အိမ္ပ်က္ျကီးထဲမွာငုိ
http://bit.do/apyar7
၁၉၉၈ ခုႏွစ့္မွာ အိမ္တိုင္းမွာ Tv ကေလးမ်ား ေခတ့္စားေနၿပီး။
လူလတ္တန္းစားမ်ား တစ္ခ်ိဳ႕ 110 Tv မ်ား ဝယ္ယူေနၾကသည္။
အေျခအေန အခ်ိန္အခါ လူဘဝ ဆိုတာ အခ်ိဳးအေကြ႕ အလွည့္အေျပာင္းေတြ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။
ဆင္းရဲသား လူမ်ားအဖို႔ Tv႐ုံထဲမွာ အခ်ိန္ကုန္ ေငြကုန္ခံၿပီး ၾကည့္႐ႈ႕ၾကသည္။
တစ္ခ်ိဳ႕လူမ်ားမွာ အိမ္အနားနီးခ်င္းမ်ားထံ သြားေရာက္ ၾကည့္႐ႈ႕ၾကသည္။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
(ေဟး..သီတာေအး..ညၾက ေသာ္တာစန္း အိမ္ကို တီဗြီၾကည့္ သြားရေအာင္ ေဟး..)
(ေအးပါ လိုက္ခဲ့မယ္ေလ..ဒါနဲ႔ သူတို႔ ဘာေခြငွါးခဲ့တာလဲ ဟ..)
(ေမာ့စ့္ ဇာတ္ကား ငွါးလာတယ္တဲ့ ဟဲ့..)
(ေအးေဟး လာခဲ့မယ္ အရမ္းရယ္ရမွာ ေသခ်ာတယ္ မိမိုးေရ..)
(ေအးေဟး..ကဲ ငါသြားမယ္ ညေန လာေခၚမယ္..)
(ေအးေအး..မိမိုး သြားသြား..)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
အဂၤလိပ္ေခတ့္ လက္က်န္လား ေတာ္လွန္ေရးေခတ့္ လက္က်န္လား မသိေသာ ျခံဝင္းအက်ယ္ တစ္ခု ႐ွိပါသည္။
အိမ္ႀကီး တစ္ေဆာင္ က ပ်က္ဆီး ယိုယြင္ေနသည္။
ေအာက္ထပ္မွာ အုတ္ခံၿပီး အေပၚထပ္မွာ အသားမ်ားျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားသည္။
ျခစားလို႕ ကုန္သြားေသာ ေနရာမ်ားမွာ ဟင္လင္းႀကီး ျဖစ္ေပၚေနၿပီး အေပၚထပ္မွာ ေလဟာနယ္ ကြင္းျပင္ႀကီး ျဖစ္ေနသည္။
ေဘးကာ အသားမ်ား အခန္းအကာမ်ား ယိုင္ရြဲ႕ေနျပန္သည္။
အေပၚထပ္ အခန္းငယ္ တစ္ခုမွာ အနည္းငယ္ ႐ွင္းေနသည္။
အဘယ္ေၾကာင့္ ႐ွင္းေနမွန္ တစ္ခ်ိဳ႕ လူအမ်ား မသိ႐ွိၾကပါ။
အခန္းကေလး ႐ွင္းေနတာ က လူေတြ လာေရာက္ၾကလို႔ ျဖစ္သည္။
အုတ္ခံ ေလွခါးကေလး က တက္လာၿပီး ေလဟာျပင္ အေပၚထပ္ အခန္းငယ္မွာ ေန႕အခါ ကေလးမ်ား ႏြားေက်ာင္းသူမ်ား ဆိတ္ေက်ာင္းသူမ်ား နားခိုၾကသည္။
ျခံအက်ယ္ႀကီးထဲမွာ အုန္းပင္ သရက္ပင္မ်ားစြာ စိုက္ပ်ိဳးထားသည္။
ပိုင္႐ွင္မ်ား က ဘိုးဘြားပိုင္ အေမြးမို႔ ဒီအတိုင္း ျပစ္ထားၾကသည္။
ပိုင္႐ွင္မ်ား က ရန္ကုန္မွာ ခ်မ္းသာစြာ ေနထိုင္ၾကေတာ့ ရြာကို ျပန္လာမွ ျခံကေလးကို ျပန္ၾကည့္ၾကသည္။
ဆက္လက္ၿပီး အိမ္ႀကီးကို ျပဳျပင္ျခင္း မ႐ွိပါ။
ေန႔အခါ ကေလးမ်ား ျခံထဲမွာ ကေလးမ်ား ကစားၾကၿပီး ကေလးတစ္ခ်ိဳ႕ က ေဆာ့ခ်ိန္မွာ အရဲစြန္႔ၾကၿပီး အိမ္ႀကီးထဲမွာ ဝင္ေရာက္ၾကသည္။
(ဟာ…သရဲ..သရဲ…)
(အေမ…ေရ…)
(ဟား..ဟား…ဟား…မေၾကာက္ဘူး ေျပာတဲ့ေကာင္ ေအာက္ဆင္းေျပးတာ ျမန္တယ္..ဟ)
(ငါလိုးမသား..မင့္ေခၚလို႔ လိုက္လာတာ လီးလို႔ ေျခာက္လန္႔တာလား..)
(ဟား…ဟား…ဟား…)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
(သီတာေအးေရ သြားရေအာင္ေဟး..)
(ေအးလာၿပီး မိမိုးေရ ခဏေလး ေခါင္းဖီေနတာ)
(ေအးေအး ျမန္ျမန္လုပ္ဟ လူစုံေလာက္ၿပီး)
(ေအးပါဟယ္ လာပါၿပီးဟဲ့..)
ကေလးမေလး ႏွစ္ေယာက္ ဓာတ့္မီး တစ္လက္စီနဲ႔ ညအခ်ိန္ ၆ နာရီခြဲမွာ ထြက္လာၾကသည္။
သီတာေအး အိမ္အေနာက္ဘက္ လမ္းသြယ္ အခ်ိဳးအေကြ႕ တစ္ခု ေက်ာ္ၿပီး ၿပိဳင္တူ ခ်ိဳးေကြ႕လိုက္ၾကသည္။
တစ္ဧက အက်ယ္အဝန္း ႐ွိေသာ ျခံက်ယ္ႀကီး ေဘးက လမ္းမ အေပၚ ဓာတ့္မီးကိုယ္စီ ထိုးၿပီး TV ၾကည့္ ထြက္လာခဲ့ၾကသည္။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ႏွစ္ထပ္အိမ္ သြပ့္မိုး နဲ႔ ေရနံႀကီး မည္းေနေအာင္ သုတ္ထားေသာ ျခံက်ယ္ကေလးထဲကို သီတာေအး မိမိုး ႏွစ္ေယာက္ ဝင္လာခဲ့သည္။
အိမ္ထဲ က တီဗြီ အသံက ၾကားေနရသည္။
(ေဟး…ေသာ္တာစန္းေရ..)
(ေဟး…လာေဟး..မိိမုိးေရ ဇာတ့္ကား စေနၿပီး ဟ)
(ေအးပါ လာပါၿပီးဟဲ့..)
အိမ္ကေလးထဲမွာ ကေလးမ်ား လူႀကီးမ်ား စုံလွပါသည္။
မိမိုး နဲ႔ သီတာေအး လြတ္ရာ ေနရာတစ္ခုမွာ အတူတူထိုင္ၿပီး ေနရာယူလိုက္ၾကသည္။
ေ႐ွ႕မွာ ႐ွိေသာ ကိုေမာ့စ္ ဇာတ္ဝင္ခန္းကို ေငးေနမိသည္။
ဇာတ္ရန္ ကိုမိုးဒီ ဝဝ ပုံစံနဲ႔ ပါးရြဲ႕ျပၿပီး တက္သလိုလို လုပ္ေနပုံ က
(ဟား…ဟား…ဟား…)
ပရိပ္သတ္မ်ား ဟာသျဖစ္မိသည္။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
လူငယ္မ်ား သဘာဝ တရားက ေခၚခ်င္ ေခၚၾက စိတ္ေကာက့္ရင္ ေကာက့္ၾက ရန္ျဖစ္ခ်င္ ရန္ျဖစ့္ၾကနဲ႔ မိမိုး နဲ႔ သီတာေအး စိတ္ေကာက့္ၿပီး စကားမေျပာႏိုင္ ျဖစ္ၾကျပန္သည္။
ငယ္ေပါင္းမ်ား ပီပီ ခဏ ခဏ စကားမ်ားၾကသည္။
ေန႔လည္ အခ်ိန္ ဥပုတ့္ေန႔ ျဖစ့္ေနတာနဲ႔ ပ်င္းတာနဲ႔ ေသာ္တာစန္း အိမ္ကို သီတာေအး ထြက္လာခဲ့သည္။
ေန႔အခ်ိန္မွာ ေသာ္တာစန္း ႐ွိေနၿပီး ၾကည့္ၿပီးသား ဇာတ့္ကားမ်ားကို ေခြထိုးၾကည့္ေနသည္။
ေခြးထိုး တိတ္ေခြေခတ့္မွာ ေခြတစ္ေခြ ငွါးရတာ မလြယ္ပါ။
မသိလွ်င္ ေပါင္ေၾကးေပးငွါးရသည္။
(ေဟး..ေသာ္တာစန္း..)
(ဟာ..လာလာ..သီတာေအး တီဗြီၾကည့္မလား)
(ေအး..ၾကည့္မလို႔ လာတာေပါ့ ဟ..)
(လာ..ေကာင္မ ထိုင္ဟ..)
(ေအးေအး ဒါ မေန႔ က ဇာတ့္ကားႀကီးဘဲ ေသာ္တာစန္း)
(ေအးေလ..အေဖ မလာေသးလို႔ ႐ွိတာ ၾကည့္ေနတာ)
(ေအာ္…ေအးေအး..ကာတြန္းကားေလးမ်ား ျပမလားလို႔)
(ေအး..ဒီဇာတ္ကားၿပီးေတာ့ ျပမယ္ေလ..)
(ေအးပါ..ရပါတယ္ ဟာ)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
(ကဲ သမီးေရ အပ္ေခြေပးေဟး..)
(ဟုတ္…အေဖေရ..)
ညေနအခ်ိန္မွာ ေသာ္တာစန္း ဖခင္ျဖစ္သူ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ကို မေန႔က တိပ္ေခြအား ေပးလိုက္သည္။
(ေရာ့ အေဖ..ေကာင္းတာေလး ငွါးခဲ့ေနာ္..)
(ေအာ္..ေအးေအး ဒီေန႔ ရန္ေအာင္ေခြ ငွါးခဲ့မယ္..)
(ဟုတ္ကဲ့ အေဖ ငွါးခဲ့…)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ၾကည့္ေကာင္းလွေသာ ရန္ေအာင္ မိုးမိုးျမင့္ေအာင္ ဇာတ့္လမ္းကေလး အရမ္းဘဲ ေကာင္းလွသည္။
မိမိုး က တစ္ေနရာသပ့္သပ့္မွာ ၾကည့္သလို သီတာေအး က တစ္ေနရာကို ထိုင္ၿပီး ၾကည့္ေနၾကသည္။
ေရေသာက့္ ထလိုက္သူ က သီတာေအး အိမ္အျပင္ဘက္ ေရအိုးစင္ အေဆာက့္အဦးအနားကို သြားၿပီး ေရေသာက့္ေနသည္။
(ဟဲ့ ေျဖးေျဖးေသာက့္ပါ သီတာေအးရယ္ နင့္ေနပါအုံးမယ္..)
(အဟိ…ဟုတ္ကဲ့..ဟုတ္ကဲ့..)
သီတာေအး အေနာက္က ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ေရာက္ေနသည္။
သီတာေအး ေရေသာက့္ၿပီး အထြက္ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း က ေရခပ့္ေသာက္ေနခဲ့သည္။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ေန႔ခင္း အခ်ိန္မွာ Tvေ႐ွ႕မွာ ေသာ္တာစန္း ညီမငယ္ နဲ႔ ေမာင္ငယ္ကေလးမွာ ဖ်ာၾကမ္းအေပၚ TV ၾကည့္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္။
သီတာေအး ေဘးမွာ အိပ္ေနၾကသည္။
ေသာ္တာစန္း က ေစ်းဝယ္ထြက္သြားေတာ့ အိမ္ထဲမွာ ကေလးႏွစ္ေယာက္နဲ႔ သီတာေအး ဘဲ က်န္ေနခဲ့သည္။
ဆိုင္ကယ္ တစ္စီး ေရာက္လာသည္။
ဆိုင္ကယ္ကို လွမ္းၾကည့္မိသည္။
ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ျဖစ္ေနသည္။
ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း အိမ္ထဲ ဝင္လာၿပီး တီဗြီေ႐ွ႕ က ကေလးမ်ားကို ၾကည့္ၿပီး
(ေသာ္တာစန္း…ေဟး..ေသာ္တာစန္း…)
(ဦးေလး ေက်ာ္စန္း ေသာ္တာ က မုန္႔ဝယ္ထြက္သြားတယ္)
(ေအာ္..ေအးေအး..ကေလးေတြ ျခင္ကိုက္ကုန္မယ္..အင္း…)
ေျပာၿပီး အႀကီးမေလးကို ေပြ႔ခ်ီလိုက္သည္။
အနီး က ထိုင္ေနေသာ သီတာေအး ေပါင္ကေလးကို လက္ဖမိုးနဲ႔ ပြတ့္တိုက္မိေသးသည္။
အႀကီးမေလး ေပြ႔ယူၿပီး အခန္းထဲကို ေခၚသြားၿပီး
(သီတာေအး ညည့္ေမာင္ကေလး ေပြ႔ခဲ့စမ္းပါအုံး ဒီမွာ အိပ္ယာခင္းေတြ ဖယ္ရအုံးမွာ)
(ဟုတ္ကဲ့….)
သီတာေအး ထိုင္ရာမွ ထၿပီး အနီး က ကေလးငယ္ကို ေပြ႔လိုက္ၿပီး အနီး က အခန္းထဲကို ဝင္လိုက္သည္။
အခန္းထဲမွာ ႐ွိေသာ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း က အိပ္ယာခင္းမ်ားကို ေနရာေရြ႕ေနသည္။
(ေအး..အဲ့ဒီအေပၚ ထားလိုက္..)
(ဟုတ္ကဲ့…)
ကေလးငယ္ကို ကုတင္အေပၚ မွာ သူအမ အနီးမွာ ထားလိုက္သည္။
အခန္းထဲ က သီတာေအး ျပန္ထြက္လာသည္။
မၾကာေသာ အခ်ိန္မွာ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း အခန္းထဲက ထြက္ၿပီး ေနာက္ေဖး က မီးဖိုအခန္းထဲ ဝင္သြားသည္။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
မၾကာခင္ ျပန္ထြက္လာၿပီး
(ေသာ္တာစန္း က ဘယ္ခ်ိန္ က မုန္႔ဝယ္သြားတာလဲ သီတာေအး)
(ေစာေစာကမွ သြားတာ ဦးေလး..)
(ေအာ္..ေအးေအး..နင္တို႔ကလဲ ၾကည့္ၿပီးသားေတြ ျပန္ၾကည့္ေနၾကတာဘဲ မထူးပါဘူးဟာ ေသာ္တာ ျပန္လာရင္ ေခြငွါးေပးမယ္ ဘာကား ငွါးေပးရမလဲ ေျပာ..)
(ဟင္း..ဦးေလး ငွါးခ်င္တာ ငွါးခဲ့…)
(ငါက ေအာင္ပုိင္ ငွါးခဲ့မလို႔ ဟ..)
(ဟင္း..ေအာင္ပိုင္ေတာ့ သိပ့္မၾကည့္ခ်င္ဘူး ေက်ာ္ဟိန္းျဖစ္ျဖစ့္ ရဲေအာင္ ျဖစ္ျဖစ္ ငွါးခဲ့ပါလား..)
(ငါေတာ့ မၾကည့္ျဖစ့္ပါဘူး ခဏ နားၿပီး ေစ်းကို ျပန္သြားရအုံးမွာ ထၼင္းစားဖို႔ ျပန္လာတာ ေသာ္တာ ျပန္လာရင္ ေခြငွါးသြားမယ္ ..သီတာ လိုက္အုံးမလား ညည့္ငွါးခ်င္တာ ငွါးခဲ့ေပါ့ ဒီေန႔ အသစ္ထြက္တာ ငွါးခ်င္ငွါးခဲ့..)
(အင္း..လိုက္ခဲ့မယ္ေလ.. ေန႔လည္ၾကည့္ဖို႔ မၾကည့္ရေသးတဲ့ ထြန္းလုံ႐ွိန္ ရာဇဝင္ကား ငွါးမယ္ ..)
(ေအးေအး..ငါ ထၼင္းစားလိုက္အုံးမယ္ …ေသာတာ လာရင္ သြားၾကမယ္..)
(ဟုတ္ကဲ့..)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ေခြငွါးဆိုင္ထဲမွာ သီတာေအး ေၾကာ္ျငာ ဓာတ့္ပုံ ေခြသစ္မ်ား ၾကည့္ၿပီး
(မေကြးျမသလြန္ ေခြ ႐ွိလား…)
(႐ွိတယ္..ညီမေလး..ယူေပးမယ္..ခဏေလး..)
ဆိုင္ထဲမွာ ေခြငွါးသူမ်ား ႐ွိေနၾကျပန္သည္။
(ကိုေက်ာ္စန္းဝင္း ဒီေန႔ထြက္ ကားသစ္ ယူအုံးမလား….)
(ယူမွာေပါ့ ညေနၾက မလာေတာ့ဘူး ..)
(ဟုတ္…ေပးမယ္..ခဏေလး..)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ၿမိဳ႕ငယ္ အတြင္း က ျပန္လာၾကသည္။
စကားမ်ား ေဖာင္ဖြဲ႔ ေျပာဆိုမိၾကသည္။
(သီတာေအး မုန္႔ဝယ္အုံးမလား..)
(သမီးမွာ ပိုက္ဆံ မပါဘူး ဦးေလး..)
(ကဲပါ ဦးဝယ္ေကြၽးပါမယ္ ယူလိုက္..)
(ဟုတ္..)
ဆိုင္ကယ္ကေလး က ရပ္ကြက္အထဲ က ေစ်းဆို္င္ကေလးမွာ ရပ္ၿပီး မုန္႔ ၂၀၀ ဖိုး ဝယ္လိုက္သည္။
(ဦးေက်ာ္စန္း ရၿပီး …)
ဆိုင္ကယ္ကေလး ရပ္ကြက္အတြင္း ဝင္ေရာက္လို႔ ေသာ္တာစန္း အိမ္ကို ေရာက္လာသည္။
(သီတာေအး ငါမွာတဲ့ ေခြ ပါလား..)
(ပါပါတယ္ဟဲ့..)
သီတာေအး အိမ္ထဲ ဝင္လိုက္ေတာ့ ဆိုင္ကယ္ကေလး က ခ်ိဳးေကြ႔ၿပီး ျခံထဲ က ထြက္သြားေတာ့သည္။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ရက္ကေလးမ်ား ၾကာလာေတာ့ ခင္မင္မႈ႕ အဆင့္မ်ား ျမင့္မားတတ္သည္။
သီတာေအး အဖို႔မွာ ႐ိုး႐ိုး ခင္မင္မႈ႕ပါ။
ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း အဖို႔မွာ တရစ္ခ်င္း ရစ့္ပတ္ေနပုံကို မသိ႐ွာပါ။
ညေန ေနဝင္လို႔ ေမွာင္ရီပ်ိဳးတာနဲ႔ သီတာေအး ေသာ္တာစန္း အိမ္ကို ေရာက္ေနၿပီး။
မေခၚ မေျပာဘဲ ေနသူ မိမိုး ကို နည္းနည္း အရြဲ႕တိုက္မိသလိုလို ဒီအိမ္ကုိ သူဘဲ ပိုင္သလိုလို လူငယ္စိ္တ္နဲ႔ ေသာ္တာစန္း မိသားစုနဲ႔ အေရာတဝင္ေနၿပီး စကားေတြ ေျပာျပ ဇာတ္ေၾကာင္းေတြ ေျပာျပ လုပ္ေနမိသည္။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
မိမိုးအၾကည့္ေတြ ကို သီတာေအး သေဘာၾကမိသည္။
သီတာေအး က
(ဦးေက်ာ္စန္း..မနက္ျဖန္ ေက်ာ္သူ ငွါးခဲ့အုံးေနာ္ မေန႔ က ထြက္တယ္တဲ့…)
(ေအးပါဟာ ငွါးခဲ့မယ္ ..)
တီဗြီ ေခြထိုးေနေသာ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ျပန္ေျပာလိုက္သည္။
ေခြဝင္သြားၿပီးေတာ့ Play ခလုပ္ကို ႏိုပ့္ၿပီး ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း လူအမ်ားၾကားမွ ထသြားေတာ့သည္။
ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း အိမ္အျပင္ဘက္ ထြက္ထိုင္ေနလိုက္ျပန္သည္။
အိမ္ထဲမွာ လူအမ်ား TVေ႐ွ႕မွာ ၿငိမ္သက္စြာ ၾကည့္႐ႈ႕ေနၾကျပန္သည္။
ိ≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
TV ဇာတ္ကား တစ္ဝက့္ မွာ သီတာေအး အျပင္ထြက္ ေရေသာက္ျပန္သည္။
အျပင္ထြက္ ေရဒီယို နားေထာင္ေနေသာ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း က သီတာေအး ျမင္ေတာ့ ထလာေနသည္။
(သီတာေအး ခဏ စကားေျပာစရာ ႐ွိလို႔)
သီတာေအး အသံတိုးတိုးနဲ႔ ေျပာသြားၿပီး ထြက္ခြာသြားေသာ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ကို ၾကည့္မိသည္။
ေရေသာက့္ၿပီး အိမ္အကြယ္ အေမွာင္ထဲက ရပ္ေနသူ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း အနားကို ခဏေလး လမ္းေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။
(ဘာတုံး ဦးေလး ေက်ာ္စန္း…)
အနားရပ္ေနသူ သီတာေအး ကို
(နင့္ကလဲ မိန္းမေ႐ွ႕မွာ ဘာေခြငွါးခဲ့ ညာေခြ ငွါးခဲ့ မေျပာနဲ႔ ဟ မိန္းမ က တမ်ိဳးထင္ေနအုံးမယ္)
(ေအာ္..ဟုတ္ဟုတ္ ေမ့သြားလို႔..)
ေျပာၿပီးၿပီး မွတ္ၿပီး ထြက္ခြာဖို႔ အလုပ္မွာ သီတာေအး လက္ကေလးကို ဖမ္းဆြဲခံရၿပီးေနာက္
(ေနအုံး..သီတာ.. သီတာ ၾကည့္ခ်င္တဲ့ေခြ ..ေနလည္ၾက မိန္းမ မ႐ွိခင္ေျပာ ဦးေလး ငွါးေပးမယ္ )
(အင္းပါ ေျပာမယ္ ဦးေလး..)
အနီးကို ကပ္ေနေတာ့ လက္ကေလး တစ္ဖက္ က ပုခုံအေပၚ ေနာက္တစ္ဖက္ အတင္ခံရျပန္သည္။
(ေအးေအး..မိန္းမေ႐ွ႕ မေျပာနဲ႔ ၾကားလား ကဲ သြားသြား…)
ခဏတာ ပုခုံအေပၚ က လက္ႀကီး ဖိညႇစ့္ခံလို္က္ရေသးသည္။
ပုခုံအေပၚ က လက္ႀကီးနဲ႔ သီတာေအး လက္ကေလးကို လႊတ္ေပးလိုက္သည္။
ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ရဲ႕ ပထမ ေျခလွမ္း အနည္းငယ္ပါ။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ေန႔ခင္း အခ်ိန္မွာ ေသာ္တာစန္း နဲ႔ သီတာေအး ထိုင္ၿပီး စကားေတြ ေျပာေနၾကသည္။
ေသာ္တာစန္း အိမ္အလုပ္အတြက့္ ထၿပီး လုပ္ေနေတာ့ သီတာေအး ကိုယ္တို္င္ ကူညီေပး လုပ္ကိုင္ေပးရေတာ့သည္။
အိ္မ္အေပၚမွာ ၾကက္ခိုးမ်ား လွဲက်င္းၾက ဖုံခါၾကနဲ႔ အိမ္ေပၚ သန္႔႐ွင္းေရး လုပ္ေနၾကသည္။
မၾကာခင္ ထၼင္းစား ျပန္လာေသာ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း က
(ေသာ္တာေရ ေသာ္တာ..)
(႐ွင္ အေဖ..သမီးတို႔ အိမ္ေပၚမွာ သန္႔႐ွင္းေရး လုပ္ေနတာ..)
(ေအာ္..ေအးေအး..)
အိမ္ထဲဝင္လို္က္ၿပီး ေလွခါးအနီးမွာ ဖိနပ့္ကေလး ႏွစ္ရံ ႐ွိေနသည္။
ဖိနပ့္ကို ၾကည့္ၿပီးေနာက္ အိ္မ္အေပၚကို ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း တက္လာသည္။
(ေအာ္…ေအးေအး ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္ ငါလုပ္မလို႔ ၾကည့္ေနတာ ငါသမီး က လိမၼာတယ္ ဟ)
(ဟုတ္..အေဖ..)
(ဟဲ့..ေသာ္တာ ဟိုမွာ ကေလးေတြ ေျမႀကီးထဲ ေဆာ့ေနတာ သြားေခၚစမ္း အမိႈက္ပုံအနား နီးေနတယ္ ပိုးေကာင္ မႊားေကာင္ ကိုက္လိပ္မယ္)
(ဟုတ္..အေဖ…သီတာေအး ဟိုဥစၥာကုိ ထပ္ထားလုိက္အုံး…)
(ေအးေအး လုပ္လိုက္မယ္..)
ေသာ္တာစန္း အိမ္ေအာက့္ကို ဆင္းသြားေတာ့
(ဟဲ့ သီတာ ဒီေန႔ ေခြငွါး လိုက္အုံးမလား..နင္ႀကိဳက္တာ ငွါးခဲ့..)
(ဟင္း…ဦးေလးကလဲ မီးမွ မလာဘဲ..)
(ဟားဟားဟား..ဟုတ္ပကြာ ေမ့ေနတာ နင္က မိန္းမေ႐ွ႕ ေခြငွါးခိုင္းမွာ ငါက ေၾကာက္ေနတာဟ…ေမ့သြားလို႔ ေမ့သြားလို႔..)
ေျပာၿပီး အနားက ပုခုံအေပၚ လက္တင္ျပန္သည္။
(ကဲ ညေန အတြက့္ ဘာကား ငွါးရမလဲ..)
(ဟိုကား ငွါးခဲ့ ဦးေလး..)
(ေျပာ ဘာကားတုံး…)
(ေဒြးကား ငွါးခဲ့..)
(မုန္႔ဝယ္ခဲ့ရမလား..)
(အင္း…ဝယ္ခဲ့ေလ…)
(ေကာင္မေလး က ျငင္းတယ္ ဟ)
ေျပာၿပီး ခ်စ္စဖြယ္ ပါးကေလးကို ဖဲ့လိုက္သည္။
အနားက ထြက္သြားခါနီးမွာ ခါးကေလး ကို လက္ႀကီး က ကိုင္ၿပီး ခႏၵာကိုယ္ တေစာင္းတိုက္လိုက္ၿပီး စေႏွာက့္သြားေသးသည္။
(အင္း…မိန္းမေ႐ွ႕ မွာ ငါက ဘာမွ မေျပာရဲဘူး တမ်ိဳးထင္မွာ ဟ..)
စကား စကားထဲ က ဇာတိျပတယ္ ဆိုတာ ဒါဘဲေလ..
က်န္ရစ့္ေနသူ သီတာေအး တစ္မ်ိဳးႀကီး ျဖစ့္က်န္ခဲ့သည္။
တမ်ိဳးထင္မွာ တစ္မ်ိဳးထင္မွာ တမ်ိဳးထင္မွာ..
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ညအခ်ိန္ လူေတြစုံလို႔ ဆူညံေနၿပီး အိမ္ထဲမွာ ကေလးေရာ ေခြေရာ စုံေနတယ္ ဒီေန႔ ေဒြးဇာတ္ကား အသစ္ၾကည့္ရမွာ။
ေခြထိုးၿပီး အိမ္အျပင္ဘက္ ထြက္ထိုင္ေနသူ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ေရဒီယို ဖြင့္ၿပီး ေရေႏြးေသာက့္ေနျပန္သည္။
စာတန္း ထိုးလို႔ မၾကာခင္မွာ အိမ္ေပါက့္ဝမွာ သီတာေအး ဓာတ့္မီးကေလး နဲ႔ လာေနတာကို ေတြ႕ျမင္လိုက္ရသည္။
ထိုင္ရာမွ အျမန္ထၿပီး အိမ္အကြယ္ အေမွာင္ရိပ္ထဲ ဝင္သြားေသာ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ကို သီတာေအး ေတြ႔လိုက္ရသည္။
ေသခ်ာၾကည့္ေနမိသည္။
လက္ျပသလို လုပ္ေနေတာ့ အိမ္ထဲကို သီတာေအး လွမ္းၾကည့္မိသည္။
လူအမ်ား ေက်ာေပးၿပီး TV ကို ၾကည့္ေနၾကသည္။
ေနာက္ကို လွည့္ၾကည့္သူ မ႐ွိပါ။
သီတာေအး အိမ္အေ႐ွ႕ ေရအိုးစင္ကို သြားလိုက္ၿပီး ေက်ာ္သြားရသည္။
အေမွာင္ထဲမွာ ရပ္ေနသူအား
(ဦးေလး ေက်ာ္စန္း ဘာတုံးဟင္..)
(ဟဲ့..ဒီမွာ နင့္အတြက့္ မုန္႔ေပးမလို႔ ဟ..)
(ေအာ္ ဘာမ်ားလဲလုိ႔ ေပးေပး..)
(ဘာမွ မလဲဘူးေဟး..မိန္းမ သိမွာ ေၾကာက္လို႔ ဖြက့္ထားတာ သိၿပီးလား..)
အနားကပ္ ပါးဖဲ့တာ ခံလိုက္ရသည္။
(ကဲ သြားသြား..)
သီတာေအး ခါးကေလး ကို ဖက္ၿပီး တြန္းလိုက္ေတာ့ သီတာေအး မုန္႔ထုပ္ယူၿပီး ေရအိုးစင္ အနီးက ေကြ႕ဝိွက့္ၿပီး အ္ိမ္ထဲကို ဝင္လိုက္သည္။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
Tv ၾကည့္လိုက္ မုန္႔စားလိုက္နဲ႔ ဇာတ္ကား တဝက္က်ိဳးသြားၿပီး။
(ေသာ္တာ မုန္႔ယူအုံးေလ..)
(ေအးေအး..)
သီတာေအး ေသာ္တာစန္း နဲ႔ ေသာ္တာ ေမာင္ကေလး ညီမကေလးမ်ား ကို မုန္႔ေကြၽးေနမိျပန္သည္။
မိမိုး က သီတာေအး ကို ၾကည့္ေနမိသည္။
ဟင္း..ေကာင္မ ရြခ်က္..
စိတ္ထဲမွာ အျပစ္ျမင္ေနမိသည္။
ဟုတ္မွာေပါ့ ဒီေန႔ ထူးကဲစြာ အလွေတြ ျပင္ထားတယ္ေလ..ပြဲလမ္းသဘင္ သြားမဲ့အတိုင္း ဝတ္စားထားသည္။
အလွႂကြယ္စြာ ဖူးပြင့္ေနသည္။
ေရေသာက့္ဖို႔ ေသာ္တာစန္းနဲ႔ အတူတူ ထြက္လာခဲ့သည္။
ေရအိုးစင္ အနီး က စားပြဲအနီးမွာ ထိုင္ၿပီး ေရဒီယို နားေထာင္ေနေသာ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ကို သီတာေအး ပလပ္စတစ္နဲ႔ ထုပ္ပိုးထားေသာ ၅၀ဆယ္တန္ ကေလးကို ျပလိုက္သည္။
ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္သည္။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
လူေတြ ျပန္ၾကၿပီး သီတာေအး အပါအဝင္ လူတစ္စု အိမ္ပ်က္ႀကီး ျခံအက်ယ္ႀကီး အနီးက ျပန္ကုန္ၾကသည္။
သီတာေအး လူေတြနဲ႔မို႔ ညအခ်ိန္ အိမ္ပ်က္ႀကီးကို ၾကည့္ရဲသည္။
တစ္ေယာက္ထဲဆို မၾကည့္ရဲပါ။
ေစာေသးရင္ သြားရဲတယ္ လာရဲတယ္ လူသံတိတ္ရင္ ေၾကာက္မိတာ မဆန္းပါ။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ေန႔အခ်ိန္ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း အိမ္ထဲမွာ ထၼင္းစားရင္ Tv ၾကည့္မိသည္။
ေသာတာစန္း Tv ေ႐ွ႕က ထၿပီး ေနာက္ေဖး အိမ္သာဖက္ကို ထြက္သြားေတာ့ ကေလးႏွစ္ေယာက္ နဲ႔ သီတာေအး က်န္ခဲ့သည္။
အေျခအေန ၾကည့္ၿပီး
(သမီးငယ္…)
(႐ွင္..အေဖ..)
(အေဖအတြက့္ ေသာက္ေရ သြားခပ္ေပးအုံး..)
(ဟုတ္ကဲ့ အေဖ..)
သမီးငယ္ ထြက္သြားေတာ့
(သီတာ မေန႔ည က ငါးဆယ္ ေပါက္တာလား..)
(ဟုတ္တယ္ ေနၾကာေစ့ထဲ က ေပါက္တာ)
(ေအးေအး..ထၼင္းစားၿပီး ေခြငွါးလိုက္အုံးမလား..)
(မလိုက္ေတာ့ဘူး ဦးေလး ေကာင္းတာ ငွါးခဲ့ ..)
(ေအးေအး ေနာက္အသစ္ထြက္ ဇာတ္ကား ငွါးခဲ့မယ္..)
(ဟုတ္..)
(အေဖ ေရာ့ ေရ)
(ေပးေပးသမီး..)
ေရေသာက္ၿပီး ေရခြက္ကို သမီးငယ္အား ေပးလိုက္သည္။
သားအငယ္ က အိပ္ေနသည္။
ေရခြက္ယူၿပီး ျပန္သြားေသာ ကေလးမ အထြက္မွာ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း အျမန္ထၿပီး သီတာေအး ပါးကို ဖဲ့လိုက္ၿပီး
(ညၾက မုန္႔ကို မေန႔ညကလို လာယူ လွမ္းေခၚလို႔ မေကာင္းဘူး လူျမင္အုံးမယ္..)
(ဟုတ္ကဲ့..ေနၾကာေစ့ ဝယ္ခဲ့အုံးေနာ္ ဦးေလးေက်ာ္စန္း)
(ေအးပါ..ဝယ္ခဲ့မယ္ သီတာ အႀကိဳက္ေတြ ဝယ္ခဲ့မယ္)
TV အနား က ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ညေန ေနဝင္လို႔ ေမွာင္ေနၿပီး လူေတြအားလုံး Tvေ႐ွ႕မွာ ေငးေနၾကသည္။
ေခြထိုးၿပီးလို႔ အျပင္ထြက္ ထိုင္ေနသူ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း မ်က္လုံး က အိမ္ထဲကို ၾကည့္ၾကည့္ေနသည္။
အိမ္ထဲ ေရာက္ေနသူ သီတာေအး ဘယ္အခ်ိန္ ထြက္လာမလဲ မသိျဖစ္ေနသည္။
လူေတြ အားလုံးက တီဗြီေ႐ွ႕မွာ
(အင္း…ဇာတ္ကား တစ္ဝက္မွ ထြက္လာမယ္ ထင္တယ္)
တစ္ေယာက္ထဲ ေတြးၿပီး ေရဒီယို ဖြင့္ေနမိသည္။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
(ဦးေလး..ေက်ာ္စန္း…ဦးေလး..)
အသံတိုးတိုး ၾကားမိသလို ျဖစ္ေနသည္။
(ဟာ….)
TV ျပထားတာ မၾကာေသးဘူး အိမ္အေ႐ွ႕ ေရအိုးစင္ အေမွာင္အကြယ္ က ေခါင္းျပဴထြက္ၿပီး ေရာက္ေနေၾကာင္း အသိအမွတ္ျပဳ သီတာေအး လူေယာင္ျပေနသည္။
ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း အျမန္ထၿပီး အေမွာင္ရိပ္ထဲ ဝင္လိုက္ၿပီး
(ဟာ ဒီဘက္က ထြက္လာတာလား..)
(အင္း ေနာက္ေဖးသြားမလို လုပ္ၿပီး ထြက္လာတာ ေပး မုန္႔ထုပ္..)
ပခုံအေပၚ လက္တင္လိုက္ျပန္သည္။
(ဟာ..ဟိုျပတင္ေပါက့္ က ျဖတ္လာေတာ့ အိမ္ထဲက တီဗြီၾကည့္ေနသူေတြ ျမင္မွာေပါ့..)
(အဟိ…မျမင္ေအာင္ ေလးဘက္ကုန္းလာတာ..)
(ဟာ…ေတာ္ပါေသးရဲ႕ကြာ..)
ေျပာၿပီး သီတာေအး ကို အရဲစြန္႔ၿပီး ရင္ခ်င္းအပ္ ဖက္လိုက္သည္။
(ဦးေက်ာ္စန္း ေပးေလ မုန္႔ထုပ္..)
အဖက္ခံရင္း ေျပာလိုက္သည္။
(ေဟာဒီမွာ မျမင္ဘူးလား ခ်ိတ္ထားတာဘဲဟာ..)
(ေအာ္…မျမင္ဘူး..)
အိမ္ကပ္ထရံ သံခ်ိတ့္ကေလးမွာ ခ်ိတ္ထားေသာ မုန္႔ထုပ္ကေလး ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ယူေပးလိုက္သည္။
လက္ႀကီးက သီတာေအး ခါးမွာ တြယ္ဖက္ထားသည္။
(ျပန္ေတာ့မယ္..ဖယ္အုံး..)
(ေနအုံး ေစာေစာကလို ဖက္ထားခ်င္တယ္ ခဏေလး)
(ဟာ..သြားေတာ့မယ္..ၾကာေနၿပီး…)
(ခဏေလး ခဏေလး..ရႊတ့္…ရႊတ့္..ရႊတ့္..)
သီတာေအး အဖက္ခံရၿပီး အနမ္းကေလးေတြ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ေပးလိုက္သည္။
(ဖယ္ေတာ့ သြားေတာ့မယ္..)
(ဟာ..ေနအုံး မသြားနဲ႔အုံး မင့္ အိမ္သာတက္ေနတယ္ ထင္ေအာင္ အခ်ိ္န္ရေသးတယ္..)
(ဟာ..မရဘူး..လူေတြ သိကုန္မယ္ ဦးေက်ာ္စန္း..)
ရေသာ အခ်ိန္ကို အသုံးခ်လိုက္သည္။
(ခဏေလး ဖက္ထားခ်င္လို႔ ခဏေလး..)
တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ အဖက္တစ္ခုနဲ႔ အတူ လက္ႀကီးတစ္ဖက္ က ထမိန္ အစ အေပၚ ထိခိုက္လိုက္သည္။
သီတာေအး အခုမွ ျပန္ၿပီး ဦးေက်ာ္စန္းဝင္းကို ဖက္ထားမိသည္။
(အ.အအအ..အ..အအ..ဖယ္ေတာ့ လူျမင္လိပ္မယ္..)
(ေအးေအး…ရႊတ့္…ရႊတ့္..ရႊတ့္….)
မၾကာခင္ လူခ်င္း ခြဲလိုက္ၾကသည္။
သီတာေအး အျမန္ထြက္သြားၿပီး ပါတင္းေပါက္ ေရာက္ခါနီး ေလးဘက္ကုန္းၿပီး အိမ္ႀကီးကို ပတ့္သြားလိုက္သည္။
ေနာက္က ၾကည့္ေနေသာ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ေထာင္ထေနေသာ ပုဆိုးကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေလးဘက္ကုန္းသြားေသာ သီတာေအး ကုိ ၾကည့္မိလိုက္ေတာ့…..
ကေလးကို မုန္႔ေပးႀကိဳက္တယ္ေျပာေျပာ သီတာေအး က ၁၆ ႏွစ့္ေက်ာ္ေနၿပီးေလ…
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ေန႔လယ္ ေန႔ခင္း အခ်ိန္မွာ ကေလးမ်ား ျခံထဲမွာ ေဆာ့ေနၾကသည္။
အိမ္ထဲမွာ ေသာ္တာစန္း နဲ႔ သီတာေအး စကားေျပာေနၾကသည္။
(သမီး ေသာ္တာ..)
(႐ွင္..အေဖ…)
(အေဖကို ေဆးလိပ္ ဝယ္ေပးအုံး…)
(ဟင္း…မေန႔က ဝယ္ထားတဲ့ ေဆးလိပ္ေတြ ကုန္သြားၿပီးလား အေဖ..)
(မကုန္ေသးဘူး ေသာက္မေကာင္းဘူး ..)
(ဟုတ္ကဲ့ အေဖ…ေပး ပိုက္ဆံ..)
(ေရာ့ ၁၀၀ ဖိုး ဝယ္ခဲ့..)
(ဟုတ္ အေဖ…သီတာ..လာ..ေဆးလိပ္ဝယ္ သြားရေအာင္..)
(ဟာ..ေအာ္…ေအးေအး..သြားမယ္ေလ..)
အိမ္အျပင္ ထြက္သြားေသာ ကေလးမ ႏွစ္ေယာက္ကို ၾကည့္ၿပီး ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း တစ္ေယာက္…
(ဟာ..ကြာ…သမီးမိုက္…ေတာက့္´´´´´ဟင္း´´´´°)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ေဆးလိပ္ဝယ္ ျပန္လာၾကေသာ ကေလးမ ႏွစ္ေယာက္ အိမ္ထဲမွာ ေရာက္လာၿပီး
(အေဖ ေရာ့ ေဆးလိပ္..)
(ေပးေပး….)
ေဆးလိ္ပ္ကို ယူၿပီး မီးညႇိလိုက္သည္။
မီးခိုးအေငြ႔မ်ား က ဧည့္ခန္းထဲမွာ ေဝ့ဝဲေနၾကသည္။
(ေဟး…မီးလာၿပီး ..ေဟး…)
အျပင္ဖက္ က ကေလးမ်ား အိ္မ္ထဲ ေျပးဝင္လာသည္။
(မမေရ ပါဝါရိမး္ဂ်ာ ဖြင့္ေပး…)
(ဟာ…ေနအုံး ေနာက္ျပီးမွ ဖြင့္ေပးမယ္…ငါတို႔ TVလိုင္း က ဘာေတြ လာတုံး ၾကည့္အုံးမယ္..)
ကေလးမ်ား ေငးေနမိသည္။
(ဟယ္…ဗမာကား လာတယ္ေဟး..)
ကေလးမ်ား ေငးရေတာ့သည္။
အေျခအေနၾကည့္ေနသူ ႏွစ္ေယာက္ ႐ွိေနသည္။
မ်က္ရိပ္ျပၿပီး ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း က အေ႐ွ႕ဘက္ကို ေမးေငါ့ျပသည္။
သီတာေအး ေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္သည္။
ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း မၾကာခင္ အိမ္အျပင္ဖက္ထြက္သြားသည္။
အိမ္အျပင္မွာ အေျခအေန ပတ္ဝန္းက်င္ကို ၾကည့္ေနလိုက္သည္။
လူအရိပ္အေယာင္ အနည္းငယ္ ေတြ႕ျမင္ရေတာ့ အိမ္ထဲကို ျပန္ဝင္လာခဲ့သည္။
အိမ္ထဲမွာ ႐ွိေသာ သီတာေအး ထရမလိုလို မထရမလိုလို ျဖစ္ေနသည္။
အိမ္အေပၚကို တက္သြားေသာ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ကို ၾကည့္ေနမိသည္။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
(ေဟး..ေသာ္တာ…)
အိမ္အေပၚ က ဖခင္ အသံေၾကာင့္
(႐ွင္…အေဖ…)
(လာၾကည့္စမ္း …နင့္အခန္းထဲ ႐ႈပ္ပြေနတာ ႐ွင္းစမ္း…)
(ဟုတ္…လာၿပီး…အေဖ…)
အိ္မ္အေပၚကို ေသာ္တာစန္း တက္သြားသည္။
ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း သူသမီးကို ေငါက့္ေနသံ ေအာက့္က သီတာေအး ၾကားေနရသည္။
မၾကာခင္ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း အိမ္ေအာက္ကို ဆင္းလာသည္။
အိမ္ထဲ က သီတာေအး ကို မ်က္ရိပ္ျပၿပီး အိမ္ထဲ က မီးဖိုေခ်ာင္ အခန္းထဲ ေကြ႔ဝင္သြားသည္။
ကေလးမ်ား ျမန္မာဇာတ္ကား ၾကည့္ေနၾကသည္။
သီတာေအး ကေလးမ်ား အနီးမွ ထလိုက္သည္။
ကေလးမ်ား ျပန္ၾကည့္မိသည္။
ကေလးမ်ား Tvကို အာရုံေရာက္ေနၾကသည္။
မီးဖိုေခ်ာင္ အခန္းထဲ အျမန္ဝင္လိုက္သည္။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
မီးဖိုေခ်ာင္အထဲ အေရာက္မွာ အျမန္ဖက္လာသူ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း
(ဟာ..ဖယ္အုံး..ေသာ္တာ ႐ွိတယ္..)
(သူၾကာအုံးမွာ အဝတ္ေတြေခါက့္ခိုင္းထားတယ္ စာအုပ္ေတြ စီထားခိုင္းတယ္..)
(သူ ဆင္းလာရင္ ေတြ႔လိပ္မယ္..)
(ေအးပါ ခဏေလး ခဏေလး..)
ေျပာၿပီး ဖက္ထားလိုက္သည္။
အထိအေတြ႔ တစ္ခု က ေရာက္လာသည္။
(အ..အ…ဟာ…အ..အအအ..ဖယ္ေတာ့..ေတာ္ၿပီး..)
(ခဏေလး…ခဏေလး…)
(အ.အအအအ.အအအ..ဖယ္ေတာ့…အအအ..ေတာ္ၿပီး ..ေသာ္တာ…အအအ..အအ..႐ွိတယ္ ..ဦးေလးေက်ာ္စန္း…အအအ..)
(ခဏေလး..ခဏေလး..)
(အအ..အအ..ဟာ…ဟာ..အအအ..ေတာ္ၿပီး…ဖယ္ေတာ့..ဟာ…လက္ႀကီးဖယ္ေတာ့..)
(ေအးေအး..)
ႏွစ္ဦးသား ဖက္ထားျခင္းကို ခြဲခြာလိုက္ၾကသည္။
(သီတာ..)
(ေျပာ..)
(ညၾက တစ္ေနရာရာ သြားရေအာင္..)
(ဘယ္သြားမွာလဲ..)
(ဟို..ဟို…ဟိုဘက္က ျခံႀကီးထဲကို ..)
(ဟင္းအင္း..အဲ့ဒီေနရာ ေၾကာက္တယ္..)
(ဟာ မေၾကာက္နဲ႔ ငါ႐ွိပါတယ္..)
(ဦးေလးေက်ာ္စန္း နဲ႔ အတူတူသြားမွာလား..)
(အတူတူသြားလို႔ မျဖစ္ဘူး နင္က အိမ္ကို လာခဲ့ ..လာၿပီးေတာ့..ျပန္ထြက္သြား…ငါက ေနာက္ကေန ခဏေနေတာ့ ထြက္လာမယ္..)
(ဟင္းအင္း တစ္ေယာက္ထဲ ေၾကာက္တယ္..သရဲ႐ွိတယ္တဲ့..)
(ဟာကြာ မ႐ွိပါဘူး မေၾကာက္နဲ႔ အတူသြားေတာ့ လူျမင္မွာ..ဟ)
(သမီးသြားၿပီး ဘယ္အခ်ိန္ လာမွာလဲ..)
(ခဏေလး လူအေျခအေနၾကည့္ၿပီး ထြက္လာမွာ..)
(အဲ့ဒါဆို ၿပီးေရာ ဖယ္ပါအုံး လက္ႀကီးက လာကိုင္ေနျပန္ၿပီး…သြားေတာ့မယ္..)
(ခဏေလး..ခဏေလး..ရႊတ့္..ရႊတ့္..ရႊတ့္..)
(အ..အအ…ဟ..ဖယ္ေတာ့…သြားၿပီး..တာ့တာ..အဟိ..)
လက္ႀကီးကို ဖယ္ထုတ္ၿပီး ေျပာင္သြားေသာ သီတာေအး အလွကို ၾကည့္ၿပီး ပုဆိုးထဲ က ေဖာင္းႂကြေနေသာ အရာကို ဆုပ္ကိုင္ ဖိ့နယ္ေပးလိုက္သည္။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ညေန ေနဝင္လို အေမွာင္ရိပ္က တျဖည္းျဖည္း မည္းေမွာင္လာသည္။
လူတစ္ခ်ိဳ႕ ဓာတ့္မီးကေလးမ်ား နဲ႔ ရပ္ကြက္အတြင္း သြားလာေနၾကသည္။
မေမွာင္ခင္ က ေရာက္ေနေသာ သီတာေအး အိမ္ကေလးထဲမွာ ရယ္ေမာစြာ ေသာ္တာေအးနဲ႔ စကားေျပာေနၾကသည္။
လူအမ်ား စုေဝးလာၾကသည္။
တီဗြီေ႐ွ႕မွာ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္းတစ္ေယာက္ ေအာက္စက္ထဲ တိပ္ေခြထဲ့ၿပီး PLAY ခလုပ့္ ႏွိပ့္ေပးလိုက္သည္။
(ႏိုင္ငံေရး ဦးတည္ခ်က္ ၄ ရပ္…..)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◉◡◉≦
(ဟဲ့ သီတာေအး မၾကည့္ေတာ့ဘူးလား..)
(ဟုတ္ကဲ့..ဗိုက့္မေကာင္းလို႔ ျပန္ေတာ့မလို႔..)
ေသာ္တာစန္း အေမ စကားသံကို ၾကားၿပီး ရင္ထိတ့္မိသလိုလို လန္႔သလိုလို ျဖစ္မိသည္။
လူအမ်ား သတိမထားမိၾကပါ TVကိုဘဲ ဆက္လက္ ၾကည့္ေနၾကသည္။
ေဒြး ဇာတ္ကား မွာ အလြန္ေကာင္းေနသလား မည္သူမွ ေနာက္ကို လွည့္မၾကည့္ၾကပါ။
ၾကည့္ေနသူ တစ္ေယာက္ က အိမ္အျပင္ဖက္မွာ အိမ္ျခံထဲ က အထြက္မွာ ဓာတ့္မီးေရာင္ကေလး က လင္းေနသည္။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
မိန္းမျဖစ္သူ ေရေသာက့္လာေနေတာ့ အသာကေလး ၿငိမ္ေနရသည္။
မိန္းမျဖစ္သူ အိမ္ထဲ ျပန္ဝင္သြားမွ အေျခအေန ၾကည့္ေနရသည္။
အိမ္အျပင္ အဖီးဆြဲထားေသာ ေဇာင္းထဲမွာ ထိုင္ၿပီး ေရေႏြးေသာက့္ေနသူ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း တစ္ေယာက္ အိမ္ထဲကို အေျခအေန ၾကည့္ေနၿပီး ေရအိုးစင္ အနီးက ကပ္ၿပီး သူခိုးေျခေထာက့္ နဲ႔ သမင္လည္ျပန္ လမ္းေလွ်ာက္ပုံ က ဇာတ္ထဲ က လူတစ္ေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္ပုံနဲ႔ ဆင္တူေနသည္။
အေမွာင္ကို အကာအကြယ္ယူၿပီး ျခံအျပင္ကို သာသာေလး ထြက္သြားလိုက္ၿပီး မိမိ အိမ္ထဲ ျခံထဲကို ျပန္ၾကည့္မိသည္။
လူေတြ Tvကို ၾကည့္ေနၾကပုံကို ေတြ႕ျမင္ရေတာ့ ေျခလွမ္းၾကဲႀကီးမ်ားနဲ႔ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ေတာ့သည္။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ျခံႀကီး အနီးကို သီတာေအး ဓာတ့္မီးပိတ္ၿပီး ရပ္ေနမိသည္။
လူအေျခအေန ၾကည့္မိသည္ လူေတြ လမ္းအေပၚမွာ မလာေသးေတာ့ ျခံထဲကို ဝင္လိုက္သည္။
ညအခ်ိန္ လူမေနေသာ ျခံထဲမွာ သီတာေအး ဝင္ေနလိုက္သည္။
အပင္ငယ္မ်ား ဖိနင္းၿပီး အေမွာင္ထဲ က အိမ္ပ်က္ႀကီးထဲကို တေျဖးေျဖး ေလွ်ာက္လွမ္းသြားမိသည္။
နီးလာေသာ အိမ္ႀကီးထဲကို ေသခ်ာၾကည့္လိုက္သည္။
ေမွာင္မည္းေနသည္။
က်င့္သားရေအာင္ ၾကည့္ေနမိသည္။
အိမ္ႀကီးထဲကို အရဲစြန္႔ၿပီး ေျခလွမ္းဝင္လိုက္သည္။
သီတာေအး အိမ္ႀကီးထဲမွာ ေၾကာက္စိတ္ေတြ ႐ွိေနပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ေၾကာက္စိတ္ကို အႏိုင္ယူသြားတာက ကာမအေမွာင္။
ပိုးေကာင္ငယ္မ်ား ေအာ္ျမည္သံက ၾကားေနရသည္။
ပုရစ့္ငယ္မ်ား အသံမ်ား က အိမ္ပ်က္ႀကီး အနီးတစ္ဝွိက့္မွာ ပ်ံ႕လႊင့္ေနၾကသည္။
တစ္ေယာက္ထဲ အေမွာင္ထဲမွာ ရပ္ေနမိသည္။
ဒီျခံပ်က္ႀကီး က သရက္ပင္မ်ား အုန္းပင္မ်ား မ်ားစြာ႐ွိပါသည္။
ညအခ်ိန္ လူမဝင္ရဲၾကပါ တေစၦေျခာက္တယ္ ေျပာၾကတယ္။
ဒါေပမဲ့ ၁၆ႏွစ့္အရြယ္ ဖူးသစ္စ ကေလးမ မေၾကာက္ မလန္႔ဘဲ လာရဲတာ နည္းတဲ့ သတၱိမဟုတ္ပါ။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ျခံႀကီးထဲကို အျမန္ဝင္လိုက္သည္။
ျခံထဲကို ေသခ်ာၾကည့္ၿပီး
(သီတာ…သီတာ..သီတာ..)
အသံ ခပ္အုပ္အုပ္ကေလး ေခၚလိုက္သည္။
(ဒီမွာ……´´´´)
အသံအနည္းငယ္ ၾကားလိုက္ရသည္။
ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ဝမ္းသာအားရမိသည္။
အသံၾကားရာ အိမ္ပ်က္ထဲကို သြားလိုက္သည္။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
အိမ္ပ်က္ထဲမွာ ေရာက္ေနေသာ သီတာေအးကို ဖက္လိုက္သည္။
သီတာေအးလဲ ျပန္ၿပီးဖက္ထားလိုက္သည္။
(လာ..သီတာေအး အေပၚသြားမယ္..)
သီတာေအး လက္ကို ဆြဲေခၚသြားသည္။
သိတာေအး ေနာက္က လက္ကေလးေခၚရာကို လိုက္သြားသည္။
ေလဟာျပင္ တစ္ခု က ဆီႀကိဳေနသည္။
အေပၚက အခန္းကေလး တစ္ခု ငယ္ငယ္ က ေရာက္ဘူးသည္။
ယခုလို ျပန္ေရာက္မိမယ္လို႔ သီတာေအး မထင္မိပါ။
အခန္းထဲကို အတူတူေရာက္႐ွိသြားေတာ့
(သီတာ ဒီမွာ ထိုင္ရေအာင္..)
(အင္း…)
အတူတူ ထိုင္မိၾကသည္။
ထိုင္ေနေသာ သီတာေအး လုံခ်ည္ကေလး အေပၚကို တက္သြားသည္။
လက္ႀကီးတစ္ဖက့္ က…..လွ်င္ျမန္မႈ႕ က
(အအအအ..အအအ…ဦး..ဦး..အအအ)
မၾကာခင္မွာ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္ အနားမွာ ႐ွိေသာ သီတာေအးကို အနီးမွာ လွဲခ်လိုက္သည္။
ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ေျခေထာက္တစ္ဖက္ ကားလာၿပီး ေျခေထာက့္ တစ္စုံအေပၚ လွမ္းတင္ၿပီး ဝမ္းလ်ားေမွာက္လိုက္သည္။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ဆင္ဆာေဟး…ဆင္ဆာ
ဟိုစာအုပ္မွာ သြားဖတ္ၾကပါ အစုံ တင္ေပးထားတယ္။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ျခံႀကီး အနီးမွာ စက္ဘီးကေလး သုံးစင္ ေရာက္လာၾကသည္။
(ေဟးေကာင္ ေဇာ္ျမင့္ ေတြ႔ခဲ့လား..)
(မေတြ႔ခဲ့ဘူး ..မင့္တို႔ က ဘယ္သြားေနတာလဲကြာ..ငါျဖင့္ ဟိုအနားလမ္းကို ၾကည့္ေနတာ..)
(မင့္အေစာ္ကို ေတြ႔ခဲ့လား..)
(ငါအေစာ္ကို ေတြ႔ခဲ့တယ္ သူက မနက့္ျဖန္႔မွ ဘုရားကို လာခဲ့မယ္တဲ့..မင့္က မေတြ႕ခဲ့တာ စိတ္မေကာင္းဘူး ေဇာ္ျမင့္..)
(ရပါတယ္ကြာ ငါအဖို႔ က အေစာ္မ႐ွားပါဘူးကြာ..)
(ဟား..ဟား..ဟား..ေအးပါ ေျပာထားပါကြာ)
(မင့္က မယုံဘူးလား ထြန္ေအာင္ရာ..)
(ယုံပါတယ္ကြာ မင့္ကလဲ..ကဲ ျပန္ရေအာင္..)
(ေအး..ျပန္ၾကမယ္ကြာ..)
လူသုံးေယာက္ စက္ဘီးကေလး ခြၿပီး ထြက္ခြာမယ္ အလုပ္မွာ
(ေဟးေကာင္..ဟိုအိမ္ပ်က္ထဲ သြားရဲလား..)
(ဟာ..သြားရဲပါတယ္..ဟ)
(ေအး ဒါဆို သြားမလား…)
(သတၱိ စမ္းတာလား..သြားေလ..)
(ကဲ သြားမယ္ စက္ဘီးေတြ ျခံအတြင္း က ဟိုသရက္ပင္အနား ထားမယ္ကြာ)
(ရတယ္..လာ သြားမယ္..)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
လူ သုံးေယာက္ ေျခလွမ္းမ်ား က အိမ္ပ်က္ႀကီး မနီးမေဝးမွာ ရပ္သြားသည္။
(အာ..ဟား..အာ..ဟား..ေျသာ္ေဟာ္..အီး..ဟီးဟီး..အေမ့..)
အိမ္ပ်က္ထဲက အသံတိုးတိုး ထြက္ေနသည္။
(ထြန္းေအာင္ ေဇာ္ျမင့္ သရဲေျခာက္ၿပီးလား မသိဘူး အသံေတြ ၾကားသလိုလိုႀကီး..ျပန္ရေအာင္..)
လူသုံးေယာက္ အနည္းငယ္ ေၾကာက္သြားမိသည္။
(ေနအုံးကြ နားေထာင္ၾကည့္အုံးမယ္ကြာ..)
အိမ္ပ်က္ႀကီးထဲ က
(အာ..ဟာ..အီး..အအအအ..အေမ့..အာဟာ..ေၾသာ္ေဟာ္..အီး..ဟီး..အာ..အာ..)
ေဇာ္ျမင့္ က
(႐ႈး..တိုးတိုး..ဒါ အေစာ္ျဖဳတ္တဲ့ အသံ..ဟ..လာ အတြဲေျခာင္းရေအာင္..)
(ဟုတ္လို႔လား..ေဇာ္ျမင့္ရာ..)
(ဟုတ္တယ္..ဟုတ္တယ္..လာ..လိုက္ခဲ့သာသာေလး ..လိုက္ခဲ့..)
လူသုံးေယာက္ အိမ္ပ်က္ႀကီးထဲကို သာသာေလး ေျခာင္းၾကည့္သည္။
(အေပၚမွာ…ဟ..႐ႈး…ေျခသံ မထြက္နဲ႔..ဟ..)
(ေအး…ေအး..)
အသံတိုးတိုုးနဲ႔ လူသုံးေယာက္ သူခိုးမ်ား သြားသလို ညႇင္သာစြာ ေလွခါးအနီးကို သြားၾကသည္။
ေလွခါးအေပၚ ေ႐ွ႕ဆုံး က ေဇာ္ျမင့္ က လက္ကာျပေတာ့ ေအာက္က တက္လာသူ လူႏွစ္ေယာက္ ေခါင္းကေလးျပဴလာၿပီး ေလွခါးတစ္ဝက္မွာ ေခါင္းသုံးလုံး က ျပဴတစ့္ ျပဴတစ့္ လုပ္မိေနၾကသည္။
အိမ္ေပၚက ၾကည့္မယ္ဆိုလွ်င္ ၾကမ္းေျပးနဲ႔ ေခါင္းသုံးလုံး က တေျပးထဲ ျမင္ေနရမွာ ျဖစ္သည္။
ေခါင္းသုံးလုံးသည္ အခန္းတစ္ခု က လႈပ္႐ွားေနေသာ အရာတစ္ခုကို မ်က္ေတာင္ မခတ္ဘဲ ၾကည့္ေနၾကသည္။
အခန္းထဲ က အသံမ်ားသည္။
(အာ..အာ…အာ…အေမ့…အာ..ေၾသာ္ေဟာ္..အအအအ..အအ..)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
လက္တို႔ၿပီး လူသုံးေယာက္ သာသာေလး ဆင္းလာၾကသည္။
လူသုံးေယာက္ ဆင္းသြားလို႔ မၾကာမွီ အိမ္အေပၚက လူတစ္ဦး လက္ေထာက့္ၿပီး ထရပ္လိုက္သလို ပက္လက္ကေလး ျဖစ္ေနသူမွာ တစ္ခုခုကို ဖုံအုပ္လိုက္ၿပီး ထိုင္ေနလိုက္သည္။
ရပ္ေနသူ က ဆြဲထူလိုက္ရသည္။
မထခ်င္ ထခ်င္နဲ႔ ေအာက္က အရိပ္ကေလး က ထရပ္ေပးရသည္။
လူအရိပ္ ႏွစ္ခု ပူးကပ္သြားၿပီး ဖက္ထားၾကသည္။
စကားသံ တိုးတိုးေလး ေျပာေနေသာ လူႀကီးတစ္ေယာက္ အသံကို ထြက္သြားေသာ လူသုံးေယာက္ မၾကားရေတာ့ပါ။
လူသုံးေယာက္ စက္ဘီးကေလးမ်ားကို အေမွာင္ကို အကာအကြယ္ ျပဳၿပီး တြန္းယူ ထြက္သြားၾကသည္။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
အိမ္ပ်က္ထဲ က လူႏွစ္ဦး ထြက္လာၾကၿပီး ျခံထဲမွာ ပုခုံဖက္ထားသူ က စကားေတြ တိုးတိုးေလး ေျပာျပေနၿပီး ျခံစည္း႐ိုး အနားေရာက္ခါနီးမွာ လူခ်င္းခြဲလိုက္ၾကသည္။
လူႀကီးတစ္ဦး က အရင္ထြက္သြားၿပီး သရက္ပင္ေအာက္ က ကေလးမ တစ္ေယာက္ အေျခအေန ၾကည့္ၿပီး မၾကာခင္ ထြက္သြားသည္။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
သီတာေအး မ်က္ရည္မ်ား သုတ္ၿပီး အိမ္ဘက္ကို ျပန္မယ္အလုပ္မွာ ဟိုလမ္းထိပ္မွာ လူေတြ႐ွိေနေတာ့ ေသာ္တာစန္း အိမ္ဘက္ကို ျပန္လာခဲ့သည္။
(ကိုေက်ာ္စန္းဝင္း ႐ွင္ဘယ္သြားေနတာလဲ..)
(ဟ ေဆးလိပ္ဝယ္ သြားတာေလ..)
(႐ွင္ကလဲ ေဆးလိပ္ဝယ္သြားမယ္ဆို ေရဒီယိုကေလးေတာ့ ပိတ္မသြားဘူး ကႊ်န္မ က ႐ွင္ ႐ွိေနတယ္ မွတ္ေနတာ ေစာေစာကမွ ေရဒီယို ပိတ္လိုက္တာ )
(ေအးပါကြာ ေမ့သြားလို႔ပါ ဟ..)
(ေျပာ မေျပာခ်င္ဘူး ကဲ တီဗြီ သြားၾကည့္အုံးမယ္ )
မိန္းမ ျဖစ္သူ အိမ္ထဲ ဝင္သြားသလို အိမ္အနား ေရာက္လာၿပီး စကားသံ ခဏေလး နားေထာင္ၿပီး ျပန္သြားေသာ သီတာေအး တစ္ေယာက္ လမ္းအခ်ိဳးမွာ ျပန္ေရာက္သြားၿပီး မိမိအိမ္ကို ျပန္သြားသည္။
သီတာေအး ေနာက္အနား က စက္ဘီးကေလး တစ္စီး က သာသာေျဖးေျဖး နဲ႔ လက္ကိုင္ကေလး ဘယ္ညာရမ္းၿပီး ေျဖးေႏွးစြာ လာေနသည္။
သီတာေအး မသိပါ ေ႐ွ႕လမ္းဆုံ က စက္ဘီး ႏွစ္စီး နဲ႔ လူႏွစ္ေယာက္ကို ေတြ႕ျမင္ေနရၿပီး ေနာက္က ေျခနင္းသံ ၾကားေတာ့ လမ္းေဘးကို ကပ္လိုက္သည္။
ေဘးက ကပ္ေ႐ွာင္သြားေသာ စက္ဘီးအေပၚ က လူတစ္ေယာက္သည္ သီတာေအး ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္သြားသည္။
သီတာေအး ဘာမွ မသိပါ ေ႐ွ႔က စက္ဘီးမ်ားနဲ႔ ေနာက္က ေက်ာ္သြားေသာ စက္ဘီးမ်ား ေပါင္းသြားၾကၿပီး စကားေျပာသံ ၾကားရသည္။
သီတာေအး မိမိလမ္း မိမိ ေလွ်ာက္ေနလိုက္သည္။
သီတာေအး လမ္းအေကြ႕အနား ေရာက္ခါနီး မွာ လမ္းဆုံ က လူေတြ က
(ဟာ..မိုက္တယ္ ဟ..)
ေဇာ္ျမင့္ စက္ဘီးကို ေဒါက့္ေထာက့္ၿပီး လမ္းအနည္းေလွ်ာက္ၿပီး
(ေဟးေကာင္မေလး..နင္နဲ႔ ေစ်းထဲ က ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း နဲ႔ ဟိုျခံထဲမွာ ဘာျဖစ္လာၾကတာ ငါတို႔ သိတယ္)
(ဟို…႐ွင္´´´´´´°´´႐ွင္´´´°´´)
သီတာေအး ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားမ်ား ေအးကနဲ ခံစားရၿပီး ရင္ထဲမွာ ဒိုင္းကနဲ႔ ျဖစ္ၿပီး ေၾကာက္သြားသည္။
(ေအး ငါက ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း မိန္းမရဲ႕ တူဘဲ ကဲ အမိ ဘာေျပာခ်င္လဲ)
(ဟီး..ဟီး..´´´´´´´´)
(ဟာ..မငိုနဲ႔ မငိုနဲ႔ လူေတြ အားလုံး မင့္အေၾကာင္းေတြ သိသြားမယ္)
သီတာေအး အသံတိတ္သြားသည္။
အနီးကို ကပ္ၿပီး ေဇာ္ျမင့္ ေျပာလိုက္သည္။
(စကားေျပာရေအာင္ ငါနဲ႔ ခဏ လိုက္ခဲ့ပါ)
(ဟို..ဟို..)
(လမ္းေပၚမွာ လူေတြ လာတတ္တယ္ ဟိုျခံထဲမွာဘဲ စကားေျပာၾကမယ္ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္လဲ မင့္တို႔ ျဖစ္သမွ် ျမင္ၾကသူေတြဘဲ..)
ေဇာ္ျမင့္ လက္ညႇိးထိုးျပသူ လူႏွစ္ေယာက္ ကို လွမ္းၾကည့္မိသည္။
(ဟို…ဟို..)
(ကဲပါ လာပါကြာ လမ္းေပၚ လူျမင္လိပ္မယ္ လူေတြ သိကုန္ေတာ့မွာဘဲ လာလာ. )
ပုခုံအဖက္ခံသလို ပိုင္ဆိုး ပိုင္နင္း ႏိုင္လွသည္။
သီတာေအး ေျခလွမ္းမ်ား က ေက်ာ္လာခဲေသာ အိမ္ပ်က္ႀကီး ႐ွိရာ လမ္းဘက္ကို တူယွဥ္စြာ သြားေနမိသည္။
ေနာက္က လူႏွစ္ေယာက္ စက္ဘီး သုံးစီး တစ္ဦးက စက္ဘီးကို ေက်ာ္စီးသြားၿပီး
(ေဇာ္ျမင့္ ဘယ္လဲ ဟ ..)
(အိမ္္ပ်က္ႀကီး အေပၚထပ္ကို..)
သီတာေအး ပါးစပ္ပိတ့္ ငိုေနမိသည္။
ေနာက္က စက္ဘီး ႏွစ္စီးနဲ႔ လူတစ္ေယာက္ က ေက်ာ္ျဖတ္သြားသည္။
(ကြၽီး..အီး..ဂေလာက့္´´´ဂေလာက့္´´´ေခ်ာက့္..ေခ်ာက့္..)
စက္ဘီး ႏွစ္စီး ခ်ိန္သံ သံထည္ျမည္သံ က ညအခ်ိန္မွာ အေဝးက ၾကားႏိုင္သည္။
သီတာေအး ေျခလွမ္းမ်ား က ျခံထဲကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ဝင္ေရာက္မိျပန္သည္။
တေရြ႕ေရြ႕ နီးကပ္လာေသာ အိမ္ပ်က္ႀကီး
ေလွခါးအေပၚ လူေလးေယာက္ ေ႐ွ႕ဆင့္ ေနာက္ဆင့္ တက္လာၾကသည္။
အခန္းထဲမွာ လူ ၄ ေယာက္ ေရာက္႐ွိသြားၿပီး တစ္ေယာက္ေသာ မိန္းကေလး ၾကမ္းျပင္အေပၚမွာ လွဲခ်တာ ခံလိုက္ရသည္။
လူတစ္ေယာက္ အေပၚက ….
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
စကားခ်ပ္
ေတာသားႀကီး
တရားခံ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ႏွင့္ တရားခံ ေမာင္ေဇာ္ျမင့္ အပါ ႏွစ္ဦးသည္
လူမေနေသာ ျခံအတြင္းမွာ မုဒိမ္းမႈ႔ က်ဴးလြန္ေၾကာင္း ဝန္ခံထားၾကသည္
မသီတာေအးသည္ အခ်ိန္တန္ အိမ္ျပန္မလာလို႔ လိုက္႐ွာေသာ ရပ္ကြက္ေန ျပည္သူမ်ား က လူမေနေသာ ျခံအတြင္းမွာ စက္ဘီးမ်ားကို ေတြ႕႐ွိၾကၿပီး ထြက္ေျပးေသာ လူမ်ားကို
ရပ္ကြက္ေန ျပည္သူမ်ား က ဝိုင္းဝန္း ဖမ္းဆီးမိသည္
ကြင္းဆက္ တရာခံ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္းအား ထပ္မံ ေဖာ္ထုတ္ ရ႐ွိခဲ့သည္
အိမ္ပ်က္ႀကီးထဲမွာ မုဒိမ္းမႈ႕
အိမ္ပ်က္ႀကီးထဲမွာ မုဒိမ္းမႈ႕
ပုဒ္မ ၃၇၆ ……
ေသာ္တာစန္း အငို မ်က္လုံး
သမီးငယ္ အငို မ်က္လုံး
သားအငယ္ အငို မ်က္လုံး
က်န္႐ွိေသာ တရားခံ ေမာင္နမမ်ား အငို မ်က္လုံး
မိဘမ်ား အငို မ်က္လံုး
အခ်ိန္ေတြ
အခ်ိန္ေတြ
တခဏတာ အရသာနဲ႔ လဲၾကပါေပတယ္.
unicode
၁၉၉၈ ခုနှစ့်မှာ အိမ်တိုင်းမှာ Tv ကလေးများ ခေတ့်စားနေပြီး။
လူလတ်တန်းစားများ တစ်ချို့ 110 Tv များ ဝယ်ယူနေကြသည်။
အခြေအနေ အချိန်အခါ လူဘဝ ဆိုတာ အချိုးအကွေ့ အလှည့်အပြောင်းတွေ ဖြစ်တတ်ပါတယ်။
ဆင်းရဲသား လူများအဖို့ Tvရုံထဲမှာ အချိန်ကုန် ငွေကုန်ခံပြီး ကြည့်ရှု့ကြသည်။
တစ်ချို့လူများမှာ အိမ်အနားနီးချင်းများထံ သွားရောက် ကြည့်ရှု့ကြသည်။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
(ဟေး..သီတာအေး..ညကြ သော်တာစန်း အိမ်ကို တီဗွီကြည့် သွားရအောင် ဟေး..)
(အေးပါ လိုက်ခဲ့မယ်လေ..ဒါနဲ့ သူတို့ ဘာခွေငှါးခဲ့တာလဲ ဟ..)
(မော့စ့် ဇာတ်ကား ငှါးလာတယ်တဲ့ ဟဲ့..)
(အေးဟေး လာခဲ့မယ် အရမ်းရယ်ရမှာ သေချာတယ် မိမိုးရေ..)
(အေးဟေး..ကဲ ငါသွားမယ် ညနေ လာခေါ်မယ်..)
(အေးအေး..မိမိုး သွားသွား..)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
အင်္ဂလိပ်ခေတ့် လက်ကျန်လား တော်လှန်ရေးခေတ့် လက်ကျန်လား မသိသော ခြံဝင်းအကျယ် တစ်ခု ရှိပါသည်။
အိမ်ကြီး တစ်ဆောင် က ပျက်ဆီး ယိုယွင်နေသည်။
အောက်ထပ်မှာ အုတ်ခံပြီး အပေါ်ထပ်မှာ အသားများဖြင့် တည်ဆောက်ထားသည်။
ခြစားလို့ ကုန်သွားသော နေရာများမှာ ဟင်လင်းကြီး ဖြစ်ပေါ်နေပြီး အပေါ်ထပ်မှာ လေဟာနယ် ကွင်းပြင်ကြီး ဖြစ်နေသည်။
ဘေးကာ အသားများ အခန်းအကာများ ယိုင်ရွဲ့နေပြန်သည်။
အပေါ်ထပ် အခန်းငယ် တစ်ခုမှာ အနည်းငယ် ရှင်းနေသည်။
အဘယ်ကြောင့် ရှင်းနေမှန် တစ်ချို့ လူအများ မသိရှိကြပါ။
အခန်းကလေး ရှင်းနေတာ က လူတွေ လာရောက်ကြလို့ ဖြစ်သည်။
အုတ်ခံ လှေခါးကလေး က တက်လာပြီး လေဟာပြင် အပေါ်ထပ် အခန်းငယ်မှာ နေ့အခါ ကလေးများ နွားကျောင်းသူများ ဆိတ်ကျောင်းသူများ နားခိုကြသည်။
ခြံအကျယ်ကြီးထဲမှာ အုန်းပင် သရက်ပင်များစွာ စိုက်ပျိုးထားသည်။
ပိုင်ရှင်များ က ဘိုးဘွားပိုင် အမွေးမို့ ဒီအတိုင်း ပြစ်ထားကြသည်။
ပိုင်ရှင်များ က ရန်ကုန်မှာ ချမ်းသာစွာ နေထိုင်ကြတော့ ရွာကို ပြန်လာမှ ခြံကလေးကို ပြန်ကြည့်ကြသည်။
ဆက်လက်ပြီး အိမ်ကြီးကို ပြုပြင်ခြင်း မရှိပါ။
နေ့အခါ ကလေးများ ခြံထဲမှာ ကလေးများ ကစားကြပြီး ကလေးတစ်ချို့ က ဆော့ချိန်မှာ အရဲစွန့်ကြပြီး အိမ်ကြီးထဲမှာ ဝင်ရောက်ကြသည်။
(ဟာ…သရဲ..သရဲ…)
(အမေ…ရေ…)
(ဟား..ဟား…ဟား…မကြောက်ဘူး ပြောတဲ့ကောင် အောက်ဆင်းပြေးတာ မြန်တယ်..ဟ)
(ငါလိုးမသား..မင့်ခေါ်လို့ လိုက်လာတာ လီးလို့ ခြောက်လန့်တာလား..)
(ဟား…ဟား…ဟား…)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
(သီတာအေးရေ သွားရအောင်ဟေး..)
(အေးလာပြီး မိမိုးရေ ခဏလေး ခေါင်းဖီနေတာ)
(အေးအေး မြန်မြန်လုပ်ဟ လူစုံလောက်ပြီး)
(အေးပါဟယ် လာပါပြီးဟဲ့..)
ကလေးမလေး နှစ်ယောက် ဓာတ့်မီး တစ်လက်စီနဲ့ ညအချိန် ၆ နာရီခွဲမှာ ထွက်လာကြသည်။
သီတာအေး အိမ်အနောက်ဘက် လမ်းသွယ် အချိုးအကွေ့ တစ်ခု ကျော်ပြီး ပြိုင်တူ ချိုးကွေ့လိုက်ကြသည်။
တစ်ဧက အကျယ်အဝန်း ရှိသော ခြံကျယ်ကြီး ဘေးက လမ်းမ အပေါ် ဓာတ့်မီးကိုယ်စီ ထိုးပြီး TV ကြည့် ထွက်လာခဲ့ကြသည်။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
နှစ်ထပ်အိမ် သွပ့်မိုး နဲ့ ရေနံကြီး မည်းနေအောင် သုတ်ထားသော ခြံကျယ်ကလေးထဲကို သီတာအေး မိမိုး နှစ်ယောက် ဝင်လာခဲ့သည်။
အိမ်ထဲ က တီဗွီ အသံက ကြားနေရသည်။
(ဟေး…သော်တာစန်းရေ..)
(ဟေး…လာဟေး..မိမိုးရေ ဇာတ့်ကား စနေပြီး ဟ)
(အေးပါ လာပါပြီးဟဲ့..)
အိမ်ကလေးထဲမှာ ကလေးများ လူကြီးများ စုံလှပါသည်။
မိမိုး နဲ့ သီတာအေး လွတ်ရာ နေရာတစ်ခုမှာ အတူတူထိုင်ပြီး နေရာယူလိုက်ကြသည်။
ရှေ့မှာ ရှိသော ကိုမော့စ် ဇာတ်ဝင်ခန်းကို ငေးနေမိသည်။
ဇာတ်ရန် ကိုမိုးဒီ ဝဝ ပုံစံနဲ့ ပါးရွဲ့ပြပြီး တက်သလိုလို လုပ်နေပုံ က
(ဟား…ဟား…ဟား…)
ပရိပ်သတ်များ ဟာသဖြစ်မိသည်။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
လူငယ်များ သဘာဝ တရားက ခေါ်ချင် ခေါ်ကြ စိတ်ကောက့်ရင် ကောက့်ကြ ရန်ဖြစ်ချင် ရန်ဖြစ့်ကြနဲ့ မိမိုး နဲ့ သီတာအေး စိတ်ကောက့်ပြီး စကားမပြောနိုင် ဖြစ်ကြပြန်သည်။
ငယ်ပေါင်းများ ပီပီ ခဏ ခဏ စကားများကြသည်။
နေ့လည် အချိန် ဥပုတ့်နေ့ ဖြစ့်နေတာနဲ့ ပျင်းတာနဲ့ သော်တာစန်း အိမ်ကို သီတာအေး ထွက်လာခဲ့သည်။
နေ့အချိန်မှာ သော်တာစန်း ရှိနေပြီး ကြည့်ပြီးသား ဇာတ့်ကားများကို ခွေထိုးကြည့်နေသည်။
ခွေးထိုး တိတ်ခွေခေတ့်မှာ ခွေတစ်ခွေ ငှါးရတာ မလွယ်ပါ။
မသိလျှင် ပေါင်ကြေးပေးငှါးရသည်။
(ဟေး..သော်တာစန်း..)
(ဟာ..လာလာ..သီတာအေး တီဗွီကြည့်မလား)
(အေး..ကြည့်မလို့ လာတာပေါ့ ဟ..)
(လာ..ကောင်မ ထိုင်ဟ..)
(အေးအေး ဒါ မနေ့ က ဇာတ့်ကားကြီးဘဲ သော်တာစန်း)
(အေးလေ..အဖေ မလာသေးလို့ ရှိတာ ကြည့်နေတာ)
(အော်…အေးအေး..ကာတွန်းကားလေးများ ပြမလားလို့)
(အေး..ဒီဇာတ်ကားပြီးတော့ ပြမယ်လေ..)
(အေးပါ..ရပါတယ် ဟာ)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
(ကဲ သမီးရေ အပ်ခွေပေးဟေး..)
(ဟုတ်…အဖေရေ..)
ညနေအချိန်မှာ သော်တာစန်း ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးကျော်စန်းဝင်း ကို မနေ့က တိပ်ခွေအား ပေးလိုက်သည်။
(ရော့ အဖေ..ကောင်းတာလေး ငှါးခဲ့နော်..)
(အော်..အေးအေး ဒီနေ့ ရန်အောင်ခွေ ငှါးခဲ့မယ်..)
(ဟုတ်ကဲ့ အဖေ ငှါးခဲ့…)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ကြည့်ကောင်းလှသော ရန်အောင် မိုးမိုးမြင့်အောင် ဇာတ့်လမ်းကလေး အရမ်းဘဲ ကောင်းလှသည်။
မိမိုး က တစ်နေရာသပ့်သပ့်မှာ ကြည့်သလို သီတာအေး က တစ်နေရာကို ထိုင်ပြီး ကြည့်နေကြသည်။
ရေသောက့် ထလိုက်သူ က သီတာအေး အိမ်အပြင်ဘက် ရေအိုးစင် အဆောက့်အဦးအနားကို သွားပြီး ရေသောက့်နေသည်။
(ဟဲ့ ဖြေးဖြေးသောက့်ပါ သီတာအေးရယ် နင့်နေပါအုံးမယ်..)
(အဟိ…ဟုတ်ကဲ့..ဟုတ်ကဲ့..)
သီတာအေး အနောက်က ဦးကျော်စန်းဝင်း ရောက်နေသည်။
သီတာအေး ရေသောက့်ပြီး အထွက် ဦးကျော်စန်းဝင်း က ရေခပ့်သောက်နေခဲ့သည်။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
နေ့ခင်း အချိန်မှာ Tvရှေ့မှာ သော်တာစန်း ညီမငယ် နဲ့ မောင်ငယ်ကလေးမှာ ဖျာကြမ်းအပေါ် TV ကြည့်ရင်း အိပ်ပျော်နေသည်။
သီတာအေး ဘေးမှာ အိပ်နေကြသည်။
သော်တာစန်း က ဈေးဝယ်ထွက်သွားတော့ အိမ်ထဲမှာ ကလေးနှစ်ယောက်နဲ့ သီတာအေး ဘဲ ကျန်နေခဲ့သည်။
ဆိုင်ကယ် တစ်စီး ရောက်လာသည်။
ဆိုင်ကယ်ကို လှမ်းကြည့်မိသည်။
ဦးကျော်စန်းဝင်း ဖြစ်နေသည်။
ဦးကျော်စန်းဝင်း အိမ်ထဲ ဝင်လာပြီး တီဗွီရှေ့ က ကလေးများကို ကြည့်ပြီး
(သော်တာစန်း…ဟေး..သော်တာစန်း…)
(ဦးလေး ကျော်စန်း သော်တာ က မုန့်ဝယ်ထွက်သွားတယ်)
(အော်..အေးအေး..ကလေးတွေ ခြင်ကိုက်ကုန်မယ်..အင်း…)
ပြောပြီး အကြီးမလေးကို ပွေ့ချီလိုက်သည်။
အနီး က ထိုင်နေသော သီတာအေး ပေါင်ကလေးကို လက်ဖမိုးနဲ့ ပွတ့်တိုက်မိသေးသည်။
အကြီးမလေး ပွေ့ယူပြီး အခန်းထဲကို ခေါ်သွားပြီး
(သီတာအေး ညည့်မောင်ကလေး ပွေ့ခဲ့စမ်းပါအုံး ဒီမှာ အိပ်ယာခင်းတွေ ဖယ်ရအုံးမှာ)
(ဟုတ်ကဲ့….)
သီတာအေး ထိုင်ရာမှ ထပြီး အနီး က ကလေးငယ်ကို ပွေ့လိုက်ပြီး အနီး က အခန်းထဲကို ဝင်လိုက်သည်။
အခန်းထဲမှာ ရှိသော ဦးကျော်စန်းဝင်း က အိပ်ယာခင်းများကို နေရာရွေ့နေသည်။
(အေး..အဲ့ဒီအပေါ် ထားလိုက်..)
(ဟုတ်ကဲ့…)
ကလေးငယ်ကို ကုတင်အပေါ် မှာ သူအမ အနီးမှာ ထားလိုက်သည်။
အခန်းထဲ က သီတာအေး ပြန်ထွက်လာသည်။
မကြာသော အချိန်မှာ ဦးကျော်စန်းဝင်း အခန်းထဲက ထွက်ပြီး နောက်ဖေး က မီးဖိုအခန်းထဲ ဝင်သွားသည်။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
မကြာခင် ပြန်ထွက်လာပြီး
(သော်တာစန်း က ဘယ်ချိန် က မုန့်ဝယ်သွားတာလဲ သီတာအေး)
(စောစောကမှ သွားတာ ဦးလေး..)
(အော်..အေးအေး..နင်တို့ကလဲ ကြည့်ပြီးသားတွေ ပြန်ကြည့်နေကြတာဘဲ မထူးပါဘူးဟာ သော်တာ ပြန်လာရင် ခွေငှါးပေးမယ် ဘာကား ငှါးပေးရမလဲ ပြော..)
(ဟင်း..ဦးလေး ငှါးချင်တာ ငှါးခဲ့…)
(ငါက အောင်ပိုင် ငှါးခဲ့မလို့ ဟ..)
(ဟင်း..အောင်ပိုင်တော့ သိပ့်မကြည့်ချင်ဘူး ကျော်ဟိန်းဖြစ်ဖြစ့် ရဲအောင် ဖြစ်ဖြစ် ငှါးခဲ့ပါလား..)
(ငါတော့ မကြည့်ဖြစ့်ပါဘူး ခဏ နားပြီး ဈေးကို ပြန်သွားရအုံးမှာ ထ္မင်းစားဖို့ ပြန်လာတာ သော်တာ ပြန်လာရင် ခွေငှါးသွားမယ် ..သီတာ လိုက်အုံးမလား ညည့်ငှါးချင်တာ ငှါးခဲ့ပေါ့ ဒီနေ့ အသစ်ထွက်တာ ငှါးချင်ငှါးခဲ့..)
(အင်း..လိုက်ခဲ့မယ်လေ.. နေ့လည်ကြည့်ဖို့ မကြည့်ရသေးတဲ့ ထွန်းလုံရှိန် ရာဇဝင်ကား ငှါးမယ် ..)
(အေးအေး..ငါ ထ္မင်းစားလိုက်အုံးမယ် …သောတာ လာရင် သွားကြမယ်..)
(ဟုတ်ကဲ့..)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ခွေငှါးဆိုင်ထဲမှာ သီတာအေး ကြော်ငြာ ဓာတ့်ပုံ ခွေသစ်များ ကြည့်ပြီး
(မကွေးမြသလွန် ခွေ ရှိလား…)
(ရှိတယ်..ညီမလေး..ယူပေးမယ်..ခဏလေး..)
ဆိုင်ထဲမှာ ခွေငှါးသူများ ရှိနေကြပြန်သည်။
(ကိုကျော်စန်းဝင်း ဒီနေ့ထွက် ကားသစ် ယူအုံးမလား….)
(ယူမှာပေါ့ ညနေကြ မလာတော့ဘူး ..)
(ဟုတ်…ပေးမယ်..ခဏလေး..)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
မြို့ငယ် အတွင်း က ပြန်လာကြသည်။
စကားများ ဖောင်ဖွဲ့ ပြောဆိုမိကြသည်။
(သီတာအေး မုန့်ဝယ်အုံးမလား..)
(သမီးမှာ ပိုက်ဆံ မပါဘူး ဦးလေး..)
(ကဲပါ ဦးဝယ်ကျွေးပါမယ် ယူလိုက်..)
(ဟုတ်..)
ဆိုင်ကယ်ကလေး က ရပ်ကွက်အထဲ က ဈေးဆိုင်ကလေးမှာ ရပ်ပြီး မုန့် ၂၀၀ ဖိုး ဝယ်လိုက်သည်။
(ဦးကျော်စန်း ရပြီး …)
ဆိုင်ကယ်ကလေး ရပ်ကွက်အတွင်း ဝင်ရောက်လို့ သော်တာစန်း အိမ်ကို ရောက်လာသည်။
(သီတာအေး ငါမှာတဲ့ ခွေ ပါလား..)
(ပါပါတယ်ဟဲ့..)
သီတာအေး အိမ်ထဲ ဝင်လိုက်တော့ ဆိုင်ကယ်ကလေး က ချိုးကွေ့ပြီး ခြံထဲ က ထွက်သွားတော့သည်။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ရက်ကလေးများ ကြာလာတော့ ခင်မင်မှု့ အဆင့်များ မြင့်မားတတ်သည်။
သီတာအေး အဖို့မှာ ရိုးရိုး ခင်မင်မှု့ပါ။
ဦးကျော်စန်းဝင်း အဖို့မှာ တရစ်ချင်း ရစ့်ပတ်နေပုံကို မသိရှာပါ။
ညနေ နေဝင်လို့ မှောင်ရီပျိုးတာနဲ့ သီတာအေး သော်တာစန်း အိမ်ကို ရောက်နေပြီး။
မခေါ် မပြောဘဲ နေသူ မိမိုး ကို နည်းနည်း အရွဲ့တိုက်မိသလိုလို ဒီအိမ်ကို သူဘဲ ပိုင်သလိုလို လူငယ်စိတ်နဲ့ သော်တာစန်း မိသားစုနဲ့ အရောတဝင်နေပြီး စကားတွေ ပြောပြ ဇာတ်ကြောင်းတွေ ပြောပြ လုပ်နေမိသည်။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
မိမိုးအကြည့်တွေ ကို သီတာအေး သဘောကြမိသည်။
သီတာအေး က
(ဦးကျော်စန်း..မနက်ဖြန် ကျော်သူ ငှါးခဲ့အုံးနော် မနေ့ က ထွက်တယ်တဲ့…)
(အေးပါဟာ ငှါးခဲ့မယ် ..)
တီဗွီ ခွေထိုးနေသော ဦးကျော်စန်းဝင်း ပြန်ပြောလိုက်သည်။
ခွေဝင်သွားပြီးတော့ Play ခလုပ်ကို နိုပ့်ပြီး ဦးကျော်စန်းဝင်း လူအများကြားမှ ထသွားတော့သည်။
ဦးကျော်စန်းဝင်း အိမ်အပြင်ဘက် ထွက်ထိုင်နေလိုက်ပြန်သည်။
အိမ်ထဲမှာ လူအများ TVရှေ့မှာ ငြိမ်သက်စွာ ကြည့်ရှု့နေကြပြန်သည်။
ိ≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
TV ဇာတ်ကား တစ်ဝက့် မှာ သီတာအေး အပြင်ထွက် ရေသောက်ပြန်သည်။
အပြင်ထွက် ရေဒီယို နားထောင်နေသော ဦးကျော်စန်းဝင်း က သီတာအေး မြင်တော့ ထလာနေသည်။
(သီတာအေး ခဏ စကားပြောစရာ ရှိလို့)
သီတာအေး အသံတိုးတိုးနဲ့ ပြောသွားပြီး ထွက်ခွာသွားသော ဦးကျော်စန်းဝင်း ကို ကြည့်မိသည်။
ရေသောက့်ပြီး အိမ်အကွယ် အမှောင်ထဲက ရပ်နေသူ ဦးကျော်စန်းဝင်း အနားကို ခဏလေး လမ်းလျှောက်သွားလိုက်သည်။
(ဘာတုံး ဦးလေး ကျော်စန်း…)
အနားရပ်နေသူ သီတာအေး ကို
(နင့်ကလဲ မိန်းမရှေ့မှာ ဘာခွေငှါးခဲ့ ညာခွေ ငှါးခဲ့ မပြောနဲ့ ဟ မိန်းမ က တမျိုးထင်နေအုံးမယ်)
(အော်..ဟုတ်ဟုတ် မေ့သွားလို့..)
ပြောပြီးပြီး မှတ်ပြီး ထွက်ခွာဖို့ အလုပ်မှာ သီတာအေး လက်ကလေးကို ဖမ်းဆွဲခံရပြီးနောက်
(နေအုံး..သီတာ.. သီတာ ကြည့်ချင်တဲ့ခွေ ..နေလည်ကြ မိန်းမ မရှိခင်ပြော ဦးလေး ငှါးပေးမယ် )
(အင်းပါ ပြောမယ် ဦးလေး..)
အနီးကို ကပ်နေတော့ လက်ကလေး တစ်ဖက် က ပုခုံအပေါ် နောက်တစ်ဖက် အတင်ခံရပြန်သည်။
(အေးအေး..မိန်းမရှေ့ မပြောနဲ့ ကြားလား ကဲ သွားသွား…)
ခဏတာ ပုခုံအပေါ် က လက်ကြီး ဖိညှစ့်ခံလိုက်ရသေးသည်။
ပုခုံအပေါ် က လက်ကြီးနဲ့ သီတာအေး လက်ကလေးကို လွှတ်ပေးလိုက်သည်။
ဦးကျော်စန်းဝင်း ရဲ့ ပထမ ခြေလှမ်း အနည်းငယ်ပါ။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
နေ့ခင်း အချိန်မှာ သော်တာစန်း နဲ့ သီတာအေး ထိုင်ပြီး စကားတွေ ပြောနေကြသည်။
သော်တာစန်း အိမ်အလုပ်အတွက့် ထပြီး လုပ်နေတော့ သီတာအေး ကိုယ်တိုင် ကူညီပေး လုပ်ကိုင်ပေးရတော့သည်။
အိမ်အပေါ်မှာ ကြက်ခိုးများ လှဲကျင်းကြ ဖုံခါကြနဲ့ အိမ်ပေါ် သန့်ရှင်းရေး လုပ်နေကြသည်။
မကြာခင် ထ္မင်းစား ပြန်လာသော ဦးကျော်စန်းဝင်း က
(သော်တာရေ သော်တာ..)
(ရှင် အဖေ..သမီးတို့ အိမ်ပေါ်မှာ သန့်ရှင်းရေး လုပ်နေတာ..)
(အော်..အေးအေး..)
အိမ်ထဲဝင်လိုက်ပြီး လှေခါးအနီးမှာ ဖိနပ့်ကလေး နှစ်ရံ ရှိနေသည်။
ဖိနပ့်ကို ကြည့်ပြီးနောက် အိမ်အပေါ်ကို ဦးကျော်စန်းဝင်း တက်လာသည်။
(အော်…အေးအေး ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် ငါလုပ်မလို့ ကြည့်နေတာ ငါသမီး က လိမ္မာတယ် ဟ)
(ဟုတ်..အဖေ..)
(ဟဲ့..သော်တာ ဟိုမှာ ကလေးတွေ မြေကြီးထဲ ဆော့နေတာ သွားခေါ်စမ်း အမှိုက်ပုံအနား နီးနေတယ် ပိုးကောင် မွှားကောင် ကိုက်လိပ်မယ်)
(ဟုတ်..အဖေ…သီတာအေး ဟိုဥစ္စာကို ထပ်ထားလိုက်အုံး…)
(အေးအေး လုပ်လိုက်မယ်..)
သော်တာစန်း အိမ်အောက့်ကို ဆင်းသွားတော့
(ဟဲ့ သီတာ ဒီနေ့ ခွေငှါး လိုက်အုံးမလား..နင်ကြိုက်တာ ငှါးခဲ့..)
(ဟင်း…ဦးလေးကလဲ မီးမှ မလာဘဲ..)
(ဟားဟားဟား..ဟုတ်ပကွာ မေ့နေတာ နင်က မိန်းမရှေ့ ခွေငှါးခိုင်းမှာ ငါက ကြောက်နေတာဟ…မေ့သွားလို့ မေ့သွားလို့..)
ပြောပြီး အနားက ပုခုံအပေါ် လက်တင်ပြန်သည်။
(ကဲ ညနေ အတွက့် ဘာကား ငှါးရမလဲ..)
(ဟိုကား ငှါးခဲ့ ဦးလေး..)
(ပြော ဘာကားတုံး…)
(ဒွေးကား ငှါးခဲ့..)
(မုန့်ဝယ်ခဲ့ရမလား..)
(အင်း…ဝယ်ခဲ့လေ…)
(ကောင်မလေး က ငြင်းတယ် ဟ)
ပြောပြီး ချစ်စဖွယ် ပါးကလေးကို ဖဲ့လိုက်သည်။
အနားက ထွက်သွားခါနီးမှာ ခါးကလေး ကို လက်ကြီး က ကိုင်ပြီး ခန္ဒာကိုယ် တစောင်းတိုက်လိုက်ပြီး စနှောက့်သွားသေးသည်။
(အင်း…မိန်းမရှေ့ မှာ ငါက ဘာမှ မပြောရဲဘူး တမျိုးထင်မှာ ဟ..)
စကား စကားထဲ က ဇာတိပြတယ် ဆိုတာ ဒါဘဲလေ..
ကျန်ရစ့်နေသူ သီတာအေး တစ်မျိုးကြီး ဖြစ့်ကျန်ခဲ့သည်။
တမျိုးထင်မှာ တစ်မျိုးထင်မှာ တမျိုးထင်မှာ..
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ညအချိန် လူတွေစုံလို့ ဆူညံနေပြီး အိမ်ထဲမှာ ကလေးရော ခွေရော စုံနေတယ် ဒီနေ့ ဒွေးဇာတ်ကား အသစ်ကြည့်ရမှာ။
ခွေထိုးပြီး အိမ်အပြင်ဘက် ထွက်ထိုင်နေသူ ဦးကျော်စန်းဝင်း ရေဒီယို ဖွင့်ပြီး ရေနွေးသောက့်နေပြန်သည်။
စာတန်း ထိုးလို့ မကြာခင်မှာ အိမ်ပေါက့်ဝမှာ သီတာအေး ဓာတ့်မီးကလေး နဲ့ လာနေတာကို တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။
ထိုင်ရာမှ အမြန်ထပြီး အိမ်အကွယ် အမှောင်ရိပ်ထဲ ဝင်သွားသော ဦးကျော်စန်းဝင်း ကို သီတာအေး တွေ့လိုက်ရသည်။
သေချာကြည့်နေမိသည်။
လက်ပြသလို လုပ်နေတော့ အိမ်ထဲကို သီတာအေး လှမ်းကြည့်မိသည်။
လူအများ ကျောပေးပြီး TV ကို ကြည့်နေကြသည်။
နောက်ကို လှည့်ကြည့်သူ မရှိပါ။
သီတာအေး အိမ်အရှေ့ ရေအိုးစင်ကို သွားလိုက်ပြီး ကျော်သွားရသည်။
အမှောင်ထဲမှာ ရပ်နေသူအား
(ဦးလေး ကျော်စန်း ဘာတုံးဟင်..)
(ဟဲ့..ဒီမှာ နင့်အတွက့် မုန့်ပေးမလို့ ဟ..)
(အော် ဘာများလဲလို့ ပေးပေး..)
(ဘာမှ မလဲဘူးဟေး..မိန်းမ သိမှာ ကြောက်လို့ ဖွက့်ထားတာ သိပြီးလား..)
အနားကပ် ပါးဖဲ့တာ ခံလိုက်ရသည်။
(ကဲ သွားသွား..)
သီတာအေး ခါးကလေး ကို ဖက်ပြီး တွန်းလိုက်တော့ သီတာအေး မုန့်ထုပ်ယူပြီး ရေအိုးစင် အနီးက ကွေ့ဝှိက့်ပြီး အိမ်ထဲကို ဝင်လိုက်သည်။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
Tv ကြည့်လိုက် မုန့်စားလိုက်နဲ့ ဇာတ်ကား တဝက်ကျိုးသွားပြီး။
(သော်တာ မုန့်ယူအုံးလေ..)
(အေးအေး..)
သီတာအေး သော်တာစန်း နဲ့ သော်တာ မောင်ကလေး ညီမကလေးများ ကို မုန့်ကျွေးနေမိပြန်သည်။
မိမိုး က သီတာအေး ကို ကြည့်နေမိသည်။
ဟင်း..ကောင်မ ရွချက်..
စိတ်ထဲမှာ အပြစ်မြင်နေမိသည်။
ဟုတ်မှာပေါ့ ဒီနေ့ ထူးကဲစွာ အလှတွေ ပြင်ထားတယ်လေ..ပွဲလမ်းသဘင် သွားမဲ့အတိုင်း ဝတ်စားထားသည်။
အလှကြွယ်စွာ ဖူးပွင့်နေသည်။
ရေသောက့်ဖို့ သော်တာစန်းနဲ့ အတူတူ ထွက်လာခဲ့သည်။
ရေအိုးစင် အနီး က စားပွဲအနီးမှာ ထိုင်ပြီး ရေဒီယို နားထောင်နေသော ဦးကျော်စန်းဝင်း ကို သီတာအေး ပလပ်စတစ်နဲ့ ထုပ်ပိုးထားသော ၅၀ဆယ်တန် ကလေးကို ပြလိုက်သည်။
ဦးကျော်စန်းဝင်း ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်သည်။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
လူတွေ ပြန်ကြပြီး သီတာအေး အပါအဝင် လူတစ်စု အိမ်ပျက်ကြီး ခြံအကျယ်ကြီး အနီးက ပြန်ကုန်ကြသည်။
သီတာအေး လူတွေနဲ့မို့ ညအချိန် အိမ်ပျက်ကြီးကို ကြည့်ရဲသည်။
တစ်ယောက်ထဲဆို မကြည့်ရဲပါ။
စောသေးရင် သွားရဲတယ် လာရဲတယ် လူသံတိတ်ရင် ကြောက်မိတာ မဆန်းပါ။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
နေ့အချိန် ဦးကျော်စန်းဝင်း အိမ်ထဲမှာ ထ္မင်းစားရင် Tv ကြည့်မိသည်။
သောတာစန်း Tv ရှေ့က ထပြီး နောက်ဖေး အိမ်သာဖက်ကို ထွက်သွားတော့ ကလေးနှစ်ယောက် နဲ့ သီတာအေး ကျန်ခဲ့သည်။
အခြေအနေ ကြည့်ပြီး
(သမီးငယ်…)
(ရှင်..အဖေ..)
(အဖေအတွက့် သောက်ရေ သွားခပ်ပေးအုံး..)
(ဟုတ်ကဲ့ အဖေ..)
သမီးငယ် ထွက်သွားတော့
(သီတာ မနေ့ည က ငါးဆယ် ပေါက်တာလား..)
(ဟုတ်တယ် နေကြာစေ့ထဲ က ပေါက်တာ)
(အေးအေး..ထ္မင်းစားပြီး ခွေငှါးလိုက်အုံးမလား..)
(မလိုက်တော့ဘူး ဦးလေး ကောင်းတာ ငှါးခဲ့ ..)
(အေးအေး နောက်အသစ်ထွက် ဇာတ်ကား ငှါးခဲ့မယ်..)
(ဟုတ်..)
(အဖေ ရော့ ရေ)
(ပေးပေးသမီး..)
ရေသောက်ပြီး ရေခွက်ကို သမီးငယ်အား ပေးလိုက်သည်။
သားအငယ် က အိပ်နေသည်။
ရေခွက်ယူပြီး ပြန်သွားသော ကလေးမ အထွက်မှာ ဦးကျော်စန်းဝင်း အမြန်ထပြီး သီတာအေး ပါးကို ဖဲ့လိုက်ပြီး
(ညကြ မုန့်ကို မနေ့ညကလို လာယူ လှမ်းခေါ်လို့ မကောင်းဘူး လူမြင်အုံးမယ်..)
(ဟုတ်ကဲ့..နေကြာစေ့ ဝယ်ခဲ့အုံးနော် ဦးလေးကျော်စန်း)
(အေးပါ..ဝယ်ခဲ့မယ် သီတာ အကြိုက်တွေ ဝယ်ခဲ့မယ်)
TV အနား က ဦးကျော်စန်းဝင်း ထွက်လာခဲ့တော့သည်။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ညနေ နေဝင်လို့ မှောင်နေပြီး လူတွေအားလုံး Tvရှေ့မှာ ငေးနေကြသည်။
ခွေထိုးပြီးလို့ အပြင်ထွက် ထိုင်နေသူ ဦးကျော်စန်းဝင်း မျက်လုံး က အိမ်ထဲကို ကြည့်ကြည့်နေသည်။
အိမ်ထဲ ရောက်နေသူ သီတာအေး ဘယ်အချိန် ထွက်လာမလဲ မသိဖြစ်နေသည်။
လူတွေ အားလုံးက တီဗွီရှေ့မှာ
(အင်း…ဇာတ်ကား တစ်ဝက်မှ ထွက်လာမယ် ထင်တယ်)
တစ်ယောက်ထဲ တွေးပြီး ရေဒီယို ဖွင့်နေမိသည်။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
(ဦးလေး..ကျော်စန်း…ဦးလေး..)
အသံတိုးတိုး ကြားမိသလို ဖြစ်နေသည်။
(ဟာ….)
TV ပြထားတာ မကြာသေးဘူး အိမ်အရှေ့ ရေအိုးစင် အမှောင်အကွယ် က ခေါင်းပြူထွက်ပြီး ရောက်နေကြောင်း အသိအမှတ်ပြု သီတာအေး လူယောင်ပြနေသည်။
ဦးကျော်စန်းဝင်း အမြန်ထပြီး အမှောင်ရိပ်ထဲ ဝင်လိုက်ပြီး
(ဟာ ဒီဘက်က ထွက်လာတာလား..)
(အင်း နောက်ဖေးသွားမလို လုပ်ပြီး ထွက်လာတာ ပေး မုန့်ထုပ်..)
ပခုံအပေါ် လက်တင်လိုက်ပြန်သည်။
(ဟာ..ဟိုပြတင်ပေါက့် က ဖြတ်လာတော့ အိမ်ထဲက တီဗွီကြည့်နေသူတွေ မြင်မှာပေါ့..)
(အဟိ…မမြင်အောင် လေးဘက်ကုန်းလာတာ..)
(ဟာ…တော်ပါသေးရဲ့ကွာ..)
ပြောပြီး သီတာအေး ကို အရဲစွန့်ပြီး ရင်ချင်းအပ် ဖက်လိုက်သည်။
(ဦးကျော်စန်း ပေးလေ မုန့်ထုပ်..)
အဖက်ခံရင်း ပြောလိုက်သည်။
(ဟောဒီမှာ မမြင်ဘူးလား ချိတ်ထားတာဘဲဟာ..)
(အော်…မမြင်ဘူး..)
အိမ်ကပ်ထရံ သံချိတ့်ကလေးမှာ ချိတ်ထားသော မုန့်ထုပ်ကလေး ဦးကျော်စန်းဝင်း ယူပေးလိုက်သည်။
လက်ကြီးက သီတာအေး ခါးမှာ တွယ်ဖက်ထားသည်။
(ပြန်တော့မယ်..ဖယ်အုံး..)
(နေအုံး စောစောကလို ဖက်ထားချင်တယ် ခဏလေး)
(ဟာ..သွားတော့မယ်..ကြာနေပြီး…)
(ခဏလေး ခဏလေး..ရွှတ့်…ရွှတ့်..ရွှတ့်..)
သီတာအေး အဖက်ခံရပြီး အနမ်းကလေးတွေ ဦးကျော်စန်းဝင်း ပေးလိုက်သည်။
(ဖယ်တော့ သွားတော့မယ်..)
(ဟာ..နေအုံး မသွားနဲ့အုံး မင့် အိမ်သာတက်နေတယ် ထင်အောင် အချိန်ရသေးတယ်..)
(ဟာ..မရဘူး..လူတွေ သိကုန်မယ် ဦးကျော်စန်း..)
ရသော အချိန်ကို အသုံးချလိုက်သည်။
(ခဏလေး ဖက်ထားချင်လို့ ခဏလေး..)
တင်းတင်းကြပ်ကြပ် အဖက်တစ်ခုနဲ့ အတူ လက်ကြီးတစ်ဖက် က ထမိန် အစ အပေါ် ထိခိုက်လိုက်သည်။
သီတာအေး အခုမှ ပြန်ပြီး ဦးကျော်စန်းဝင်းကို ဖက်ထားမိသည်။
(အ.အအအ..အ..အအ..ဖယ်တော့ လူမြင်လိပ်မယ်..)
(အေးအေး…ရွှတ့်…ရွှတ့်..ရွှတ့်….)
မကြာခင် လူချင်း ခွဲလိုက်ကြသည်။
သီတာအေး အမြန်ထွက်သွားပြီး ပါတင်းပေါက် ရောက်ခါနီး လေးဘက်ကုန်းပြီး အိမ်ကြီးကို ပတ့်သွားလိုက်သည်။
နောက်က ကြည့်နေသော ဦးကျော်စန်းဝင်း ထောင်ထနေသော ပုဆိုးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး လေးဘက်ကုန်းသွားသော သီတာအေး ကို ကြည့်မိလိုက်တော့…..
ကလေးကို မုန့်ပေးကြိုက်တယ်ပြောပြော သီတာအေး က ၁၆ နှစ့်ကျော်နေပြီးလေ…
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
နေ့လယ် နေ့ခင်း အချိန်မှာ ကလေးများ ခြံထဲမှာ ဆော့နေကြသည်။
အိမ်ထဲမှာ သော်တာစန်း နဲ့ သီတာအေး စကားပြောနေကြသည်။
(သမီး သော်တာ..)
(ရှင်..အဖေ…)
(အဖေကို ဆေးလိပ် ဝယ်ပေးအုံး…)
(ဟင်း…မနေ့က ဝယ်ထားတဲ့ ဆေးလိပ်တွေ ကုန်သွားပြီးလား အဖေ..)
(မကုန်သေးဘူး သောက်မကောင်းဘူး ..)
(ဟုတ်ကဲ့ အဖေ…ပေး ပိုက်ဆံ..)
(ရော့ ၁၀၀ ဖိုး ဝယ်ခဲ့..)
(ဟုတ် အဖေ…သီတာ..လာ..ဆေးလိပ်ဝယ် သွားရအောင်..)
(ဟာ..အော်…အေးအေး..သွားမယ်လေ..)
အိမ်အပြင် ထွက်သွားသော ကလေးမ နှစ်ယောက်ကို ကြည့်ပြီး ဦးကျော်စန်းဝင်း တစ်ယောက်…
(ဟာ..ကွာ…သမီးမိုက်…တောက့်´´´´´ဟင်း´´´´°)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ဆေးလိပ်ဝယ် ပြန်လာကြသော ကလေးမ နှစ်ယောက် အိမ်ထဲမှာ ရောက်လာပြီး
(အဖေ ရော့ ဆေးလိပ်..)
(ပေးပေး….)
ဆေးလိပ်ကို ယူပြီး မီးညှိလိုက်သည်။
မီးခိုးအငွေ့များ က ဧည့်ခန်းထဲမှာ ဝေ့ဝဲနေကြသည်။
(ဟေး…မီးလာပြီး ..ဟေး…)
အပြင်ဖက် က ကလေးများ အိမ်ထဲ ပြေးဝင်လာသည်။
(မမရေ ပါဝါရိမ်းဂျာ ဖွင့်ပေး…)
(ဟာ…နေအုံး နောက်ပြီးမှ ဖွင့်ပေးမယ်…ငါတို့ TVလိုင်း က ဘာတွေ လာတုံး ကြည့်အုံးမယ်..)
ကလေးများ ငေးနေမိသည်။
(ဟယ်…ဗမာကား လာတယ်ဟေး..)
ကလေးများ ငေးရတော့သည်။
အခြေအနေကြည့်နေသူ နှစ်ယောက် ရှိနေသည်။
မျက်ရိပ်ပြပြီး ဦးကျော်စန်းဝင်း က အရှေ့ဘက်ကို မေးငေါ့ပြသည်။
သီတာအေး ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်သည်။
ဦးကျော်စန်းဝင်း မကြာခင် အိမ်အပြင်ဖက်ထွက်သွားသည်။
အိမ်အပြင်မှာ အခြေအနေ ပတ်ဝန်းကျင်ကို ကြည့်နေလိုက်သည်။
လူအရိပ်အယောင် အနည်းငယ် တွေ့မြင်ရတော့ အိမ်ထဲကို ပြန်ဝင်လာခဲ့သည်။
အိမ်ထဲမှာ ရှိသော သီတာအေး ထရမလိုလို မထရမလိုလို ဖြစ်နေသည်။
အိမ်အပေါ်ကို တက်သွားသော ဦးကျော်စန်းဝင်း ကို ကြည့်နေမိသည်။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
(ဟေး..သော်တာ…)
အိမ်အပေါ် က ဖခင် အသံကြောင့်
(ရှင်…အဖေ…)
(လာကြည့်စမ်း …နင့်အခန်းထဲ ရှုပ်ပွနေတာ ရှင်းစမ်း…)
(ဟုတ်…လာပြီး…အဖေ…)
အိမ်အပေါ်ကို သော်တာစန်း တက်သွားသည်။
ဦးကျော်စန်းဝင်း သူသမီးကို ငေါက့်နေသံ အောက့်က သီတာအေး ကြားနေရသည်။
မကြာခင် ဦးကျော်စန်းဝင်း အိမ်အောက်ကို ဆင်းလာသည်။
အိမ်ထဲ က သီတာအေး ကို မျက်ရိပ်ပြပြီး အိမ်ထဲ က မီးဖိုချောင် အခန်းထဲ ကွေ့ဝင်သွားသည်။
ကလေးများ မြန်မာဇာတ်ကား ကြည့်နေကြသည်။
သီတာအေး ကလေးများ အနီးမှ ထလိုက်သည်။
ကလေးများ ပြန်ကြည့်မိသည်။
ကလေးများ Tvကို အာရုံရောက်နေကြသည်။
မီးဖိုချောင် အခန်းထဲ အမြန်ဝင်လိုက်သည်။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
မီးဖိုချောင်အထဲ အရောက်မှာ အမြန်ဖက်လာသူ ဦးကျော်စန်းဝင်း
(ဟာ..ဖယ်အုံး..သော်တာ ရှိတယ်..)
(သူကြာအုံးမှာ အဝတ်တွေခေါက့်ခိုင်းထားတယ် စာအုပ်တွေ စီထားခိုင်းတယ်..)
(သူ ဆင်းလာရင် တွေ့လိပ်မယ်..)
(အေးပါ ခဏလေး ခဏလေး..)
ပြောပြီး ဖက်ထားလိုက်သည်။
အထိအတွေ့ တစ်ခု က ရောက်လာသည်။
(အ..အ…ဟာ…အ..အအအ..ဖယ်တော့..တော်ပြီး..)
(ခဏလေး…ခဏလေး…)
(အ.အအအအ.အအအ..ဖယ်တော့…အအအ..တော်ပြီး ..သော်တာ…အအအ..အအ..ရှိတယ် ..ဦးလေးကျော်စန်း…အအအ..)
(ခဏလေး..ခဏလေး..)
(အအ..အအ..ဟာ…ဟာ..အအအ..တော်ပြီး…ဖယ်တော့..ဟာ…လက်ကြီးဖယ်တော့..)
(အေးအေး..)
နှစ်ဦးသား ဖက်ထားခြင်းကို ခွဲခွာလိုက်ကြသည်။
(သီတာ..)
(ပြော..)
(ညကြ တစ်နေရာရာ သွားရအောင်..)
(ဘယ်သွားမှာလဲ..)
(ဟို..ဟို…ဟိုဘက်က ခြံကြီးထဲကို ..)
(ဟင်းအင်း..အဲ့ဒီနေရာ ကြောက်တယ်..)
(ဟာ မကြောက်နဲ့ ငါရှိပါတယ်..)
(ဦးလေးကျော်စန်း နဲ့ အတူတူသွားမှာလား..)
(အတူတူသွားလို့ မဖြစ်ဘူး နင်က အိမ်ကို လာခဲ့ ..လာပြီးတော့..ပြန်ထွက်သွား…ငါက နောက်ကနေ ခဏနေတော့ ထွက်လာမယ်..)
(ဟင်းအင်း တစ်ယောက်ထဲ ကြောက်တယ်..သရဲရှိတယ်တဲ့..)
(ဟာကွာ မရှိပါဘူး မကြောက်နဲ့ အတူသွားတော့ လူမြင်မှာ..ဟ)
(သမီးသွားပြီး ဘယ်အချိန် လာမှာလဲ..)
(ခဏလေး လူအခြေအနေကြည့်ပြီး ထွက်လာမှာ..)
(အဲ့ဒါဆို ပြီးရော ဖယ်ပါအုံး လက်ကြီးက လာကိုင်နေပြန်ပြီး…သွားတော့မယ်..)
(ခဏလေး..ခဏလေး..ရွှတ့်..ရွှတ့်..ရွှတ့်..)
(အ..အအ…ဟ..ဖယ်တော့…သွားပြီး..တာ့တာ..အဟိ..)
လက်ကြီးကို ဖယ်ထုတ်ပြီး ပြောင်သွားသော သီတာအေး အလှကို ကြည့်ပြီး ပုဆိုးထဲ က ဖောင်းကြွနေသော အရာကို ဆုပ်ကိုင် ဖိ့နယ်ပေးလိုက်သည်။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ညနေ နေဝင်လို အမှောင်ရိပ်က တဖြည်းဖြည်း မည်းမှောင်လာသည်။
လူတစ်ချို့ ဓာတ့်မီးကလေးများ နဲ့ ရပ်ကွက်အတွင်း သွားလာနေကြသည်။
မမှောင်ခင် က ရောက်နေသော သီတာအေး အိမ်ကလေးထဲမှာ ရယ်မောစွာ သော်တာအေးနဲ့ စကားပြောနေကြသည်။
လူအများ စုဝေးလာကြသည်။
တီဗွီရှေ့မှာ ဦးကျော်စန်းဝင်းတစ်ယောက် အောက်စက်ထဲ တိပ်ခွေထဲ့ပြီး PLAY ခလုပ့် နှိပ့်ပေးလိုက်သည်။
(နိုင်ငံရေး ဦးတည်ချက် ၄ ရပ်…..)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◔◡◔≦≧◔◡◔≦≧◉◡◉≦
(ဟဲ့ သီတာအေး မကြည့်တော့ဘူးလား..)
(ဟုတ်ကဲ့..ဗိုက့်မကောင်းလို့ ပြန်တော့မလို့..)
သော်တာစန်း အမေ စကားသံကို ကြားပြီး ရင်ထိတ့်မိသလိုလို လန့်သလိုလို ဖြစ်မိသည်။
လူအများ သတိမထားမိကြပါ TVကိုဘဲ ဆက်လက် ကြည့်နေကြသည်။
ဒွေး ဇာတ်ကား မှာ အလွန်ကောင်းနေသလား မည်သူမှ နောက်ကို လှည့်မကြည့်ကြပါ။
ကြည့်နေသူ တစ်ယောက် က အိမ်အပြင်ဖက်မှာ အိမ်ခြံထဲ က အထွက်မှာ ဓာတ့်မီးရောင်ကလေး က လင်းနေသည်။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
မိန်းမဖြစ်သူ ရေသောက့်လာနေတော့ အသာကလေး ငြိမ်နေရသည်။
မိန်းမဖြစ်သူ အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်သွားမှ အခြေအနေ ကြည့်နေရသည်။
အိမ်အပြင် အဖီးဆွဲထားသော ဇောင်းထဲမှာ ထိုင်ပြီး ရေနွေးသောက့်နေသူ ဦးကျော်စန်းဝင်း တစ်ယောက် အိမ်ထဲကို အခြေအနေ ကြည့်နေပြီး ရေအိုးစင် အနီးက ကပ်ပြီး သူခိုးခြေထောက့် နဲ့ သမင်လည်ပြန် လမ်းလျှောက်ပုံ က ဇာတ်ထဲ က လူတစ်ယောက် လမ်းလျှောက်ပုံနဲ့ ဆင်တူနေသည်။
အမှောင်ကို အကာအကွယ်ယူပြီး ခြံအပြင်ကို သာသာလေး ထွက်သွားလိုက်ပြီး မိမိ အိမ်ထဲ ခြံထဲကို ပြန်ကြည့်မိသည်။
လူတွေ Tvကို ကြည့်နေကြပုံကို တွေ့မြင်ရတော့ ခြေလှမ်းကြဲကြီးများနဲ့ လျှောက်လှမ်းခဲ့တော့သည်။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ခြံကြီး အနီးကို သီတာအေး ဓာတ့်မီးပိတ်ပြီး ရပ်နေမိသည်။
လူအခြေအနေ ကြည့်မိသည် လူတွေ လမ်းအပေါ်မှာ မလာသေးတော့ ခြံထဲကို ဝင်လိုက်သည်။
ညအချိန် လူမနေသော ခြံထဲမှာ သီတာအေး ဝင်နေလိုက်သည်။
အပင်ငယ်များ ဖိနင်းပြီး အမှောင်ထဲ က အိမ်ပျက်ကြီးထဲကို တဖြေးဖြေး လျှောက်လှမ်းသွားမိသည်။
နီးလာသော အိမ်ကြီးထဲကို သေချာကြည့်လိုက်သည်။
မှောင်မည်းနေသည်။
ကျင့်သားရအောင် ကြည့်နေမိသည်။
အိမ်ကြီးထဲကို အရဲစွန့်ပြီး ခြေလှမ်းဝင်လိုက်သည်။
သီတာအေး အိမ်ကြီးထဲမှာ ကြောက်စိတ်တွေ ရှိနေပါတယ်။
ဒါပေမဲ့ ကြောက်စိတ်ကို အနိုင်ယူသွားတာက ကာမအမှောင်။
ပိုးကောင်ငယ်များ အော်မြည်သံက ကြားနေရသည်။
ပုရစ့်ငယ်များ အသံများ က အိမ်ပျက်ကြီး အနီးတစ်ဝှိက့်မှာ ပျံ့လွှင့်နေကြသည်။
တစ်ယောက်ထဲ အမှောင်ထဲမှာ ရပ်နေမိသည်။
ဒီခြံပျက်ကြီး က သရက်ပင်များ အုန်းပင်များ များစွာရှိပါသည်။
ညအချိန် လူမဝင်ရဲကြပါ တစ္ဆေခြောက်တယ် ပြောကြတယ်။
ဒါပေမဲ့ ၁၆နှစ့်အရွယ် ဖူးသစ်စ ကလေးမ မကြောက် မလန့်ဘဲ လာရဲတာ နည်းတဲ့ သတ္တိမဟုတ်ပါ။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ဦးကျော်စန်းဝင်း ခြံကြီးထဲကို အမြန်ဝင်လိုက်သည်။
ခြံထဲကို သေချာကြည့်ပြီး
(သီတာ…သီတာ..သီတာ..)
အသံ ခပ်အုပ်အုပ်ကလေး ခေါ်လိုက်သည်။
(ဒီမှာ……´´´´)
အသံအနည်းငယ် ကြားလိုက်ရသည်။
ဦးကျော်စန်းဝင်း ဝမ်းသာအားရမိသည်။
အသံကြားရာ အိမ်ပျက်ထဲကို သွားလိုက်သည်။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
အိမ်ပျက်ထဲမှာ ရောက်နေသော သီတာအေးကို ဖက်လိုက်သည်။
သီတာအေးလဲ ပြန်ပြီးဖက်ထားလိုက်သည်။
(လာ..သီတာအေး အပေါ်သွားမယ်..)
သီတာအေး လက်ကို ဆွဲခေါ်သွားသည်။
သိတာအေး နောက်က လက်ကလေးခေါ်ရာကို လိုက်သွားသည်။
လေဟာပြင် တစ်ခု က ဆီကြိုနေသည်။
အပေါ်က အခန်းကလေး တစ်ခု ငယ်ငယ် က ရောက်ဘူးသည်။
ယခုလို ပြန်ရောက်မိမယ်လို့ သီတာအေး မထင်မိပါ။
အခန်းထဲကို အတူတူရောက်ရှိသွားတော့
(သီတာ ဒီမှာ ထိုင်ရအောင်..)
(အင်း…)
အတူတူ ထိုင်မိကြသည်။
ထိုင်နေသော သီတာအေး လုံချည်ကလေး အပေါ်ကို တက်သွားသည်။
လက်ကြီးတစ်ဖက့် က…..လျှင်မြန်မှု့ က
(အအအအ..အအအ…ဦး..ဦး..အအအ)
မကြာခင်မှာ ဦးကျော်စန်းဝင် အနားမှာ ရှိသော သီတာအေးကို အနီးမှာ လှဲချလိုက်သည်။
ဦးကျော်စန်းဝင်း ခြေထောက်တစ်ဖက် ကားလာပြီး ခြေထောက့် တစ်စုံအပေါ် လှမ်းတင်ပြီး ဝမ်းလျားမှောက်လိုက်သည်။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ဆင်ဆာဟေး…ဆင်ဆာ
ဟိုစာအုပ်မှာ သွားဖတ်ကြပါ အစုံ တင်ပေးထားတယ်။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ခြံကြီး အနီးမှာ စက်ဘီးကလေး သုံးစင် ရောက်လာကြသည်။
(ဟေးကောင် ဇော်မြင့် တွေ့ခဲ့လား..)
(မတွေ့ခဲ့ဘူး ..မင့်တို့ က ဘယ်သွားနေတာလဲကွာ..ငါဖြင့် ဟိုအနားလမ်းကို ကြည့်နေတာ..)
(မင့်အစော်ကို တွေ့ခဲ့လား..)
(ငါအစော်ကို တွေ့ခဲ့တယ် သူက မနက့်ဖြန့်မှ ဘုရားကို လာခဲ့မယ်တဲ့..မင့်က မတွေ့ခဲ့တာ စိတ်မကောင်းဘူး ဇော်မြင့်..)
(ရပါတယ်ကွာ ငါအဖို့ က အစော်မရှားပါဘူးကွာ..)
(ဟား..ဟား..ဟား..အေးပါ ပြောထားပါကွာ)
(မင့်က မယုံဘူးလား ထွန်အောင်ရာ..)
(ယုံပါတယ်ကွာ မင့်ကလဲ..ကဲ ပြန်ရအောင်..)
(အေး..ပြန်ကြမယ်ကွာ..)
လူသုံးယောက် စက်ဘီးကလေး ခွပြီး ထွက်ခွာမယ် အလုပ်မှာ
(ဟေးကောင်..ဟိုအိမ်ပျက်ထဲ သွားရဲလား..)
(ဟာ..သွားရဲပါတယ်..ဟ)
(အေး ဒါဆို သွားမလား…)
(သတ္တိ စမ်းတာလား..သွားလေ..)
(ကဲ သွားမယ် စက်ဘီးတွေ ခြံအတွင်း က ဟိုသရက်ပင်အနား ထားမယ်ကွာ)
(ရတယ်..လာ သွားမယ်..)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
လူ သုံးယောက် ခြေလှမ်းများ က အိမ်ပျက်ကြီး မနီးမဝေးမှာ ရပ်သွားသည်။
(အာ..ဟား..အာ..ဟား..သြော်ဟော်..အီး..ဟီးဟီး..အမေ့..)
အိမ်ပျက်ထဲက အသံတိုးတိုး ထွက်နေသည်။
(ထွန်းအောင် ဇော်မြင့် သရဲခြောက်ပြီးလား မသိဘူး အသံတွေ ကြားသလိုလိုကြီး..ပြန်ရအောင်..)
လူသုံးယောက် အနည်းငယ် ကြောက်သွားမိသည်။
(နေအုံးကွ နားထောင်ကြည့်အုံးမယ်ကွာ..)
အိမ်ပျက်ကြီးထဲ က
(အာ..ဟာ..အီး..အအအအ..အမေ့..အာဟာ..သြော်ဟော်..အီး..ဟီး..အာ..အာ..)
ဇော်မြင့် က
(ရှုး..တိုးတိုး..ဒါ အစော်ဖြုတ်တဲ့ အသံ..ဟ..လာ အတွဲခြောင်းရအောင်..)
(ဟုတ်လို့လား..ဇော်မြင့်ရာ..)
(ဟုတ်တယ်..ဟုတ်တယ်..လာ..လိုက်ခဲ့သာသာလေး ..လိုက်ခဲ့..)
လူသုံးယောက် အိမ်ပျက်ကြီးထဲကို သာသာလေး ခြောင်းကြည့်သည်။
(အပေါ်မှာ…ဟ..ရှုး…ခြေသံ မထွက်နဲ့..ဟ..)
(အေး…အေး..)
အသံတိုးတိုးနဲ့ လူသုံးယောက် သူခိုးများ သွားသလို ညှင်သာစွာ လှေခါးအနီးကို သွားကြသည်။
လှေခါးအပေါ် ရှေ့ဆုံး က ဇော်မြင့် က လက်ကာပြတော့ အောက်က တက်လာသူ လူနှစ်ယောက် ခေါင်းကလေးပြူလာပြီး လှေခါးတစ်ဝက်မှာ ခေါင်းသုံးလုံး က ပြူတစ့် ပြူတစ့် လုပ်မိနေကြသည်။
အိမ်ပေါ်က ကြည့်မယ်ဆိုလျှင် ကြမ်းပြေးနဲ့ ခေါင်းသုံးလုံး က တပြေးထဲ မြင်နေရမှာ ဖြစ်သည်။
ခေါင်းသုံးလုံးသည် အခန်းတစ်ခု က လှုပ်ရှားနေသော အရာတစ်ခုကို မျက်တောင် မခတ်ဘဲ ကြည့်နေကြသည်။
အခန်းထဲ က အသံများသည်။
(အာ..အာ…အာ…အမေ့…အာ..သြော်ဟော်..အအအအ..အအ..)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
လက်တို့ပြီး လူသုံးယောက် သာသာလေး ဆင်းလာကြသည်။
လူသုံးယောက် ဆင်းသွားလို့ မကြာမှီ အိမ်အပေါ်က လူတစ်ဦး လက်ထောက့်ပြီး ထရပ်လိုက်သလို ပက်လက်ကလေး ဖြစ်နေသူမှာ တစ်ခုခုကို ဖုံအုပ်လိုက်ပြီး ထိုင်နေလိုက်သည်။
ရပ်နေသူ က ဆွဲထူလိုက်ရသည်။
မထချင် ထချင်နဲ့ အောက်က အရိပ်ကလေး က ထရပ်ပေးရသည်။
လူအရိပ် နှစ်ခု ပူးကပ်သွားပြီး ဖက်ထားကြသည်။
စကားသံ တိုးတိုးလေး ပြောနေသော လူကြီးတစ်ယောက် အသံကို ထွက်သွားသော လူသုံးယောက် မကြားရတော့ပါ။
လူသုံးယောက် စက်ဘီးကလေးများကို အမှောင်ကို အကာအကွယ် ပြုပြီး တွန်းယူ ထွက်သွားကြသည်။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
အိမ်ပျက်ထဲ က လူနှစ်ဦး ထွက်လာကြပြီး ခြံထဲမှာ ပုခုံဖက်ထားသူ က စကားတွေ တိုးတိုးလေး ပြောပြနေပြီး ခြံစည်းရိုး အနားရောက်ခါနီးမှာ လူချင်းခွဲလိုက်ကြသည်။
လူကြီးတစ်ဦး က အရင်ထွက်သွားပြီး သရက်ပင်အောက် က ကလေးမ တစ်ယောက် အခြေအနေ ကြည့်ပြီး မကြာခင် ထွက်သွားသည်။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
သီတာအေး မျက်ရည်များ သုတ်ပြီး အိမ်ဘက်ကို ပြန်မယ်အလုပ်မှာ ဟိုလမ်းထိပ်မှာ လူတွေရှိနေတော့ သော်တာစန်း အိမ်ဘက်ကို ပြန်လာခဲ့သည်။
(ကိုကျော်စန်းဝင်း ရှင်ဘယ်သွားနေတာလဲ..)
(ဟ ဆေးလိပ်ဝယ် သွားတာလေ..)
(ရှင်ကလဲ ဆေးလိပ်ဝယ်သွားမယ်ဆို ရေဒီယိုကလေးတော့ ပိတ်မသွားဘူး ကွျှန်မ က ရှင် ရှိနေတယ် မှတ်နေတာ စောစောကမှ ရေဒီယို ပိတ်လိုက်တာ )
(အေးပါကွာ မေ့သွားလို့ပါ ဟ..)
(ပြော မပြောချင်ဘူး ကဲ တီဗွီ သွားကြည့်အုံးမယ် )
မိန်းမ ဖြစ်သူ အိမ်ထဲ ဝင်သွားသလို အိမ်အနား ရောက်လာပြီး စကားသံ ခဏလေး နားထောင်ပြီး ပြန်သွားသော သီတာအေး တစ်ယောက် လမ်းအချိုးမှာ ပြန်ရောက်သွားပြီး မိမိအိမ်ကို ပြန်သွားသည်။
သီတာအေး နောက်အနား က စက်ဘီးကလေး တစ်စီး က သာသာဖြေးဖြေး နဲ့ လက်ကိုင်ကလေး ဘယ်ညာရမ်းပြီး ဖြေးနှေးစွာ လာနေသည်။
သီတာအေး မသိပါ ရှေ့လမ်းဆုံ က စက်ဘီး နှစ်စီး နဲ့ လူနှစ်ယောက်ကို တွေ့မြင်နေရပြီး နောက်က ခြေနင်းသံ ကြားတော့ လမ်းဘေးကို ကပ်လိုက်သည်။
ဘေးက ကပ်ရှောင်သွားသော စက်ဘီးအပေါ် က လူတစ်ယောက်သည် သီတာအေး ကို သေသေချာချာ ကြည့်သွားသည်။
သီတာအေး ဘာမှ မသိပါ ရှေ့က စက်ဘီးများနဲ့ နောက်က ကျော်သွားသော စက်ဘီးများ ပေါင်းသွားကြပြီး စကားပြောသံ ကြားရသည်။
သီတာအေး မိမိလမ်း မိမိ လျှောက်နေလိုက်သည်။
သီတာအေး လမ်းအကွေ့အနား ရောက်ခါနီး မှာ လမ်းဆုံ က လူတွေ က
(ဟာ..မိုက်တယ် ဟ..)
ဇော်မြင့် စက်ဘီးကို ဒေါက့်ထောက့်ပြီး လမ်းအနည်းလျှောက်ပြီး
(ဟေးကောင်မလေး..နင်နဲ့ ဈေးထဲ က ဦးကျော်စန်းဝင်း နဲ့ ဟိုခြံထဲမှာ ဘာဖြစ်လာကြတာ ငါတို့ သိတယ်)
(ဟို…ရှင်´´´´´´°´´ရှင်´´´°´´)
သီတာအေး ခြေဖျားလက်ဖျားများ အေးကနဲ ခံစားရပြီး ရင်ထဲမှာ ဒိုင်းကနဲ့ ဖြစ်ပြီး ကြောက်သွားသည်။
(အေး ငါက ဦးကျော်စန်းဝင်း မိန်းမရဲ့ တူဘဲ ကဲ အမိ ဘာပြောချင်လဲ)
(ဟီး..ဟီး..´´´´´´´´)
(ဟာ..မငိုနဲ့ မငိုနဲ့ လူတွေ အားလုံး မင့်အကြောင်းတွေ သိသွားမယ်)
သီတာအေး အသံတိတ်သွားသည်။
အနီးကို ကပ်ပြီး ဇော်မြင့် ပြောလိုက်သည်။
(စကားပြောရအောင် ငါနဲ့ ခဏ လိုက်ခဲ့ပါ)
(ဟို..ဟို..)
(လမ်းပေါ်မှာ လူတွေ လာတတ်တယ် ဟိုခြံထဲမှာဘဲ စကားပြောကြမယ် သူတို့ နှစ်ယောက်လဲ မင့်တို့ ဖြစ်သမျှ မြင်ကြသူတွေဘဲ..)
ဇော်မြင့် လက်ညှိးထိုးပြသူ လူနှစ်ယောက် ကို လှမ်းကြည့်မိသည်။
(ဟို…ဟို..)
(ကဲပါ လာပါကွာ လမ်းပေါ် လူမြင်လိပ်မယ် လူတွေ သိကုန်တော့မှာဘဲ လာလာ. )
ပုခုံအဖက်ခံသလို ပိုင်ဆိုး ပိုင်နင်း နိုင်လှသည်။
သီတာအေး ခြေလှမ်းများ က ကျော်လာခဲသော အိမ်ပျက်ကြီး ရှိရာ လမ်းဘက်ကို တူယှဉ်စွာ သွားနေမိသည်။
နောက်က လူနှစ်ယောက် စက်ဘီး သုံးစီး တစ်ဦးက စက်ဘီးကို ကျော်စီးသွားပြီး
(ဇော်မြင့် ဘယ်လဲ ဟ ..)
(အိမ်ပျက်ကြီး အပေါ်ထပ်ကို..)
သီတာအေး ပါးစပ်ပိတ့် ငိုနေမိသည်။
နောက်က စက်ဘီး နှစ်စီးနဲ့ လူတစ်ယောက် က ကျော်ဖြတ်သွားသည်။
(ကျွီး..အီး..ဂလောက့်´´´ဂလောက့်´´´ချောက့်..ချောက့်..)
စက်ဘီး နှစ်စီး ချိန်သံ သံထည်မြည်သံ က ညအချိန်မှာ အဝေးက ကြားနိုင်သည်။
သီတာအေး ခြေလှမ်းများ က ခြံထဲကို နောက်တစ်ကြိမ် ဝင်ရောက်မိပြန်သည်။
တရွေ့ရွေ့ နီးကပ်လာသော အိမ်ပျက်ကြီး
လှေခါးအပေါ် လူလေးယောက် ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့် တက်လာကြသည်။
အခန်းထဲမှာ လူ ၄ ယောက် ရောက်ရှိသွားပြီး တစ်ယောက်သော မိန်းကလေး ကြမ်းပြင်အပေါ်မှာ လှဲချတာ ခံလိုက်ရသည်။
လူတစ်ယောက် အပေါ်က ….
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
စကားချပ်
တောသားကြီး
တရားခံ ဦးကျော်စန်းဝင်း နှင့် တရားခံ မောင်ဇော်မြင့် အပါ နှစ်ဦးသည်
လူမနေသော ခြံအတွင်းမှာ မုဒိမ်းမှု့ ကျူးလွန်ကြောင်း ဝန်ခံထားကြသည်
မသီတာအေးသည် အချိန်တန် အိမ်ပြန်မလာလို့ လိုက်ရှာသော ရပ်ကွက်နေ ပြည်သူများ က လူမနေသော ခြံအတွင်းမှာ စက်ဘီးများကို တွေ့ရှိကြပြီး ထွက်ပြေးသော လူများကို
ရပ်ကွက်နေ ပြည်သူများ က ဝိုင်းဝန်း ဖမ်းဆီးမိသည်
ကွင်းဆက် တရာခံ ဦးကျော်စန်းဝင်းအား ထပ်မံ ဖော်ထုတ် ရရှိခဲ့သည်
အိမ်ပျက်ကြီးထဲမှာ မုဒိမ်းမှု့
အိမ်ပျက်ကြီးထဲမှာ မုဒိမ်းမှု့
ပုဒ်မ ၃၇၆ ……
သော်တာစန်း အငို မျက်လုံး
သမီးငယ် အငို မျက်လုံး
သားအငယ် အငို မျက်လုံး
ကျန်ရှိသော တရားခံ မောင်နမများ အငို မျက်လုံး
မိဘများ အငို မျက်လုံး
အချိန်တွေ
အချိန်တွေ
တခဏတာ အရသာနဲ့ လဲကြပါပေတယ်.