက်သည်။
မမြင့် နဲ့ မငယ် ကြည့်နေကြသည်။
မကြီး အိမ်ထဲဝင်ပြီး ဓာတ့်ခန်းထဲ ချိုးဝင်လိုက်သည်။
(မမမြင့် နဲ့ ဒီက ကလေးမ က ဒီအနားမှာ ထိုင်နေကြပါ..အိမ်ထဲကို မဝင်ရပါ..စည်းပေါက်လို့ မရဘူးနော် ဒီကနေ အိမ်ထဲကို ကြည့်နေပါ လူလိုလို တွေ့မှ အိမ်ရှေ့က ရပ်ပြီး သတိပေးပါ..ထင်ယောင်ထင်မှား အရိပ်တွေ့ရုံနဲ့ မပြောပါနဲ့ ဒီအချိန်မှာ အဖျက်အမှောင် ပါရောဂ ဝင်တတ်တယ် အသံတွေ ထင်ယောင်ထင်မှာ ကြားရတတ်တယ် အသံက ကြောက်စရာမဟုတ်ဘူး အသံကြားရာကို ကြည့်နေပါ ဘာအရိပ်အယောင်ပြမလဲ ကြည့်ပါ ဘာမှမဖြစ့်ဘူး ကြောက်စရာ မလိုဘူးနော် သိကြလား..)
(ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ…)
(ဟုတ်ကဲ့ရှင့်..)
ဆရာမောင် က
(ကဲ နာရီမောင်း အချိန်ကြပြီး သွားပြီး…)
ဆရာမောင် အိမ်ထဲကို ဝင်လိုက်သည်။
ဓာတ့်ခန်းထဲကို ချိုးကွေ့ဝင်လိုက်သည်။
တံခါးကို မပိတ့်ထားတော့ပါ အပြင်က လူတွေ အခန်းကို မမြင်ကြသလို..အထဲမှာ …က…
အကြီးမ အခန်းထဲမှာ ဖျာကလေးအပေါ်မှာ ထိုင်နေလိုက်သည်။
မမကြာခင် ဆရာမောင် ရောက်လာပြီး
(ကဲ အကြီးမ သမီးအမေ က ပြောပြထားသလား..)
(ဟုတ်ကဲ့ ပြောပြထားပါတယ်..)
ဆရာမောင် အရှေ့ဘက်နေရာမှာ ထိုင်ပြီး မေးနေတယ်။
အလယ်မှာ စားပွဲတစ်ချပ် က ခြားနေပါတယ်
(သမီးစိတ်ထဲမှာ..လိုလိုချင်ချင် ရှိရဲ့လား..)
(ဟုတ်ကဲ့..ရှိပါတယ်..ဆရာ..)
(အေး..သမီး..အကြီးမ..ဆေးလိမ်းရမှာ သိရဲ့လား..)
(ဟုတ်ကဲ့ သိပါတယ်…ဆရာ..)
(အေး ချစ်ဆေးကို င်္သချိုင်းမှာ လူသေကောင်တွေမှာ ဆေးဖော်ရတယ်..မယားကြောက်ဆေး လင်နိုင်ဆေးက အပျိုစစ်စစ်မှာ ဆေးဖော်ရတယ်ကွဲ့..)
(ဟုတ်ကဲ့..ဆရာ..)
(ကဲ..သမီး..က ဒီဖရောင်တိုင်ကို ကိုင်ထားပါ..)
(ဟုတ်ကဲ့..ဆရာ…)
(အေး..ခဏကိုင်ထား..ဆရာ..ရေသွားယူလိုက်အုံးမယ်..)
(ဟုတ်ကဲ့..ဆရာ..)
ဆရာမောင် အခန်းထဲက ထွက်သွားသည်။
အိမ်ထဲက အပြင်အခြေအနေကြည့်နေလိုက်သည်။
အပြင် က သားအမိနှစ်ယောက် သစ်ပင်အောက်မှာ ထိုင်နေပြီး ဆရာမောင် ကို ကြည့်နေကြပြန်သည်။
ဆရာမောင် လက်ပြလိုက်ပြီး နုတ်ဆက်လက်ပြ ပြလိုက်မိသည်။
မမြင့် က ပြန်ပြီး လက်ပြနေလိုက်သည်။
ဆရာမောင် ရေခွက်ကို ရေကရားအတွင်း က ခပ်ယူပြီး အခန်းထဲကို ဝင်သွားလိုက်သည်။
အခန်းထဲ က မကြီးအနားကို ထိုင်ပြီး
(ကဲ အကြီးမ..အကြီးမ လက်ထဲက ဖရောင်တိုင်းကို ရေထဲ နှစ့်ပေးလိုက်ပါ..)
(ဟုတ်ကဲ့..ဆရာ..)
ဖရောင်တိုင်ကို ရေထဲနှစ့်လိုက်သည်။
(ကဲ အကြီးမ ဖရောင်တိုင်ကို ပြန်ဆယ်လိုက်ပါ..)
(ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ..)
(အေး..ဆရာ..ရေခွက်သွားထားလိုက်အုံးမယ်..အကြီးမ ဖရောင်တိုင်ကို ကြည့်ထားနော်..)
(ဟုတ်ကဲ့…ဆရာ..)
ဆရာမောင် အခန်းထဲ က ထွက်သွားပြီး အိမ်ထဲ က အပြင်ကို ထွက်သွားသည်။
မမြင့်တို့ သားအမိ အနားကို လာပြီး
(မမမြင့် အိမ်ဝင်းထဲ ဘာတွေ မြင်မိသလဲ..)
မကြာခင် ရေခွက်ကိုင်ပြီး လာသူကို ကြည့်ပြီး
(ဘာမှ မမြင်မိဘူး ဆရာ..)
(အခုအချိန်မှာ အရေးကြီးတယ်နော်..မမမြင့်..)
(ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာ..)
(ကဲ..ကဲ..ကွျှန်တော် နာရီမောင်း အချိန်ကို စောင့်နေရတာ ဆေးအချိန်ကြဖို့ လုပ်နေရတယ်..သိခံပြီး အချိန်တွေကို စောင့်ရမယ်နော် မမမြင့်…)
(ရပါတယ် ဆရာရယ်..ဆေးသာဖော်ပါ ဒီနေ့ ညနေအထိ အချိန်ရပါတယ်..ဆရာရယ်..)
(ဟုတ်ကဲ့..ကွျှန်တော် သွားပြီး…)
(ဟုတ်ကဲ့…ဆရာ..)
ဆရာမောင် အိမ်ထဲကို ဝင်လိုက်ပြီး ဓာတ့်ခန်းထဲကို ဝင်လိုက်တော့ ဖရောင်တိုင်ကလေးမှာ မီးတောက်နေသည်။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
(အကြီးမ ဘာဖြစ့်လို့ ဖရောင်တိုင်ကို အောက်ချ ထွန်းထားတာလဲ ကိုင်ထားရမှာ..)
(ဟို..ဟို…ဖရောင်တိုင် က အလိုလို မီးတောက်သွားလို့ ကြောက်ပြီး အောက်ကို ထွန်းလိုက်တာပါ..ဆရာ…)
(အင်း..ထင်တယ်..ထင်တယ်..)
အသံမာပြီး ပြောသံကြားရတော့ မကြီး မျက်လုံးပြူးသွားသည်။
(ဘာဖြစ့်လို့လဲ..ဆရာ..)
(အကြီးမ မှာ ချစ်သူတွေ ထားဘူးသလား..)
(ဟင်းအင်း..မထားဘူးပါဘူး…ဆရာ..)
(အကြီးမကို ..ရည်းစားစကား..ပြောတဲ့သူ..တွေ့ရတယ်..)
(ရှင်…ဟုတ်ကဲ့…ရှိပါတယ်..ဆရာ..)
(အေးလေ..ဆေးအောင်ဖို့ လိုပါတယ်..စမ်းကြည့်ရမှာပေါ့..)
(ဟုတ်ကဲ့…ဆရာ..)
(ကဲ..အကြီးမ..ဒီကို..လာပါ..ဆေးဖော်ဖို့
 နာရီအချိန်ကြတော့မှာ..)
အခန်းဘေး က လိုက်ကာတစ်ခု ဆွဲဖွင့်လိုက်သည်။
လိုက်ကာ အခုမှ ဖွင့်လိုက်မှ အကြီးမ သိလိုက်သည်။
ဘေးက အခန်းတစ်ခုရှိနေသလို အိပ်ယာတစ်ခု ရှိနေပြန်သည်။
ဆေးလိမ်းရမယ်ဆိုတာ သိတော့ အခန်းထဲကို ဝင်လိုက်သည်။
အခန်းထဲ က ဆရာမောင် က
(ကဲ အကြီးမ အခန်းထဲမှာ တစ်ယောက်ထဲ အဝတ်အစားတွေ အားလုံးကို ချွတ့်လိုက်ပါ..ဆရာထွက်ပေးပါမယ်…ဆေးက နေရာမလပ်..လိမ်းရမှာ..ဆရာက..အပြင်ထွက်ရမှာ..)
(ရှင်..ဆ..ဆရာ..)
(ရှက်စရာ မဟုတ်ဘူး အကြီးမ စောစော က ဖရောင်တိုင် မီးထတောက့်တာ သမီးသိတယ် မဟုတ်လား..)
(ဟုတ်..ဟုတ်…သိပါတယ်..ဆရာ..)
(အေး..အချိန်မတန်ခင် ရေလောင်းထားတဲ့ ဖရောင်တိုင် က မီးထတောက့်စရာ မရှိဘူး..သမီးကြီးမှာ အန္တာရယ် တစ်ခုခု ကြရောက်နိုင်လို့ မီးထတောက့်တာ..သမီးကြီးအတွက့်လဲ အန္တာရယ်ကင်းအောင်လဲ ဆေးဖော်ပေးရအုံးမှာ..ကဲ..ကဲ..အချိန်မရှိဘူး..ဆရာ..အပြင်ထွက်ပေးပါမယ်..)
(ဟုတ်ကဲ့..ဟုတ်ကဲ့..ဆရာ..)
လိုက်ကာကို ပြန်ပိတ်ပြီး အခန်းထဲ က ဆရာမောင် ထွက်သွားသံ ကြားလိုက်ရတော့ မကြီးတစ်ယောက် အလိုလို ကြောက်စိတ်များဝင်လာပြီး င်္အကျီကြယ်သီးများအပေါ် လက်ကလေးများ ကိုင်လိုက်တော့သည်။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
အခန်းထဲ က ဆရာမောင် ထွက်လာပြီး အိမ်အပြင်ဘက် က သားအမိနှစ်ယောက်ကို ကြည့်လိုက်သည်။
သားအမိနှစ်ယောက် ဆရာမောင်ကို ကြည့်နေကြသည်။
ဆရာမောင် က အိမ်နောက်ဖေးထွက်သွားသည်။
ဆရာမောင် အိမ်သာတက်နေပုံ တွေ့နေရသည်။
၂ မိနစ့် အတွင်းမှာ ဆရာမောင် ဆင်းလာခဲ့သည်။
ဆရာမောင် က မမြင့် သားမိကို လက်ပြလိုက်သည်။
မမြင့် လဲ လက်ပြလိုက်မိသည်။
ဆရာမောင် အိမ်ထဲဝင်ပြီး ရေကရားထဲကို ရေကို ရေခွက်ထဲ ထဲ့ငှဲ့လိုက်ပြီး ပုဆိုးခါးပုံစ အတွင်းက ဆေးပုလင်းလေးကို လူမမြင်အောင် စားပွဲအပေါ် တင်လိုက်ပြန်သည်။
မိမိ လက်မှာ ပေပွနေသော ဆေးများကို အနီးက လက်သုပ်ပါဝါကို သုတ်လိုက်ပြန်သည်။
ဘာကြောင့်များ လက်မှာ ဆေးရည်များ ပေပွသွားတာလဲ မသိပါ။
ဆေးပုလင်းကလေးမှာ ဆီလိုလို အရည်များက တွဲလဲခိုနေကြသည်။
ဆရာမောင် ဓာတ့်ခန်းထဲ ဝင်လိုက်ပြီး အခန်းတံခါးကို မသိမသာ ပိတ်လိုက်သည်။
အခန်းထဲ အရောက်မှာ လိုက်ကာအစ အနားကပ်ပြီး
(အကြီးမ..ဆရာဝင်လာလို့ ..ရပြီးလား..)
(ဟုတ်..ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့…ဆ..ဆ..ဆရာ..)
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
ဆရာမောင် လိုက်ကာကလေး မလိုက်ပြီး အခန်းငယ်ကလေးထဲကို ဝင်လိုက်သည်။
ရှက်စွာသော မိန်းကလေး ခေါင်းငုတ့်ပြီး ရပ်နေသလို လက်နှစ်ဖက် က မိမိအရှက်နေရာကို ဖုံအုပ်ထားသည်။
ဆံပင်အရှည်ကလေးနဲ့ ပျိုပြစ့်လှပကြော့ရှင်းသော ခန္ဒာကိုယ် အချိုးအစား က သူနေရာနဲ့သူ ထုဆစ့်ပုံဖေါ်ထားသည်။
လုံးကျစ့်သော အသားစိုင် အထုအထည်နဲ့ သေးငယ်သော ရင်သားများ က ရပ်နေသူ အလှကို ထင်ဟပ်စေသည်။
(ကဲ့..သမီး အကြီးမ ..အိပ်ယာအပေါ်ကို အိပ်ပေးပါ ..ဆရာ..ဆေးလိမ်းတော့မယ် မရှက်ပါနဲ့ ဒါက ဆေးဖော်နေတာလို့ မှတ်ပါ..ဆေးရုံမှာ ခွဲစိတ်ခန်းမှာ သမီးရဲ့ ခန္ဒာကိုယ် ဒီအတိုင်းဘဲ ထားပေးရတာဘဲ သမီး..ရှက်မနေနဲ့ ..ဆရာ..အားလုံးကို မြင်ရပါတယ်..လာလာ..အကြီးမ..)
အကြီးမ ရှက်စွာဖြင့် ကြည့်နေမိသည်။
ခြေလှမ်းကလေး နှစ်လှမ်းစာ အိပ်ယာအနားကို သွားလိုက်သည်။
အိပ်ယာ အလယ်မှာ ရပ်ပြီး ဖြေးညှင်းစွာ လက်ယှက်အုပ်ထားပြီး ထိုင်နေလိုက်သည်။
(ကဲ..အကြီးမ..အိပ်လိုက်..အိပ်လိုက်..)
ပြောပြီး ထိုင်နေသူ အကြီးမကို လက်မောင်းတစ်ဖက် ကို ဆရာမောင် လက်ကြမ်းကြီး က နုစက့်အိနေသော အကြီးမ လက်မောင်းကလေးအား ကိုင်တွယ်ပြီး အိပ်ယာအပေါ်ကို အိပ်စေလိုက်သည်။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
အိပ်ယာထက်မှာ ပက်လက်ကလေးနဲ့ အကြီးမ မိမိအရှက်နေရာကို လက်နှစ့်ဖက် က ဖုံအုပ်ထားနေရသည်။
ဆရာမောင် အနီး က ဇလုံတစ်ခုကို ယူပြီး အနီးက ဆေးပုလင်းကို ယူပြီး အရည်များ လောင်းထဲ့လိုက်သည်။
ဆေးပုလင်းလား အရက်ပုလင်းလား ကွဲပြားဖို့ မကြီးမသိပါ။
အရက်ပုလင်း မှတ်နေသည်။
ဆေးရည် က နှမ်းဆီ အနံ့မျိုး ရနေသည်။
ဆရာမောင် က
(ကဲ..အကြီးမ ဆရာက..သမီးခန္ဒာကိုယ် အပေါ် ဆေးလိမ်းတော့မယ် မျက်စိ့မှိတ့်ထားပါ..)
အကြီးမ မျက်စိ့ကို မှိတ့်ထားလိုက်သည်။
(ဥုံ´´´´ဝိဇ္ဇာအပေါင်း..ဆရာကောင်းတို့..ယနေ့ယခု အချိန်အခါသမယမှာ ဆေးစွမ်းများကို ကူညီကြပါ´´´ဥုံး…အမှောင်ပါရောဂ..အဖျက်များ..ကင်းပါ…ရှင်းပါ..ဖယ်ရှားပေးပါ..ဥုံး……….)
အိမ်ထဲ က ဆေးကု ဆေးဖော်နေသံကို အိမ်အပြင် က သားမိ ကြားနေရသည်။
မမြင့် ရင်ထဲမှာ ဆေးအောင်ပါစေလို့ ဆုတောင်းနေမိပြီး လက်အုပ်ချီ ကန့်တော့နေတော့သည်။
လက်အတွင်း က ကြိမ်လုံးက အလယ်မှာ ရှိနေပါသည်။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
ဆရာမောင် အကြီးမ လက်များကို ဆေးများလိမ်းချယ်ပေးနေသည်။
လက်တစ်ဖက်ပြီးတော့ နောက်လက်တစ်ဖက်ကို လှမ်းယူပြီး လိမ်းချယ်ပြန်သည်။
(ဥုံး…..ဥုံး…ဥုံး….)
မန္ဏန်းများ ရွက်ဆိုသံများနဲ့ ဆေးဖော်နေသော ဆရာမောင် လက်ကြီး က အကြီးမ ဗိုက့်အပေါ်ကို ရောက်လာပြီး ပွတ့်သပ့်နေပြန်သည်။
(ဥုံး…ဥုံး…..ဥုံး….)
အထက်ကို တက်တက်လာသည်။
အကြီးမ ရင်သားအနီး က ပြန်ဆင်းသွားတော့ အကြီးမ မျက်လုံးကလေးမှာ မှိတ့်ထားလျှက်နဲ့ မျက်သားအရည်ခွံကလေးမှာ လှုပ်နေသည်။
ဆရာမောင် လက်ကြီးက ရင်သားအပေါ်ကို တစ်ဝက်တိတိ တက်သွားပြီး အောက်ကို ပြန်ဆင်းသွားသည်။
တစ်ကိုယ်လုံး ဆတ့်ဆတ့်တုံသလို အကြီးမ ခံစားရမိသည်။
လက်ကြီးပြန်ဆင်းသွားတော့ ဆီခုံအနီး အမွှေးကလေးများ ကို ထိသွားသည်။
(ဥုံး.´´´´ဥုံး´´´´´ဥုံး°°°°)
ဆရာမောင် လက်ကြီးက အပေါ်တက်လာပြီး ရင်သားတစ်ခုလုံးကို ပွတ့်သပ့်ပေးပြီး အထက်ကို တက်သွားသည်။
အောက်ကို ပြန်ဆင်းပြီး ရင်သားများကို ပွတ့်သွားပြန်သည်။
ဆီခုံအနီး ထိခိုက်မိပြီး အထက်ကို ပြန်တက်သွားပြန်သည်။
(ဥုံး….°°°°°ဥုံး“´´°°°°°)
ရင်သားများကို ညှင်သာစွာ ပွတ့်သပ့်ပေးပြီး အထက်ကို တက်သွားသည်။
မကြီး ပုခုံအရိုးများအနီးကို လက်ကြီးနှစ်ဖက် က ပွတ်သပ့်ပေးသလို ဇလုံအထဲမှာ ဆေးပြန်ယူချိန်မှာ လက်တစ်ဖက်က မကြီး ခန္ဒာကိုယ် အပေါ် က ခဏလေး ထွက်ခွာပြီး ပြန်ရောက်လာသည်။
မကြီး ဗိုက်ကလေးမှာ တဇတ့်ဇတ့်တုံခါနေသည်။
မျက်လုံအပေါ် က မျက်ခွံသားကလေးမှာ မျက်စိ့မှိတ့်ထားရင်း လှုပ်ခါနေသည်။
ဆရာမောင် က
(အကြီးမ..ရည်းစားမရှိဘူးနော်..ဟုတ်လား..)
အသံတိုးတိုးနဲ့ မေးလိုက်တော့
(အင်း°°°°မ…မ..မရှိပါဘူး..ဆရာ…)
(အေး..စိတ်က ရည်းစားဆီ ..ရောက်မနေနဲ့…ဆေးလိမ်းသော လက်ကို အာရုံထားပါ..)
(ဟ.ဟုတ့်…ဟုတ့်..က..ကဲ့…)
ဆရာမောင် က ဆက်ပြီး မန္ဏန်းများ ရွတ့်ဆိုပြီး ပွတ့်သပ်နေပြန်သည်။
(ဥုံး°°°´´´´ဥုံး……´´´´´´)
ဆရာမောင် လုပ်သမျှ စိတ်ကို လက်ကြီးထံ ပို့နေပေမဲ့ မိမိစိတ်ထဲမှာ လူတစ်ယောက်ကို မြင်နေမိသည်။
ဆရာမောင် က အကြီမ ခန္ဒာကိုယ်ကို ဆွဲပြီး စောင်းလိုက်သည်။
မကြီး အလိုက်သင့်ကလေး ဆရာမောင်ဘက်ကို စောင်းပေးလိုက်သည်။
ဆရာမောင် အကြီးမ လက်တစ်ဖက်ကို မိမိတင်ပြင်ခွေထားသော နေရာကို လက်ချပေးပြီး နောက်ကျောပြင်ကို ဆေးလိမ်းပေးနေလိုက်သည်။
မကြီး လက်ကို ပြန်ပြီးနေရာရွေ့လိုက်သည်။
ဆရာမောင် က ကျောပြင်အပေါ်မှာ ဖင်တုံအပေါ်ကို ဆေးများ လိမ်းချယ်ပေးပြန်သည်။
အကြီးမ ဖင်တုံကြီးမှာ တုံခါနေတော့သည်။
ဆရာမောင် နည်းနည်း နေရာယူဖို့ အကြီးမ ဘယ်လက်ကို ဆွဲပြီး ခန္ဒာကိုယ်အား တစ်ဖက်ကို ဆေးလိမ်းပြန်သည်။
အကြီးမ လက်ကြီး က ဆရာမောင်ထားခဲ့သော တင်ပြင်ခွေအပေါ်မှာ ရှိနေပြီး ဆရာမောင် ဒူးနဲ့ အကြီးမ ရင်သားက ထိကပ်နေသည်။
တစ်စောင်းကလေးဖြစ်ပြီး ဆေးလိမ်းခံနေသော မကြီး လက်ကြီးထံကို စိတ်ရောက်သွားတေ့ာသည်။
ဖင်ကြားထဲအထိ ပွတ့်ပြီး ဆေးလိမ်းနေသော လက်ကြီးတစ်ဖက့် နောက်ပြီး မိမိပေါင်းလုံးကြီးကို ဆေးများလိမ်းပြီး ပွတ့်သပ့်နေပြန်သည်။
တင်ပြင်အပေါ် က မာမာတစ်ခု ကို အကြီးမ လက်ပြင်နဲ့ ထိမိနေသည်။
(ဥုံး…´´´´ဥုံး….´´´´)
အကြီးမကို ပက်လက်ကလေး ဖြစ့်အောင် ပြန်ပြီး နေရာယူပေးရင် ရင်သားနေရာက လက်ကြီးနဲ့ တွန်းပြီး ပက်လက်ကလေး လုပ်လိုက်သည်။
ပက်လက်ကလေး မကြီး ဖြစ်သွားပြန်သည်။
ပက်လက်နေသော မကြီးကို
(အကြီးမ ဖောင်စီးတော့မှာ ခြေထောက့်ကို အပေါ်ထောင်ထား…)
အကြီးမ ခြေထောက်ကို အပေါ်ထောင်ပေးလိုက်သည်။
ဇလုံးထဲက ဆေးများကို ယူပြီး ပေါင်ကို ထိုင်နေလျှက် ဆေးလိမ်းပေးပြန်သည်။
(ဥုံး…..ဥုံး….´´´´´´´)
ဆေးများလိမ်ကျံပေးရင် ပေါင်ကလေး တစ်ဖက်တစ်ချက်ကို ဆရာမောင် ကားပေးလိုက်သည်။
မကြီး ပေါင်ကလေး ကားသွားပြီး လက်ကြီး က မကြီး ခွဆုံကို ဆေးယူပြီး လိမ်းပေးလိုက်သည်။
(အအအ..ဆရာ…ဆ…အအအ..ဆရာ..)
(မရှက်နဲ့..ဘာမှ မဖြစ်ဘူး..ခဏလေး..ခဏလေး..)
(အအအ..အအ..ဆ…ဆ…)
မကြီး ခန္ဒာကိုယ် ဘယ်ညာလူးသွားသည်။
(ဥုံး…..ဥုံး….ဥုံး……)
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
မကြီး မနေနိုင်သလို ဖြစ့်နေသည်။
ဆရာမောင် လက်ကြီးထံ စိတ်က အားလုံးရောက်သွားသည်။
ဆရာမောင် က
(အထဲကို ဆေးက အကုန်မဝင်ဘူး..)
(အအအ..အအအ..ဆ..ဆ..ရာ..)
အကြီးမ လက်ကိုယူပြီး ပုဆိုးအလယ်ကို ယူထားပြီး နေရာချလိုက်သည်။
(ဆ..ဆ..ရာ…ဘာ..အအအအ..)
(ဝါးလုံးကိုင်ရတယ်..ဖောင်အပေါ်ရောက်နေပြီး..ဆေးက အထဲအထိ မဝင်သေးဘူး…)
(အအအ..အအ..ဆ..ဆ..ဆရာကြီး..အအအ)
(ကဲ အကြီးမ ဝါးလုံးကို ကိုင်ထား..)
အကြီးမ ပုဆိုးအပေါ် က မာမာအရာကြီးကို ကိုင်ပေးလိုက်သည်။
ဆရာမောင် လက်ကြီး က
(အအအ…အအအ…အအ..)
(ဝါးလုံးကို သေချာကိုင်ပေးထား..)
အသံတိုးတိုးကလေး ပြောပြီးနောက်မှာ အသံအကျယ်ကြီးနဲ့
(ဥုံး…ဝိဇ္ဇာအပေါင်း ဆရာကောင်းတို့..မကြာခင် ဆေးများကို စီမံပါတော့မယ် ကူညီညာဝိုင်းပြီး မှိုင်းမကြပါ…ဥုံး…..´´´´´´)
ဆရာမောင် က ပက်လက်ကလေး ဖြစ်နေသော အကြီးမကို တိုးတိုးကလေး ပြောလိုက်သည်။
(အကြီးမ ဆေးတွေ အထဲကို လိမ်းဖို့ အချိန်ကြပြီးနော်..)
(အအအ..အအအ..ဟုတ်ကဲ့…)
(အေး..အကြီးမ အနေနဲ့ မရှက်နဲ့ ဆရာဝါးလုံးကို ဆေးလိမ်းပေးရမယ်..)
(ရှ..ရှ..ရှင်..ဆ..ဆ..ဆရာ..)
(ကဲ..ရှက်မနေရဘူး ..ရှက်မနေနဲ့ ကဲ ဆေးယူ..လိုက်..)
ပြောပြီး ဝါးလုံးအပေါ်က လက်ကို ဆွဲယူပြီး အနီးက ဇလုံထဲကို မကြီး လက်ကို နှစ့်ပေးလိုက်သည်။
ဆရာမောင်လက်တစ်ဖက် က ပုဆိုးကို ဖြေချလိုက်သည်။
ဆရာမောင် ခါးအပေါ် က ပုဆိုးကြီးသည် အောက်ကို ပြေလျှော့ကြသွားပြီး ဆရာမောင် ဖင်တုံနဲ့ ပေါင်တစ်ဝက် က ပေါ်ထွက်သွားသည်။
မကြီး လက်ကို ဆရာမောင် ဆွဲယူပြီး ဝါးလုံးအပေါ်ကို တင်ပေးလိုက်ပြီး
(ဝါးလုံးကို ဆေးလိမ်းပေးလိုက် အကြီးမ…)
ပြောပြီး မကြီးလက်ကို အလွတ်အကျွတ် ဝါးလုံးအပေါ်ကို တင်ပေးလိုက်ပြီး ဆရာမောင် လက်ကြီးက အကြီးမ ခွဆုံအပေါ်ကို ရောက်သွားပြီးနောက်မှာ
(အအအအအ..အအအ..အအ..)
ဆရာမောင် ဝါးလုံးကို အကြီးမ ဆေးများလိမ်းကျံပေးမိသည်။
ခဏ အကြာမှာ ဆရာမောင် က
(အကြီးမ ဆေးထဲ့တော့မယ် အထဲအထိ လိမ်းပေးတော့မယ်နော်..)
(အင်း…ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့…ဆရာ..)
အကြီးမ ဆရာမောင် ဝါးလုံးကို လွှတ်ပေးလိုက်သည်။
ဆရာမောင် ထလိုက်သည်။
အောက်က ဝတ်လစ့်စလစ့် အကြီးမ ဝါးလုံးကို ကြည့်နေသည်။
ဆရာမောင် ထရပ်လိုက်တော့ ပုဆိုးကြီး က အနားမှာ ခြေရင်းမှာ ပုံကြနေပြီး ပုဆိုးကို ကျော်ခွသွားပြီး အကြီးမ ခြေထောက့် နှစ်ချောင်းကြား နေရာယူလိုက်ရင် ဒူးထောက့် ထိုင်လိုက်သည်။
အကြီးမ အပေါ်ကို လက်ထောက့်ပြီးနောက့်…
ဖိချလိုက်ပြီး
(ဆေးက အထဲကို အကုန်လိမ်းပြီးရင် ပြီးပြီးနော် အကြီးမ..)
(အင်း…)
အသံတိုးတိုးကလေးများ ပြောကြပြီးနောက်မှာ ဆရာမောင် လက်ကြီး က…
ဥုံး…အသံကြီး အပြင်က သားအမိကြားရပြီးနောက်မှာ အကြီးမ အသံကို ကြားရသည်။
သားအမိနှစ့်ယောက် ၁၅ မိနစ့်ကျော်ကျော် ဘာအသံမှ မကြားခဲ့ရဘဲ သမီးအကြီးမ အသံကို ကြားရတော့ ဒါဟာ အဖျက်အမှောင် ပါရောဂများ ဝင်လာတယ် ထင်မိသည်။
(အား…ဆရာ..ဆရာ..နာတယ်..အီး…ဟီး..)
အသံတစ်ခု ကြားမိသလိုလို….
ငယ်စဉ့်ကတဲ့က ဗေဒင် အင်း အိုင် မန္ဏန်း ယတြာ ချစ်ဆေး ဆေးကု ကာမ ဆေးနည်းများ ရှာပြီး လုပ်ခဲ့တာ ဆေးဆရာများထံ ပညာသင်ရင်း အစပြုပြီး ဆေးဆရာလောက ဂိုဏ်လောက ကို ခြေစုံပစ်ပြီး ဝင်ရောက်ခဲ့တာ ကြာပါပြီး ယခုလို အပျိုစစ်စစ်များကို စားဝါးခဲ့တာ နောကျေနေပြီး။
မကြီး အော်သံနဲ့ ဆရာကြီး မန္ဏန်း ရွတ်ဖတ်သံ က ပြိုင်တူ ထွက်သွားသည်။
ဆရာကြီး အသံက အကျယ်ဆုံး ထွက်နေသည်။
ဆရာမောင် ငြိမ်သွားတော့ မကြီး က
(ဆရာကြီး..ပြီးပြီးလား..ဖယ်တော့လေ..)
အပေါ် က ဖိထားသော ဆရာမောင် က ပက်လက်ကလေး အိပ်ပေးထားသော မကြီး ရင်သားကလေးများကို ပွတ့်ခြေပြီး
ဆရာမောင် ခေါင်းကလေး က မကြီး ခေါင်းအနား က ဆင်ပြီး မကြီး ရင်သားကို စို့လိုက်ပြန်သည်။
(အား…ဆရာကြီး ယားတယ်..ဟိ..ဟိ..)
(ခဏလေးပါဟာ..စို့ချင်လို့ပါ..)
မကြီး လာကိုင်သော ဆရာမောင် ခေါင်းအပေါ် က လက်နှစ်ဖက်ကို ဆရာမောင် လက်ကြီးနှစ်ဖက် က ဖမ်းဆွဲပြီး မကြီးရဲ့ရင်သားကလေးများကို ပါးစပ့်ဖြင့် လိုက်ဖမ်းယူ စို့ပေးလိုက်သည်။
(ဟိ..ဟိ..ယားလို့ပါ..ဆရာကြီးရယ်..ဟိဟိ..)
(ဥုံး….ဥုံး…ဥုံး….)
ဆရာမြ အပြင်က လူတွေကြားအောင် လုပ်နေပြီးနောက့်
(ဆေးလိမ်းပေးတာ ..ကောင်းလား..အကြီးမ..)
(ဟင်း..ဆရာကြီး က လင်မယားလို လုပ်နေတာ မဟုတ်ဘူးလား..လူကို နာနေတာ..အမေနဲ့ ညီမကလေး ကြားမှာ ကြောက်လို့ အသံသိပ့်မထွက်ရဲ့ဘူး အရမ်းနာတာ ဆရာကြီးဟာကြီး က ..မကောင်းပါဘူး…နာတယ်..)
(အော်..နာတယ်ပေါ့..ဟုတ်လား…)
(အင်း..နာတယ်..)
(ကိုင် နာအုံး..နာအုံး..)
(အအအ..အအ..လုပ်ပြန်ပြီး ဆရာကြီး..မပြီးသေးဘူးလား..)
(ပြီးတော့မှာပါ ဆယ်ချက်လောက် ကျန်သေးတယ် ခဏလေးနော်..)
ပြောပြီး အကြီးမ ပေါင်ကို အပေါ်ထောင်
(အား..ဟား..မရဘူး..ဆရာကြီး..နာတယ်..အအအအ..ဟို..ဟို…ဆယ်ချက်..ပြည့်ပြီး..အမယ်လေး အောင့်သွားတာဘဲ..)
ဆရာမောင် စဉ်းစားပြီးတော့ ရပ်လိုက်သည်။
(အေး..ဆယ်ချက်ပြည့်သွားပြီး…ဘယ်အနား က အောင့်သွားတာလဲ အကြီးမ..)
(အတွင်းထဲက ဆီခုံမှာ အောင့်သွားတာ..လုံးလုံးကြီး ဖြစ့်သွားတယ် ဆရာကြီး..)
(ကဲ..အကြီးမ ထလို့ရပြီး..)
ပြောရင်း ဆရာမောင် အပေါ်က ထလိုက်သည်။
အပေါ်က ဆရာမောင် ထသွားတေ့ာ ပက်လက်ကလေး ဖြစ်နေသူ မကြီး ကိုယ်တုံးလုံနဲ့ အိပ်ယာအပေါ်မှာ အားယူလက်ထောက့်ပြီး ထလိုက်သည်။
မိမိပစ္စည်းကို ငုံကြည့်မိသည် သွေးများ ပေပွနေသည်။
အောက်ကို ဆက်ပြီး ပေါင်ကားပြီး ကြည့်မိသည် သွေးစများ စွန်းထင်နေသည်။
ဆရာမောင် က ပုဆိုးကို ကောက်ဝတ်လိုက်ပြီး လိုက်ကာကို ဖယ်ပြီး ဓာတ့်ခန်းထဲကို သွားပြီး အကြီးကို ပြောလိုက်သည်။
(မကြီး..ဟိုအနား က တဘက်ကို ယူပြီး ဆေးတွေကို သုတ်လိုက်ပါ နောက်ပြီးတော့ အဝတ်အစားတွေ သေသေချာချာ ပြန်ဝတ်ပါ..)
(ဟုတ်ကဲ့…ဆရာ..)
အကြီးမ အဝတ်အစား ဝတ်နေစဉ့်မှာ အခန်းထဲက ဆရာမောင် ထွက်သွားပြီး အပြင်က သားမိကို လက်ပြနုတ်ဆက်လိုက်သည်။
မမြင့် လဲ ပြန်လည် နုတ်ဆက်လိုက်သည်။
ဆရာမောင် စားပွဲအပေါ် က ရေကို ယူသောက်လိုက်ပြီး အခန်းထဲကို ဝင်သွားသည်။
မမြင့် ရင်တမမ ဖြစ်နေသည်။
နာရီဝက်အတွင်းမှာ ပြီးသွားပုံရသည်။
၅ မိနစ့်လောက့် က ဥုံး အသံပျောက်သွားတာပါ။
ယခုလို အမြန်ပြီးသွားတာ တော်သေးတယ် မှတ်သည် သားမိ နှစ်ဦး အိမ်ကလေးကို ကြည့်နေကြသည်။
ဆရာမောင် အခန်းထဲကို ပြန်ရောက်သွားသည်။
လိုက်ကာ အတွင်းကို လှမ်းမေးလိုက်သည်။
(အကြီးမ ပြီးပြီးလား…)
(ခဏလေး..ပြီးတော့မှာ ..ဆရာကြီး..)
(အော်..အေး..အေး..ဆရာကြီး..ဒီက စောင့်နေမယ်နော်..)
(ဟုတ်ကဲ့ ..ဆရာကြီး..)
လိုက်ကာကို မပြီး မကြီး ထွက်လာခဲ့သည်။
ဆရာကြီး က ကျောက်သင်ပုန်းကို ယူပြီး အင်းကွက်များ ချရေးနေပြန်သည်။
(ဆရာကြီး ..ရောက်ပြီး..)
(အော်..အေးအေး..ထိုင်ထိုင်..အကြီးမ..ဒါနဲ့ အကြီးမကို မေးရအုံးမယ်..မှန်မှန်ဖြေနော်..)
(ဟုတ်ကဲ့ ..ဆရာကြီး..)
(လွန်ခဲ့သော တစ်ပတ့် သိုမဟုတ် ၁ရက် ၂ ရက်.က အကြီးမ အရိုက်ခံရသလား..)
(ဟုတ်ကဲ့..အရိုက်ခံရပါတယ် ..ဆရာကြီး..)
(အေး..နောက်ပြီး..အကြီးမ လက်ကို သို့မဟုတ့် ပါးကို တစိမ်း လူတစ်ယောက် က ဒီနှစ့်အထဲမှာ လင်မယားစိတ်နဲ့ ထိတွေ့ကိုင်တွယ်ဘူးသလား..)
(ရှင်..ဟို..ဟို..)
(မရှက်နဲ့ ရဲရဲပြောပါ..အကြီးမ..)
စားပြီး နားမလည် လုပ်နေသူ အသံက မာနေပြန်သည်။
(ဟုတ်..ဟုတ်..ဟို..ဟို..ကွျှန်မကို ..လိုက်ပြောတဲ့..အလုပ်ရုံထဲက..ကောင်ကလေး က လက်ဆွဲပြီး နမ်းပြေးဘူးတယ်..ကွျှန်မ သူကို မချစ်ပါဘူး..ဆရာ..အခုထိ လိုက်ပြောနေတယ်..)
(အေး…ထင်တယ်…ထင်တယ်..ကဲ အကြီးမ..ဒီအထဲ အကြီးမ ကြိုက်တဲ့ ဖရောင်တိုင် ယူလိုက်ပါ..ဆရာအတွက့် တစ်ချောင်းပါ ယူလိုက်ပါ..)
(ဟုတ်ကဲ့..ဆရာကြီး..)
မကြီး စားပွဲအပု ကလေးပေါ်က ဖရောင်တိုင် အထုပ်ထဲက ဖရောင်တိုင် နှစ်ချောင်း ယူလိုက်သည်။
(ပေး..ဆရာကို တစ်ချောင်း..)
(ဟုတ်ကဲ့..ဆရာ..ရော့ပါရှင့်..)
ဆရာမောင် လက်ထဲကို ဖရောင်တိုင်ကိုင်ပြီး ကျောက်သင်ပုန်းအပေါ် စာရေးလိုက်ပြီး ဖရောင်တိုင် ကိုင်ထားသော လက်သည် အောက်ကို ခဏရောက်သွားပြီး မကြာခင် ဖရောင်တိုင် ကိုင်သော လက်ဖြင့် ခေါင်းကုတ့်လိုက်သည်။
(ဟာ..ဆေးအောင်ပါမလား ..မသိဘူး…)
(ရှင်…ဘာဖြစ်လို့လဲ…ဆရာ..)
(ဆေးက အပျိုစင် စစ်စစ်မှ အောင်မြင်တာ..ကဲ အကြီမ နဲ့ ဆရာ ဘယ်သူက အောင်မြင်သလဲ မအောင်ဘူးလဲ သိရအောင် ဖရောင်က သက်သေတည်ပြလိပ်မယ်..ကဲ အတူတူ ရေထဲကို စိမ်ကြမယ်..မအောင်တဲ့သူ က မီးတောက့် လောင်းကျွမ်းသွားပြီး အောင်တဲ့သူ က ၁၁ မီးကွင်းတယ်..ကဲ ရေထဲကို စိမ်ကြမယ်..)
ဆရာမောင် က မကြီးနဲ့ အတူတူ ခွက်ထဲက ရေထဲကို နှစ်လိုက်ကြသည်။
(ကဲ အပေါ်ကို ယူလိုက်ကြစို့..ဖရောင်တိုင်ကို ကြည့်ကြမယ်..)
ရေခွက်ထဲက ဖရောင်တိုင် ယူပြီး ထောင်ထားလိုက်ကြသည်။
မကြာခင်မှာ မကြီးလက်ထဲ က ဖရောင်တိုင်ကလေးမှာ အငွေ့များ ထွက်လာပြီး မီးတောက့်ငယ် တစ်ခု က ထင်ရှားစွာ ထွန်းလင်းသွားခဲ့သည်။
(ဆ..ဆ..ဆရာ..ဘယ်..ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ..ဆရာရယ်…)
(အင်း…အကြီးမ က စည်းကျိုးသွားတာပါ..မပူနဲ့..အငယ်မကို ..ဆေးဖော်ရမှာဘဲ..)
(ဟင်းအင်း..မရဘူး…ညီမလေး က ငယ်သေးတယ်..ဆရာ..သူ..သူ..ဆေးလိမ်းတာ မခံနိုင်လောက့်ဘူး..ဆရာ..)
(အေးလေး..အကြီးမ..မဖော်စေချင်ရင် ကံတရားအတိုင်းဘဲပေါ့..သမီးတို့ အဖေ က ငါတို့ထက် ပိုပြီး အစွမ်းရောက်သွားပြီး ငါတို့က ရှုံးသွားပြီး သမီးတို့ အဖေ က နိုင်သွားပြီး အစွမ်း ၂ ဆ တိုးသွားပြီး..)
(ရှ..ရှ..ရှင်..ဆရာကြီး..ကွျှန်မ ကို ထပ်ပြီး ဆေးလိမ်းလို့ မရဘူးလား…)
(မရတော့လို့ပါ..အကြီးမရယ်..ရရင်..လိမ်းပေးမှာပေါ့..)
(ညီမလေး က ငယ်သေးတယ်..ဆရာကြီး..ဆရာကြီး ဆေးလိမ်းတာ သူမခံနိုင်လောက့်ဘူး ဆရာကြီး..)
(ကဲ အကြီးမ ဆရာပြောမယ်..အငယ်မထက် ငယ်တဲ့သူတွေ ရပ်ကွက်ထဲမှာ ယောင်္ကျားယူတာ ကြားဘူးသလား..)
(ဟုတ့်ကဲ့..ရှိပါတယ်..ဆရာ..)
(အေး…အကြီးမ အဖို့ စဉ်းစားပါ..သမီးတို့ အဖေ က ဒီထက် စိတ်ကြီးသွားရင် သမီးတို့ သားအမိကို သတ်ပစ်ဖို့ အစွမ်းရှိတော့မယ်..ဆရာတို့ ရှုံးသွားပြီး..ပြန်ကြရုံဘဲ ရှိကြတာပေါ့ကွယ်..)
(ဆ..ဆရာ..ကွျှန်မ..ကွျှန်မ..)
(ဘာမှ မဖြစ့်ပါဘူး..အကြီးမ ..အငယ်မ ဆေးလိမ်းမရ လိမ်းမပေးဘူး စိတ်ချ နောက်ပြီး ဘာမှ မဖြစ်ဘူးဆိုတာ ..ဆရာ..ရဲရဲကြီး..အာမခံပါတယ်..အငယ်မ..ကို ဆေးလိမ်းပေးရသလောက်ဘဲ ..လိမ်းပေးမှာပါ..)
(ဟို..ဟို..ဆရာကြီး..အမေသိရင်..ဘယ်လို..လုပ်မလဲ..)
(ဖောင်စီးလက်ဖွဲ့ က ဘယ်သူကိုမှ ပြန်ပြောလို့ မရဘူး ပြောတဲ့သူ က ဖရောင်တိုင်လို မိုးကြိုးပစ်ခံရသလို မီးလောင်ပြီး သေတတ်တယ်..စီမံသူ အချင်းချင်းဘဲ သိလို့ရတယ်..ကြိမ်လုံးကိုင် က ဘုရင်ဘဲ..သူသိရင်..သမီးတို့ အဖေ..၃ ဆ တိုးသွားမှာဘဲ နီးရာဓားကို သူဆွဲခုတ်မှာဘဲ..)
မကြီးမျက်လုံးထဲမှာ သူအဖေလက်ထဲကို ဓားကိုင်ပုံကို ပြန်မြင်မိသည်။
ငယ်ငယ် က အဖေ က အိမ်အနားနီးချင်း ဓားနဲ့ခုတ်နေပုံကို ပြန်မြင်မိပြီး.
(ဟုတ်ကဲ့..ဆရာ..ညီမလေးကို ..ဆေးလိမ်းရင်..လိမ်းရသလောက့်ကလေးဘဲ လိမ်းပေးပါ..လိမ်းမရရင် မလိမ်းပါနဲ့နော်..)
(အေးပါဟာ..လိမ်းမရဘဲ..လိမ်းမပေးပါဘူး..ဟ..နောက်ပြီး နင့်အမေ က မေးရင်..အိမ်ရောက်တော့ ..ပြောပြလိုက်..နင့်ကို..ငါဆေးဘယ်လို လိမ်းပေးတာ..)
(ဟာ..ဆရာကြီး..အမေက..သတ်မှာပေါ့..)
(ကဲ..ကဲ..နာရီမောင်း အချိန်နီးနေပြီး..သွားကြစို့..အော်..နေအုံး ဒီဖရောင်တိုင်ကို ထမိန်ထဲ ထဲ့ထားလိုက်အုံး..သူက..နင့်အတွက့် အဆောင်ဘဲ..သေချာလုံအောင် ထဲ့ထား..စည်းပေါက်ရင် ထပြီးလောင်တတ်တယ်..နင့်အဖေ က မီးတောက့်ရင် သိတယ်..)
မကြီး လုံချည်ကို ပြင်ဝတ့်ပြီး ခါးပတ်ကျစ့်အတွင်း ထပ်ဆင်အောက်မှာ လုံထွေးပြီး ဖရောင်တိုင်ကို သိမ်းဆီးလိုက်သည်။
ကြောက်တော့ ကြောက်မိပါသည်။
မတော် ဖရောင်တိုင် မီးထတောက့်မှ ကြောက်မိပါသည်။
အခန်းထဲ က မကြီး ထွက်လာခဲ့သည်။
အိမ်ထဲ က အမ က ထွက်လာသည်။
မမြင့် နဲ့ မငယ် ကြည့်နေမိသည်။
ဆရာမောင် က အိမ်အပြင်ဘက် နေရိပ်သော သစ်ပင်အနီး က ထိုင်နေသော သားအမိ နှစ်ဦးထံ ရောက်လာသည်။
ဆရာကြီးဦးမောင် ရောက်လာတော့
မမြင့် က
(ဆရာကြီး ပြီးပြီးလား ..)
(မရဘူး စီမံလို့ မရဘူး ဆေးမအောင်ဘူးဗျ)
ချွေးများသုတ်ပြီး ပြောနေမိသည်။
(ရှင် ဒါဆို ဘယ်လို လုပ်မလဲ ဆရာကြီးရယ်..)
(အငယ်မ ကို စီရင်ကြည့်မယ်လေ ဆေးအောင်ချင် အောင်မှာ..)
အမေဖြစ်သူ သမီးအကြီးကို မသိအသာလေး အကြည့်ကို ကြည့်လိုက်သည်။
ဘယ်နဲ့လဲ အကြည့် သမီးကြီး ခေါင်းခါပြသည်။
သမီးအကြီး ဒေါ်မြင့် အနားမှာ ထိုင်နေလိုက်သည်။
(သမီး အဆင်မပြေဘူးလား..)
(သမီး မသိဘူးအမေ..)
မမြင့် က
(ကဲပါ ဆရာကြီးရယ် အငယ်မ ကို စီမံကြည့်ပါအုံး အတတ်နိုင်ဆုံး ဆေးစွမ်းအောင်..လုပ်ပါ..)
ဆရာကြီးမောင်
(အေးဗျာ ဆေးက အစွမ်းပါ ခင်ဗျ သမီးအကြီး က မအောင်ဘူး ဖြစ်နေတာ ကဲ အငယ်မကို အခန်းထဲ လွှတ်လိုက်တော့ဗျာ)
ပြောပြီး ဆရာမောင် က အိမ်ထဲ ပြန်သွားလိုက်သည်။
အနီးက စားပွဲပေါ် က ရေခပ်ထားသော ရေခွက်ကို ကောက်သောက်လိုက်ပြန်သည်။
 ဆရာမောင် အိမ်ထဲ အတွင်းက ဓာတ့်ခန်းထဲကို တံခါးဖွင့် ဝင်သွားလိုက်သည်။
(ကဲ သမီးငယ် သမီးငယ် ကယ်မှ ရမယ်နော်..မမကြီး က ဆေးမအောင်ဘူးတဲ့..)
(ဟင်းး…ဟုတ်ကဲ့ပါ အမေရယ်..သမီးသွားလိုက်ပါမယ်..)
သက်ပျင်းရှည်ဆွဲပြီး ပြောလိုက်ပြီး အငယ်မ အိမ်ထဲကို ဝင်လိုက်သည်။
အိမ်အပြင်ဘက် က သားအမိ နှစ်ဦး ကျန်ခဲ့သည်။
အကြီးမ ညီမငယ်ကို ဘာပြောရမှန် မသိပါ မိမိစိတ်ထဲမှာ ကြောက်စရာကောင်းသော အဖေ မျက်နှာကို မြင်မိပြန်သည်။
တရွေ့ရွေ့ နဲ့ ညီမငယ် အငယ်မ အခန်းတံခါးဖွင့်ပြီး ဓာတ့်ခန်းထဲကို ဝင်သွားသည်။
မမြင့် သမီးအကြီး ပုခုံကလေး ပုတ်ပြီး သမီးငယ် မမြင်ရတော့မှ
(ကဲ သမီးကြီး ဘာကြောင့်များ ဆေးမအောင်တာလဲ..)
(ဟို…ဟို…သမီးမသိဘူး အမေ..မ..မ..မအောင်ဘူးတဲ့..နောက်ပြီး…နောက်ပြီး..)
ဆရာမောင် သတိပေးစကားများ ကြားယောင်ပြီး ကျက်သီးများ ထမိပြန်သည်။
အခန်းထဲမှာ ညီမငယ်ကို ပြေးမြင်မိနေသည်။
အခုချိန်ဆိုရင် ညီမငယ် တစ်ယောက်…ဘယ်လိုများဖြစ်နေမလဲ မိမိလိုဘဲ စားပွဲအနားကို ထိုင်နေပြီးလား..
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
အခန်းထဲကို မငယ် ရောက်သွားတော့ ဆရာမောင် က
(အငယ်မ ဒီကို လာခဲ့..)
ပြောပြီး လိုက်ကာကို ဆွဲလိုက်သည်။
(ဆရာကြီး ဒီအပေါ်မှာ အိပ်ပေးရမှာလား..)
(အေး..ဟုတ်တယ်..အိပ်လိုက်..အိပ်လိုက်..)
(ဟုတ်ကဲ့ ..ဆရာကြီး..)
အငယ်မ အိပ်ယာအပေါ်ကို အိပ်ပေးလိုက်သည်။
ဆရာမောင် က အငယ်မ ဘေးမှထိုင်ပြီး..
(ကလေးမ အပျိုစစ်စစ်..ဟုတ်တယ်နော် ရည်းစားတွေ ဘာတွေရှိသလား..)
အိပ်ပေးနေသော အငယ်မ က
(ဟင်းအင်း..မရှိပါဘူး..အဖေ က ဘယ်မှ သွားတာ လာတာမကြိုက်ဘူး..အိမ်မှာဘဲ နေရတာ..)
(အော် ဟုတ်တာပေါ့ ..ကဲ..ဆရာကြီး က သမီးတစ်ကိုယ်လုံး ဆေးလိမ်းပေးရမှာ တစ်ခုမှ မကျန် ဆေးလိမ်းရမှာနော်..သမီးလေး ရှက်နေမှာဆိုလို့..ပြောပြရတယ်..)
(တစ်ကိုယ်လုံး လိမ်းမှာ..ဟုတ်လား..ဆရာ..)
(ဟုတ်တယ်..ဟိုနေရာ..ဒီနေရာ..ထိမိမှာ..အဲ့ဒါကြောင့် ကြိုပြောထားရတာ…အငယ်မ မှ မကယ်ရင် ဆရာတို့ ရှုံးသွားပြီး နောက်ပြီး ဆရာတို့ ယတြာ က သမီးအဖေထံ ဆေးအောင်သွားပြီး ဒီထက် ဆိုးသွမ်းပြီး တုတ်အစား ဓားကို ကိုင်တော့မှာ…)
(ရှင်…ဆ..ဆ..ဆရာ..အဖေ က ဒီထက် ဆိုးသွားမှာလား..)
(ဟုတ်တယ်..အခန့်မသင့်ရင်..သမီးတို့ သားအမိတစ်တွေ အသတ်ခံရတတ်တယ်..)
(ဟာ´´´´ဒါဆို..လုပ်ပေးပါ..ရပါတယ်..ဆေးလိမ်းပေးပါ..)
(အေး..ဆရာ က ဆေးလူးပေးမယ် သမီး ..)
ပြောပြီး အနီး က ဇလုံထဲ က ဆေးများကို ယူပြီး လိမ်းပေးဖို့ လုပ်ပြီး
(အငယ်မ င်္အကျီကို မတင်ပေးထား..)
အငယ်မ မိမိ ဗိုက်အပေါ် က င်္အကျီကို ဆွဲတင်ပေးလိုက်သည်။
အငယ်မ ဗိုက်သားကလေး က ဝင်းအိနေသည်။
ဆံမြှီးကျစ့် နှစ်ခု က ဘယ်ညာမှာ ခေါင်းအုံးဘေးမှာ ခွဲထွက်နေသည်။
အလွန်လှပသော ပါးဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့ ပျိုပြစ့်လှပနေပြန်သည်။
ဗိုက်အပေါ် က လက်ကြီး က အငယ်မ ရင်သားအောက့်နားကို လိမ်းကျံပေးရင်..
(အငယ်မ အပေါ်ကို လိမ်းတော့မှာ..)
(ဟုတ်ကဲ့ ..ဆရာကြီး..နေအုံး..အဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်မယ်..)
ပြောပြီး ထထိုင်ပြီး အဝတ်အစားများကို ချွတ်လိုက်သည်။
ခဏစောင့်နေသူ ဆရာမောင်အား အငယ်မ မေးမိသည်။
(ဆရာကြီး..အမကြီးတုံး က ဒီလိုဘဲလား..)
(အေး..သူက အကုန်ချွတ်ပေးတာ..)
(ဟင်း..မမက..မရှက်ဘူးလား..)
(သူလဲ ရှက်တာပေါ့..ဟ..)
(ဟိ..ဟိ..မမကြီး..က ရှက်တတ်တယ်..ဆရာကြီး..)
(ဟာ..ဟုတ်လား..)
(အင်း…ဟုတ်တယ်..)
(အဲ့ဒါဆို..အငယ်မ က မရှက်ဘူးလား..)
(ဟာ..ရှက်တာပေ့ါ..ဆရာကြီးရယ်..ဒါပေမဲ့..ဒါက ဆေးဖော်တာလေ..ရှက်တာတွေ ဘေးဖယ်ထားရတာ..)
(အော်..အေးအေး…အကုန်လိမ်းရမှာ..အကုန်လုံး..ချွတ်လိုက်ပါ..)
(ဟာ..ဆရာကြီးကလဲ..)
(မချွတ့်ဘူးလား..ဆေးလိမ်းမရဘဲ ဖြစ်နေမှာပေါ့..ဆေးမအောင်ဘဲ..ဖြစ်နေမှာပေါ့..)
(ဟာ..ချွတ့်ေးပမယ်..ဆရာကြီး..လိမ်းပေးပါ..ချွတ့်ပေးပါမယ်..)
အငယ်မ တစ်ကိုယ်လုံး မကြာမှီ ဝတ်လစ့်စလစ့် ဖြစ်သွားပြီး အိပ်ယာအပေါ်ကို လှဲအိပ်ပေးလိုက်သည်။
ဆရာမောင် သဘောကြမိသွားသည်။
အငယ်မ ပစ္စည်းတစ်ခုမှာ ဆရာကြီး အကြိုက်ဆုံး အနေအထားမှာ ရှိနေသည်။
ပက်လက်ကလေး ရှိနေသူ အငယ်မ ဗိုက်အပေါ်ကို ဆေးများ ယူပြီး လိမ်းချယ်ပေးလိုက်ရင်း လက်ကြီး က ရင်သားအပေါ်ကို အုပ်မိုးသွားသည်။
မငယ် ဆရာကြီး မျက်နှာကို ကြည့်နေမိသည်။
ဆရာကြီး က မငယ် ကို မကြည့်ဘဲ လိမ်းကျံပေးနေလိုက်သည်။
ရင်သားအပေါ်မှာ ဖွဖွလေး ပွတ့်ပေးနေစဉ့်မှာ
(ဆရာကြီး..ဖောင်စီးမှာ က ဘယ်အချိန်တုံး..)
(အော်..မကြာခင် စီးမှာပါ..မငယ် က စီးချင်နေပြီးလား..)
(ဟုတ်…မြန်မြန်ပြီးတော့ ..အေးတာပေါ့..ဆရာကြီးရယ်..)
(အေးပါ..လာတော့မှာ..ဆရာကြီး အောက်ပိုင်းကို ဆေးလိမ်းပြီးရင် ဖောင်စီးမယ်နော်..)
(ဘယ်လို စီးတာလဲ..ဆရာကြီး..)
(အော်..အငယ်မ က ပက်လက်ကလေး ဆိုတော့..ဖောင်ကလေးပေါ့..ဆရာကြီး က အပေါ် က တက်စီးပေးရတာ..)
(ဟင်း..အဲ့သလိုကြီးလား…အအအ..အအအဆ..ဆ..ဆရာကြီး..အအအ..အအအ..)
ဆရာမောင် လက်ကြီး က မငယ် ပေါင်ခွအလယ်နေရာကို ဆေးများလိမ်းပေးသည်။
(အအအအ..အအ..ဆ..ဆ..ဆရာကြီး..တက်စီးတော့…တက်စီးတော့..မရတော့ဘူး..အအအအ..)
ဆရာမောင် က အသံတိုးတိုးလေးဖြင့်
(အေး နေအုံးနော် ဆရာကြီး ဝါးလုံးကို ဆေးသုတ်ပြီး အထဲကို လိမ်းရအောင် ဆေးယူလိုက်အုံးမယ်..)
(ဟုတ်ကဲ့….မြန်မြန်စီးတော့..အိမ်ပြန်ရအုံးမှာ အချိန်မရှိဘူး ဆရာကြီး..)
(အေးပါ စီးမှာပါ ဒီမှာ ဆေးလိမ်းနေတာ မတွေ့ဘူးလား..)
(ဟယ်…ဟင်..အို…)
(ကဲ အငယ်မ ဆရာကြီး ဖောင်စီမယ်နော်..)
(အင်း…စီးပေ့ါ..လင်မယားလို လုပ်ကြတာ မဟုတ်လား..ဆရာကြီး..)
(ဟာ..ဟုတ်တာပေါ့ ပေါင်ကလေး ကားလိုက်ပါအုံး ကလေးရယ်..)
(နေအုံး ..ဆရာကြီး မမ ကို ဆရာကြီး အဲ့သလိုလုပ်သေးလား..မမ က ဘာပြောသေးလဲ..ဆရာကြီး..)
(သမီး..မမ က ဘာမှ မပြောဘူး..သူလဲ အဲ့သလိုဘဲ ဆေးလိမ်းပေးလိုက်တာ..ဒါနဲ့..အငယ်မ ဆရာကြီး ဖောင်စီးမယ်နော်..)
(ဟုတ့်..)
ဆရာမောင် ကလေးမ အပေါ်ကို တက်လိုက်ပြီးတော့
(ဥုံးးးးးးးး(⊙.⊙(☉_☉)⊙.⊙))
အသံနဲ့ အတူမှာ
(အား……အမေရေ…နာတယ်…)
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
လမ်းအပေါ် က လူသုံးယောက် အိမ်ထဲကို ဝင်ဖို့ အပြေးကလေး လာကြသည်။
(ဟေး…ဘာဖြစ့်တာလဲ..အထဲ က မိန်းကလေး အော်သံကြားရတယ်..)
(ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး ကွျှန်မသမီးကို ဆေးကုနေတာ..)
လူသုံးယောက် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်ကြည့်ပြီး ပြိုင်တူ တံခါးကို စောင့်ကန်လိုက်သည်။
(ဝုန်းးး…)
တံခါးပေါက်ကြီးမှာ ဟင်လင်းပွင့်သွားပြီးနောက်မှာ
(ဟေး..ဘယ်သူမှ မဝင်နဲ့နော် ဒီကြိမ်လုံးနဲ့ ရိုက်မှာနော် ဝင်ရဲ ဝင်ကြည့်စမ်း အကြောင်းသိမယ်..ဟင်းးး..)
အနီးက လူတစ်ယောက် က မမြင့်ကို ဖမ်းဆွဲလိုက်ပြီး
(ဟေးကောင်တွေ အိမ်ထဲက အော်နေတဲ့ဆီကို ပြေးသွားကြ”””””””)
မမြင့် က
(ဟိတ်..”””””မဝင်နဲ့နော်..စည်းကျိုးသွားမယ်..မသွားကြနဲ့..ဟင်း..နော်..တောက့်””””)
အနီး က အကြီးမ က သူအမေရှေ့မှာ ရပ်ပြီး အော်လိုက်သည်။
(မဟုတ်ဘူး”””””အမေ..”””””ညီမလေး..”””အစော်ကားခံနေရတာ..”””””ဟီး””””””ဟီး..””””)
မမြင့် သမီးအကြီးမ မျက်နှာမှာ မျက်ရည်တွေနဲ့ တွေ့မြင်လိုက်ရပြီးနောက့်မှာ
(အောင်မလေး…”””””ဘုရား..””””ဘုရား…”””ဖ..ဖ…ဖ””””´´´´..)
မမြင့် တစ်ယောက် သူယောင်္ကျား မျက်နှာကို ပြေးမြင်မိပြီး လူတစ်ယောက် လက်ထဲမှာ မူးမေ့သွားပြီး မြေကြီးအပေါ်ကို ပြုတ်ကြသွားသည်။
(ဟာ..ဒေါ်ကြီး…ဒေါ်ကြီး…)
(အမေ…””””အမေ””””အမေ””””””)

NEWS
အိမ်အနားက အိမ်ထောင်သည်
JANUARY 10, 2019 LEAVE A COMMENT
ဖြစ်ရပ်မှန် မုဒိမ်းမှု့ကို အခြေခံ ရေးသားထားပါသည်။
မုဒိမ်းကျင့်လို့ ထောင်ထဲ ရောက်လာသော အကျဉ်းသား က ပြောပါတယ်။ မိမိလက်နဲ့ ကာမကို ပြီးမြှောက်နိုင်ပါတယ်။
မိမိတို့မှာ ငွေကြေးရှိလျှင် ပြည်တန်ဆာ နဲ့ ပျော်ပါးနိုင်ပါတယ်။
တစ်ခါသော ကာမအမှောင် က အချိန်တွေ အကုန်မြန်သလို ပျော်ပါးချိန် အများကြီးကို ဆုံးရှုံးနိုင်ပါတယ်။
တန်းဖိုးရှိသော အချိန်တွေကို အကျဉ်းထောင်ထဲမှာ မကုန်ုဆုံးပါစေနဲ့
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
မြို့ငယ်လေး တစ်ခုမှာ ကွက်သစ်ရပ်ကွက်လေးမှာ လူနေအား ကျဲပြီး ခြံဝန်းအလွတ်များ အများအပြားကျန်နေသေးသည်။
ခင်မင်မှု့ အရမ်းလိုအပ်ကြသလို အရေးအကြောင်း ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့လျှင် အပြေးကလေး လာကြပါသည်။
ညအချိန်မှာ
(သူခိုးဗျို့ သူခိုး သူခိုး……..)
ရပ်ကွက်အထဲ က အသံတစ်ခုကြောင့် အနီးအနား က ကြားရသူများ အမြန်ထကြသည်။
(ကိုစိန်မောင် ကိုစိန်မောင် ထ ထ သူခိုးတဲ့တော့)
(ဟေး ဟုတ်လား ပေးစမ်းဓား)
(တော်နဲ့တော် ဓားက ဘယ်မှာထားတာလဲ)
(ဟာကွာ မသိဘူး)
ပြောပြီး တံခါးအနား က ဒုတ်ဆွဲပြီး အိမ်အပြင်ဘက် ထွက်သွားသည်။
(ဗျို့ ကိုကြီးမြင့် ဘယ်က အော်တာလဲဗျ)
(တောင်ပိုင်း က အော်နေတာ ဒီက စောင့်နေကွာ)
လမ်းအပေါ်မှာ လူတစ်ချို့ လက်ထဲမှာ ဒုတ် ဓားများ ဓားဆူးများ ကိုင်ထားကြသည်။
လမ်းအပေါ်ကို လူတွေ အခြေအနေကြည့်နေကြပြန်သည်။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
ရပ်ကွက်ကလေးမှာ တောက တက်လာသူများ မြို့ထဲက ထွက်ပြီး လာနေကြသူများဖြင့် စည်းလုံးစွာ နေထိုင်ကြသည်။
အခြေအနေ အရပ်ရပ်ကြောင့် မာနကြီးသူ သဘောဖြူသူ စိတ်ရင်းကောင်းသူ လူညွန့်ခူးကြသူများ ရှိနေတတ်ကြသည်။
စရိုက်အစုံ လူမှု့ အကြောင်းများ ရေးဖွဲ့ရလျှင် မကောင်းပါဘူး။
မကောင်းမှု့ ပြုလုပ်သူများ အစုံ က ၏ရပ်ကွက်ကလေးမှာ ရှိနေသေးသည်။
ဖာချောင် ဖဲဝိုင်း အရက်ဆိုင် ကြက်ဝိုင်း ဂျင်ဝိုင်း ဇယ်တောက့်ခုံ မူးယစ်ဆေးဝါး အစသဖြင့် ရှိနေကြပြန်သည်။
အနည်းငယ် ဖွံ့ဖြိုးစ ပြုလာနေသည်။
ညနေ နေဝင်ချိန်မှာ လမ်းအပေါ် လူသွား လူလာ နည်းပါးသွားတတ်သည်။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
မြို့သစ်ကြောင့် လယ်ပိုင်ရှင်များ အိမ်ဝန်းများ ရရှိကြသည်။
မြို့သစ်နဲ့ မနီးမဝေး တောက မိသားစု မိမိတို့ ရရှိသော အစားမြေအပေါ် နေထိုင်ဖို့ တောက အိမ်ဝိုင်းကို ရောင်းပြီး မြို့သစ်ကို ရွေ့လာခဲ့သည်။
အနီးအနား က အိမ်များကို ခင်မင်စွာ တောဓလေ့ အရ အလည်သွား စကားပြောမိကြသည်။
(ဟေး စားပြီးကြပြီးလား)
(ဟုတ်ကဲ့ ဦးကြီးသောင်း)
(ဟ ဘာဟင်းတွေလဲ ကွ)
(ငါးသေတ္တာ ချက်ထားတယ် ဦးကြီးသောင်း စားပါအုံးဗျ)
(စားပြီးပြီး ကွ စားကြစားကြ)
(ဟုတ်)
မိသားစု တစ်ခုမှာ ဝိုင်းဝန်းပျော်ရွှင်စွာ စားပွဲဝိုင်း မြေစိုက်ကလေးအပေါ်မှာ စားသောက်နေကြသည်။
ဦးကြီးသောင်း က ဘေးအနား က တန်းလျာအပေါ် ထိုင်ပြီး အနီးက ရေနွေးအိုး ကရားအား ယူပြီး ရေနွေးသောက့်ပုဂံထဲ ထဲ့လိုက်သည်။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
ရပ်ကွက် ထဲကို အိမ်ကလေး တစ်ဆောင် တိုးလာသည်။
လက်သမားများ စုပေါင်း ဆောက်လုပ်နေကြသည်။
အခြေအနေအရ နီးကပ်သော အိမ်များ က ခင်မင်စွာ လက်သမားများအား ခေါ်ပြော ဆက်ဆံကြသည်။
အိမ်ရှင် လူကြီး က
(ဒါက သားနေဖို့ဗျ သူက အိမ်ထောင်ကြတာ မကြာသေးတော့ အိမ်ခွဲပေးလိုက်တာ ဒီခြံဝင်း က ဝယ်ထားတာ ကြာပါပြီး ဦးသောင်းရယ်)
(ဟာ ကောင်းပါတယ် ကွျှန်တော်တို့ ရပ်ကွက် စည်းကားတာပေါ့ဗျာ လာပါအုံးဗျ ကွျှန်တော်အိမ်ကို စကားကလေး ဘာကလေး ပြောရအောင်)
(ဟုတ်ကဲ့)
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
အိမ်ကလေး က သစ်လွင်သလို ရေနံကြီးများ သုတ်လိမ်းထားတော့ ခန့်ညားလှသည်။အုတ်တမံတလင်း ခင်းထားတော့ အလှအပေါ် အယဉ်ဆင့်သလို ထည်ဝါလှသည်။
အခန်းများ ဖွဲ့ထားပုံ နဲ့ ဘုရားခန်း အလှဆင်ထားပုံ က အနီးအနား က လူတွေ ငေးနေမိသည်။
ခန်းစီးလိုက်ကာ ကျွန်းအလှဖြင့် လုပ်ထားသော ဆက်တီးခုံများ က ပေါ်လစ့်အရောင်နဲ့ ဝင်းဝါနေသည်။
ဆွမ်းကျွေး ဖိတ့်ကြားခံရသော အိမ်အနားနီးချင်းများ အိမ်အတွင်းမှာ စားသောက့်ရင်း ခင်မင်စွာ အိမ်အသစ် က ဇနီးမောင်နှံ့ နဲ့ စကားပြောနေမိကြသည်။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
ရက်ကလေးများ ကုန်လာလို့ လရက်တွေ ကုန်လာခဲ့သည်။
အိမ်အသစ်ကလေးထဲ က ကျင်စဦး ချစ်ဇနီးမောင်နှံ့ အပျော်ကလေးတွေနဲ့ ပျော်မြူးခဲ့သည်။
အိမ်ထဲမှာ လင်မယား နှစ်ဦး စိုက်ပျိုထားသော ပန်းပင်ကလေးများ ဖူးပွင့်နေကြသည်။
အိမ်အပြင်ဘက် က အရိပ်ရ အပင်ငယ်များ အကာအရံ သစ်သားလေးထောင့်စက့်စက့် အတွင်းမှာ လန်းစမ်းနေကြသည်။
အိမ်ထဲမှာ အိမ်အနားနီးချင်းများ က နေ့စဉ့် ဝင်ထွက်သွားလာနေကြသည်။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
(မကေသီ မကေသီ)
(ဟေး မိသွယ် လာဟေး)
(ဟုတ် လာပြီး)
အလွန်လှသော မကေသီ က လှမ်းခေါ်သလို တောအလှ ခါးသေး ရင်ချီ တုတ်တုတ်ခဲခဲ အသားညို ပါးကွက့်ကြားကလေးနဲ့ ၁၇နှစ့် အရွယ် မိသွယ် အိမ်သစ်ကလေးထဲ ဝင်လာခဲ့သည်။
အိမ်ထဲမှာ မိန်းကလေး နှစ်ဦးဘဲ ရှိနေကြသည်။
စက်ချုပ်သူ မကေသီ က
(မိသွယ် လာတာနဲ့ အတော်ဘဲ ငါကို ရွှေကြယ်သီး တပ်ပေးအုံး)
(ရပါတယ် မကေသီရယ် ဒီကလဲ အားတုံး ကူညီရအောင် လာတာပါ ဘာကျွေးမှာလဲပြော)
(အောင်မယ်လေး စားစရာတွေ ပေါမှပေါ ဘာစားချင်လဲ ပြော)
(မကေသီ ကျွေးတာ စားမှာပေါ့)
(အေး အချဉ်ပေါင်း အထုပ်တွေ နေကြာစေ့တွေ ဘီစကစ့်တွေ ရှိပါသေးတယ် နောက်ပြီး လ္ဘက်သုပ်ကျွေးပါမယ် မနက့်ဖြန် သတိုးသမီး ဝတ်စုံ က အပ်ရမှာ ကင်းခြေလိုက်ပြီး ကျောက်စီရမှာ နောက်ပြီး ပန်းထိုးရအုံးမှာ ဟ)
(အင်းပါ ဒီက နေ့တိုင်း လာပြီး စက်ချုပ့်ပညာ သင်မလို့ လာကူညီနေတာ)
(သင်ပေးမှာပါ မပူပါနဲ့)
(အင်းပါ အင်းပါ)
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
အချိန်တွေ ပြောင်းလို့ နှစ့်တစ်နှစ့် နီးကပ်နေပြီး။
မိသွယ် တစ်ယောက် အိမ်အသစ်ကလေးမှာ စက်ချုပ်နေသည်။
အိမ်ကလေး ထဲမှာ အခန်းထဲ က မကေသီ ထွက်လာသည်။
(မသွယ် … ညကြ ကေသီ နဲ့ လာအိပ်ပေးအုံး)
(ဘာဖြစ့်လို့လဲ မကေသီ)
(ကိုဇော်လင်း က ဒီနေ့ ညနေ ခရီးထွက်ရမှာ ရွာက သူအမေကြီး ဆုံးသွားလို့တဲ့ မကေ က အပ်ထည်တွေများနေတာ မသွယ် အသိဘဲ ဒါကြောင့် လိုက်မသွားတာ)
(ဟုတ်ကဲ့ ရပါတယ် အိမ်ကို ပြောရအုံးမယ် မကေသီ )
(အေးအေး နေ့လည် ထ္မင်းစား ပြန်ရင်း တစ်ခါထဲ ပြောခဲ့နော်)
(ဟုတ်ကဲ့ပါ မကေသီ)
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
မသွယ် ထ္မင်းစားပြီးလို့ မကေသီအိမ်ကို ပြန်လာခဲ့သည်။
အိမ်ထဲ မဝင်ခင်မှာ အိမ်ခန်းထဲ က အသံတိုးတိုးများ ထွက်နေသည်။
မသွယ် အသံပေးရမလား ဘာလား မသိဖြစ်နေသည်။
အသံတွေ က နားလည်သလို ဖြစ့်နေမိသည်။
မကေသီ ရဲ့ ခို့ခို့ခစ့်ခစ့် အသံနဲ့ အတူ နောက်ထပ် ညှိ့ဆွဲသော အသံနဲ့ အတူ တစ်ရှပ့်ရှပ့် ခြေလှမ်းရွေ့သံလိုလို နဲ့ မသွယ် မသိမသာ အိမ်အပြင်ဘက်ကို ပြန်လှည့်ထွက်မိသွားသည်။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
(မိသွယ် နင့်နဲ့ ထ္မင်းစားပြန်တာ ကြာလိုက်တာဟယ်)
(ဟို..ဟို..အမေ နဲ့ အဖေ ကို ပြောနေရလို့ အမကေသီ)
(အော် အေးအေး ဦးကြီး နဲ့ အဒေါ် က ဘာပြောလဲ)
(အိပ်ပါတယ် ညကြ အဖေနဲ့ အမေ အလည်လာခဲ့မယ်တဲ့ အမ)
(အော် အေးအေး ညကြ အသုပ်သုပ်စားကြမယ် အမြည်းကောင်းကောင်း လုပ်ရအုံးမယ်ဟေ)
(ဟုတ်..)
အခန်းထဲ က ကိုဇော်လင်း ထွက်လာပြီး
(မသွယ်ရေ ငါမရှိတုံး မကေ ကို ဂရု့စိုက့်နော် မကေ ကို အပြင်ပေးမထွက်စေနဲ့)
မကေသီ က
(အောင်မယ် အပြင်ထွက်တော့ ဘာဖြစ့်နေလို့လဲ)
(အော် ဘဲတွေနဲ့ တွေ့မှာ စိုးလို့ပါ)
(ကိုဇော်နော် မဟုတ်တာ မပြောနဲ့ မကေ က ကိုဇော်တစ်ယောက်ဘဲ ချစ်ခဲ့တာ ကိုဇော်လို ရည်းစားပေါင်း သောင်းခြောက်ထောင် ထားဘူးတာ မဟုတ်ဘူး ကဲ…ကဲ မဟုတ်တာ ပြောချင်အုံး)
မကေသီ ပြောလဲပြော ကိုဇော်လင်း ထံ အမြန်သွားပြီး ဗိုက့်ခေါက့်ဆွဲလိမ်လိုက်သည်။
(အား….နာတယ် မကေ လွှတ့်ပါ…လွှတ်ပါ…)
(ပြောအုံးမလား….ပြော)
(ဟားဟားဟား ….မပြောတော့ဘူး…မပြောတော့ဘူး…)
မကေသီ ကိုဇော်လင်း အား လွှတ်ပေးလိုက်သည်။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
ညအချိန်မှာ မသွယ် အဖေ အမေ နဲ့ မသွယ် ညီမ မနွယ် အပါအဝင် အိမ်လည် လာကြသည်။
ရောက်တတ်ရာရာ စကားများ ပြောကြ ဆိုကြ နဲ့ အိမ်ငယ်ကလေးထဲမှာ အချိန်တွေ ကုန်သလို အမြည်းပုဂံ မှာ အနည်းငယ် အကပ်အသပ့်များ ကျန်နေတော့သည်။ရေနွေး ဓာတ့်ဗူးကလေးမှာ ရေနွေးများ မရှိတော့ပါ။
အိမ်အတွင်း က သောက်ရေအိုးစင်ကို အကြောင်းပြုနေရတော့သည်။
ပျော်စရာ စကားဝိုင်းကလေး ဖြစ့်နေတော့သည်။
ဟာသများ လူမှု့ရေးရာများ နဲ့ ရပ်ကွက်အနေအထားများ ပြောဆိုကြရင်းဖြင့် အချိန်ကြာခဲ့သည်။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
အိပ်ယာအပေါ်မှာ မကေသီ နဲ့ မသွယ် စကားတွေ ပြောနေမိသည်။
(ကိုဇော် က မကေ ရှိတဲ့ စက်ချုပ်ဆိုင်ကို မနက့် ညနေ လာတော့တာဘဲ မကေ က သူကို လက်မခံသေးဘူး စောင့်ကြည့်နေတာ သူက ရည်းစား များတယ် အသံကြားနေရတယ်လေ)
(အဲ့ဒါနဲ့ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ချစ်သူတွေ ဖြစ်သွားတာလဲ မကေ)
(ပြောရရင် အရှည်ကြီးပါအေ မပြောချင်ပါဘူး သူက အကြပ်ကိုင်ပြီး ရည်စား စကားအပြောခံရတာ )
(ဘယ်လို အကြပ်ကိုင်တာလဲ မမကေ)
(အင်း ကားတင်ခံရတာပေါ့ဟယ်)
(ရှင်….)
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
မကေသီ အိပ်ပျော်ပေမဲ့ မသွယ် အိပ်မရပါ။
အိပ်မပျော်တဲ့ အကြောင်း က ဒီအခန်း က လင်မယား အိပ်သော အခန်း ။
နောက်ပြီး ခေါင်းအုံး က ကိုဇော်လင်း ခေါင်းအုံးဖြစ်နေသလို ခေါင်းအုံးမှာ မွှေးရနံ့ တစ်ခု က မသွယ်အား ဒုက္ခပေးနေသည်။
ကိုဇော်လင်း အမြဲသုံးသော ရေမွှေးအနံပါ။
အခန်းထဲမှာ မွှေးပျံ့နေသလား ထင်မိသည်။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
မကေသီ အိမ်ထဲ အခန်းထဲ မသွယ် အိပ်မောကြနေသည်။
အခန်းတံခါး သာသာလေး ပွင့်သွားသည်။
အခန်းထဲကို လူတစ်ယောက် သာသာလေး ကုတင်အနား ကပ်လာပြီး အိပ်နေသော မသွယ်အား ကြည့်ပြီး ကုတင်အပေါ် တင်ပါးလွဲ ထိုင်ပြီး မသွယ်အား နမ်းလိုက်သည်။
မသွယ် ထိခိုက်မိတော့ မျက်လုံးပွင့်သွားသည်။
ကုတင်အပေါ် က လူသည် နိုးသွားသော မသွယ်အား အတင်းဖက်လိုက်သည်။
(အား…ဖယ်…ဖယ်…မလုပ်ပါနဲ့ ….ကို…ကို…)
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
မျက်လုံးများ ပြူးမိသွားသည်။
အခန်းမီးအလင်းရောင်ကြောင့် ဖက်ထားသော မကေသီ အိပ်မောကြနေပုံရသည်။
မသွယ် လုံချည်အပေါ်ကို ခွပြီး မကေသီ ဖက်ထားရင်း အိပ်ပျော်နေသည်။
မသွယ် မကေသီအား သာသာလေး တွန်းပြီး အိပ်ယာအပေါ် က ထလိုက်သည်။
အခန်းထဲ က ထွက်ပြီး အိမ်နောက်ဖေး သွားလိုက်သည်။
အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာတော့ ရေအိုစင် က ရေ ၂ ခွက့် ဆင့်သောက်မိသည်။
အိမ်ခန်းထဲ မဝင်သေးဘဲ အလုပ် တန်းလျားအပေါ် ထိုင်နေမိသည်။
ထိုင်ပြီး အိမ်မက်အကြောင်း စဉ်းစားနေမိသည်။
မိမိကိုယ်ကို ပြန်ကြည့်နေမိသည်။
အတွေးများ က စိတ်ချောက့်ခြားစရာ ဖြစ်နေသည်။
အိမ်ထဲ မှာ အကြည့်တစ်ခု ရောက်မိသည်။
အလှချိပ် ဓာတ့်ပုံထဲ က သတိုးသားကြီး က ပြုံးနေသည်။
မသွယ် အမြန်ထပြီး အိမ်အခန်းထဲ ဝင်မိသည်။
အိပ်ယာ အပေါ် သက်ပြင်းချပြီး ခေါင်းအုံးအပေါ် ကို စောင်တစ်ထည် အုပ်ပြီး အိပ်လိုက်သည်။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
နေ့ခင်း မှာ အလုပ်လုပ်သလို ချက်ဖို့ပြုတ့်ဖို့ မသွယ် လုပ်ကိုင်နေရသည်။
ိမကေသီရဲ့ ချုပ်ပုံ အစ ကိုက်ပုံ ပေးတံတိုင်းပုံ နှစ်ထပ် အချုပ့် ကင်းခြေလိုက် ဇာထိုးစနစ့် ကြယ်သီးထိုးစနစ့် ဘုလယ်သီး ရှေးထိုး နည်းစနစ့်များ သင်ယူကြည့်ရှု့နေရသည်။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
ညအချိန် အခန်းထဲ စကားပြောမိကြပြန်သည်။
(ကိုဇော် က အရင်က သူချစ်သူ က ဒီရပ်ကွက်ကို မကြာခင် ပြောင်းလာမယ်တဲ့ သူအရင် ချစ်သူ က ကလေး နှစ်ယောက် ရနေပြီး ဟိုတစ်နေ့ က မကေ တွေ့မိလို့ စကားတွေ ပြောဖြစ်တယ် အဲ့ဒီ အရင် ချစ်သူ က မကေ နဲ့ သူငယ်ချင်းလေ သူက ကိုဇော် မျက်နှာများတယ် မယုံနဲ့ ပြောတဲ့သူပေါ့ ကိုဇော် က သူကို ပြန်လိုက်တယ် သူက မချစ်နိုင်တော့ဘူး ဇာတ်လမ်းပြတ်ဘဲ ပြောခဲ့တာ အဲ့တော့ ကိုဇော် က သူချစ်သူနဲ့ ခင်တဲ့ မကေ ကို အရွဲ့တိုက် လိုက်ပြီး စကားပြောတာ မကေကလဲ မချစ်နိုင်ဘူး ပြောတော့ သူ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ တိုင်ပင်ပြီး မကေ ကို ကားတင်ပြေးတော့တာဘဲ မသွယ်ရေ)
(အော် ..အဲ့ဒါဆို မကေ က ကိုဇော်ကို တကယ်မချစ်ခဲ့ဘူးနော်)
(အင်း….ဟုတ်တယ် မချစ်ခဲ့ဘူး)
(အခုကော ချစ်သေးလား)
(အင်း…မချစ်သော်လဲ အောင့်ပြီး ချစ်ရတာဘဲ မိသွယ်ရေ)
(အဲ့ဒါဆို ကွာလိုက်ပေါ့ မမရယ်)
(မဖြစ့်ဘူးလေ..)
(ဘာကို မဖြစ်တာလဲ မမကေ)
(သူနဲ့ ညားပြီး မကြာခင် မကေ သူကို တစ်ကယ်ချစ်မိသွားလို့ပေါ့ဟဲ့…)
(အော်…ပြောတော့ မချစ်ဘူး မချစ်ဘူးနဲ့ ညားမှ ချစ်တာတဲ့ )
(တယ်…ဒီကောင်မလေး ပြောတော့မယ်)
မကေ ရဲ့ လက်သီးရွယ်ပြီး မိသွယ် ခေါင်းကလေး ကို ထုလိုက်သည်။
(ခစ့်….ခစ့်…ခစ့်…..)
မသွယ် ရယ်သံကို အဝေး က ကြားနိုင်ပါသည်။
အိပ်ချိန် ကြပြန်တော့ ရေမွှေး အနံ့ကလေး က ရလာသည်။
မသွယ် စောင်တစ်ထည် ယူပြီး ခေါင်းအုံး အပေါ် တင်လိုက်သည်။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
အိပ်မပျော်သူ မိသွယ် ခေါင်းကလေး အပေါ်ကြွပြီး ခေါင်းအုံးအပေါ် က စောင်ကလေး ဖယ်လိုက်ပြီး ခေါင်းအုံး အိပ်လိုက်သည်။
ခေါင်းအုံး က မွှေးရနံလေး က ထွက်ပေါ်လာသည်။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔
မသွယ် အိမ်ထဲ ဝင်ပြီး လက်ထဲ က အိုးခွက်များ မီးဖိုချောင်ထဲ ထားဖို့ အသွား မီးဖိုချောင်းထဲ က အနံ့တစ်ခု ထွက်ပေါ်လာသည်။
ဟင်းအိုးတူးတဲ့ အနံ့ မဟုတ်ပါ မွှေးသော အနံ ဒီအနံ့ကို မသွယ်သိပါသည်။
မီးဖိုချောင်ထဲ ဝင်လိုက်သည်။
(ဟိတ်…..)
(လန့်မနေဘူး ဒီလို ခြောက့်လန့်မယ် ဆိုတာ သိတယ် ကြောက်မနေဘူး)
(ဘယ်လို သိတာလဲ…)
(ပြောမနေဘူး…)
(ကဲ မပြောရင် လာစမ်းကွာ)
(ကိုဇော် ကိုဇော်…)
(ဟာ မသွယ် လာနေပြီး…ဖယ်ဖယ်Smile
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
အိမ်မက် တစ်ခု က နိုးထလာခဲ့ပြီး အိပ်ယာ က ထပြီး မျက်နှာသစ် သွားတိုက် အိမ်သန့်ရှင်းရေးများ နှင့် အိမ်သာရေဆွဲ ထဲ့ခဲ့ပါပြီး..။
မကေသီ မနိုးသေးပါ တပည့်ဆိုတာ ဆရာအိမ်မှာ လုပ်စရာရှိလုပ်ကိုင်ရပြန်သည်။
မီးဖိုချောင်ထဲ ဝင်လိုက်ပြန်တော့ သတိရမိသလိုလို ုဖြစ်နေပြန်သည်။
မီးဖိုချောင်ထဲ က မီးဖိုးထဲ က ပြာတွေ ထုတ်ပြီး မီးသွေးခဲများ ထဲ့ပြီး ထင်ရှုးထင်းကလေး ခွဲစိတ်ပြီး မီးခြစ်ပြီး မီးမွှေးလိုက်သည်။
ရေနွေးအိုး ထဲ ရေထဲ့ဖို့ မီးဖိုချောင်ထဲ က ထွက်လိုက်သည်။
အပြင်မှာ ရောင်နီလေး က ဖြန့်ကျက်လာနေပြီး။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
၃ ရက်မြှောက်မှာ နေ့ခင်း အချိန်မှာ အထုပ်အပိုးများ နဲ့ ကိုဇော်လင်း ရောက်ရှိလာသည်။
(မကေရေ….)
(ဟာ….ကိုဇော်ပြန်လာပြီး…)
(အေး..ဟ ရွာက အမျိုးတွေ က နေပါအုံးလို့ တားနေကြလို့ ရက်နည်းနည်းကြာသွားတာ)
(အင်းပေါ့ ရွာမပြန်တာလဲ ကြာနေပြီးကို တားကြမှာပေါ့ ကိုဇော်ရယ်)
(ကဲ ကိုဇော် ဗိုက်ဆာနေတယ် ဘာတွေ ချက်လဲ)
(ဟင်း…နှစ်ယောက်စာဘဲ ချက်တာ ကိုဇော်အတွက့် ထ္မင်း ပြန်ချက်ရအုံးမှာ)

(ဟာကွာ ဗိုက်ဆာပါတယ် ဆိုမှ လုပ်ပြီး)
မသွယ် မနေသာပါ
(မမကေသီ ကွျှန်မ အိမ်ပြန်စားပါမယ် ကိုဇော် ကို ကျွေးလိုက်ပါ)
(အင်း…ခက့်ပြီး…အေးပါလေ လာ ကိုဇော်..)
အထုပ်အပိုးများ အနီးက တန်းလျားအပေါ် ချပြီး မီးဖိုချောင်ထဲ ဝင်သွားကြသည်။
မကြာခင်မှာ
(အောင်မယ် ချဉ်ရည်ကလေး က ကောင်းလှပါလား ငါမိန်းမ လက်ရာ မစားရတာ ကြာလို့ နေမှာ)
မကေသီ က
(ဟယ်…ဒါက မသွယ် ချက်ထားတာ မသိဘဲ ပြောနေပြန်ပြီး..)
(အဟိ…ဟုတ်လား မသိပါဘူးဟာ…)
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
စားသောက့်ပြီး ထိုင်စကားပြောကြ နေ့လယ် အချိန်ကြီးမှာ ကိုဇော် တစ်ယောက် အခန်းထဲ ဝင်ပြီး အိပ်နေပြန်သည်။
စက်ချုပ်နေသူ နှစ်ယောက် က အလုပ်ရှုပ်နေကြသည်။
(မကေရေ… ဒီကို ခဏ လာအုံး လက်ဆောင်ပြစရာရှိလို့)
(ခဏလေး ကိုဇော် လာခဲ့မယ်…)
အစ များ ကော်ကပ် မီးပူနဲ့ ဖိပြီး ချုပ်ရမဲ့ လမ်းကြောင်းကို မသွယ်အား ပြသပြီး မကေသီ ထွက်လာခဲ့သည်။
မသွယ် စက်ချုပ်ခုံအပေါ် ထိုင်ပြီး ခြေနှင်းလိုက်သည်။
စက်ချုပ်သံ ကလေးက အမနီးမဝေး က ကြားနိုင်ပါသည်။
မကြာခင်မှာ အခန်းထဲ က လက်ဆောင် ကို ဘယ်သူ ဘာပေးတယ် ဘယ်ဝါက ဘာပေးတယ် ပြောသံ ကြားနေရပြီး ခဏအကြာ အသံတိတ်သွားတော့ အသံတိုးတိုးလေး မသွယ်ကြားမိပြီး
(မကေသီ ချုပ်ပြီးပြီး ကွျှန်မ အိမ်ပြန် ရေချိုး သနပ့်ခါးလိမ်းအုံးမှာနော် မကေ)
အခန်းထဲ က မကေ က
(အော် …အေးအေး ပြန်ပြန်…)
ဟုတ်ပါတယ် နေ့ခင်းအချိန်တိုင်း ညနေအချိန်တိုင်း မသွယ် အိမ်ကို ခဏ ခဏ ပြန်တတ်ပါသည်။
မသွယ်အိမ်မှာဘဲ ရေပြန်ချိုးသလို အမြဲတမ်း သနပ်ခါး လူးတတ်ပါသည်။
အိမ်ပြန်ခါနီး မကေသီတို့ အဝင် တံခါးပေါက်ကို မသွယ် စေ့ပိတ်ပြီး ထွက်လာခဲ့သည်။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
အိမ်က ရေချိုး သနပ်ခါးလိမ်းပြီး ထ္မင်းစားပြီး မသွယ် စက်ချုပ်ဆိုင်ကို ပြန်လာခဲ့သည်။
မကေတို့ အိမ်ရောက်ခင် ခြံတံခါးကို လှမ်းကြည့်ရသေးသည်။
ခြံတံခါး က ပွင့်နေပါပြီး။
ဒါဆို မသွယ် သွားလို့ရပြီးဆိုတာ သိလိုက်ပါပြီး။
အိမ်ခြံဝင်းထဲ အဝင်မှာ ရေတွင်းအနီးမှာ မကေသီ တစ်ယောက် ရေချိုးနေပါပြီး မသွယ် အိမ်ထဲဝင်ပြီး စက်ခုံအနီး ထိုင်ပြီး လုပ်စရာ ကိုင်စရာများ လုပ်ဆောင်နေမိသည်။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
ညအချိန် မကေသီတို့ လင်မယား စကားပြောနေကြပြန်သည်။
(ကိုဇော်ကို သတိမရဘူးလား…)
(ရတာပေါ့ ကိုဇော်ရယ်…)
(ဘယ်လို သတိရတာလဲ…)
(အိမ်မက်ထဲမှာ ကိုဇော် က မကေ ကို ထားပြီး နောက်မိန်းမ ယူတယ်လို့ အိမ်မက် မက်နေတယ် မကေ တကယ်မှတ်ပြီး ကိုဇော်ကို ဖမ်းဆွဲခေါ်တယ် ကိုဇော် ကိုဇော်နဲ့ မကေ ငိုနေတယ် ဟိဟိဟိ…)
ကိုဇော်လင်း က
(ဘာ ဟိဟိလဲ ဘာရယ်တာလဲ ပြောစမ်း..ပြော..)
(ခစ့်….ခစ့်…ခစ့်…)
(ဟာ..ဘာတွေ ရယ်နေတာလဲ …ပြောစမ်းပါဆိုနေတာကို..)
မကေသီ က
(ခစ့်…ခစ့်…ခစ့်…ပြောမယ်..ပြောမယ် အဲ့ဒီဘက် အိပ်နေတဲ့ မသွယ် ကို ကိုဇော်မှတ်ပြီး ဆွဲထားတာ မသွယ် မနိုးသွားလို့ တော်သေးတယ် မကေ အိမ်မက်မက်ရင် အသံထွက်တတ်တာ ကိုဇော် သိရဲ့သားနဲ့ )
ကိုဇော်လင်း က
(ဟား…ဟား…ဟား.. ဟုတ်ပဗျာ ငါဖြင့် သူနဲ့ အိပ်တဲ့ ညတစ်ည က လူကို လန့်သွားတာဘဲ ဘာတဲ့ မကေ မက်တဲ့ အိမ်မက် က ဘာတဲ့လဲ ပြောပြစမ်း ဘယ်လို ယောင်အော်တာလဲ)
(အော် ကိုဇော် နဲ့ ညားတဲ့ ညက မုဒိမ်းကောင်ကြီး ရဲတိုင်မယ် ရုံးတိုင်းမယ် ခွေးကြီး ခွေးကြီးလို့ အော်တာလေ)
ကိုဇော်လင်း က
(အေး…အခု မုဒိမ်းကောင်ကြီး လာပြီးနော် မုဒိမ်းကောင်ကြီး လာပြီးနော်…)
(ခစ့်…ခစ့်…ခစ့်…ကိုဇော်…ကိုဇော်…ဟာ…ဟာ…မလုပ်နဲ့ …ခစ့်…..ခစ့်…..ခစ့်….)
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
အခန်းထဲမှာ မောဟိုက့်မိသူ နှစ်ဦးမှာ တစ်ဦး က မျက်လုံးမှေးပြီး အိပ်ပျော်မလို ဖြစ်နေပြီး နေ့ခင်း က အိပ်ထားသူမှာ မျက်လုံးကြောင်နေပြီး။
အခန်း မျက်နှာကျက် မော့ကြည့်ပြီး မနက့်ဖြန် အလုပ်အတွက် စဉ့်စားနေသလို အနံ့တစ်ခု ရမိပြီး ရှုရိုက့်မိသည်။
သနပ်ခါး အနံ့ကလေး အခုမှ အနံ့ခံမိသည်။
ခေါင်းကလေး ဘေးကို စောင်းပြီး ခေါင်းအုံးအား နမ်းနေမိသည်။
မွှေးသော အနံ့ကလေးပါ။
ထပြီး ထိုင်လိုက်သည်။ခေါင်းအုံးအား ကိုင်ပြီး ကြည့်နေမိသည်။
ခေါင်းအုံးအား ပြန်ချမယ် အလုပ်မှာ ဆံညှပ့်ကလစ့်ကလေး နှစ်ချောင်း တွေ့ရသည်။
ကောက့်ယူပြီး ထလိုက်သည်။အနီးက ဗွီယိုအပေါ် ထားလိုက်သည်။
အခန်းအတွင်း က ထွက်ပြီး သေးပေါက်ဖို့ အိမ်သာအနီးကို သွားလိုက်သည်။
အိမ်သာ က အပြန်မှာ မီးဖိုးချောင်ထဲ ဝင်ပြီး ကြောင်အိမ်လှပ်ပြီး လက်ကျန် ချဉ်ရည်အေးအေးလေး မြည်းကြည့်ပြီး ထွက်လာခဲ့သည်။
အိမ်ထဲဝင်ပြီး အပေါက်ပိတ့်ပြီး ပြန်လှည့်လာခဲ့သည်။
အိမ်ထဲက စက်ချုပ်ခုံကလေး အကြောင်းမဲ့သလိုလို သတိရမိသလိုလို ကြည့်နေမိပြန်သည်။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
နေ့ရက်ကလေးတွေ ကုန်ဆုံးလာခဲ့သလို အချိန်တွေ က အကုန်မြန်လှသည်။
ရင်းနှီးမှု့တွေက ခိုင်မြဲလာကြသည်။
(မသွယ် နင့်အမ ဘယ်သွားတာလဲ ဟ)
(အော် မကေ ဖဲကြိုး ဘော်ကျယ် ထပ်ဆင် နဲ့ အပ်တွေ သွားဝယ်တယ်)
(အော် ဟုတ်လား အေးအေး ဒါနဲ့ မသွယ် ဆိုင်ခွဲမယ်ဆိုတာ ဟုတ်လား)
(အင်း ..အမေတို့ က သင်စရာမကျန်ရင် ခွဲပါလို့ ပြောတယ် )
(ဟုတ်လား …အင်း..မသွယ်..မရှိတော့ ဒီအိမ်ကြီးထဲမှာ မကေ တစ်ယောက်ပျင်းတော့မှာပေါ့)
(မသွယ် အလည်နေ့တိုင်း လာမှာပါ ကိုဇော် မကေ အလုပ်မနိုင် မသွယ် လာကူပေးမှာပါ)
နှစ်ဦးသား အကြည့်ချင်း ဆုံမိကြသည်။
ခွဲကြမယ်ဆိုသော စကားနဲ့ အစပြု ဏရုဏာအသံတွေ နဲ့ ပြောကြ ဆိုကြတာ ဒီနေ့မှ ဆိုတော့
(မသွယ် ဘာချက်ထားတုံး ဟ)
(ကြက်သားထိုး ငရုတ်သီးကြော် မန်းကျီးချဉ်ရည် ချက်ထားတယ်)
(ဟာ ဗိုက်ဆာလာပြီး သွားစားမှဘဲ)
ပြောပြီး ကိုဇော်လင်း အိမ်အနောက် က မီးဖိုးချောင်ဘက် သွားလေသည်။
(မသွယ် ခူးပေးရမလား ကိုဇော်)
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
ကိုဇော်လင်း မျက်နှာ ဝေခွဲမရသလို ပျော်ရွှင်နေမိသည်။
(ကောင်းတာပေါ့ ဟ)
မသွယ် စက်ချုပ်သော ခြေထောက့်ကလေး ရပ်သွားသည်။
(လာမယ်နော် ခဏလေး)
ကိုဇော်လင်း ကုလားထိုင်ခုံအပေါ် က ထိုင်ပြီး စောင့်နေသလို မသွယ် ချုပ်လက်စ အစ ကို အပ်ချုပ်ဘိအောက်က အပေါ်တင်ပြီး အပ်ချဉ်ကြိုးကို ဖြတ်လိုက်သည်။
ကပ်ကြေးကလေး အလုပ်စားပွဲပေါ် တင်လိုက်တော့ စားပွဲအပေါ်က ကြယ်သီးတပ်ဖို့ ထားသော အပ်ချည်လုံးကလေး အပ်တန်းလမ်းနဲ့ စားပွဲအောက်ကို ကြသွားသည်။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
မီးဖိုထဲ ဝင်ခါနီးမှာ
(ဟိတ့်…….)
(အမေ့…….လန့်လိုက်တာ ကိုဇော်ရယ် )
ရင်ဘတ့်ကို လက်နှစ်ဖက် တင်ပြီး ကြောက်လန့်နေသော မသွယ် ပြုံးနေသူ ကိုဇော်
(ဟားဟားဟား မမြင်ဘူးလား မသွယ်ရယ် )
(မမြင်မိဘူး ဒီက အလုပ်က တစ်ဖက်နဲ့ ထွက်လာတာကို)
(ဟာ အဲ့ဒါဆို နေပါ ကိုယ်ဖာသာ ခူးစားပါမယ် )
(ရပါတယ် ခူးကျွေးပါမယ်)
ကိုဇော် နဲ့ မျက်လုံးချင် ဆုံမိပြန်သည်။
ကိုဇော် အနီးမှ မသွယ် ဖြတ်သွားသည်။
ကိုဇော် မသွယ် လက်ကို လှမ်းဖမ်းပြီး
(မလုပ်ပါနဲ့ အလုပ်ဘဲ သွားလုပ်ပါ ကိုယ်ဖာသာ ခူးစားလိုက်ပါမယ် မသွယ်)
မသွယ် ပြန်လှည့်ပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် ပြောလိုက်သည်။
(ရပါတယ် ခူးခပ်ပြီးမှ အလုပ်ပြန်လုပ်မှာပါ)
မသွယ် လက်ကို မရုန်းဘဲ အကိုင်ခံနေပြီး ပြောနေသလို မသွယ် မျက်နှာ က အိမ်ထဲကို လှမ်းကြည့်သလိုလို ဖြစ်နေသည်။
ကိုဇော် စက္ကန့် အနည်းငယ်အထိ စကားမပြောသေးဘဲ မသွယ်လက်ကို ကိုင်ထားလိုက်တော့သည်။
နှစ့်ဦးသား နာလည်သလိုလို ရှိနေကြသည်။
15စက္ကန့် ကို စိတ်ထဲ ရွတ်မိသလား တိတ်ဆိတ်ချင်း အဓိပ္ပါယ် က ဘာလဲ…။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
မီးဖိုထဲမှာ မတ်တပ်ရပ်နေသော မိသွယ် လက်ဆွဲထားသော ကိုဇော်လင်း
ကိုဇော်လင်း မိသွယ်လက်ကို ထပ်ပြီး ဆွဲလိုက်တော့ မိသွယ် ခြေလှမ်းကလေး ရွေ့လာသည်။
ခြေတစ်လှမ်းမှာ အလွန်နီးကပ်သွားသည်။
စက္ကန့်မခြား နီးကပ်ချိန်မှာ ကိုဇော်လင်း မသွယ်အား ဖက်လိုက်သည်။
မတ်တပ်ရပ် မိသွယ် ကျောက်ရုပ်ကလေးလို လက်အောက်ချ ရပ်နေမိတော့သည်။
မသွယ် မျက်လုံး က အိမ်ထဲကို အခြေအနေ ကြည့်နေသလိုလို ရှိနေသည်။
အထွေးအပွေ့ နဲ့ ပွတ့်သပ့် ကိုင်တွယ်နေပုံ က တဖြေးဖြေး အကွက်စိတ်လာသည်။
မသွယ် တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ရင်းလာပြီး မရပ်ချင်သလိုလို ဖြစ်လာတော့ အနားက လူကို ဖက်ထားမိသည်။
မဖက်လျှင် လှဲကြသွားနိုင်သည်။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔

၁ မိနစ့်အကြာမှာ
(မသွယ်…)
နှစ်ဦးသား မတ်တပ်ရပ် ဖက်ထားလျှက်ရှိနေပြန်သည်။
(မသွယ် …မသွယ်..)
အရှုသံ ပြင်းပြင်း ထွက့်ပေါ်လာပြီး တိုးညှင်းသော အသံကလေး ထွက်ပေါ်လာသည်။
(ဟင်း….)
ညှိအားတစ်ခုအား တွန်းကန်မိသလို အနိုင်နိုင် ပြန်ထူးမိသည်။
(ကိုယ်ကို ချစ်လား အကို က မသွယ်ကို ချစ်နေတာ မကေ ရှိနေလို့ မပြောရဲတာ…)
အသံတိုးတိုး ကလေးတွေ နှစ်ဦးသား ကြားနိုင်ရုံပါ။
(အင်း…မသိဘူး…)
(ဟာကွာ…အကို မေးနေတာက အကိုယ်ကို ချစ်လား မေးတာ)
(ဟင်းအင်း…မဖြေတတ်ဘူး…)
အသံတုန်တုန် နဲ့ မသွယ် ဖြေနေမိသည်။
(မကေ သွားတာ ကြာပြီးလား…)
(စောစော က ကိုဇော် မလာခင်လေး ထွက်သွားတာ)
မသွယ် အဖြေစကား ကြားရတော့ အသံတိုးတိုးလေး ပြောလိုက်သည်။
(အခန်းထဲ သွားရအောင်)
(ဟင်း..အင်း…)
မသွယ် ဖက်အား ပိုပြီး ငြင်းနေသည်။
ကိုဇော်လင်း လူချင်းခွာပြီး
(လာ မသွယ်ကို ပြစရာရှိတယ် အခန်းထဲမှာ သိမ်းထားတာ ပြမယ်)
(ဟင်း…အင်း…)
ကိုဇော်လင်း မကေ သွားချိန် လာချိန် တွက်ဆနေမိသည်။
မီးဖိုချောင်းထဲ က တစ်ယောက်ထဲ ထွက်သွားလိုက်သည်။
မသွယ် အနီးက ကုလားထိုင်အပေါ် ထိုင်လိုက်မိပြီး ထွက်သွားသော ကိုဇော် ကျောပြင်အား ကြည့်နေမိပြီး အချစ်အကြောင်း မသိသေးသော မသွယ် အူတွေ ခန္ဒာကိုယ်တွေ တဇတ့်ဇာတ့် တုန်ခါနေတော့သည်။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
ကိုဇော် အိမ်ရှေ့ ခြံတံခါး သွားပိတ်ပြီး အိမ်ထဲ ဝင်လိုက်သည်။ အိမ်ထဲ က တံခါးမကြီး အပါအဝင် စက်ခုံအနား က တံခါးအပေါက့်တွေ ပိတ်လိုက်သည်။
နောက်ဖေး တံခါးအနီးမှ ရပ်ပြီး မသွယ်ကို လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။
မသွယ် တံခါးပေါက်တွေ ပိတ်ကတဲက သိနေပါသည်။
ရှက်ရွံ့စွာ ကုလားထိုင်ခုံအပေါ် က ထပြီး အိမ်မကြီးထဲ သွားလိုက်သည်။
မသွယ် အိမ်ထဲ ဝင်လိုက်မှာ နောက်ဖေးအပေါက် တံခါးကြီး က ပိတ်သွားသည်။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
အနား က မသွယ်ခါးကလေး လက်တစ်ဖက့်နဲ့ ဖက်ထားပြီး အနီးက အခန်းတံခါးကို ဖွင့်လိုက်သည် ။
အခန်းတံခါးအား ဆွဲပိတ်လိုက်သည်။
အခန်းထဲမှာ ရပ်နေသော မသွယ်ကို ရင်ချင်းအပ် ဖက်ထားလိုက်သည်။
မသွယ် ရှက်စွာနဲ့ ပြန်ဖက်ထားမိသည်။
ကိုဇော်လင်း ရဲ့ အထိအတွေ့ အကိုင်အတွယ်များ က မသွယ်ထံမှ အသံကလေးများ တိုးတိုးညှင်သာစွာ ထွက်ပေါ်နေပြန်သည်။
ခဏတာ အထိအတွေ့ က မသွယ်ရဲ့ ခန္ဒာကိုယ် တစ်ခုလုံး တုန်ခါစေသည်။
ကိုဇော်လင်း က မသွယ်အား လူချင်းခွာပြီး အနီးက ဗွီယိုအနီး သွားပြီး အပေါ် က ဆံညှပ့်ကလေး နှစ်ခု ယူပြီး မသွယ် လက်ထဲကို ထဲ့ပေးလိုက်သည်။
မသွယ် လက်ထဲ က ပစ္စည်းကလေးကြည့်ပြီး ငေးနေမိသည်။
ကိုဇော်လင်း မသွယ်လက်ကို ဆွဲပြီး ကုတင်အနီးကို ခေါ်လိုက်သည်။
တရွေ့ရွေ့ ခြေလှမ်းများနဲ့ မသွယ် လိုက်ပါသွားသည်။
ကုတင်အနီး ရပ်မိကြတော့ ကိုဇော်လင်း က ဦးစွာ ကုတင်အနီးကို ထိုင်ချပြီး ရပ်နေသူ မသွယ်လက်အား ဆွဲယူပြီး ထိုင်စေလိုက်ပြန်သည်။
မသွယ် ကုတင်အပေါ်မှာ ဖင်ထိုင်မိတော့ မကြာခင်မှာ ကုတင်အပေါ် လှဲကြလာအောင် ကိုဇော်လင်း က ပုခုံးအပေါ် က လက်ဖြင့် နောက်ကို ဆွဲပေးလိုက်သည်။
ပုခုံအပေါ် က လက်ကြီး စေခိုင်းသလို မသွယ် ကုတင်ဘေးအနားကို တဖြေးဖြေး လှဲကြနေသည်။

ကုတင်အပေါ် ကျောချမိတော့ ကျန်နေသော ခြေထောက့်ကို ကိုဇော်လင်း မတင်လိုက်ချိန်မှာ မသွယ် မိမိခြေထောက်မှ ဖိနပ်ကလေးကို ခါချမိလိုက်သည်။
ဖိနပ်ကလေးများ အမြင့်အပေါ် က ကြလာတော့ ခုန်ပေါက့်စွာ မနီးမဝေး မှာ ဟိုတစ်ဖက် ဒီတစ်ဖက် ဖြစ်သွားကြသည်။
ကိုဇော်လင်း ကုတင်အပေါ် တက်လိုက်တော့ ကိုဇော်လင်း ဖိနပ့်သည် တူယှဉ်စွာ ကပ်နေကြသည်။
မီးဖိုချောင်ထဲ က တံခါးလေးသည် လေပြင်းငယ် တစ်ချက်အဝှေ့မှာ အလိုလို စေ့သွားကြသည်။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦/
မသွယ် ဆိုင်မခွဲခင် အထိ အချစ်ပညာတွေ သင်ယူခဲရသည်။
အချိန်တွေ အချက်တွေ နဲ့ အချစ်ပညာများကို တပ်မက်မိသည်။
မကေ အပြင်သွားလျှင် တစ်ယောက်ထဲ ရှိနေသလို တစ်ခါတလေ ကိုဇော်လင်း လဲ ရှိတတ်ပါသည်။
ကိုဇော်လင်းတို့ လင်မယား မသွယ်အိမ်ကို အလည်ရောက်ကြသလို မသွယ် မိသားစု က အမြဲတမ်းလိုလို ရောက်ဖြစ်ကြပါတယ်။
ညအချိန် ကိုဇော် က အချိန်မှန် မရောက်ပါ ည ၁၂ ည
နံနက် ၂ နာရီ အစပြုပြီး မကေ မပြောတော့ပါ။
ကိုဇော် ဘောလုံးပွဲ ဝါသနာ ထုံနေပြီး။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
မသွယ် ဆိုင်ခွဲသွားတော့ ကိုဇော် အိမ်ကို ပြန်ကပ်နေသည်။
မကေ က မေးတော့
(အော် နေခင်းဆိုတော့ မကေ တစ်ယောက်ထဲ ပျင်းမှာ ဆိုလို့ပါ မသွယ်ရှိတော့ မကေ ကို စကားပြောဖော် ရတယ်လေ အခု ငါမိန်းမ အနား အကို က နေပေးရမှာပေါ့)
(တကယ်ကြီးလား ကိုဇော်ရယ် ..)
(ဟ တကယ်ပေါ့ ဟ)
မကေ ကိုဇော် ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းကလေး ဝှေ့ပြီး ဖက်ထားလိုက်သည်။
(မကေ ဘောလုံးပွဲကြ အချိန်မရွေးတော့ သွားခွင့်ပေးအုံးနော်)
(ရပါတယ် သွားပါ ကိုဇော်ရယ် မကေ က ဘာပြောနေလို့လဲ )
(အေးကွာ ည ၁ နာရီ နိုးအုံးကွ ချဲဆီပွဲ ရှိတယ်)
(အင်းပါ အကိုရယ်….)
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦

ညအချိန် ၂ နာရီ မကေတို့ အိမ်နဲ့ မနီးမဝေး မသွယ်တို့ အိမ်က မိန်းကလေး တစ်ယောက် တိတ်တိတ်ကလေး ထွက်လာပြီး သူတို့ အိမ်ထဲ က ခြံစည်းရိုး ခွေးတိုးပေါက်က တိုးပြီး တစ်ဖက် က လူမနေ တဲကလေးအတွင်း ဝင်နေလိုက်သည်။
တဲကလေးမှာ မှောင်မည်းနေသည်။
တဲတံခါးပေါက်ငယ်မှာ ပျက်ဆီးနေပြီး တံခါးပေါက် တစ်ဖက်မှာ မရှိတော့ပါ။
တဲကလေးထဲ ဖျာစုတ့်ကလေး တစ်ချပ် ရှိနေသည်။
ထိုဖျာစုတ်ကလေးအပေါ်မှာ ထိုင်ပြီး အခြေအနေ ကြည့်နေမိသည်။
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
လူတစ်ယောက် ခြံတံခါး သော့ဖွင့်ပြီး အိမ်အပြင်ထွက့်လိုက်သည်။
ညအချိန်မှာ အဝေး က ဘောလုံးပွဲကို စပီကာအကြီးများနဲ့ ဖွင့်နေသံ ကြားရမှာပါ။
လူတစ်ယောက် က မြောက်ဘက်ကို သွားပြီး လမ်းအချိုး အကျော်မှာ မိမိအိမ်ကို ပြန်ကြည့်တော့ အိမ်ကို မမြင်ရပါ။
လမ်းအပေါ်ကို ကြည့်တော့ လူရိပ် လူအယောင် မတွေ့ရပါ။
အခြေအနေ အားလုံးကြည့်ပြီး အနီးက ခြံထဲကို ပြိုလဲ ယိုင်ရွဲ့နေသော အသားဝန်းထရံ အပေါ် ခြေနင်းပြီး လမ်းလျှောက်လိုက်သည်။
တဲအိမ်အနီး ရောက်အောင် သွားပြီး တဲအတွင်း ကြည့်မိလိုက်သည်။
မည်းမည်းအရောင် ထုထည်တစ်ခု တွေ့လိုက်တော့ လူဆိုတာ သိပြီး
(မနွယ်လား…)
အသံတိုးတိုးလေး မေးလိုက်သည်။
(ဦးဇော်လား…)
အသံပြောင်းခါစ ၁၆ နှစ့်အရွယ် ကလေးမလေး က မေးလိုက်သည်။
အသံတိုးတိုးပြောပြီး တဲအပေါက့် က လူ တဲအတွင်း ဝင်လိုက်သည်။
(ဦးဇော် သမီးကို ဘာပြောမှာလဲ ပြောလေ )
(ဟိုနေ့ က ဦးပေးတဲ့ အဝတ်စတွေ လှလား)
(အင်း လှတယ်)
(နင့်အမ ချုပ်ပေးတာလား)
(ဟုတ်တယ်…)
အသံတိုးတိုးများဖြင့် နှစ်ယောက်ထဲ ပြောနေကြသည်။
(နင်ဝတ်လာခဲ့လား….)
(ဦးပဲ ဝတ်ခဲ့ ညကြ ကြည့်ချင်တယ်ဆို ဘယ်သူမှ မသိအောင် ဒီတဲဘက် လာခဲ့ဆို ည ၂နာရီ ကျော်ကျော် လာခဲ့မယ်လို့ ရေတွင်းအနား ကပ်ပြောသွားတာဘဲ )
(ဦး…ကိုင်ကြည့်လို့ ရမလား)
(အင်း ကိုင်ကြည့်ပါ…)
(လာ…ဦး..ကိုင်ကြည့်မယ်…)
မကြာခင်မှာ….
(သိသားဘဲ ကိုင်ကြည့်ချင်တာ ဒါကြောင့် အခုမှ ထပြီး ဝတ်လာခဲ့တာ ဦးဇော်…ခစ့်…ခစ်…ခစ့်…)
အသံပြောင်းချိန် အခါလေးမှာ တဲကလေးအတွင်းမှာ တဖြေးဖြေး မှောင်မိုက်လာသည်။
ဘောလုံးပွဲမှာ ဘောလုံးနည်းပြများမှာ တစ်ချက်မမှားရအောင် ကြီးကြပ်နေရသည်။
ဘောလုံးသမားများ အမောခံနိုင်အောင် ရေဗူးများ တိုက်ကျွေးရသည်။
ထိခိုက့်နာကျင်လျှင် ဆေးဗူးလေးများဖြင့် ပက်ဖြန်းပေးကြသလို…..
တဲအတွင်း က လူတစ်ယောက်သည် သူအိပ်ထောင် အတွင်းက ဗူးကလေးတစ်ခု ထုတ်ယူလိုက်ပြီးနောက် မကြာခင် တဲကလေး အတွင်းက မပိမသ အသံများ ကြားရပြီးနောက်……
≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦
ညအချိန် အော်သံ တစ်ခု က ရပ်ကွက်အတွင်း ပေါ်ထွက်လာသည်။

(သူခိုးဗျို့………သူခိုး….သူခိုး….)

ပြီးပါပြီ